Ιστορική ημέρα Ο ΟΗΕ αναγνώρισε το παλαιστινιακό κράτος

Πανηγυρισμοί στη Βηθλεέμ, δίπλα στο ισραηλινό τείχος   (Φωτογραφία:  Associated Press ) 

 

Ηνωμένα Έθνη

Με ισχυρή πλειοψηφία καθώς η διεθνή κοινότητα συντάχτηκε σε μεγάλο μέρος της με το αίτημα των Παλαιστινίων, η Γενική Συνέλευση ενέκρινε την Πέμπτη την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή (non-member observer state), μία πολιτική, διπλωματική αλλά και συμβολική νίκη που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα.

Παρά το αναμενόμενο «όχι» του Ισραήλ και των ΗΠΑ αλλά και με εξίσου αναμενόμενο «ναι» ισχυρών δυνάμεων, το αποτέλεσμα ανοίγει την Παλαιστινιακή Αρχή το δρόμο προς τα διεθνή φόρα και παρέχει στους Παλαιστίνιους το πλεονέκτημα μιας αναβαθμισμένης θέσεις όταν αρχίσουν εκ νέου οι συνομιλίες με το Ισραήλ. Στον λόγο του από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών ο Μαχμούντ Αμπάς μίλησε για όσα υπέστη ο λαός του αλλά τάχτηκε υπέρ της ειρήνης και πρόβαλε αυτό ακριβώς που ζητούν επί δεκαετίες οι Παλαιστίνοι: το αίτημα για φωνή και λόγο στη διεθνή κοινότητα.

Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες, εννέα ψήφισαν κατά και 41 χώρες απείχαν.

Το αίτημα της Παλαιστινιακής Αρχής υιοθετήθηκε από την πλειονότητα των μελών του ΟΗΕ: θετικά εκφράστηκαν μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Κύπρος, το σύνολο του αραβικού κόσμου, των ασιατικών χωρών και της Νότιας Αμερικής.

Αναμενόμενη η αρνητική ψήφος του Ισραήλ και των ΗΠΑ, «όχι» ψήφισε ακόμη ο Καναδάς, η Τσεχία και ο Παναμάς αλλά και τα μικρά νησιωτικά κράτη Παλάου, Ναουρού, Μικρονησία και Νήσοι Μάρσαλ.

Από τις χώρες που απείχαν, αναμενόμενη και προαποφασισμένη ήταν η στάση της Βρετανίας, που είχε βάλει όρους στην Παλαιστινιακή Αρχή, και της Γερμανίας· αποχή επέλεξαν, μεταξύ άλλων, η Αυστραλία, η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Κροατία, το Μαυροβούνιο, η Ουγγαρία, η ΠΓΔΜ, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Ρουμανία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει εκφραστεί υπέρ της λύσης των δύο κρατών, δεν απέφυγε να εμφανιστεί τελικά τρίγλωσση με την πλειονότητα να τάσσεται υπέρ, την Τσεχία να απορρίπτει αλλά και αρκετές χώρες να απέχουν...

Η αναβάθμιση του διεθνούς καθεστώτος της Παλαιστινιακής Αρχής από «οντότητα» σε «κράτος μη μέλος» του ΟΗΕ, ανάλογο καθεστώς με αυτό που κατέχει το Βατικανό, δίνει φωνή στην Παλαιστινιακή Αρχή η οποία ως σήμερα είχε απλώς καθεστώς παρατηρητή στη Γενική Συνέλευση των 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ.

Με διαβατήριο την απόφαση του ΟΗΕ, η Παλαιστινιακή Αρχή θα μπορέσει να διεκδικήσει (αλλά όχι να εξασφαλίσει) τη συμμετοχή της σε οργανισμούς που διασυνδέονται με τον ΟΗΕ, μεταξύ τους το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στο οποίο θα μπορέσει να προσφύγει κατά του Ισραήλ. Καθόλου εύκολος δεν είναι και ο δρόμος για την αναγνώριση από τη Γενική Συνέλευση αλλά η απόφαση αυτή είναι πρώτο σημαντικό βήμα για την αναγνώρισή του ως πλήρες μέλος του ΟΗΕ.

Εορτασμοί και προειδοποιήσεις...

Στη Δυτική Όχθη από το απόγευμα της Πέμπτης πλήθη συγκεντρώθηκαν για να εορτάσουν το προδιαγεγραμμένο –αλλά φυσικά εξαιρετικά επιθυμητό για τους Παλαιστίνιους– αποτέλεσμα.

Μόλις οι τηλεοπτικές οθόνες επιβεβαίωσαν την επιτυχία, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και βγήκαν με τα αυτοκίνητά τους στους δρόμους της Ραμάλα, όπου και η έδρα της Αρχής, και σε άλλες πόλεις.

Η απόφαση δεν θα αλλάξει την καθημερότητά τους, σημειώνει ο αντποκριτής του Guardian, αλλά αναγνωρίζουν ότι είναι ένα πρώτο βήμα.

Εξάλλου και η ημερομηνία δεν επιλέχτηκε τυχαία εκ μέρους των Παλαιστινίων, καθώς η 29η Νοεμβρίου είναι η επέτειος της απόφασης του 1947 για το διαμελισμό της Παλαιστίνης και τη δημιουργία δύο κρατών, μια απόφαση που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους εβραίους που ζούσαν στην περιοχή και τον επόμενο χρόνο έγιναν οι πρώτοι πολίτες του νεότευκτου ισραηλινού κράτους.

 Από την πλευρά του, το Ισραήλ προειδοποιούσε σε υψηλούς τόνους (που αργότερα έριξε όσο προσέγγιζε η ημέρα της ψηφοφορίας) ότι δεν αλλάζει τίποτα επί του εδάφους, αντιθέτως απομακρύνει την εγκαθίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. «Δηλητηριώδη, γεμάτο προπαγάνδα» λόγο χαρακτήρισε την ομιλία του Αμπάς ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου επιλέγοντας υψηλότερους τόνους.

Μετά την ψηφοφορία, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, την χαρακτήρισε «ατυχή και αντιπαραγωγική» που βάζει περισσότερα εμπόδια στον δρόμο για την ειρήνη. «Μόνο οι άμεσες επαφές ανάμεσα στα δύο μέρη μπορούν να επιτύχουν την ειρήνη που αξίζουν: δύο έθνη σε δύο κράτη», επισήμανε.

«Ζητάμε την ληξιαρχική πράξη γέννησης»

Πριν από την ψηφοφορία τον λόγο έλαβε καταχειροκροτούμενος από τη Γενική Συνέλευση ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς.

Ολόκληρες οικογενείς μεγάλωσαν με το όνειρο της ελευθερίας και της ειρήνης, είπε. Σήμερα η Παλαιστίνη έρχεται ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών σε μια καθοριστική στιγμή, πρόσθεσε: «ζητάμε από τον ΟΗΕ την ληξιαρχική πράξη γέννησης της Παλαιστίνης», υπογράμμισε.

Η ψήφος υπέρ του αιτήματος είναι η τελευταία ευκαιρία να σωθεί η λύση των δύο κρατών, τόνισε με έμφαση.

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής καταδίκασε την ισραηλινή επιθετικότητα: «Δεν υπήρχε ανάγκη από χιλιάδες επιδρομές για να θυμηθεί ο κόσμος ότι πρέπει να τελειώσει η κατοχή» στα Παλαιστινιακά Εδάφη, υπογράμμισε αναφερόμενος εκτενώς και στην πρόσφατη ισραηλινή επιδρομή στη Λωρίδα της Γάζας που άφησε περισσότερους από 170 νεκρούς.

«Ο κόσμος να πει τέλος στην κατοχή και τον εποικισμό» στα Παλαιστινιακά Εδάφη ζήτησε ακόμη παρομοιάζοντας το σημερινό καθεστώς με αυτό του απαρτχάιντ, εκτιμώντας πάντως ότι καθιστά τη λύση των δύο κρατών όλο και πιο δύσκολη–αν όχι πλέον αδύνατη.

«Θα συνεχίσουμε την λαϊκή, ειρηνική αντίσταση» είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας και «θα επιδιώξουμε την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και επίλυση του θέματος των προσφύγων», υπογράμμισε επαναλαμβάνοντας τη θέση της Αρχής αλλά προειδοποίησε ότι «ο χρόνος τελειώνει και το παράθυρο της ευκαιρίας κλείνει...»

