Ναόμι Κλάιν: Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η αντίσταση

H Ναόμι Κλάιν, ακτιβίστρια και συγγραφέας του διάσημου «Δόγματος του Σοκ» στο πλαίσιο επίσκεψής της στην Αθήνα παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Στέλιο Κούλογλου. Η συγγραφέας και δημοσιογράφος ανέφερε ότι υπό την επήρεια του σοκ οι χώρες που το βιώνουν χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, κάτι που όπως σχολιάζει συνέβη και στην Ελλάδα. Επεσήμανε ότι στις μέρες μας οι κυβερνήσεις έχουν γίνει οι λομπίστες των πολυεθνικών, ενώ χαρακτήρισε παράλογη την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει κάθε επικερδή επιχείρηση σε περίοδο ύφεσης, όταν είναι βέβαιο ότι οι συμφωνίες θα είναι οι χειρότερες που θα μπορούσε κάθε χώρα να πετύχει. Υπογράμμισε τέλος ότι ο ευρωπαϊκός νότος θα πρέπει να συγκροτήσει κοινό μέτωπο απέναντι στους δανειστές.

  Σ.Κ.: Αν ξαναγράφετε το Δόγμα του Σοκ, θα είχατε ειδικό κεφάλαιο για την ελληνική περίπτωση; 

Ν.Κ.: Θα υπήρχε ένα ειδικό κεφάλαιο για την Ελλάδα, ίσως όλο για τον ευρωπαϊκό νότο. Αλλά ο στόχος μου δεν ήταν το βιβλίο απλώς να καταγράψει την ιστορία  αλλά να γίνει ένα εργαλείο ώστε να μπορέσουμε να προβλέψουμε το επόμενο σοκ. Έτσι άλλωστε τελειώνει και το βιβλίο : «Πότε θα δούμε το επόμενο σοκ;». Έχουμε ένα οικονομικό μοντέλο που δημιουργεί από μόνο του κρίσεις .  Εάν έγραφα λοιπόν ένα βιβλίο τώρα θα ήταν για την Ελλάδα.  Η κρίση εδώ χρησιμοποιήθηκε για να λεηλατήσουν την χώρα και να καταστρέψουν τα κοινωνικά κινήματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις.

Σ.Κ.: Δυο παράγοντες θεωρώ ότι έχουν καθοριστικό ρόλο. Ο ένας είναι ο παράγων του φόβου. Αυτό δεν έγινε και στην Λατινική Αμερική; 

Ν.Κ.: Ακριβώς. Είναι ο φόβος του τι θα γίνει εάν δεν πάρεις το «φάρμακο». Για αυτό χρησιμοποιούνται πάντα μεταφορές από την ιατρική. Λένε ότι διέγνωσαν στην τάδε χώρα καρκίνο. Οπότε δημιουργείται ο φόβος του τι θα γίνει, εάν ο ασθενής δεν πάρει την  χημειοθεραπεία του. Η μεταφορά, ο συμβολισμός που επιλέγεται έχει τεράστια σημασία.

Σημαντικό ρόλο, όμως, έχουν και τα ΜΜΕ. Οι πολιτικοί λένε ότι έχουν να πουν. Τα μίντια όμως διογκώνουν τον φόβο για να σωθεί υποτίθεται αυτό που είπαν ότι είναι «άρρωστο». Αυτή είναι και η μεγάλη ειρωνεία αυτής της κρίσης. Δημιουργήθηκε από τις ελίτ που τζογάραν ανεξέλεγκτα κερδοσκοπώντας, αλλά είμαστε εμείς  που πρέπει να ζήσουμε πιο ανασφαλείς ζωές.

Το βλέπουμε αυτό και στην περίπτωση της Ελλάδας: οι άνθρωποι έχουν χάσει την ασφάλειά τους, είτε είναι η εργασιακή είτε είναι η οικονομική είτε είναι η υγειονομική. Εσείς οι Έλληνες έχετε αναλάβει τις ζημιές για τα ρίσκα που πήραν κάποιοι άλλοι.Εκείνοι είναι υπεύθυνοι αλλά εμείς εμφανιζόμαστε ως ένοχοι. Και τα χειρότερα δεν έχουν περάσει.

Σ.Κ.: Υπήρξε η περίφημη φράση του Θ. Πάγκαλου: «Μαζί τα φάγαμε». Η συλλογική ενοχοποίηση επηρέασε πολύ την ψυχολογία των ανθρώπων.

Ν.Κ.: Αυτή ήταν σίγουρα η πρακτική σε αυτή την κρίση. Γιατί ο κόσμος κατάλαβε ότι για τα όσα συμβαίνουν έφταιγαν οι τραπεζίτες που ζούσαν πλουσιοπάροχες ζωές και συνεχίζουν να ζουν. Αλλαξαν το τροπάριο και είπαν ότι έφταιγαν οι φτωχοί  που ήθελαν να ζήσουν πλουσιοπάροχα. Όχι εκείνοι που κερδοσκοπούσαν στις ΗΠΑ με τα στεγαστικά δάνεια δημιουργώντας φούσκες και έφεραν την καταστροφή.  Αλλά μια οικογένεια Αφροαμερικάνων που ζούσε με 50.000 δολάρια τον χρόνο και τόλμησε να θέλει ένα σπιτάκι.

Είμαστε σε πόλεμο. Και σε κάθε πόλεμο υπάρχει οργή. Δικαιολογημένη οργή αφού ο κόσμος είδε να λεηλατείται ο τόπος του μπροστά στα μάτια του. Το ερώτημα είναι που θα εκφραστεί αυτή η οργή, όχι με εκδικητικό τρόπο ή σε προσωπικό επίπεδο. Αλλά απέναντι σε εκείνο το σύστημα που καθιέρωσε την απληστία.

Όμως βλέπουμε ότι ακόμη και τώρα προσπαθεί το σύστημα να στρέψει την οργή στους πιο ευάλωτους. Στις ΗΠΑ είναι εκείνος που ήθελε το σπίτι. Εδώ στην Ελλάδα είναι ο μετανάστης που θέλει την δουλειά σου. Να διοχετεύσουν την οργή στους πιο ευάλωτους ώστε να την γλιτώσουν αυτοί που πραγματικά ευθύνονται. Η κρίση βοηθά τις ελίτ να την αξιοποιήσουν και να επωφεληθούν από αυτήν.

Σ.Κ.: Λέτε δηλαδή ότι η άνοδος του φασισμού ήταν αναμενόμενη; 

Ν.Κ.: Όχι απλά αναμενόμενη. Την είχαν προβλέψει! Αυτή είναι η ιστορία της Ευρώπης. Είναι το μάθημα που θα έπρεπε να πάρουμε από τον  Α Παγκόσμιο Πόλεμο και την συνθήκη ειρήνης στις Βερσαλλίες. «Η εκδικητικότητα δεν θα κάνει καλό». Η ταπείνωση της Γερμανίας λειτούργησε σαν μπούμεραγκ, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αυτό με εκνευρίζει περισσότερο: Η σχολή του Σικάγου με τις μειώσεις και τις περικοπές ενισχύει τον φασισμό – κάτι που έγινε ολοφάνερα στην Ελλάδα.

 Η ελεύθερη αγορά είναι από την φύση της υστερική γιατί ξέρει ότι στηρίζεται στην απληστία και στον φόβο. Για αυτό και για να επιβιώσουν προσπαθούν να τιμωρήσουν παραδειγματικά κάποιες χώρες. Το ότι η Ελλάδα είπε κάποια «όχι» δημιουργεί και ένα παράδειγμα ανταρσίας! Το ότι θα αντισταθεί στην λιτότητα η Ελλάδα δεν σημαίνει ότι δεν θα εξαπλωθεί και στην Πορτογαλία – όπως και έγινε. Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η επιδημία της αντίστασης.

Σ.Κ.: Εχετε υπ όψιν σας και τα στερεότυπα εναντίον των Ελλήνων, όπως και όλων των ανθρώπων στην Νότια Ευρώπη, ότι είναι τεμπέληδες, έχουν πολλές διακοπές κλπ. Αν και στην πραγματικότητα όλα αυτά έχουν αποδειχθεί εσφαλμένα από στατιστικές μελέτες. 

Ν.Κ.: Τα  ακούσαμε και εμείς αυτά, εναντίον της Ελλάδας. Οι άνθρωποι γενικά είναι θλιμμένοι. Είναι στην κουλτούρα μας να γκρινιάζουμε γιατί δουλεύουμε πολύ χωρίς να παίρνουμε πίσω αυτά που θέλουμε. Ίσως είναι και λίγο σαδιστικό, μας άρεσε λίγο να βλέπουμε να τιμωρούνται οι χώρες της Μεσογείου με τον ήλιο τους, τις φυσικές τους ομορφιές και ένα διαφορετικό τρόπος ζωής!

Αλλά τα στερεότυπα που επικράτησαν στις γερμανικές εφημερίδες για την Ελλάδα και τις χώρες του Νότου ήταν ξεκάθαρα ρατσιστικά. Είναι ταπεινωτικό να μιλάνε για εσένα έτσι.