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο αντιπρόσωπος του Ισραήλ, Ρον Πρόσορ, ο οποίος τόνισε ότι η χώρα του επιθυμεί την ειρήνη. Επιτέθηκε δε προσωπικά κατά του προέδρου Αμπας προσάπτοντας του ότι δεν επιθυμεί την ειρήνη και ότι δεν αποδέχεται τις προτάσεις που γίνονται από την ισραηλινή πλευρά.

Οι Παλαιστίνιοι πριν από 65 χρόνια έκαναν το λάθος να μην δεχτούν την λύση των δύο κρατών που είχαν προτείνει τα Ηνωμένα Έθνη με τότε ψήφισμα τους, επισήμανε ο αντιπρόσωπος, «και το ίδιο λάθος κάνουν και σήμερα». «Καμιά απόφαση του ΟΗΕ δεν μπορεί να σπάσει τον εδώ και 4.000 χρόνια δεσμό του λαού και της γης του Ισραήλ», είπε.

Αγώνας για την αξιοπρέπεια είναι ο αγώνας των Παλαιστίνιων, υπογράμμισε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέντ Νταβούτογλου, πού πήρε το λόγο αμέσως μετά για να δηλώσει ότι «περιμένουμε την πλήρη ανεξαρτησία της Παλαιστίνης ως ισότιμο μέλος του ΟΗΕ».

«Ως Τούρκοι στεκόμαστε στο πλευρό σας και θα είμαστε στο πλευρό σας για πάντα», είπε ζητώντας εν μέσω χειροκροτημάτων «να πάρει η Παλαιστίνη τη θέση που της ανήκει».

Μιχάλης Δουρμούσογλου

Newsroom ΔΟΛ

Γιάννης Βαρουφάκης: Το κούρεμα δεν είναι αρκετό, χρειάζεται και ανάπτυξη

Ημερομηνία: 28/11/2012

Συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη

«Άρα ό,τι και να λέει ο κ. Σόϊμπλε θα αποδεχθεί ένα κούρεμα, θέλει δε θέλει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Όχι γιατί θα του το επιβάλλουμε εμείς αλλά γιατί η πραγματικότητα είναι ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Δεν είναι θέμα ούτε νόμων, ούτε πρόθεσης, ούτε και θέμα προτιμήσεων αλλά είναι η πραγματικότητα. Είναι σαν να πηγαίνεις κόντρα στη βαρύτητα». Αυτό υποστηρίζει στη Mail και τον Θάνο Σιαφάκα, ο καθηγητής οικονομικής θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ Γιάννης Βαρουφάκης.

Γιατί δεν αρκεί το κούρεμα ώστε να γίνει το χρέος βιώσιμο; Τι περισσότερο χρειάζεται να γίνει;

Θα σας απαντήσω με ένα παράδειγμα. Η Ισπανία που είναι μια πτωχευμένη χώρα, όπως και η Ελλάδα, είχε ένα πάρα πολύ χαμηλό χρέος, χαμηλότερο και από της Βρετανίας και της Γερμανίας, όταν ξέσπασε η κρίση. Παρόλα αυτά πτώχευσε. Η πτώχευση προκύπτει όταν ο ρυθμός ανάπτυξης μιας χώρας είναι πολύ χαμηλός σε σχέση με το ρυθμό αποπληρωμής των χρεών, δηλαδή με το επιτόκιο που καταβάλλει μια χώρα. Όταν αυτά τα δύο νούμερα βρίσκονται σε μια ισορροπία, για παράδειγμα όταν σε μια χώρα αυξάνεται το εθνικό εισόδημά της κατά 2% και παράλληλα πληρώνει επιτόκια 2,5% τότε τα δύο βουνά, το βουνό χρέος και το βουνό του εθνικού εισοδήματος αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό, τότε το χρέος είναι βιώσιμο. Όταν ο ρυθμός αύξησης του χρέους είναι πολύ μεγαλύτερος από την αύξηση του εισοδήματος, και στην περίπτωση της Ελλάδας το εθνικό εισόδημα μειώνεται κατά 7-8%, και η αύξηση του χρέους έχει θετικό πρόσημο, καταλαβαίνουμε ότι η ψαλίδα μεγαλώνει. Οπότε το ζήτημα δεν είναι μόνο να κουρευτεί το χρέος και να μικρύνει το ένα «βουνό χρέος» αλλά το θέμα είναι η παράλληλη αύξηση των δύο βουνών. Χρειάζονται λοιπόν δύο πράγματα κούρεμα και ανάπτυξη. Η ανάπτυξη δεν θα έρθει με εύκολα λόγια και οι επενδύσεις δεν θα έρθουν από τον ιδιωτικό τομέα ή τις άλλες χώρες της Ευρώπης, όσο η Ελλάδα συνεχίζει να θεωρείται μια μαύρη τρύπα. Αναπτυξιακά κεφάλαια θα έρθουν μόνο από έναν οργανισμό όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Θα πρέπει να υπάρξει δηλαδή σύγκλιση των ρυθμών αποπληρωμής με τους ρυθμούς ανάπτυξης.

Ωστόσο έχουμε δεδομένη τη στάση της Γερμανίας, αφού ο κ. Σόϊμπλε δεν θέλει να ακούσει για κούρεμα. Η Γερμανία θα υποχωρήσει;

Αν είχαμε μια κυβέρνηση που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της, τότε θα αναγκαζόταν ο κ. Σόϊμπλε να δεχτεί και αυτός μια μύγα στο σπαθί του. Εάν η Γερμανία μπορούσε να εκπαραθυρώσει την Ελλάδα από το ευρώ θα το είχε κάνει από τον περασμένο Απρίλιο αλλά δε μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Άρα ό,τι και να λέει ο κ. Σόϊμπλε θα αποδεχθεί ένα κούρεμα, θέλει δε θέλει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Όχι γιατί θα του το επιβάλλουμε εμείς αλλά γιατί η πραγματικότητα είναι ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Δεν είναι θέμα ούτε νόμων, ούτε πρόθεσης, ούτε και θέμα προτιμήσεων αλλά είναι η πραγματικότητα. Είναι σαν να πηγαίνεις κόντρα στη βαρύτητα, δεν μπορείς να τα καταφέρεις όσο και να το θέλεις. Οπότε χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση που να μπορεί να πει «Nein» στον κ. Σόϊμπλε. Ο κ. Σόϊμπλε μπορεί να λέει ότι το κούρεμα των χρεών μας απέναντι στους Γερμανούς φορολογούμενους και απέναντι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι παράνομο, όμως τότε ο νόμος πρέπει να αλλάξει γιατί η πραγματικότητα δεν πρόκειται να αλλάξει. Από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή το γνωρίζουμε αυτό.



Εσείς έχετε μιλήσει και για ένα «Μoratorium» αποπληρωμής χρεών προκειμένου να βρεθεί ένας κεκαλυμμένος τρόπος να κάνει πίσω η Γερμανία.

Ναι ακριβώς. Μπορούμε προσχηματικά να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε ο κ. Σόϊμπλε να αποδεχτεί την πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο μπορούμε να το κάνουμε. Αν δηλαδή δε θέλει να μιλήσει για κούρεμα, τότε μπορούμε να βάλουμε τη λύση ενός «moratorium». Ο ρυθμός αποπληρωμής του χρέους θα πρέπει να συνάδει με το ρυθμό αύξησης του εισοδήματος. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.



Ακούσαμε την κ. Λαγκάρντ να μιλάει για την ανάγκη μιας πραγματικής λύσης την Τρίτη. Βλέπετε να έρχεται αυτή η πραγματική  λύση μέχρι τότε ή θα έχουμε μια ακόμα εμβαλλωματική λύση;

Σε καμία περίπτωση. Θα δοθεί μια ψεύτικη λύση όσο συνεχίζει η ελληνική κυβέρνηση να μη συμπαρίσταται στην κ. Λαγκάρντ. Είναι μεγάλο έγκλημα αυτό που κάνει η ελληνική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Έχουμε μια τεράστια ρήξη μεταξύ των δανειστών μας και η κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί αυτή τη ρήξη για να στηρίξει την κ. Λαγκάρντ, η οποία για δικούς της λόγους, που έχουν να κάνουν με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ΔΝΤ εκτός Ευρώπης και συγκεκριμένα στην Ασία όπου είναι αναξιόπιστο και η κ. Λαγκάρντ προσπαθεί να επανακτήσει την αξιοπιστία του ΔΝΤ στην Ασία, λέγοντας την αλήθεια για την Ευρώπη. Και η ελληνική κυβέρνηση αντί να το χρησιμοποιήσει αυτό και να συνταχθεί με την κ. Λαγκάρντ για να διασπάσει την τρόικα σε πολιτικό επίπεδο με στόχο την δημιουργία συνθηκών που να δίνουν μια ευκαιρία στην Ελλάδα για ανάπτυξη και για σταθεροποίηση της κατάστασης, καθόμαστε και παρακολουθούμε το «match» ανάμεσα στην κ. Λαγκάρντ και τον κ. Σόϊμπλε σαν να μη μας αφορά.



Γιατί καθυστερούν να μας δώσουν τη δόση;

Δυστυχώς τη δόση θα την πάρουμε. Κάποια στιγμή θα μας τη δώσουν. Αν θυμάστε μετά τους Δίδυμους Πύργους, η CIA ανακάλυψε το λεγόμενο μαρτύριο του «waterboarding» δηλαδή της προσομοίωσης πνιγμού. Φέρνει έναν κρατούμενο στα πρόθυρα του πνιγμού, μετά τον αφήνει να πάρει μερικές ανάσες και πάλι από την αρχή. Πριν φτάσουμε στον «πνιγμό» θα μας δώσουν τη δόση. Όμως αυτή η δόση θα είναι δηλητηριώδης, δεν πρέπει να την πάρουμε γιατί εντάσσεται σε μια εντελώς άκρως προβληματική και μη βιώσιμη αντιμετώπιση του προβλήματος.



Εσείς πιστεύετε ότι το δημόσιο μπορεί να καλύψει τα έξοδά του, αν δεν πάρουμε τη δόση;

Βεβαίως. Μόνο αν δεν πάρουμε τη δόση θα μπορεί να καλύψει τα έξοδά του. Όσο και αν φαίνεται περίεργο αυτό. Γιατί αν πάρουμε τη δόση, τα χρήματα δε θα χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν τα έξοδα του δημοσίου. Η δόση θα πάει σε μια μη λελογισμένη ανακεφαλαιοποιήση των τραπεζών και θα χαθούν αυτά τα χρήματα στη μαύρη τρύπα των τραπεζών, δεδομένου ότι θα γραφτούν στο δημόσιο χρέος. Όλοι θα γνωρίζουν ότι οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με τεράστια χρηματικά ποσά από το ελληνικό Δημόσιο. Αυτά λοιπόν τα χρήματα θα πάνε χαμένα, αφού οι τράπεζες θα είναι συνδεδεμένες με ένα Δημόσιο που ετοιμάζεται για πτώχευση. Θα τα έχουν πάρει λοιπόν οι τράπεζες, αλλά θα έχουν εγγραφεί στο ελληνικό χρέος, το οποίο και είναι μη βιώσιμο. Τα υπόλοιπα χρήματα της δόσης θα πάνε για την αποπληρωμή των δανείων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επομένως η νέα δόση δεν θα βοηθήσει σε τίποτα το ελληνικό Δημόσιο ούτε την ελληνική οικονομία αλλά ακριβώς το αντίθετο, θα τη βλάψει. Μην ξεχνάμε ότι θα πάρουμε μέτρα 11,5 δισ. μέχρι το 2013 που θα μειώσουν πάρα πολύ το ΑΕΠ. Ενώ με μόλις 2,5 δισ. σε μέτρα θα μπορούσαμε να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό, αν εξαιρέσουμε τα τοκοχρεολύσια, ώστε το ελληνικό Δημόσιο να μπορεί να ζει για 6-7 μήνες χωρίς δάνεια. Και να χρησιμοποιηθεί αυτή η ανάσα των 6-7 μηνών για να διαπραγματευτεί με την Ευρώπη.



Όσον αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εσείς θα θέλατε ιδιωτικά κεφάλαια και καταθέτες να ενισχύσουν τις τράπεζες;

Όχι αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει, γιατί κανένας δεν θα πάει να δώσει χρήματα στις πτωχευμένες τράπεζες που είναι εξαρτημένες από ένα πτωχευμένο Δημόσιο. Αλλά για να γίνει ανακεφαλαιοποίηση και αυτά τα χρήματα να μη χαθούν, πρέπει τα χρήματα που θα δοθούν από την Ευρώπη να μην καταγραφούν στο ελληνικό δημόσιο χρέος. Να γίνει δηλαδή μια απεξάρτηση, αποσύνδεση της τραπεζικής κρίσης από την κρίση του δημόσιου χρέους είτε αφορά την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία κλπ.



Ο κ. Σαμαράς έβαλε ως ορόσημο το 2013, όπου θα δούμε τα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης. Εσείς πώς βλέπετε αυτή την εκτίμηση;

Οι Βρετανοί έχουν μια έκφραση για τα γουρούνια που πετάνε. Θα ήθελα να τη χρησιμοποιήσω στη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί πιστεύω ότι ταιριάζει απόλυτα. Μπορεί να θέλουμε να πετάξουμε αλλά δεν θα πετάξουμε.

Πηγή: ecoleft

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΕΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΣΜΟΥ

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Πριν λίγες μέρες παίχτηκε στη Βουλή μια άθλια παράσταση από τους χρυσαυγίτες. Αντικείμενο ήταν το ύψος της βουλευτικής αποζημίωσης.

Τα κανάλια της πλουτοκρατίας, με τους χρυσοπληρωμένους «άκορμαν» των εργολάβων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών καναλαρχών, ως έτοιμα από καιρό, πήραν την πάσα που τους έδωσαν από βήματος Κοινοβουλίου οι φασίστες.

Κι έτσι άρχισαν να αναπαράγουν τα χρυσαυγίτικα καραγκιοζιλίκια και να... οικτίρουν, με κάθε δυνατό λαϊκισμό, για το υπαρκτό θέμα, κάνοντας αβάντα στο χρυσαυγίτικο ασκέρι.

Αλλά αν η πρόθεση των χρυσοπληρωμένων τηλεαστέρων και των Κροίσων αφεντικών τους είναι η αντιστοίχηση του μισθού του βουλευτή με τα δεδομένα που βιώνει η ελληνική κοινωνία, και όχι το νακάνουν πλάτες στη Χρυσή Αυγή, τότε πώς εξηγείται ότι τόσα χρόνια τους έχει «ξεφύγει» το συγκεκριμένο ζήτημα και ότι το «ανακάλυψαν» μόνο μετά το χρυσαυγίτικο «θέατρο»;

Πώς, ας πούμε, τους έχουν «ξεφύγει» μια ντουζίνα τοποθετήσεις, δηλώσεις, ανακοινώσεις και παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή για το ύψος του βουλευτικού μισθού;

Πότε μετέδωσαν έστω και... μισή λέξη από τις παρεμβάσεις αυτές του ΚΚΕ στα δελτία τους;

Πότε διαμαρτυρήθηκαν έστω και για ένα δευτερόλεπτο του τηλεοπτικού τους χρόνου επειδή αυτές οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ προσπερνιούνται με τόση ευκολία από την πλειοψηφία της Βουλής;

Πότε γνωστοποίησαν αυτές τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ στο τηλεοπτικό κοινό;

*

Για να μην πάμε πιο πίσω:

Ηδη, προ μνημονίων, στις 22/3/2010, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ δήλωνε:

«...Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει τοποθετηθεί και έχει ζητήσει τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και την κατάργηση της αποζημίωσης για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις των Επιτροπών και άλλες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες. Εχει επίσης ζητήσει την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης ώστε οι βουλευτές να συνταξιοδοτούνται από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Η θέση αυτή του ΚΚΕ σχετίζεται με τη γενικότερη θέση του για το ρόλο των βουλευτών και δεν το συνδέει συγκυριακά με την κρίση».