Σ.Κ.: Μαθαίνω ότι είστε κατά των ορυχείων στις Σκουριές;

Ν.Κ.: Ναι. Γράφω ένα νέο βιβλίο για το περιβάλλον και για την ανάγκη να το σώσουμε. Είναι δύσκολο να σκεφτείς για το περιβάλλον όταν έχεις άλλα οικονομικά προβλήματα τόσο σοβαρά. Στην Ευρώπη η περιβαλλοντική πολιτική δεν ήταν τέλεια αλλά ήταν πρωτοπόρα σε σχέση με την Κίνα ή τις ΗΠΑ μέχρι το 2009, που ξέσπασε η κρίση. Τώρα όμως έχουν αποφασίσει να θυσιάσουν την οικολογία στο όνομα της οικονομίας. Είναι παθογένεια να ξεχωρίζεις αυτές τις δυο έννοιες. Θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη κρίση ακόμη και οικονομική εάν πάψει να μας ενδιαφέρει το περιβάλλον. Δεν είναι μια πολυτέλεια την οποία μπορούμε να αναβάλλουμε για αργότερα.

Τώρα για τον εθνικό πλούτο της Ελλάδας,  έχουν συνηθίσει στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και βλέπουν εδώ προοπτικές κέδρους. Είναι μια ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό. Πλέον οι πολυεθνικές εταιρίες έχουν ως λομπίστες τους τις εθνικές κυβερνήσεις.

Σ.Κ.: Η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις θα έρθουν νέοι  επενδυτές.

Ν.Κ.: Δεν κάνεις ιδιωτικοποιήσεις σε περίοδο ύφεσης. Είναι κανόνας αυτός. Δεν θα πετύχεις ποτέ την καλύτερη συμφωνία αλλά την χειρότερη. Είναι πολύ λίγοι αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ελληνική οικονομία.  Θα βγείτε χαμένοι. Όσοι έρθουν θα επιβάλλουν τους όρους τους γιατί απλά δεν έχει η ελληνική κυβέρνηση την δυνατότητα να θέσει τους δικούς της.

Σ.Κ.: Οι λαοί βρίσκονται σε σύγχυση όμως...

Ν.Κ.: Τι συμβαίνει σε ένα σοκ; Χάνεις αυτά που είχες και δεν ξέρεις που βαδίζεις. Σου αλλάζει τον αδόξαστο. Σε βγάζει από την γραμμή πλεύσης και τον προγραμματισμό σου. Όταν δημιουργηθεί αυτό το κενό έρχεται κάποιος και σου λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει. Και το ακούς γιατί δεν είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις τι είναι σωστό και τι όχι.

Στις ΗΠΑ για παράδειγμα είχαμε το σοκ με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Το βασικότερο πρόβλημα δεν ήταν οι υλικές καταστροφές, αλλά ότι ο κόσμος βρέθηκε σε πλήρη σύγχιση.  Και ήρθε ο Τζωρτζ Μπους και είπε ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την τρομοκρατία. Σε ένα πόλεμο μεταξύ του καλού και του κακού». Ο κόσμος το αποδέχθηκε γιατί ειχε χάσει τον προσανατολισμό του. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό που συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις.

Η μεγαλύτερη επίπτωση ενός σοκ είναι η παραχώρηση της κυριαρχίας. Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας. Παλέψατε για αυτή. Σκοτωθήκατε για αυτή. Και ξαφνικά ξυπνάτε και βλέπετε ότι δεν είστε εσείς αυτοί που έχετε τον έλεγχο αλλά κάποιος άλλος.  Αυτό δίνει τροφή και στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό, στον νεοφασισμό. Παραχωρήσατε  την κυριαρχία σας και τον έλεγχο της εξουσίας. Δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θες. Είναι επικίνδυνο και σοκαριστικό όταν το συνειδητοποιείς.

Σ.Κ.: Σε έναν συμβατικό πόλεμο υπάρχει πάντα η ελπίδα για το αύριο. Τώρα δεν βλέπει κανείς φως στην άκρη του τούνελ. 

Ν.Κ.: 'Ολοι δουλεύουν και ζουν σε ανασφάλεια. Αυτό δεν σου επιτρέπει να έχεις εξουσία στον εαυτό σου. Έτσι είτε θα οδηγηθούμε στον φασισμό ή θα επιλέξουμε άλλες λύσεις, όπως η αλληλεγγύη ,η οργάνωση των ευάλωτων στρωμάτων του πληθυσμού, των ανέργων, των εγκαταλελειμμένων γειτονιών, της ενέργειας, του νερού, της τροφής. Έτσι θα μπορούμε να ξαναγίνουμε κύριοι των εαυτών μας, να ξεπεράσουμε τον φόβο.

Υπάρχει επίσης στρατηγική για να μείνουν οι χώρες του νότου μακριά η μία από την άλλη. Γιατί, ξέρετε, οι δανειστές είναι ευάλωτοι. Εάν μαζευτούν οι οφειλέτες και παλέψουν μαζί θα κερδίσουν. Εάν οι οφειλέτες πουν ότι «δεν σας πληρώνουμε» εκείνοι έχουν πια την κρίση όχι αυτοί που χρωστάνε. Αυτό λέγεται «το καρτέλ των οφειλετών» και ήταν ο μεγαλύτερος φόβος του ΔΝΤ στην Λατινική Αμερική την δεκαετία του 1980. Μου κάνει τρομερή εντύπωση πως αυτό δεν έχει γίνει ακόμη στην Ε.Ε. Γιατί  καθίσατε σε ένα τραπέζι μαζί τους και  δεν συνεργάστηκαν οι χώρες του Νότου;

Θα πρέπει να γίνει αυτό και θα πρέπει να το απαιτήσουν και οι κοινωνίες. Ξέρω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει σε αυτή την κατεύθυνση. Μπορεί να ξεκινήσει και από την βάση – από τα κινήματα και τις συλλογικότητες σε κάθε μια χώρα του νότου.

Σ.Κ.: Γράφατε κατά τις ημέρες του Occupy Wall Street ότι ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που συνέβαινε τότε στον κόσμο. 'Ομως σήμερα το Κόμμα του τσαγιού έχει μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ από ότι αυτά τα κινήματα. Ποια θα ήταν η σωστή πορεία για το κίνημα ώστε να καταφέρει τους στόχους του;

Ν.Κ.: Δεν νομίζω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε το Occupy με το Κόμμα του  Τσαγιου, που υποστηρίζεται από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η ελπίδα μου είναι ότι θα υπάρξει ένα κίνημα τόσο μεγάλο που θα χτυπήσει την αρρώστια στην καρδιά του συστήματος των ΗΠΑ το οποίο διάβρωσαν οι εταιρίες.

 Θα πρέπει οι πολίτες να απαιτήσουν διαρθρωτικές αλλαγές ουσίας. Αλλά το σύμπτωμα της εποχής μας είναι ότι είμαστε κλεισμένοι στον εαυτό μας και δεν έχουμε χώρους να βρεθούμε συλλογικά.
Αυτό συνέβη και με το κίνημα occupy, όταν το έδιωξαν από τις πλατείες. Οι ιδέες θέλουν και ένα “σπίτι”, ένα χώρο για να ζήσουν.

tvxs.gr

Η Πυθαγόρεια διατροφή εξαφανίζει το 95% των ασθενειών! Δες τι πρέπει να τρως!

0

inShare

 

Ολίγα Περί Πυθαγόρειας Διατροφής...

Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού. Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

Tις αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Κι εδώ, όπως θα δούμε, μας εντυπωσιάζει ο νόμος της αναλογικότητας!






Τα Κόκκινα Φασόλια: πραγματικά μπορούν να θεραπεύσουν και να βοηθήσουν στη διατήρηση της καλής νεφρικής λειτουργίας - και μοιάζουν ακριβώς όπως τα ανθρώπινα νεφρά.







Το Καρύδι: μοιάζει με έναν μικρό εγκέφαλο, ένα αριστερό και ένα δεξί ημισφαίριο, τον άνω και κάτω εγκέφαλο και την παρεγκεφαλίδα. Τα καρύδια βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και την εγκεφαλική λειτουργία.







Το Καρότο: Η διατομή του καρότου μοιάζει με το ανθρώπινο μάτι. Τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος στα μάτια και ενισχύουν γενικά την λειτουργία των ματιών.







Το Σέλινο: μοιάζει με τα οστά. Το σέλινο στοχεύει ειδικά στην ενδυνάμωση και την αντοχή των οστών. Τα τρόφιμα με νάτριο, όπως το σέλινο τροφοδοτεί με τα απαραίτητα, τις σκελετικές ανάγκες του σώματος.


Το Αβοκάντο: στοχεύει στην υγεία και στη καλή λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας της γυναίκας. Τα Αβοκάντο βοηθούν τις γυναικείες ορμόνες να έλθουν σε ισορροπία, να ρίξει ανεπιθύμητο βάρος μετά τη γέννηση, και την αποτροπή του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.







Τα σύκα: υποκαθιστούν τους όρχεις και είναι γεμάτα από σπόρους και κρέμονται ανά ζεύγη, όταν μεγαλώνουν. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα των αρσενικών(+) σπερματοζωαρίων, καθώς αυξάνουν και τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, για βοηθήσουν, να ξεπεραστεί η ανδρική στειρότητα.






Το μανιτάρι: Τα μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν τη βελτίωση της ακοής, όπως ακόμη, τα μανιτάρια είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη D. Η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι σημαντική για υγιή οστά, η οποία ισχυροποιεί ακόμα και τα μικροσκοπικά οστάρια που βρίσκονται μέσα στο αυτί τα οποία μεταδίδουν τον ήχο προς τον εγκέφαλο.






Τα σταφύλια: Μια διατροφή υψηλή σε φρέσκα φρούτα, όπως τα σταφύλια, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα και το εμφύσημα. Οι σπόροι σταφυλιών περιέχουν επίσης μια χημική ουσία που ονομάζεται proanthocyanidin, η οποία φαίνεται να μειώνει τη δριμύτητα του αλλεργικού άσθματος.