Για το ίδιο θέμα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τόνιζε:

«Εχουμε ζητήσει τη μείωση των βουλευτικών μισθών, την κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων, διαχρονικά, μονίμως, όχι τώρα στην περίοδο της κρίσης. Να μην παίρνει αμοιβή ο βουλευτής επειδή είναι σε επιτροπή. Είναι έργο του (...). Εμείς ακριβώς θεωρούμε ότι πρέπει να καταργηθούν όλα αυτά, που σημαίνει ότι το Δημόσιο και ο προϋπολογισμός της Βουλής θα ελαφρυνθεί».

Ηδη από το Μάη του 2010 - ανήμερα μάλιστα της ψήφισης του μνημονίου - το ΚΚΕ κατέθεσε πρόταση νόμου για τη μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης.

Η συζήτηση της πρότασης δεν έχει γίνει ακόμα στην Ολομέλεια... Πότε διαμαρτυρήθηκαν τα κανάλια των πλουτοκρατών που εδώ και δυο χρόνια μια πρόταση νόμου για ένα θέμα που υποτίθεται ότι τόσο τους «συγκινεί», δεν έχει εισαχθεί καν για συζήτηση;

*

Στην εισηγητική έκθεση της πρότασης νόμου, μεταξύ άλλων, σημειώνεται:

«Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι η βουλευτική σύνταξη πρέπει να καταργηθεί και ο χρόνος βουλευτικής θητείας να λογίζεται χρόνος πραγματικής ασφάλισης στον ασφαλιστικό φορέα που ήταν ασφαλισμένος ο κάθε βουλευτής πριν την εκλογή του. Ως προς το ύψος της σύνταξης, τα όρια συνταξιοδότησης καθώς και τις λοιπές διατάξεις, θα ισχύουν οι κοινές διατάξεις.

Επίσης, το ΚΚΕ υποστηρίζει την κατάργηση της αποζημίωσης των βουλευτών για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών, ή σε άλλες δραστηριότητες του Κοινοβουλίου, δεδομένου ότι η συμμετοχή αυτή δε συνιστά υπερωριακή απασχόληση, αλλά είναι μέσα στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του βουλευτή».

Αλλά και μετά το πρώτο μνημόνιο, στις 3/11/2010, το ΚΚΕ επανέφερε το θέμα του βουλευτικού μισθού και το πάγιο αίτημα του Κόμματος για «δραστικές μειώσεις στη βουλευτική αποζημίωση και κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης».

Τι, όμως, δεν έκανε ποτέ το ΚΚΕ - που βεβαίως είναι πασίγνωστο στο πανελλήνιο το ποια είναι η σχέση των βουλευτών του με τη βουλευτική αποζημίωση:

Το αυτονόητο: Δεν έπαιξε ποτέ το «παιχνίδι» να γίνουν οι μειώσεις στο εισόδημα των βουλευτών επικοινωνιακό τρικ για να το φέρνουν μετά σαν «παράδειγμα» οι σφαγείς του λαού - όπως έκανε ο Παπανδρέου στις συνεντεύξεις του - για να αποδεχθεί ο κόσμος, ο συνταξιούχος, ο μισθωτός, ο αγρότης να μειωθεί το εισόδημά του.

«Αυτό δε μας βρίσκει σύμφωνους, να χρησιμοποιείται σαν παράδειγμα η Βουλή, ο μισθός και το εισόδημα του βουλευτή και πώς αντιμετωπίζεται για να αποδεχτεί ο κόσμος τα μέτρα τα οποία παίρνονται», τόνιζε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ το Νοέμβρη του 2010.

*

Τι για όλα αυτά και απ' όλα αυτά μετέδωσαν ποτέ τα κανάλια των εργολάβων;

Τίποτα!

Εσπευσαν, όμως, να δηλώσουν το «παρών» τους και να παράσχουν τις συχνότητές τους ως επικοινωνιακές «ντουντούκες» του χρυσαυγιτισμού.

*Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» την Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012.

Για να ξεφύγουμε λίγο από την Πολιτική!!!!!!!!!!!!

Σε ελεύθερη πτώση τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης.

Οι «6 μέρες» του Αντώνη Δελλατόλα  κυκλοφορούν σήμερα με πρωτοσέλιδο τίτλο «Σε ελεύθερη πτώση και οι τρεις». Η εφημερίδα δημοσιεύει σημαντική δημοσκόπηση της εταιρίας Pulse RC σύμφωνα με την οποία τα κόμματα της συγκυβέρνησης εμφανίζουν εικόνα κατάρρευσης, λίγο μετά τα μέτρα. Η ΝΔ με 19% το ΠΑΣΟΚ με 6% και η ΔΗΜΑΡ με 3,5 % συγκεντρώνουν συνολικά 28,% των ψηφοφόρων. Ο ΣΥΡΙΖΑ με 26,89% αυξάνει τη διαφορά από τη ΝΔ, και προσβλέπει στην αδιευκρίνιστη ψήφο (19%) για αυτοδυναμία. Σταθερά τα άλλα κόμματα. Επίσης η πλειοψηφία θεωρεί ότι με την έλευση της δόσης, ούτε η χώρα θα σωθεί ούτε η αβεβαιότητα θα εκλείψει. Δηλώνουν επίσης απογοητευμένοι από εταίρους και δανειστές μας.

Διαβάστε ακόμα: Kρίσιμες εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ. Στην πανελλαδική συνδιάσκεψη στο τέλος της εβδομάδας αποφασίζονται οι διαδικασίες και εκλέγονται τα μεταβατικά όργανα με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα πορευτεί ως το ιδρυτικό Συνέδριο του ενιαίου κόμματος, την ερχόμενη άνοιξη. Σε εξέλιξη η εκλογή 2.500 - 3.000 αντιπροσώπων οι οποίοι θα συγκροτήσουν το σώμα της Συνδιάσκεψης.

Αποδείξεις: Διπλάσια τα πρόστιμα από το 2013-Πόσες πρέπει να μαζέψετε!

Aκόμη αυστηρότερες γίνονται από το 2013 οι διατάξεις για τη συλλογή αποδείξεων. Η νέα φορολογική κλίμακα, θα προβλέπει μια γενική έκπτωση φόρου που θα φτάνει στα 1950 ευρώ και θα ισχύει για όλους τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Ωστόσο, για να εξασφαλίζουμε αυτή την έκπτωση θα πρέπει να προσκομίζουμε (και πάλι) αποδείξεις. Κι αν δεν το κάνουμε; Θα πληρώνουμε διπλάσια πρόστιμα.

Εκτός απροόπτου, η νέα ρύθμιση για τις αποδείξεις θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1/1/2013. Τι θα ισχύει;

1.       Το εισόδημα θα πολλαπλασιάζεται με 10% προκειμένου να προκύπτει η αξία των αποδείξεων που θα πρέπει να προσκομίζει ο καθένας μας
2.       Θεσπίζεται νέο πλαφόν εισοδήματος που είναι τα 42.000 ευρώ. Δηλαδή, από τα 42.000 ευρώ και πάνω, δεν θα ζητούνται πρόσθετες αποδείξεις. Αν γίνει η πράξη, προκύπτει ότι το πλαφόν για τις αποδείξεις περιορίζεται στα 10.500 ευρώ από 15.000 ευρώ που είναι σήμερα.
3.       Με το ισχύον καθεστώς, το πρόστιμο για όσους δεν προσκομίσουν αποδείξεις, υπολογίζεται με συντελεστή 10%. Δηλαδή, αν με βάση το εισόδημα προκύπτει ότι πρέπει να προσκομίσει κάποιος αποδείξεις 8000 ευρώ, το πρόστιμο μπορεί να φτάσει και στα 800 ευρώ. Με το νέο καθεστώς, το πρόστιμο θα υπολογίζεται με τον χαμηλότερο συντελεστή της φορολογικής κλίμακας. Ο οποίος είναι 21% σύμφωνα με το σενάριο που κυκλοφορεί. Άρα, και το πρόστιμο επί των αποδείξεων που δεν θα προσκομίζουμε, θα υπολογίζεται με 21%.

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ «ΚΟΜΜΑ» ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ;

Toυ Γ. ΣΑΠΟΥΝΑ*

Η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ του 4,5% σε μαζικό «κόμμα», σε πολιτικό «φορέα» της ριζοσπαστικής αριστεράς, που να αντιστοιχεί στις απαιτήσεις που διαμορφώνει η εκλογική μεγέθυνσή του στα επίπεδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελεί προφανή ιστορική αναγκαιότητα. Ωστόσο ούτε τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου «κόμματος», ούτε η «τεχνογνωσία» και η μέθοδος, ούτε τα κριτήρια προσέγγισης του ζητήματος είναι αυτονόητα. Η συζήτηση αυτή έχει ανοίξει εν' όψει της συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ τον Δεκέμβρη, όπου θα παρθούν κάποιες πρώτες αποφάσεις σ' αυτή την κατεύθυνση.
Ανεξάρτητα από τις διάφορες απόψεις, προσεγγίσεις, θεωρητικές καταβολές και παραδόσεις η συζήτηση και κυρίως οι επιλογές που γίνονται και θα γίνουν, λαμβάνουν χώρα σε ένα ιστορικό πλαίσιο που τις υπερκαθορίζει.

Αντι­κει­με­νι­κά, ο μα­ζι­κός «φο­ρέ­ας» που συ­γκρο­τεί­ται, κα­λεί­ται να αντι­με­τω­πί­σει το πο­λι­τι­κό και τα­ξι­κό δια­κύ­βευ­μα μέσα στην κλι­μά­κω­ση της κρί­σης, σε χρόνο πε­ριο­ρι­σμέ­νο και συ­μπυ­κνω­μέ­νο, υπό την ασφυ­κτι­κή πίεση των εξε­λί­ξε­ων. Δη­λα­δή μέσα σε συν­θή­κες έκτα­κτης ανά­γκης, στην πιο επι­σφα­λή κα­τά­στα­ση του (αστι­κο) δη­μο­κρα­τι­κού πλαι­σί­ου των τε­λευ­ταί­ων δε­κα­ε­τιών, με ανοι­χτές τις κα­τευ­θύν­σεις από την δεξιά και ακρο­δε­ξιά αυ­ταρ­χο­ποί­η­ση έως την «κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς»,  σε απο­λύ­τως ρευ­στή και απρό­βλε­πτη κα­τά­στα­ση σε ευ­ρω­παϊ­κό και διε­θνές επί­πε­δο.

Τρεις πα­ρα­τη­ρή­σεις σχε­τι­κά με τη συ­ζή­τη­ση για τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά και τη λει­τουρ­γία του «νέου» μα­ζι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ:

Ο ΧΡΟ­ΝΟΣ

Η πρώτη πα­ρα­τή­ρη­ση αφορά στη ση­μα­σία του «σύ­ντο­μου και συ­μπυ­κνω­μέ­νου χρό­νου». Ο μα­ζι­κός «φο­ρέ­ας» της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς κα­λεί­ται να συ­γκρο­τη­θεί υπό την 

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ζωντανή μετάδοση της συγκέντρωσης στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Watch live streaming video from stopcarteltvgr at livestream.com

Υπαρκτός ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από τo ευρώ, σύμφωνα με την Moody’s

 

Καθυστερεί η επίλυση των προβλημάτων

  (Φωτογραφία:  Reuters )

Aθήνα

Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ παραμένει υπαρκτός κίνδυνος για την Ευρωζώνη και εάν επιβεβαιωνόταν θα δημιουργούσε ένα σημαντικό οικονομικό γεγονός, εκτιμά ο Υβ Λεμέ, γενικός διευθυντής της Moody’s Investors Service.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, ο γενικός διευθυντής της Moody’s αποσαφήνισε πως οι πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να δίνουν περισσότερο χρόνο στους πολιτικούς.
Ξεκαθάρισε δε πως η οριστική επίλυση των οικονομικών προβλημάτων της Ευρώπης θα έλθει μετά από πολλά χρόνια, καθώς δεν υπάρχει καμία γρήγορη λύση.
Για την Ισπανία, ο Υβ Λεμέ σημείωσε ότι οι προοπτικές ανάπτυξής της θα αποτελέσουν το κλειδί για το μέλλον της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας.
Τέλος, προανήγγειλε πως η Moody’s Investors Service σε λίγες εβδομάδες δημοσιοποιήσει την αξιολόγησή της για τη Γαλλία.

Newsroom ΔΟΛ

Κραυγάζει για πραξικόπημα ο ξένος τύπος!

• 3390

   
• 
  
• 
  

Άφωνοι έχουν μείνει οι ξένοι δημοσιογράφοι, παρακολουθώντας την… ελληνική δημοκρατία στην πράξη.

Οι δημοσιογράφοι αμφισβητούν τη δημοκρατική νομιμοποίηση των διαδικασιών, με την Telegraph να κάνει λόγο για παρωδία. 

Μάλιστα, εδώ και λίγη ώρα, «βουίζει» το Twitter με σχόλια περί συνταγματικού πραξικοπήματος, τα οποία παρακολουθούν πολύ στενά τα ξένα μέσα ενημέρωσης.

«Θα είναι μια πολύ μακρά μέρα για το ελληνικό κοινοβούλιο εάν τα πράγματα συνεχίσουν με τους ρυθμούς που είδαμε τις τελευταίες ώρες. 

Το Twitter αρχίζει να ρωτά μήπως γίνεται πραξικόπημα στην Ελλάδα σήμερα», σημειώνουν οι δημοσιογράφοι της Telegraph.

«Αξίζει να σημειωθεί ότι ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, δεν είναι στη Βουλή για την ψηφοφορία. Μην ξεχνάτε ότι είναι ο επικεφαλής ενός εκ των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού στην Ελλάδα», σημειώνει χαρακτηριστικά η Telegraph.

«Η ελληνική δημοκρατία στην πράξη», είναι το μάλλον δεικτικό σχόλιο του Guardian, ο οποίος εξηγεί ότι ακόμα και οι ίδιοι οι Έλληνες απελπίζονται με τις διαδικασίες.

Πηγή:kostasxan.blogspot.com

Ευρώπη: Αφερέγγυα και υπερχρεωμένη

Πώς θα μπορούσε κάποιος που ήταν απαισιόδοξος σχετικά με την ευρωζώνη πριν από έξι μήνες να είναι αισιόδοξος σήμερα; Εάν πίστευε ότι ζούμε απλά μια κρίση ρευστότητας, θα πρέπει να μην ανησυχούσε τότε και τώρα θα είναι μάλλον αισιόδοξος. Αν νομίζατε όμως ότι ζούμε μια κρίση φερεγγυότητας, τότε μάλλον θα πρέπει να εξακολουθείτε να ανησυχείτε και τώρα.

Ίσως προσφέρουμε μόνο μια ακραία επιλογή. Τι θα γίνει με μια κρίση φερεγγυότητας που δεν είναι εγγενής, αλλά προκαλείται από μια κρίση ρευστότητας – θα καταλήξει σε μια αέναη κρίση αφερεγγυότητας;

Η φερεγγυότητα είναι, εξάλλου μια αναλυτική έννοια. Εξαρτάται από το επίπεδο του χρέους, τη μελλοντική ανάπτυξη, την ικανότητα να αξιοποιήσει τον πλούτο στον ιδιωτικό τομέα μέσω της φορολογίας, την ικανότητα άντλησης κεφαλαίων μέσω ιδιωτικοποιήσεων και, φυσικά, το μέλλον των επιτοκίων της αγοράς. Κάποιοι θα μπορούσαν να διαφωνήσουν με όλα αυτά. Ακόμη και η Γερμανία θα μπορούσε να θεωρηθεί αφερέγγυος, εάν υποτεθεί ένα αρκετά μεγάλο επιτόκιο. Η διαφορά του κρατικού κινδύνου (μείον τις ενδεχόμενες υποχρεώσεις προς τον χρηματοπιστωτικό και μη χρηματοπιστωτικό τομέα) από τους κινδύνους που έχουν προκύψει καθαρά σε αυτούς τους τομείς, η φερεγγυότητα των διαφόρων μελών της ευρωζώνης έχει ως εξής: sτην πρώτη κατηγορία, η Ελλάδα είναι πλέον άνευ όρων αφερέγγυα - Ιταλία και Πορτογαλία είναι φερέγγυες - αλλά αυτό εξαρτάται από την επιστροφή στη βιώσιμη ανάπτυξη.