Ginger (η πιπερόριζα): Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της είναι η υποβοήθηση της πέψης, ενώ είναι επίσης μια δημοφιλής θεραπεία για κινητικά προβλήματα-ασθένειες.







Οι Γλυκοπατάτες: Οι γλυκοπατάτες μοιάζουν με το πάγκρεας και πράγματι επιφέρουν ισορροπία το γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.







Τα κρεμμύδια: Βοηθούν τα κύτταρα να απαλλαγούν από τις τοξίνες. Επίσης, όταν τα κόβουμε, παράγουν δάκρυα, καθαρίζοντας επιθηλιακά κύτταρα του ματιού.







Το σκόρδο: Βοηθάει στην απομάκρυνση άχρηστων υλικών και τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες από το σώμα.






ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ: ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΠΡΟΙΟΝ ΣΤΟ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ. ΕΙΝΑΙ 10000 ΦΟΡΕΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΝ ΣΑΝ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΟΥ ΕΥΡΕΟΣ ΦΑΣΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΟΛΥΝΣΕΩΝ ΤΩΝ ΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΓΚΩΝ, ΙΚΑΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΥΛΗΚΙΩΝ, ΡΥΘΜΙΣΤΗ ΤΗ ΥΨΗΛΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΕΥΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ.

Ο χυμός του λεμονιού περιέχει βιταμίνη C, σάκχαρα, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και μεταλλικά άλατα (κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο και πυρίτιο) ενώ η φλούδα του αναζωογονητικό αιθέριο έλαιο. Επίσης, το λεμόνι είναι πλούσιο σε φλαβόνες, αντιοξειδωτικές ουσίες πολύτιμες στη θεραπευτική. Το λεμόνι είναι εξαιρετικό αντιβακτηριακό, απολυμαντικό, στυπτικό και αντισηπτικό, θεωρείται πως βοηθάει στον έλεγχο του ουρικού οξέος, εμποδίζει τη θρόμβωση των αρτηριών και των φλεβών και τη συσσώρευση αλάτων. Το λεμόνι, επειδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα (αυξάνοντας τα λευκά αιμοσφαίρια) θεωρείται και άριστο αιμοστατικό.



Τα αμύγδαλα: Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.


πηγή:tsekouratoi.blogspot.com

Έβαλαν στο μάτι το νερό μας

Συνεχίζονται οι μυστικές επαφές της Τρόικας με την Κομισιόν για την υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποίησης των υδάτων στην Ελλάδα, σύμφωνα με το μοντέλο που υιοθετήθηκε στην Πορτογαλία.

Στόχος είναι να περάσουν σε ιδιωτικά χέρια, το γρηγορότερο δυνατόν, τα δίκτυα παροχής πόσιμου ύδατος της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Όπως υποστηρίζει και ο πρόεδρος της Πολυεθνικής «NESTLE» (σ.σ. ο μεγαλύτερος εμφιαλωτής πόσιμου νερού παγκοσμίως), Πίτερ Μπράμπεκ, το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό και όπως το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο, αλλά και ο ορυκτός πλούτος -εν γένει- πρέπει να το εκμεταλλεύονται ιδιώτες.

Σ΄αυτό το πλαίσιο, η εκπομπή «Monitor» της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης αποκάλυψε τις μεθοδεύσεις της Τρόικας αλλά και τις πτυχές του Μνημονίου που υπέγραψε η Ελλάδα, όπου και προβλέπεται η παραχώρηση των δικτύων ύδρευσης σε ιδιωτικές εταιρείες.

Την ώρα που ενισχύονται οι αντιδράσεις στη Θεσσαλονίκη με την Κίνηση των 136 που προσλαμβάνει και διεθνείς διαστάσεις, με την παρουσία του Bill Gates, επί παραδείγματι, η μνημονιακή άποψη για την ιδιωτικοποίηση του απόλυτου δημόσιου αγαθού που είναι το νερό, αρχίζει να εισέρχεται στην ατζέντα των Βρυξελλών. Μόλις σήμερα αποκαλύφθηκε ότι το 2050, 5,5 δισεκατομμύρια κάτοικοι του πλανήτη, ο μισός δηλαδή πληθυσμός της γης, δεν θα έχει πρόσβαση σε πόσιμο ύδωρ. Με λίγα λόγια η ιδιωτικοποίηση της παροχής ύδατος είναι το πρώτο στάδιο ενός επόμενου πολέμου για το νερό.

Το ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400% και συνεχίζουν με αύξηση της τάξης του 6% κάθε χρόνο.

Συνεχίζονται οι μυστικές επαφές της Τρόικας με την Κομισιόν για την υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποίησης των υδάτων στην Ελλάδα, σύμφωνα με το μοντέλο που υιοθετήθηκε στην Πορτογαλία.

Στόχος είναι να περάσουν σε ιδιωτικά χέρια, το γρηγορότερο δυνατόν, τα δίκτυα παροχής πόσιμου ύδατος της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Όπως υποστηρίζει και ο πρόεδρος της Πολυεθνικής «NESTLE» (σ.σ. ο μεγαλύτερος εμφιαλωτής πόσιμου νερού παγκοσμίως), Πίτερ Μπράμπεκ, το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό και όπως το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο, αλλά και ο ορυκτός πλούτος -εν γένει- πρέπει να το εκμεταλλεύονται ιδιώτες.

Σ΄αυτό το πλαίσιο, η εκπομπή «Monitor» της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης αποκάλυψε τις μεθοδεύσεις της Τρόικας αλλά και τις πτυχές του Μνημονίου που υπέγραψε η Ελλάδα, όπου και προβλέπεται η παραχώρηση των δικτύων ύδρευσης σε ιδιωτικές εταιρείες.

Την ώρα που ενισχύονται οι αντιδράσεις στη Θεσσαλονίκη με την Κίνηση των 136 που προσλαμβάνει και διεθνείς διαστάσεις, με την παρουσία του Bill Gates, επί παραδείγματι, η μνημονιακή άποψη για την ιδιωτικοποίηση του απόλυτου δημόσιου αγαθού που είναι το νερό, αρχίζει να εισέρχεται στην ατζέντα των Βρυξελλών. Μόλις σήμερα αποκαλύφθηκε ότι το 2050, 5,5 δισεκατομμύρια κάτοικοι του πλανήτη, ο μισός δηλαδή πληθυσμός της γης, δεν θα έχει πρόσβαση σε πόσιμο ύδωρ. Με λίγα λόγια η ιδιωτικοποίηση της παροχής ύδατος είναι το πρώτο στάδιο ενός επόμενου πολέμου για το νερό.

Το ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400% και συνεχίζουν με αύξηση της τάξης του 6% κάθε χρόνο.

Έγγραφα-ντοκουμέντα αποδεικνύουν την απόφαση για «άνοιγμα της αγοράς» του νερού, ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις.



Η «Κίνηση των 136»

Η «Κίνηση 136» είναι μία πρωτοβουλία πολιτών που εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση της Εταιρίας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Θεσσαλονίκης και αντιπροτείνει την μη κερδοσκοπική κοινωνική διαχείρισή της μέσω συνεταιρισμών σε επίπεδο γειτονιάς.

Ο μεγιστάνας στο πλευρό των Θεσσαλονικέων

Το ίδρυμα «Bill and Melinda Gates Foundation» του μεγιστάνα των νέων τεχνολογιών, γνωστό για την ενίσχυση προγραμμάτων κατά του AIDS και της ελονοσίας, είναι ένα από τα 22 ιδρύματα, φορείς, οργανώσεις και συνεταιριστικές τράπεζες από όλο τον κόσμο, που, ως Επενδυτές Κοινωνικής Ευθύνης, στηρίζουν την υποψηφιότητα της «Κίνησης 136» για την αγορά της ΕΥΑΘ.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της «Κίνησης 136», που πλέον έχει πάρει τη θεσμική ονομασία «Ένωση Πολιτών για το Νερό», Λάζαρο Αγγέλου, οι ΕΚΕ έχουν ενημερωθεί για την προσπάθεια που εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη ώστε να μην περάσει το νερό σε ιδιώτες και έχουν δηλώσει το ενδιαφέρον τους να στηρίξουν τους φορείς, τις οργανώσεις και τις κινήσεις πολιτών.

Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους ΕΚΕ και την Ένωση Πολιτών για το Νερό είναι ο φιλέλληνας πρόεδρος της εταιρείας χρηματοοικονομικής επικοινωνίας «Bondholder Communications Group» («BondCom»), Ρόμπερτ Άπφελ, ο οποίος έχει αναλάβει και την πρωτοβουλία για τη διεθνή υποστήριξη της προσπάθειας. Σύμφωνα με την Ένωση Πολιτών για το Νερό, η «BondCom» βασίζεται στη σύγχρονη τεχνολογία για τη διασύνδεση εκδοτών χρεογράφων με τους επενδυτές τους.

Ο κρυφός όρος: Ο δρόμος για κούρεμα του χρέους περνά από επιπλέον μείωση μισθών και συντάξεων 10% - 12%

- Για επιπλέον μειώσεις μισθών και συντάξεων μέσα στο 2013 έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση
- Οι περικοπές θα γίνουν εμμέσως και όχι οριζόντια
- Τρόικα: Μηδενικά επιτόκια στις καταθέσεις
- Το μυστικό σχέδιο που συνδέει το κούρεμα του χρέους με τις νέες περικοπές

Στο φως έρχεται ο μυστικός όρος που περιλαμβάνεται στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση έναντι της τρόικας και ο οποίος συνδέει κούρεμα του ελληνικού χρέους με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την εφημερίδα “Real News” η οποία επικαλείται κυβερνητικές πηγές, η διαδικασία της “εσωτερικής υποτίμησης της οικονομίας”, ολοκληρωνεται φέτος με την επιπλέον μείωση μισθών και συντάξεων κατά 10-12% σε μέσους όρους.

Αυτός είναι ο κρυφός όρος δηλαδή για να ανοίξει ο δρόμος για κούρεμα του χρέους της τάξεως του 20%-30% και το οποίο χρονικά τοποθετείται στο πρώτο τρίμηνο του 2014.

Το σχέδιο για τις μειώσεις μισθών και συντάξεων δε θα γίνει με οριζόντιες νέες περικοπές αλλά με την εφαρμογή των κρυφών διατάξεων του μνημονίου όπως για παράδειγμα την κατάργηση των ελάχιστων επιδομάτων που έχουν απομείνει. Επίσης ππαύει να είναι υποχρεωτική η καταβολή πολλών επιδομάτων όπως για παραδειγμα το τεχνικό επίδομα, το νοσοκομειακό, ή το επίδομα ειδικών συνθηκών.

Οι ανατροπές αυτές αφορύν τον ιδιωτικό τομέα αφού στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ οι νέες μειώσεις των αποδοχών θα προκύψουν έμμεσα μέσα από το σχέδιο κινητικότητας και το νέο καθεστών προσλήψεων, δηλαδή τις νέες συμβάσεις εργασίας που θα προσαρμοστούν στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή 586 ευρώ το μήνα, μεικτά.

Τρόικα: Τα επιτόκια καταθέσεων είναι υψηλά

Μείωση των επιτοκίων των καταθέσεων ζητά τώρα η τρόικα και συγκεκριμένα: Μηδενικά επιτόκια στις καταθέσεις ταμιευτηρίου και όψεως και ραγδαία μείωση από το 4,5% που είναι κατά μέσο όρο σήμερα στο 2% εντός του έτους στα επιτόκια των προθεσμιακών καταθετικών λογαριασμών με σκοπό να ευθυγραμμιστούς με τα δεδομένα που ισχύουν στις τράπεζες της Ευρώπης.

Οι έλληνες τραπεζίτες από την πλευρά τους δηλώνουν έτοιμοι να προχωρήσουν στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων

«Kουρεύουν» και το εφάπαξ

Σε αυτόματη παρακράτηση των οφειλών προς το Δημόσιο από το ποσό του εφάπαξ που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά ταμεία προχωρά η Εφορία μετά τις αυστηρές εντολές του υπουργείου Οικονομικών για άμεση είσπραξη των ληξιπρόθεσμων χρεών. Μάλιστα κατάσχει από το βοήθημα ολόκληρο το ποσό του χρέους, ακόμα κι αν ο ασφαλισμένος έχει υπαχθεί σε ρύθμιση για τμηματική καταβολή του χρέους ή έχει έλθει σε προσωπικό διακανονισμό με τον προϊστάμενο της εφορίας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Εθνους το τελευταίο διάστημα πέφτουν βροχή τα κατασχετήρια έγγραφα προς τα ασφαλιστικά ταμεία για τους δικαιούχους εφάπαξ μέσω του σφραγίσματος του πιστοποιητικού φορολογικής ενημερότητας με το ποσό της απαίτησης του Δημοσίου από τον ασφαλισμένο.

Εκπληκτοι οι φορολογούμενοι που προσέρχονται στις εφορίες για την έκδοση φορολογικής ενημερότητας πληροφορούνται ότι σύμφωνα με τις οδηγίες και τις εγκυκλίους που έχουν αποσταλεί από το υπουργείο Οικονομικών, οι υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να εκδίδουν διαταγή πληρωμής προς τον ασφαλιστικό φορέα για παρακράτηση ολόκληρης της οφειλής από το βοήθημα.

Ο μόνος περιορισμός που υπάρχει είναι ότι η παρακράτηση στο εφάπαξ δεν μπορεί να ξεπερνά το 50% του βοηθήματος ανεξάρτητα από το αν το ποσό της οφειλής είναι μεγαλύτερο. Την ίδια ώρα, κατά κύματα αποστέλλονται οι διαταγές πληρωμών σε ασφαλιστικά ταμεία και λογιστήρια ιδιωτικών επιχειρήσεων για κατάσχεση συντάξεων και μισθών ακόμα και για ποσά χρέους της τάξης των 300 ευρώ από οφειλέτες του δημοσίου, οι οποίοι, παρά τις συνεχείς οχλήσεις της εφορίας δεν προσήλθαν για τακτοποίηση της εκκρεμότητάς τους.

Πηγή: Εθνος

ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ !!! Oλόκληρο το κείμενο που "καίει" τον Τσίπρα

 

“Όπως είναι δημόσια γνωστό, το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκληθεί για τις 10 έως 14 Ιουλίου 2013.
Στο πλαίσιο προετοιμασίας οργανωτικών και πολιτικών εισηγητικών θέσεων για το Συνέδριο, προσδιορίστηκαν συνεδριάσεις της Κεντρικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στις 14/5 και 18-19/5/2013 αντίστοιχα.
Ωστόσο, μια μέρα νωρίτερα από τη συνεδρίαση της Γραμματείας, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με συνέντευξή του στον Ραδιοφωνικό Σταθμό του ΣΥΝ 105.5 στο Κόκκινο, προχώρησε σε ουσιαστική εισηγητική έκθεση πάνω στα πιο σημαντικά οργανωτικά θέματα, που καλείται να επεξεργασθεί το Συνέδριο.
Η ενέργεια αυτή του σ. Αλέξη Τσίπρα, είναι άτοπη και από άποψη τύπου και από άποψη Ουσίας.
Ως προς τον Τύπο γιατί, χωρίς καμιά έγκριση από τα Συλλογικά Όργανα και ενώ εκκρεμεί η συνεδρίασή τους, δημοσιοποιούνται θέσεις, που απειλούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες εντάσεις και προβλήματα στο εσωτερικό του Ενωτικού μας Εγχειρήματος, αλλά και να προκαταλάβουν εξελίξεις.
Ως προς την ουσία, γιατί ο Πρόεδρος της Κ.Ο. επικαλούμενος εντολές, των 1.600.000 ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, προωθεί ιδέες και θέσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την συνοχή του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και πλήττουν καίρια την ίδια τη δημοκρατία και την πλουραλιστική έκφραση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε μια χρονική περίοδο, που κανονικά θα έπρεπε να οργανώνουμε γιορταστικές εκδηλώσεις για την 13η επέτειο από την ίδρυση του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, που δημοσιοποιήθηκε στις 21 Μάη 2001 με επίσημη Συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο ύστερα από πρωτοβουλία 3 Συνιστωσών (ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΣΥΝ) και αρκετών στελεχών μη ενταγμένων σε Συνιστώσες.
Δυστυχώς, αυτή την ιστορική ημέρα βρήκε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. για να εξαγγείλει, προς τέρψιν της τρικομματικής κυβέρνησης και του αξιοθρήνητου εκπροσώπου της, τη διάλυση των Συνιστωσών και ουσιαστικά του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που ξεκίνησε ως Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μετεξελίχθηκε το 2004 σε ΣΥΡΙΖΑ και μας έφερε ως το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα του 27%.

Οι πολιτικές δυνάμεις, που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, συναποφάσισαν:

• Να αγωνιστούν από κοινού στο πλάι του λαού για τα φλέγοντα προβλήματά του, παρά τις ιδιαίτερες ιδεολογικές αντιλήψεις και διαφορές τους.
• Να τονίζουν και να επιμένουν στην ενότητα δράσης της Αριστεράς, ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
• Στην πορεία μάλιστα πρόσθεσαν, ως στόχο τους. ότι ο αγώνας τους αποσκοπεί και στο να φέρει τον λαό στην εξουσία.

Αποτέλεσμα αυτών των διακηρύξεων, ήταν:

• Η συμμετοχή κι άλλων πολιτικών δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ.
• Να φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο 27% και να αναδειχθεί Αξιωματική Αντιπολίτευση, αντί να αγωνιά αν θα μπει ή όχι στη Βουλή.
• Να διεκδικεί η μεγάλη Αριστερή και Δημοκρατική Παράταξη που δημιουργήσαμε την απόλυτη εμπιστοσύνη του λαού στις προσεχείς εκλογές/

Συνεπώς:

• Όποιος επιχειρεί να αλλοιώσει το πολιτικό σχήμα που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Λαού, ενταφιάζει ό,τι δημιουργήσαμε.
• Κανένας δεν δικαιούται να αποφασίζει για τον άλλον.
• Κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίζει τις αποφάσεις μας, που ήταν γνωστές από την αρχή.