Μόλις συγχέονται τα ρίσκα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα η κατάσταση γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Οι εθνικές κόκκινες γραμμές δεν έχουν αφαιρέσει, και ενδεχομένως να έχουν αυξήσει, το συνολικό κίνδυνο αφερεγγυότητας του συστήματος.

Ακόμα χειρότερα, οι προοπτικές για την φερεγγυότητα έχουν επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών λόγω των επιπτώσεων της λιτότητας στην ανάπτυξη σε μια εποχή που τα επιτόκια έχουν φτάσει στο κατώτατο όριο τους. Οι οικονομολόγοι Dawn Holland και ο Jonathan Portes έχουν επισημάνει έναν άλλο λόγο για τον οποίο ο

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Αξίζει να το δείτε!!!!!!!!!!!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όλοι εσείς οι Ανυπότακτοι, οι Απροσάρμοστοι και Ταραξίες, όλοι εσείς Ελεύθερα Πνεύματα και Πρωτοπόροι, όλοι εσείς οι Οραματιστές, και οι Ασυμβίβαστοι...

Το ΠΑΣΟΚ περνάει τα μέτρα και πάει προς αυτοδιάλυση. Του Γιώργου Δελαστίκ

Η καθοριστική συμβολή του ΠΑΣΟΚ στην ψήφιση και του νέου πακέτου μνημονιακών μέτρων οικονομικής εξόντωσης των Ελλήνων και εξανδραποδισμού της Ελλάδας θα είναι, όπως όλα δείχνουν, η τελευταία σοβαρότατη και ολέθρια πολιτική πράξη του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Τρία μόλις χρόνια έχουν περάσει από τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, όταν ο ελληνικός λαός έδωσε στον Γιώργο Παπανδρέου τρία εκατομμύρια ψήφους, το 44%. Η άθλια μνημονιακή πολιτική που αυτός ακολούθησε, όπως και ο διάδοχός του Βαγγέλης Βενιζέλος, οδήγησαν στην απώλεια των... τριών τετάρτων (!) της εκλογικής του απήχησης: από τα 3.012.542 ψηφοφόρους του έφυγαν σχεδόν... δυόμισι εκατομμύρια και του απέμειναν στις εκλογές του Ιουνίου 755.832 ψηφοφόροι!Σήμερα είναι ζήτημα αν του έχουν απομείνει 500.000 - και αυτοί συνεχίζουν να διαρρέουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε επίπεδο στελεχών και βουλευτών άλλοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν καρέκλα στο μνημονιακό κόμμα της Κεντροδεξιάς, που φημολογείται ότι θα ιδρύσει ο Σαμαράς αν προλάβει να επιβιώσει αρκετούς μήνες η κυβέρνησή του, κάποιοι λίγοι αλληθωρίζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Κώστας Σκανδαλίδης είναι ίσως το μοναδικό από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να διασώσει τον πυρήνα ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, επικεφαλής μιας δράκας στελεχών και ελάχιστων βουλευτών του κάποτε κραταιού ΠΑΣΟΚ.

Οσο κι αν η προσπάθειά του έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, δεν είναι καθόλου μάταιη αφού όλα τα άλλα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ θέλουν να το μετατρέψουν σε... συνιστώσα της νέας ΝΔ και κάποιοι λίγοι σε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Β. Βενιζέλος γνωρίζει ότι δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για το προσωπικό πολιτικό του μέλλον με την υπερψήφιση των νέων μέτρων, γιατί αν καταρρεύσει η κυβέρνηση Σαμαρά, ο ίδιος είναι «τελειωμένος» πολιτικά. Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι του καταλογίζουν τόσο τη μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε «κυβερνητική τσόντα» της ΝΔ όσο και την πρωτοφανή εκλογική συντριβή, που έφερε το κόμμα στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας.

Επιπροσθέτως, σε αντίθεση με τη ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη που ετοιμάζεται να προσκολληθεί σύσσωμη στον ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός κερδίσει τις επόμενες εκλογές, όντας σίγουρη ότι ο Αλ. Τσίπρας θα είναι πιθανότατα αναγκασμένος να δεχθεί τους πρώην συντρόφους του ως απολωλότα πρόβατα για να σχηματίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο Β. Βενιζέλος δεν έχει καμία προσωπική πολιτική διέξοδο.

Στο ΠΑΣΟΚ θα τον «καρατομήσουν» αν πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τον έπαιρναν ποτέ, στη νέα ΝΔ προτιμούν φυσικά να πάρουν περισσότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ με μεγαλύτερη αθροιστικά επιρροή σε ψηφοφόρους από τον νυν αρχηγό του κόμματος. Οπως άλλωστε και ο Γ. Ζίγδης που διέλυσε εν ριπή οφθαλμού την αλήστου μνήμης ΕΔΗΚ όταν ανέλαβε αρχηγός της μόλις αυτή έπεσε από τη δεύτερη θέση στις εκλογές του 1974 με 20,42% στην τρίτη θέση στις εκλογές του 1977 με 11,95% των ψήφων, έτσι και ο Β. Βενιζέλος δεν διακρίνεται για τις συσπειρωτικές του ικανότητες στο εσωτερικό του κόμματος.

Εν πάση περιπτώσει, το θέμα δεν είναι οι εικασίες περί της προσωπικής πολιτικής τύχης του Β. Βενιζέλου, αλλά το τι θα κάνουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην κρίσιμη ψηφοφορία και δευτερευόντως αν η υπερψήφιση του νέου πακέτου θα σηματοδοτήσει και την ολοκλήρωση των διαδικασιών οριστικής διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Αυτονόητο είναι πως αν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συμβάλουν καθοριστικά στην υπερψήφιση των μέτρων, η κυβέρνηση δεν θα καταρρεύσει σύντομα ακόμη κι αν το ΠΑΣΟΚ διαλυθεί.

Ο λόγος είναι προφανής: οι πολιτικά ένοχοι για την υπερψήφιση βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα είναι πολύ δύσκολο να επανεκλεγούν, αν δεν τους «βγάλει» ο Σαμαράς με το νέο κόμμα του. Θα ψηφίζουν τα μέτρα λοιπόν, θα στηρίζουν την κυβέρνηση και θα περιμένουν.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

Ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και αύξηση της φτώχειας από το 2010

Σοκαριστικά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ

  (Φωτογραφία:  ICON )

---

Αθήνα

Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων ήδη από το 2010, η φτώχεια παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, «αγκαλιάζοντας» πια και νέα κατηγορία, αυτή των φτωχών εργαζόμενων, η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών «ανοίγει» θυμίζοντας άλλες εποχές, ενώ ραγδαία αύξηση παρουσιάζει και το ποσοστό των Ελλήνων που βλέπουν σε απόσταση αναπνοής το κατώφλι της φτώχειας, σύμφωνα με τα σοκαριστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που καταγράφουν τις σημαίνει κρίση και ύφεση στην πραγματική ζωή.

Σημειώνεται δε ότι την διετία που ακολούθησε δεν χρειάζεται επιστημονική γνώση για να καταλάβει κανείς ότι οι συνθήκες έχουν επιδεινωθεί κατά πολύ.

Πάνω από το 3 εκατ. πολίτες απειλούσε από το 2010 ο κίνδυνος φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με την έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών της ΕΛΣΤΑΤ με βάση τα εισοδήματα 2010.

Στη φτώχεια νοικοκυριών η χώρα βρίσκεται στη 2η θέση στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία, με 901.194 νοικοκυριά να βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας.

Η παιδική φτώχεια ανέρχεται (με βάση στοιχεία του 2010) στο 23,7%. Στο 23,6% η φτώχεια σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.

Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας σε εργαζόμενους αγγίζει το 11,9%. Σημαντικό στοιχείο την εποχή που προωθούνται όσο ποτέ άλλοτε οι ελαστικές μορφές απασχόλησης είναι ότι στους εργαζομένους με μερική απασχόληση ο κίνδυνος φτώχειας ανέρχεται σε 21,4%, ενώ στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση σε 10,4%.

Ακόμη ποιοτικό συμπέρασμα κρίσιμης σημασίας είναι ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών πλέον δεν αφορά μόνο τον φτωχό πληθυσμό της χώρας, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.