Η επιχείρηση διάλυσης των Συνιστωσών, συνοδεύεται επίσης με μια προκλητική επιχείρηση επιβολής του «ενιαίου ψηφοδελτίου» στις διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων και οργάνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με προφανή στόχο όχι την προώθηση της Δημοκρατίας, αλλά την κατάργησή της και την επιβολή της κυριαρχίας μιας και μοναδικής άποψης.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι το μαζικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας έχει δώσει πολύ σκληρές μάχες για να καταργήσει τα ενιαία ψηφοδέλτια στα Συνδικάτα και τους άλλους Μαζικούς Φορείς, που για δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εργατοπατέρες για να ελέγχουν απόλυτα τη λειτουργία τους. Για όσους δεν το ξέρουν, ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε ότι με το ενιαίο ψηφοδέλτιο όποιος έχει τον συσχετισμό (συγκυριακά ή όχι δεν έχει σημασία) τα παίρνει όλα και φεύγει. Αυτή η «δημοκρατία» μας αξίζει; Φυσικά, η απάντηση είναι έντονα αρνητική.
Στο σημείο αυτό, επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι η επιδίωξη μιας απόλυτης κυριαρχίας έχει και συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών ποτέ δεν συνδυάστηκε με αριστερή πολιτική διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Μια τέτοια πορεία μάλλον προς δεξιά διαχείριση θα κατευθυνθεί και όχι προς αριστερή και μάλιστα Ριζοσπαστική.
Ο δρόμος της παραπέρα Συσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αριστερών Ριζοσπαστικών δυνάμεων, αλλά και δυνάμεων που παίρνουν οριστικά διαζύγιο από την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας, έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και οι προοπτικές που διαγράφουν οι πρωτοβουλίες της πλειοψηφίας του ΣΥΝ, δεν βοηθούν σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Εμείς προτείνουμε:
Το Συνέδριο του Ιουλίου να επιβάλει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του και τη δημοκρατική έκφραση του πλουραλισμού και να μην υιοθετήσει, αλλά να απορρίψει, τις απαράδεκτες απόψεις, που προωθούνται και μάλιστα άνωθεν.
Στη βάση αυτή επιμένουμε:
1. Οι εκλογικές διαδικασίες να αποκλείσουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή του στο Καταστατικό. Δεν μπορεί να ζητάμε απλή αναλογική σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στην κοινωνία και οι ίδιοι να εφαρμόζουμε άλλο μέσα στο ίδιο μας το κόμμα.
2. Κάθε Συνιστώσα (παλιά ή νέα) να μετέχει:
• στο Συνέδριο με τουλάχιστο 7 αντιπροσώπους.
• στην Κεντρική Επιτροπή με 3 τουλάχιστο μέλη και
• στη Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής με 1 τουλάχιστο μέλος

Όλες αυτές οι προτάσεις είναι δημοκρατικές και υπερέχουν σε κάθε περίπτωση των ενιαίων ψηφοδελτίων, που είναι αναμφισβήτητα πλειοψηφικά, αλλά και προσβάλλουν την προσωπικότητα υποψηφίων και ψηφοφόρων όταν «αναγκάζονται» να χρησιμοποιούν χαρτάκια με ονόματα ή και αριθμούς σειράς υποψηφίων, που τους σερβίρονται για να ψηφίσουν.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

Γλέζος Μανώλης Ενεργοί Πολίτες

Θεωνάς Γιάννης Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (Κ.Ε.Δ.Α.)

Καράμπελας Σταύρος Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.)

Μαντάς Παναγιώτης Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.)

Μαρκόπουλος Αντώνης Ριζοσπάστες

Σχίζας Γιάννης Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερά”

Πηγή: parapolitika.gr

Μη βιώσιμο το Ελληνικό χρέος!!!!!! Κατά τ' άλλα πάμε καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Της Στεφανίας Κασσίμη

Λίγες ημέρες μετά την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τον οίκο αξιολόγησης Fitch και εν αναμονή της δικής της αντίστοιχης έκθεσης για την Ελλάδα, ο Moody’s χαρακτηρίζει το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο και θεωρεί πολύ πιθανό να χρειαστεί νέα συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών για την περαιτέρω μείωση του χρέους.

«Με το χρέος της γενικής κυβέρνησης να εκτιμάται στο 176,5% του ΑΕΠ το 2013, ο Μoody’s θεωρεί ότι το επίπεδο του ελληνικού χρέους παραμένει μη βιώσιμο», επισημαίνει ο Moody’s σε επικοινωνία που είχε με τον οίκο αξιολόγησης το real.gr.

«Δεδομένου ότι το 80% του ελληνικού χρέους οφείλεται στον επίσημο τομέα (πρόκειται κυρίως για ομόλογα που κατέχουν το EFSF, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ), αναμένουμε ότι θα είναι απαραίτητη η βοήθεια του επίσημου τομέα όσον αφορά την ελάφρυνση του χρέους, προκειμένου να μειωθούν τα ονομαστικά επίπεδα του χρέους», αναφέρει, προσθέτοντας: «Θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες πιστωτές. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα».

Αναφορικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, ο Moody’s κάνει λόγο για χαμηλές προοπτικές ανάπτυξης και μιλά για ρίσκο που μεγαλώνει λόγω της αστάθειας στη χώρα.

«Η αξιολόγηση της Ελλάδας από τον Moody’s με C από το υψηλό επίπεδο του ελληνικού χρέους που κατά τη γνώμη μας παραμένει μη βιώσιμο ιδίως στο πλαίσιο μιας προοπτικής για χαμηλή ανάπτυξη. Αυτός ο κίνδυνος επιτείνεται από την ακραία κοινωνική και πολιτική αστάθεια που υπάρχει στην Ελλάδα με δεδομένη την εκτεταμένη αναδιάρθρωση της οικονομίας για την προώθηση της ανάπτυξης», υπογραμμίζει σε ερώτηση του real.gr.

Ωστόσο, ο Moody’s δεν παίρνει θέση σχετικά με το χρόνο επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Ο Moody’s γνωμοδοτεί αποκλειστικά για την βούληση και την ικανότητα μίας κυβέρνησης να αποπληρώσει το χρέος της».

Όλα είναι ένα τέχνασμα για να χάσουμε τα ακίνητα

Σύμφωνα με τους πιο κάτω λογικούς συλλογισμούς αποδεικνύεται παραχρήμα ότι ο στόχος των ντόπιων και ξένων «προστατών» μας είναι να μας αρπάξουν σύμφωνα με τους νόμους και το σύνταγμα τα ακίνητα.

Η κυβέρνηση, σε συνεννόηση με τους δανειστές, επιβάλει συνεχώς όλο και περισσότερους φόρους, χαράτσια, εισοδηματικά τεκμήρια και λοιπές επιβαρύνσεις, αφαίρεση φοροελαφρύνσεων κ.λ.π.
Η Δικαιοσύνη από το άλλο μέρος τα βλέπει όλα συνταγματικά και νόμιμα και δεν αντιδρά. Άρα ο πολίτης δεν έχει κάποια προστασία απέναντι στον κρατικό εξαναγκασμό. Για να πληρωθούν όμως όλα αυτά απαιτούνται να έχουν οι πολίτες χρήματα. Αλλά χρήματα δεν υπάρχουν.
Η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί μειώνονται, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι χωρίς δουλειές και φυτοζωούν.
Η ρευστότητα εξαφανίστηκε.
Από πού λοιπόν θα βρεθούν τα χρήματα; Μόνο μια πηγή χρημάτων υπάρχει. Οι καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες.
Ας δούμε όμως τι συμβαίνει εκεί, άσχετα με το...

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

O xρυσός που λείπει και το μυστικό που κρύβουν οι κεντρικές τράπεζες

 Τον τελευταίο καιρό, ο χρυσός έχει γίνει βασικό θέμα στα μέσα ενημέρωσης. Το ενδιαφέρον για το κίτρινο μέταλλο έχει αναζωπυρωθεί ύστερα από πληροφορίες σχετικά με τα σχέδια της Γερμανίας και άλλων χωρών για τον επαναπατρισμό των αποθεμάτων τους σε χρυσό από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, όπου είχαν μετακινηθεί σε διάφορες χρονικές στιγμές.

Έντονες συζητήσεις έχουν ήδη αρχίσει σχετικά με το πόσο υπεύθυνα κεντρικές τράπεζες και υπουργεία οικονομικών 'αποθήκευαν' τα αποθέματα χρυσού που τους είχαν ανατεθεί. Αναφέρονται επίσης υποψίες ότι τελικά υπάρχουν μικρότερες ποσότητες χρυσού από ότι έχει αναφερθεί επίσημα. Υπάρχει μάλιστα μια θεωρία σύμφωνα με την οποία ουσιαστικά δεν έχει απομείνει καθόλου χρυσός στα θησαυροφυλάκια των κεντρικών τραπεζών στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες ...

1. Δημοπρασίες χρυσού, ή η κορυφή του παγόβουνου

Για πάνω από τέσσερεις δεκαετίες, οι κεντρικές τράπεζες πουλάνε τα αποθέματα χρυσού τους. Έχουν χρησιμοποιηθεί δύο τύποι «διάθεσης»: α) δημοπρασίες μετάλλων β) μυστικές διαδικασίες.

Η απλούστερη και πιο προφανής μέθοδος είναι οι δημοπρασίες χρυσού, που το 1975 ανήλθαν σε 36.700 τόνους από τα στοιχεία των επίσημων αποθεματικών όλων των χωρών και τους διεθνείς οργανισμούς στον κόσμο. Αυτό αντιπροσωπεύει την ορατή 'κορυφή του παγόβουνου'. Οι δημοπρασίες άρχισαν αμέσως αφότου καταργήθηκε ο κανόνας του χρυσού το 1970. Όλες οι δημοπρασίες χρυσού από τα επίσημα αποθέματα μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες:

1. τις πρώτες δημοπρασίες στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αυτές οι δημοπρασίες οργανώθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

2. τις δημοπρασίες από τις κεντρικές τράπεζες, στο πλαίσιο της λεγόμενης «Washington Gold Agreement», η οποία τέθηκε σε εφαρμογή το φθινόπωρο του 1999, και

3. Τις μεμονωμένες δημοπρασίες από επιμέρους κεντρικές τράπεζες και διεθνείς οργανισμούς σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Στη δεκαετία του 1970, οι ΗΠΑ διέθεσαν 530 τόνους και το ΔΝΤ 732 τόνους - συνολικά 1.262 τόνους. Στη δεκαετία του 1980, οι νομισματικές αρχές του κόσμου δεν έκαναν σχεδόν καμία αγορά ή πώληση  χρυσού, και τα αποθεματικά τους ήταν σε μια «παγωμένη» κατάσταση.

Στη δεκαετία του 1990, οι καθαρές πωλήσεις χρυσού από τα επίσημα αποθεματικά των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών ανήλθαν σε 2.900 τόνους. Στο τέλος του 2000, τα επίσημα αποθέματα χρυσού στον κόσμο περιείχαν 3.600 τόνους λιγότερο χρυσό από ότι το 1975.

Στις αρχές του νέου αιώνα, οι πωλήσεις εκτελούνταν ήταν κατά κύριο λόγο σύμφωνα με τις συμφωνίες της Ουάσιγκτον. Τον Σεπτέμβριο του 1999, υπεγράφη μια συμφωνία στην Ουάσιγκτον μεταξύ 17 κεντρικών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σχετικά με τις πωλήσεις του χρυσού κατά τη διάρκεια πενταετούς περιόδου. Στη συνέχεια ονομάστηκε η «Πρώτη Συμφωνία Χρυσού της Ουάσιγκτον» (WGA-1).

Επισήμως, δηλώθηκε ότι η συμφωνία αυτή είχε ως στόχο να ελέγχει την πώληση χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες, ώστε να μην μειωθεί η αγορά χρυσού. Στην πραγματικότητα, ο στόχος ήταν ο αντίθετος - να υποχρεώσει τις κεντρικές τράπεζες να πωλήσουν το μέταλλο από τα αποθεματικά τους, προκειμένου να διατηρήσουν τις τιμές του χρυσού σε χαμηλά επίπεδα.  Το Σεπτέμβριο του 2004, η συμφωνία επαναπροσδιορίστηκε μέσα από νέους κανόνες πώλησης - ονομάστηκε η «Δεύτερη Συμφωνία Χρυσού της Ουάσιγκτον» (WGA-2).

Τέλος, το Σεπτέμβριο του 2009, υπεγράφη η «Τρίτη Συμφωνία Χρυσού της Ουάσιγκτον» (WGA-3). Η Ελβετία έχει πουλήσει τις μεγαλύτερες ποσότητες χρυσού ως μέρος των Συμφωνιών αυτών (1.300 τόνοι). Μετά την Ελβετία ακολουθούν η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ολλανδία. Ανάμεσα σε άλλες χώρες είναι και η Ισπανία και η Πορτογαλία. Ο μέσος ετήσιος όγκος καθαρών πωλήσεων των κεντρικών τραπεζών από 2001-2009 ισοδυναμεί με 385 τόνους.

Το 2009, ωστόσο, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης, υπήρξε μια στροφή στις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών: στράφηκαν από πωλητές χρυσού σε αγοραστές. Αυτή η αλλαγή ήταν μια προσπάθεια να έρθει μια ισορροπία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο είχε πουλήσει 403 τόνους χρυσού από τα αποθεματικά του μεταξύ Σεπτεμβρίου 2009 και Δεκεμβρίου 2010.

Συνολικά, στα χρόνια μετά την κατάρρευση του κανόνα του χρυσού, πωλήθηκαν περίπου 6.500 τόνοι χρυσού από τα επίσημα αποθέματα (καθαρές πωλήσεις), το οποίο έχει μειώσει τα επίσημα αποθέματα κατά περίπου 18 τοις εκατό. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα αποθέματα αυτά είναι πλέον μόνο ελαφρώς πάνω από 30.000 τόνους.

2. Οι δημοπρασίες χρυσού αποτελούν κλοπή

Μια λεπτομερής ανάλυση γύρω από τις διαδικασίες πωλήσεων χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες δείχνουν ότι οι συναλλαγές εκτελούνται όταν θα είναι πιο επικερδείς για τον πωλητή και όχι τον αγοραστή.

Μεταξύ του 1999 και 2002, όταν η αγορά χρυσού ήταν στο χαμηλότερο σημείο της, σε σύγκριση με τα προηγούμενα είκοσι χρόνια, η Τράπεζα της Αγγλίας πούλησε  περισσότερο από το ήμισυ των επίσημων αποθεμάτων χρυσού της χώρας σε 17 δημοπρασίες, σχεδόν 400 τόνους χρυσού. Η απόφαση για την πώληση έγινε από τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γκόρντον Μπράουν.

Κατά την έναρξη των πλειστηριασμών, υπήρχαν 715 τόνοι χρυσού στα αποθεματικά της χώρας και, στο τέλος, λίγο πάνω από 300 τόνοι. Τα έσοδα από τις πωλήσεις χρυσού μετατράπηκαν σε αμερικανικά δολάρια, ευρώ και γιεν. Μια έρευνα σχετικά με την υπόθεση αυτή ξεκίνησε το 2010. Κατά τη χρονική στιγμή της έρευνας (την άνοιξη του 2010), η τιμή του χρυσού ήταν περισσότερο από τέσσερις φορές υψηλότερη από τότε που εκτελέστηκαν οι δημοπρασίες (1.250 δολάρια για μία ουγγιά, σε αντίθεση με 256 έως 296 δολάρια).

Αποδείχθηκε ότι από τότε, οι ζημίες από την πώληση του χρυσού είχαν φτάσει τα GBP 7 δισ περίπου. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι μεταξύ 1999 και 2001, Αμερικανός υπουργός Οικονομικών ήταν ο Larry Summers, ο οποίος ήταν σε στενή επαφή με τον Γκόρντον Μπράουν και τον πίεζε να αποφασίσει να προβεί σε πωλήσεις χρυσού.

Το παράδειγμα αυτό, μεταξύ άλλων, αποδεικνύει αδιαμφισβήτητα ότι οι δημοπρασίες αυτές δεν είχαν ζητηθεί από τις νομισματικές αρχές ή τους ανθρώπους της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά από τους αγοραστές, οι οποίοι προτιμούν να μένουν αφανείς.

3. Η δεκαετία του 1990: μυστικές διεεργασίες για να αφαιρεθεί ο χρυσός από τα θησαυροφυλάκια των κεντρικών τραπεζών

Στη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, οι κεντρικές τράπεζες άρχισαν να χρησιμοποιούν ενεργά τα αποθέματα χρυσού τους ώστε να παρέχουν χρυσό με μίσθωση (ένα είδος πίστωσης). Αυτό κρατήθηκε κρυφό από το ευρύ κοινό, συμπεριλαμβανομένων των νομοθετών και των κυβερνήσεων!

Ένας από τους κύριους στόχους αυτών των μυστικών διαδικασιών ήταν να καταστείλουν την τιμή του χρυσού, η οποία εμμέσως συνέχιζε να ανταγωνίζεται το δολάριο ΗΠΑ. Εκείνη την εποχή, η οικονομική ολιγαρχία (οι ιδιοκτήτες των πιεστηρίων του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος) χρειαζόταν ένα ισχυρό δολάριο για την ενεργή αγορά περιουσιακών στοιχείων σε όλο τον κόσμο (αυτή είναι η όλη ουσία της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής «παγκοσμιοποίησης»). Πολλοί αποκάλυψαν τα σχέδια της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας, στην οποία υπάγονται και οι περισσότερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου με τα δικά τους συμφέροντα.

Η οργάνωση GATA (Gold Anti-Trust Action) είχε συσταθεί με σκοπό την αποκάλυψη των μυστικών επιχειρήσεων του «κατρέλ χρυσού». Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της GATA, το καρτέλ είχε ως στόχο να αυξήσει την τιμή του χρυσού ώστε να μειωθούν τα αποθεματικά των κεντρικών τραπεζών. Το καρτέλ αποτελείται από την Federal Reserve Bank, την Τράπεζα της Αγγλίας, τράπεζες της Wall Street (κυρίως την τράπεζα επενδύσεων Goldman Sachs), και μια σειρά από άλλες τράπεζες και χρηματοοικονομικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων και των ευρωπαϊκών. Για την εκτέλεση ορισμένων εργασιών, συμμετείχαν επίσης οι κεντρικές τράπεζες και άλλων χωρών (η Bundesbank και η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας, για παράδειγμα) μαζί με εταιρείες εξόρυξης.

Ακόμη και μια αξιόπιστη οργάνωση, όπως η Fields Mineral Services Gold (GFMS), η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με την εξόρυξη χρυσού, αναγνώρισε ότι στην αρχή του 21ου αιώνα, περίπου 5.000 τόνοι χρυσού, που αναφέρονται στους ισολογισμούς των κεντρικών τραπεζών δεν βρίσκονται στην κατοχή τους. Ο James Turk, γνωστός ειδικός σε θέματα χρυσού, χρησιμοποιώντας τόσο νομισματικές όσο και τελωνειακές στατιστικές της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι σε αυτές τις δύο χώρες, και μόνο, οι μυστικές διαρροές χρυσού από τα επίσημα αποθεματικά μεταξύ των ετών 1991 και 2002 ανέρχονται σε 7.287 τόνους.

4. Τα λογιστικά τεχνάσματα των κεντρικών τραπεζών

Εάν οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης πραγματικά προχωρούσαν σε 'εκμίσθωση' των φυσικών αποθεμάτων τους, δεν θα ήταν αναγκασμένες να αποκαλύπτουν πληροφορίες για τις συγκεκριμένες ποσότητες χρυσού που αφήναν τα θησαυροφυλάκιά τους.