Το 42,7% του φτωχού πληθυσμού στερείται καλής διατροφής, το 69,5% (του φτωχού πληθυσμού) και το 24,9% του μη φτωχού δηλώνει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας περίπου 600 ευρώ.

Το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που δηλώνει οικονομική αδυναμία να έχει ικανοποιητική θέρμανση ανέρχεται σε 18,7%.

Βουτιά 9,3% υπέστη (σε πραγματικούς όρους λαμβανομένου υπόψη και του πληθωρισμού) η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών, με το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών να αφορά στα είδη διατροφής (18%) και να ακολουθούν οι μεταφορές (13,5%) και η στέγαση (11,7%), ενώ οι υπηρεσίες της εκπαίδευσης αποτελούν το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,3%).

Ενδεικτικό δε της ισότητας στην επιβάρυνση που δέχονται οι οικονομικές τάξεις είναι ότι το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,5 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού.

• Συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα (όλη η έρευνα)

Ραγδαία αύξηση της φτώχειας

Στο 21,4% του πληθυσμού ανήλθε, με βάση τα εισοδήματα του 2010, ο αριθμός των νοικοκυριών της χώρας που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και στο κατώφλι της φτώχειας, και βρίσκεται στη 2η θέση στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία (ποσοστό 22,4%), ενώ η παιδική φτώχεια ανέρχεται στο 23,7%.

Δηλαδή, τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 901.194 και τα μέλη τους σε 2.341.400.

Αυτό προκύπτει από τη σχετική έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), σύμφωνα επίσης με την οποία, το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 6.591 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 13.842 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών.

Ενώ, το μέσο ετήσιο ατομικό ισοδύναμο εισόδημα ανέρχεται σε 12.637,08 ευρώ και το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώρας σε 21.590,07 ευρώ.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα:

• Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 23,7% και είναι υψηλότερος κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσμού.

• Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών υπολογίζεται σε 23.6% και είναι αυξημένος κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

• Ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, ανέρχεται σε 3.403.000 άτομα.

• Ο πληθυσμός που διαβιεί σε νοικοκυριά που δεν εργάζεται κανένα μέλος ή εργάζεται λιγότερο από 3 μήνες συνολικά το έτος, ανέρχεται σε 837.300 άτομα, ενώ στο προηγούμενο έτος ανερχόταν σε 544.800 άτομα.

• Ο πληθυσμός που απειλείται από τη φτώχεια είναι κυρίως:
- Άνδρες άνεργοι (48,4%)
- Μονογονεϊκά νοικοκυριά με, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί (43,2%)
- Λοιποί μη οικονομικά ενεργοί (εκτός συνταξιούχων (30%)
- Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας 65 ετών και άνω (29,7%)
- Μονοπρόσωπα νοικοκυριά με μέλος θήλυ (25,8%)
- Παιδιά ηλικίας 0- 17ετών (23,7%).

Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (21,9% και 20,9%, αντίστοιχα). Τα μονοπρόσωπα νοικοκυριά με θήλυ μέλος απειλούνται από τη φτώχεια σε ποσοστό 25,8%, ενώ τα αντίστοιχα με άρρεν μέλος σε ποσοστό 24,3%.

Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, υπολογίζεται σε ποσοστό 23,6%, ενώ για άτομα ηλικίας έως 17 ετών σε ποσοστό 23,7%.

Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 75 ετών υπολογίζεται σε ποσοστό 27,5%, ενώ για άτομα ηλικίας κάτω των 75 ετών σε ποσοστό 20,8%.

Ο κίνδυνος φτώχειας των νοικοκυριών με έναν γονέα και, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 43,2%, ενώ ο αντίστοιχος δείκτης για τα νοικοκυριά με δύο γονείς και ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 17,7%.

Φυσικά, οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν λιγότερο από τους ανέργους και τους οικονομικά μη ενεργούς (συνταξιούχους, νοικοκυρές κ.λπ.). Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας στους εργαζόμενους ανέρχεται σε 11,9% (άνδρες 13,2% και γυναίκες 10,1%), στους λοιπούς μη οικονομικά ενεργούς σε 30% και στους ανέργους σε 44%.

Ο σχετικός κίνδυνος φτώχειας για τους εργαζομένους με πλήρη απασχόληση ανέρχεται σε 10,4%, ενώ για τους εργαζομένους με μερική απασχόληση ανέρχεται σε 21,4%.

Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητη κατοικία απειλούνται από φτώχεια κατά 20,3%, ενώ αυτά που διαμένουν σε ενοικιασμένη κατοικία κατά 25,9%.

Ο σχετικός κίνδυνος φτώχειας ηλικιωμένων 75 ετών και άνω, κατά ιδιοκτησιακό καθεστώς της κατοικίας τους, ανέρχεται για τους ιδιοκτήτες σε 27,9%, ενώ για τους ενοικιαστές σε 24,3%.

Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις βοηθούν αρκετά τα φτωχά νοικοκυριά, και ειδικότερα:

• Τα κοινωνικά επιδόματα συμβάλουν στη μείωση του ποσοστού της φτώχειας κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες

• Οι συντάξεις συμβάλουν στη μείωση του ποσοστού της φτώχειας κατά 20,1 ποσοστιαίες μονάδες.

• Το σύνολο των κοινωνικών μεταβιβάσεων μειώνει το ποσοστό της φτώχειας κατά 23,5 ποσοστιαίες μονάδες

• Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις (συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων) αποτελούν το 30,9% του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών της χώρας.

Οι συντάξεις αποτελούν ένα αξιόλογο μερίδιο του διαθέσιμου εισοδήματος, αφού αναλογούν στο 27,1% αυτού.

Τα κοινωνικά επιδόματα αποτελούν το 3,8% του διαθέσιμου εισοδήματος.

Στο «κόκκινο» και μη φτωχά νοικοκυριά

Η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης βασικών αναγκών, ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης, επιβάρυνση από τις δαπάνες στέγασης, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, δυσκολία αντιμετώπισης των συνήθων αναγκών, ποιότητα ζωής) πλέον δεν αφορά μόνον τον φτωχό πληθυσμό της χώρας, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.

Με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, το 38,8% του πληθυσμού που έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο να δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωμή αυτού ή των δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

Ακόμη και το 24,9% του μη φτωχού πληθυσμού έχει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας περίπου 600 ευρώ.

Σύμφωνα με την έρευνα:

• Ο πληθυσμός που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες σε τουλάχιστον τέσσερις από τις εννέα συνολικά διαστάσεις της υλικής στέρησης, αποτελείται κυρίως από:
-Παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών (16,4%).
-Πληθυσμό ηλικίας 65 ετών και άνω (13,1%), ποσοστό που αυξάνει σε 14,7% στις γυναίκες και μειώνεται σε 11% στους άνδρες.
-Πληθυσμό 18 έως 64 ετών (15,4%).
-Παιδιά ηλικίας 18 έως 24 ετών που έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση (35,2%).
-Πληθυσμό ηλικίας 18 έως 59 ετών που έχει ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση (6,5%).

• Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 25,9% για το σύνολο του πληθυσμού, ενώ είναι 23,2% για τον μη φτωχό πληθυσμό και 35,8% για τον φτωχό πληθυσμό.

• Τα νοικοκυριά που επιβαρύνονται από το κόστος στέγασης ανέρχονται σε 24,3% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 9,4% για τον μη φτωχό πληθυσμό και 79% για τον φτωχό πληθυσμό.

• Το 42,7% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 0,3%.

• Το 69,5% του φτωχού πληθυσμού και το 24,9% του μη φτωχού έχει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας περίπου 600 ευρώ.

• Περιβαλλοντικά προβλήματα από παρακείμενη βιομηχανία ή κυκλοφορία αυτοκινήτων αντιμετωπίζει το 25,6% του συνολικού πληθυσμού, ενώ ποσοστό 20,3% του ίδιου πληθυσμού αναφέρει ως πρόβλημα τους βανδαλισμούς και την εγκληματικότητα στην περιοχή του.

• Το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που δηλώνει οικονομική αδυναμία να έχει ικανοποιητική θέρμανση ανέρχεται σε 18,7%, ενώ είναι 38,9% για τον φτωχό πληθυσμό και 13,7% για τον μη φτωχό πληθυσμό.