Σύμφωνα με έγγραφο από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όσον αφορά τη στατιστική επεξεργασία των συναλλαγματικών διαθεσίμων του ευρωσυστήματος, οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές για την υποβολή στοιχείων δεν απαιτούν από τις κεντρικές τράπεζες να διαφοροποιούν μεταξύ του χρυσού στα χρηματοκιβώτια τους και του χρυσού που εκμισθώνονυ ή ανταλλάσσουν.

Το έγγραφο αναφέρει ότι, «αντιστρέψιμες συναλλαγές σε χρυσό δεν έχουν καμία επίπτωση στο επίπεδο του νομισματικού χρυσού, ανεξάρτητα από το είδος της συναλλαγής (π.χ. πράξεις ανταλλαγής χρυσού, repos, καταθέσεις ή δάνεια), σύμφωνα με τις συστάσεις που περιέχονται στις κατευθυντήριες γραμμές του ΔΝΤ» . Ως εκ τούτου σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές, οι κεντρικές τράπεζες επιτρέπεται να συνεχίσουν να περιλαμβάνουν αυτές τις ποσότητες χρυσού στον ισολογισμό τους, ακόμη και αν έχουν ανταλλαχθεί ή εκμισθωθεί. Αυτό φαίνεται ήδη στον τρόπο με τον οποίο οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης αναφέρονται στα αποθέματα χρυσού τους.

Η βρετανική κυβέρνηση, για παράδειγμα, αποκαλεί στο αποθεματικό της ως «Χρυσός (συμπεριλαμβανομένων ποσοτήτων που έχει ανταλλαχθεί και με τη μορφή δανείου)». Αυτή είναι η ακριβής διατύπωση που χρησιμοποιείται σε επίσημες δηλώσεις. Αυτό επίσης συμβαίνει και στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών και την ΕΚΤ, οι οποίες αναφέρονται στα αποθέματα χρυσού τους ως «Χρυσό, συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων σε χρυσό», «Χρυσό, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού που ανταλλάχθηκε» και «Χρυσό, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων και χρυσό που ανταλλάχθηκε».

Πολύ λίγες κεντρικές τράπεζες έχουν διευκρινίσει στις εκθέσεις τους ακριβώς ποιο είναι το ποσοστό των επίσημων αποθεμάτων τους σε χρυσό, και τι ποσοστό έχει δανειστεί ή ανταλλαχθεί και ούτω καθεξής. Μάλλον θα κάνει κακό στη φήμη μιας κεντρικής τράπεζας, εάν παραδεχθεί ότι έχει προχωρήσει σε χρηματοδοτική μίσθωση των αποθεματικών της σε χρυσό σε μεσάζοντες οι οποίοι στη συνέχεια, το πωλούν στην Κίνα, για παράδειγμα.  Ωστόσο, οι αριθμοί μας οδηγούν στην υπόθεση ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει. Είναι πιθανό ότι ο χρυσός των κεντρικών τραπεζών έχει εξαφανιστεί και οι μεσάζοντες που το πούλησαν δεν έχουν καμία πραγματική πιθανότηταν να το πάρουν πίσω.

Πηγή

Eurobank: Θλιβεροί τίτλοι τέλους και παιχνίδια στο ΧΑ

Την ώρα που γράφονται οι τίτλοι τέλους στο τραπεζικό μοντέλο της άλλοτε κραταιάς Eurobank, με τον τελικό «λογαριασμό» που θα αντιμετωπίσει ο Έλληνας φορολογούμενος από αυτή τη δραματική αποτυχία να παραμένει άγνωστος, και καθώς εντείνεται η φημολογία ακόμη και για «εξώσεις» κορυφαίων διοικητικών στελεχών από τα νέα «αφεντικά» του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στο χρηματιστηριακό ταμπλό κάποιοι επιμένουν να παίζουν ακατανόητα κερδοσκοπικά παιχνίδια με τη μετοχή της τράπεζας.

Καθώς και στη χθεσινή συνεδρίαση του ΧΑ οι τραπεζικές μετοχές βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, η μετοχή της μοναδικής συστημικής τράπεζας που οδεύει προς κρατικοποίηση ακολούθησε την... απογείωση των χαρτιών του κλάδου, κλείνοντας με κέρδη κοντά στο 30%!

Πρόκειται, όπως σχολίαζαν στην αγορά, για μια ακατανόητη κερδοσκοπική κίνηση, που ίσως θα έπρεπε να κινήσει την προσοχή της... ακοίμητης Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, καθώς:

  Όπως είναι γνωστό, το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της Eurobank(σχεδόν85% του συνόλου) βρίσκονται «κλειδωμένες», μετά την πρόσφατη ανταλλαγή μετοχών, στο χαρτοφυλάκιο της Εθνικής Τράπεζας. Συνεπώς, το επενδυτικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι όποιες (εντυπωσιακές) κινήσεις κάνουν την εμφάνισή τους στο χρηματιστηριακό ταμπλό γίνονται σε μια μετοχή εξαιρετικά περιορισμένης εμπορευσιμότητας, που μάλιστα αποτελεί «σκιά» του παλιού της εαυτού, καθώς πλέον η κεφαλαιοποίηση της άλλοτε δεύτερης μεγαλύτερης ελληνικής τράπεζας δεν υπερβαίνει τα 200 εκατ. ευρώ.

ΕEίναι χαρακτηριστικό ότι στη χθεσινή συνεδρίαση η αλματώδης άνοδος της μετοχής της Eurobank «αντικρίζεται» με έναν όγκο συναλλαγών της τάξεως των 3,6 εκατ. μετοχών, συνολικής αξίας περίπου 1,15 εκατ. ευρώ. Η άνοδος, δηλαδή, που θα μπορούσε να παρασύρει έναν όχι καλά πληροφορημένο επενδυτή σε μια τοποθέτηση στη μετοχή της Eurobank είναι... άδειο πουκάμισο.

TΤο μεγάλο ερώτημα, όμως, που θα όφειλε να απαντήσει η διοίκηση της Eurobank στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αν η διοίκησή της έστελνε μια επιστολή για να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμπεριφορά της μετοχής, όπως έκανε κατά κόρον σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, είναι αν υπάρχει κάποιο επιχειρηματικό γεγονός ή προσδοκία, που θα μπορούσε να εξηγήσει τέτοιες ακραίες μεταβολές μιας «σοβαρής», τραπεζικής μετοχής.

  Με άλλα λόγια, πώς μπορεί να εξηγηθεί τέτοια ακραία ανοδική διακύμανση της μετοχής μιας τράπεζας, που είναι γνωστόν τοις πάσι ότι σύντομα θα κρατικοποιηθεί, καθώς το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα καλύψει, κατόπιν της αποτυχίας της προσπάθειας «γάμου» με την Εθνική και της αποτυχίας των προσπαθειών για εξεύρεση ιδιωτών επενδυτών, το σύνολο της επικείμενης αύξησης κεφαλαίου της Eurobank.

  Καλύπτοντας πλήρως την αύξηση, το ΤΧΣ θα... «εξαϋλώσει» τη συμμετοχή των σημερινών μετόχων (dilution - αραίωση). Συνεπώς, είναι εντελώς ακατανόητο -εκτός αν η διοίκηση της Eurobank μπορεί να το εξηγήσει...- πώς βρίσκεται στο χρηματιστηριακό ταμπλό, υπ’ αυτές τις συνθήκες, επενδυτικό ενδιαφέρον για τη μετοχή, ικανό να την «απογειώσει» σε μια άνοδο σχεδόν κατά 30%.Σε κάθε περίπτωση, ακατανόητο είναι γιατί η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επιτρέπει να συνεχίζεται αυτή η ιλαροτραγωδία στο χρηματιστηριακό ταμπλό με τη μετοχή της Eurobank, χωρίς να παρεμβαίνει για την προστασία του επενδυτικού κοινού.

Πάντως, αυτή την περίοδο γράφονται οι τίτλοι τέλους στο επιχειρηματικό μοντέλο της Eurobank, που ήταν η πρωταγωνίστρια τράπεζα της καλής εποχής λίγο πριν την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη και των ετών της -αλόγιστης...- ευφορίας που την ακολούθησαν. Ο ισχυρός βασικός της μέτοχος, η οικογένεια Λάτση, έχει πρόσφατα εγκαταλείψει το σκάφος, μεταπηδώντας στην Εθνική Τράπεζα και αποφεύγοντας το βαρύ κόστος συμμετοχής στην ανακεφαλαιοποίηση, ενώ οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών αναφέρουν ότι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που θα αναλάβει τον πλήρη έλεγχο της τράπεζας πολύ σύντομα, προσανατολίζεται να «καρατομήσει» ακόμη και ιστορικά διοικητικά στελέχη, που έχουν συνδέσει τη σταδιοδρομία τους με την Eurobank.

Όλα δείχνουν ότι, με τη σχεδιαζόμενη ενοποίηση της Eurobank με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την ProtonBank, άλλες δύο τράπεζες που υποστηρίχθηκαν με (αναλογικά) μεγάλα ποσά από το ΤΧΣ, δημιουργείται ένας όμιλος που θα έχει απορροφήσει ουκ ολίγα δισεκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων.