• Το 30% του μη φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι επιβαρύνεται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τον φτωχό πληθυσμό εκτιμάται σε 55,7%.

• Το 38,8% του πληθυσμού που έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωμή αυτού ή των δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

• Το 41,4% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του φυσικού αερίου κ.λπ.

• Το 48,9% του φτωχού πληθυσμού αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

• Το μέσο ελάχιστο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών της χώρας, κατά δήλωσή τους, ανέρχεται σε 2.235 ευρώ. Τα φτωχά νοικοκυριά χρειάζονται 1.808 ευρώ, ενώ τα μη φτωχά νοικοκυριά 2.350 ευρώ.

• Το 17,1% του φτωχού πληθυσμού, το 6% του μη φτωχού πληθυσμού και το 8,3% του συνολικού πληθυσμού δεν διέθεταν ένα, τουλάχιστον, ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο, ενώ το 17,9% των φτωχών νοικοκυριών, το 6,4% των μη φτωχών και το 8,9% του συνόλου των νοικοκυριών δεν διέθεταν προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν και τα χρειάζονταν, λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας.

Βουτιά στην κατανάλωση

Στα 1.956,42 ανερχόταν το 2010 η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών και ήταν μειωμένη κατά 5,3% σε σύγκριση με το 2009, ενώ, λαμβανομένης υπόψη και της επίδρασης του πληθωρισμού, μειώθηκε σε πραγματικούς όρους κατά 9,3%.

Σύμφωνα, επίσης, με την έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών 2010, που δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑ), το σχετικά μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών αφορά στα είδη διατροφής (18%) και ακολουθούν οι μεταφορές (13,5%) και η στέγαση (11,7%), ενώ οι υπηρεσίες της εκπαίδευσης αποτελούν το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,3%).

Με τη μείωση της μηνιαίας δαπάνης, μεταβλήθηκε και το καταναλωτικό πρότυπο των νοικοκυριών. Έτσι:

• Για την περίοδο 2009-2010 παρατηρείται μεταβολή του καταναλωτικού προτύπου και, ειδικότερα, σημαντική μετατόπιση των δαπανών που αφορούν στην ένδυση - υπόδηση, ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια, επικοινωνίες, αναψυχή - πολιτισμό, προς τις δαπάνες που αφορούν στη διατροφή, τη στέγαση και τα οινοπνευματώδη ποτά.

Ειδικότερα, καταγράφεται μεγαλύτερη μείωση δαπανών σε τρέχουσες τιμές, σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα (2009), για ένδυση - υπόδηση (-3,5%), επικοινωνίες (-12,5%), αναψυχή και πολιτισμό (-8,6%), ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια (-8,1%), υγεία (-7,3%) και διαρκή αγαθά (-6%). Μικρότερες μειώσεις παρατηρούνται στις δαπάνες για λοιπά αγαθά και υπηρεσίες (-4,8%), εκπαίδευση (-3,9%), στέγαση (-1,4%) και διατροφή (-1,4%), ενώ οι δαπάνες για τα οινοπνευματώδη ποτά και καπνό παρέμειναν σχετικά σταθερές.

Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές δαπανούν 1.481,57 ευρώ μηνιαίως, ενώ αυτά που διαμένουν σε αστικές περιοχές 2.099,49.

Ήτοι, τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές δαπανούν λιγότερο κατά 29,4% σε μέσο όρο, από τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αστικές περιοχές.

Στον αντίποδα, παρατηρείται σημαντική αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών που διαθέτουν ηλεκτρονικό υπολογιστή στην κύρια κατοικία τους (+8,7%).

Επίσης, καταγράφεται:
• Αύξηση από 37% σε 38% των νοικοκυριών που διαθέτουν πλυντήριο πιάτων (+3,3%)

• Αύξηση του αριθμού νοικοκυριών που κατέχουν δευτερεύουσες ή εξοχικές κατοικίες (+2,5%)

• Αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών που διαθέτουν, τουλάχιστον, ένα κινητό τηλέφωνο (+2,2%).
Αλλά, και

• Μείωση του αριθμού των νοικοκυριών που διαθέτουν κλειστούς χώρους στάθμευσης στην κατοικία (μείωση 4,9%)

• Μείωση του αριθμού των νοικοκυριών που κατέχουν τουλάχιστον ένα επιβατικό αυτοκίνητο ΙΧ, (μείωση 2%), και του αριθμού των αυτοκινήτων μείωση κατά 4,2%.

• Μείωση του αριθμού των νοικοκυριών που έχουν σταθερό τηλέφωνο (μείωση 2,5%).

Ανοίγει η ψαλίδα πλούσιων φτωχών

Ερευνώντας τις συνθήκες ανισότητας μεταξύ του πληθυσμού, προκύπτει ότι το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,5 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού.

Παράλληλα, ο κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 20% του πληθυσμού της χώρας, όταν στον υπολογισμό του δείκτη λαμβάνεται υπόψη μόνο η δαπάνη με τρόπο κτήσεως αγορά (19,6% το 2009), ενώ ο δείκτης μειώνεται στο 15,6% του πληθυσμού (15,3% το 2009), όταν λαμβάνονται υπόψη όλες οι καταναλωτικές δαπάνες, ανεξάρτητα από τον τρόπο κτήσεως (τεκμαρτό ενοίκιο από ιδιοκατοίκηση, ιδιοπαραγόμενα αγαθά, αγαθά και υπηρεσίες παρεχόμενες δωρεάν από τον εργοδότη, άλλα νοικοκυριά, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, κράτος κ.λπ.).

Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι η μέση μηνιαία δαπάνη των φτωχών νοικοκυριών εκτιμάται στο 32,3% των δαπανών των μη φτωχών νοικοκυριών.

Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το 33,1% του μέσου προϋπολογισμού τους σε είδη διατροφής, ενώ τα μη φτωχά το 17%.

Λόγω της σύνθεσης των φτωχών νοικοκυριών (ηλικιωμένοι, ανασφάλιστοι κ.λπ.), η δαπάνη για υγεία ανέρχεται στο 8,7% του μέσου προϋπολογισμού τους, ενώ των μη φτωχών στο 6,4%.

Με βάση τα ισχύοντα στην Ευρώπη, παρατηρείται ότι οι δαπάνες για εκπαίδευση κυμαίνονται από 0,2% στη Νορβηγία και 0,8% στη Γερμανία και έως 4,4% και 3,3% του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα, αντίστοιχα.

Επίσης, η Βουλγαρία και η Ελλάδα καταγράφουν τη μεγαλύτερη ιδιωτική δαπάνη για την υγεία, 6,6% και 6,4% του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών, αντίστοιχα.

Μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ σε νέα δημοσκόπηση

Προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ με 23% έναντι 20% της ΝΔ δίνει η νέα δημοσκόπηση της εταιρείας Pulse RC που δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Το Ποντίκι".

Τρίτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου είναι η Χρυσή Αυγή με 11,5% , ενώ στην τέταρτη θέση με το ίδιο ποσοστό, δηλαδή 6,5%, βρίσκονται το ΠΑΣΟΚ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Ακολουθεί το ΚΚΕ με 5% και η ΔΗΜΑΡ με 4%.Σημειώνεται ότι το ποσοστό των αναποφάσιστων ανέρχεται στο 8,5%.

Σε ότι αφορά την πρόθεση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων ο ΣΥΡΙΖΑ διευρύνει το προβάδισμα του καθώς συγκεντρώνει 25,5% έναντι 22% της ΝΔ.

Τα ποσοστά των υπόλοιπων κομμάτων στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή είναι τα εξής:

Χρυσή Αυγή 13%

ΠΑΣΟΚ 7%

Ανεξάρτητοι Έλληνες 7%

ΚΚΕ 5,5%

ΔΗΜΑΡ 4,5%

Στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία εξακολουθεί να προηγείται ο Αντώνης Σαμαράς


Τέλος, η δημοσκόπηση αυτή της Pulse RC, η οποία θα δημοσιευθεί ολόκληρη στο «Ποντίκι», αποτυπώνει την απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων όλων των κομμάτων στις κυβερνητικές εξαγγελίες ότι τα επερχόμενα μέτρα θα είναι τα τελευταία.