Το μεγάλο ερώτημα είναι πότε και με ποιο τίμημα μπορεί αυτή η νέα τράπεζα να επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα. Οι περισσότεροι, ήδη, στην τραπεζική αγορά εκτιμούν ότι το ΤΧΣ θα είναι αδύνατο, ιδιαίτερα αν βιασθεί να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση, να πάρει πίσω τα κεφάλαια που σωρευτικά θα έχει τοποθετήσει στις τράπεζες, οι οποίες θα συνθέσουν το νέο όμιλο. Από αυτή την άποψη, ακόμη παραμένει άγνωστο το ύψος του λογαριασμού που τελικά θα κληθεί να πληρώσει ο φορολογούμενος, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου συνδέεται με την ατυχή (αν και εξαιρετικά επικερδή για τους τέως βασικούς μετόχους....) κατάληξη του πειράματος της Eurobank.

"Να στείλουμε στρατό σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρο" - Έκθεση γερμανικού υπουργείου αμύνης

Να στείλει στρατιωτικές μονάδες στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Πορτογαλία, για να επιβάλλει την πειθαρχία και να «προλάβει» κοινωνική αναστάτωση και αντάρτικες ενέργειες, προτείνει διαβαθμισμένη μελέτη που έγινε για λογαριασμό του γερμανικού Υπουργείου Άμυνας.

Η μελέτη, μέρος από το περιεχόμενο της οποίας φέρνει στο φως η εφημερίδα “PRESS”,και υπογράφεται από κορυφαίο αναλυτή του κόμματος της Γερμανίδας Καγκελαρίου Μέρκελ. Έχουν το απεριόριστο θράσος οι Γερμανοί, όχι μόνο να μην ξεπληρώνουν τα χρέη τους, στην χώρα που κατέστρεψαν στο Β'ΠΠ αλλά να σχεδιάζουν και νέα Κατοχή, με στρατεύματα, για να είναι σίγουροι ότι δεν θα αντιδράσουμε κατά την διάρκεια του "βιασμού".

Συντάκτης της μελέτης είναι ο υπερσυντηρητικός αναλυτής του κόμματος της Μέρκελ, Ρόμπερτ Σρέντερ. Η μελέτη είναι διαβαθμισμένη, έγινε υπό την επίβλεψη του Πανεπιστημίου του Κιέλου (αναφέρεται ότι εκπονήθηκε από αυτό) και έγινε για λογαριασμό του γερμανικού Υπουργείου Άμυνας. Έχει ήδη παραδοθεί ως paper στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας- χωρίς να έχει ακόμα αξιολογηθεί, σύμφωνα με την εφημερίδα.

Στις 105 σελίδες της, αναφέρεται ότι το Βερολίνο θα πρέπει να υιοθετήσει, και μάλιστα άμεσα, δόγματα κατά αντάρτικων ενεργειών, καθώς και κοινωνικών αναστατώσεων. Τονίζει ότι, αυτό πρέπει να το κάνει οπωσδήποτε και πολύ σύντομα, επειδή θα κληθεί να επέμβει σε κράτη που έχουν «έντονες αντιδραστικές τάσεις», όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Πορτογαλία.

Στη μελέτη εξηγείται πως επειδή οι Αμερικανοί κινούνται σε Αφρική και Ασία, η Γερμανία θα πρέπει να αναλάβει την «πειθαρχία» της Ευρώπης.

Προτείνει την ανάπτυξη μονάδων του Γερμανικού Στρατού-Μπούντεσβερ στις χώρες που προαναφέραμε. Και μάλιστα μιλά για μονάδες που θα είναι επιφορτισμένες με την καταπολέμηση οργανωμένου αντάρτικου!

Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στη μελέτη είναι απίστευτη για τα σημερινά δεδομένα –θα δικαιολογείτο μόνο στην περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 ως τα μέσα της δεκαετίας του 1940- και, σαν να μην φτάνουν τα παραπάνω, οι συντάκτες της προτείνουν να γίνει άμεσα ενίσχυση των κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων της Γερμανίας στο Νότο.

Πρακτικά, αν «διαβάσει πίσω από τις λέξεις» κανείς, θα διαπιστώσει πως πρόκειται για μια έμμεση παραδοχή περί κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων της Γερμανίας στις χώρες του Νότου. Δεν ενισχύεις ποτέ κάτι ανύπαρκτο. Είναι άραγε θεμιτό αυτό μεταξύ «συμμάχων» και «εταίρων»;

Στη μελέτη αναφέρεται ότι θα είναι χρήσιμο για την Γερμανία να λάβει υπόψη, για μελλοντικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, τα διδάγματα από τη συμμετοχή της στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και ειδικά σε Κοντούζ και Φαϊζαμπάντ. Οι Γερμανοί, στο Αφγανιστάν, πήγαν στα βόρεια της χώρας, όπου ήταν ήσυχα, συγκριτικά με τα νότια και νοτιοανατολικά. Γενικότερα η παρουσία τους στο Αφγανιστάν δεν ήταν ιδιαιτέρως πολεμική.

Παρατηρούμε ότι ο κύριος που συνέταξε την έκθεση. Ζει στον δικό του κόσμο. Αυτός πίστεψε, ότι ο γερμανικός στρατός έχει την ισχύ Αμερικανικών, ή Ρωσικών μεραρχιών. Κάποιος θα πρέπει να του εξηγήσει ότι το ημερολόγιο δεν γράφει Σεπτέμβρης 1939!

Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι πρόκειται περί γραφικού ατόμου, τό ότι αυτή η έκθεση συντάχθηκε για λογαριασμό του γερμανικού Υπουργείου Άμυνας και πως επικεφαλής της είναι αναλυτής του κυβερνώντος κόμματος της χώρας, προκαλεί μείζον πολιτικό θέμα.

Επίσης θα πρέπει να ζητηθούν εξηγήσεις ως προς τα λεγόμενα της έκθεσης, περί κατασκοπείας. Η σύμμαχος στο ΝΑΤΟ χώρα της Γερμανίας μας κατασκοπεύει; Επισήμως; Μήπως το δίκτυό της περιλαμβάνει και ντόπιους "γκαουλάιτερ", όπως,δημοσιογράφους,διαμορφωτές γνώμης, πολιτικό προσωπικο και άλλα φυντάνια ασαφούς εθνικής συνείδησης;

Ειδικά το θέμα της κατασκοπίας πρέπει να διερευνηθεί, σε μια χώρα που και οι πέτρες ξέρουν ότι η Siemens "εξυπηρετούσε" πολύ κόσμο, και κόμματα, ενώ η ίδια η εταιρεία αποτελεί το "μακρύ" χέρι της BND. Για αυτό το λόγο και τό χέρι αυτό "κόπηκε" πρώτα στις ΗΠΑ, όταν πια η Company (CIA) αντιλήφθηκε σε τι βαθμό είχε εισχωρήσει στην αμερικανική οικονομία.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δήλωση Μητρόπουλου για το νέο πλαίσιο αξιολόγησης

Σε δήλωση προχώρησε ο βουλευτής και τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κ. Αλέξης Μητρόπουλος, σχετικά με το προσχέδιο νόμου για την οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και ειδικότερα για το νέο πλαίσιο αξιολόγησης.

«Με ένα θεσμικό πλαίσιο – φενάκη, χρησιμοποιώντας ευρηματικούς ευφημισμούς και παρωχημένους θεσμούς, η συγκυβέρνηση προωθεί ακάθεκτα το σκληρό μνημονιακό στόχο για μαζικές απολύσεις και δραστικό περιορισμό των κοινωνικών υπηρεσιών του ελληνικού κράτους.

Με ερωτηματολόγια αυτονόητα, πολλές φορές παιδαριώδη και απαξιωτικά για τους αξιοπρεπείς και φιλόπονους δημοσίους υπαλλήλους των οποίων τις απαντήσεις ένα σύγχρονο κράτος διαθέτει ή όφειλε να διαθέτει επιχειρεί να δημιουργήσει ένα μόνιμο μηχανισμό συρρίκνωσης των δομών του και σταθερή δεξαμενή των προς απόλυση και υπηρεσιακή υποβάθμιση υπαλλήλων.

Τα αναχρονιστικά ερωτηματολόγια και οι «φόρμες αξιολόγησης» που αξιοποιήθηκαν αρκετές δεκαετίες πριν σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη, ανεπιτυχώς, δεν αντιμετωπίζουν τα μεγάλα και χρονίζοντα προβλήματα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.

Η νέα δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να σχεδιάζεται στο κοινωνικό κενό, με τους περιορισμένους πόρους (το ανώτατο μέχρι 9% του ΑΕΠ) και τα τεχνοκρατικά οργανογράμματα που επέβαλαν οι δανειστές μας (Ν. 4046/12). Η νέα ελληνική δημόσια διοίκηση είναι υπόθεση του κυρίαρχου ελληνικού λαού και του υψηλά εξειδικευμένου και φιλότιμου ανθρώπινου δυναμικού του».

Η τελευταία αγκαλιά - Μια φωτογραφία που συγκλονίζει

 

 

 

 

 

 

 

 

- Είναι από την Ντάκα του Μπαγκλαντές μετά την κατάρρευση 8όροφου κτιρίου
- Δείχνει ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο μέχρι την τελευταία του πνοή μέσα στα ερείπια
- Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα γι' αυτούς παρά τις έρευνες - Πως περιγράφει την στιγμή που τράβηξε την φωτογραφία η φωτογράφος που βοηθά τους συγγενείς να βρουν τους ανθρώπους τους
- Πάνω από 900 μέχρι στιγμής οι νεκροί

Είναι ίσως η πιο δυνατή φωτογραφία της χρονιάς. Προκαλεί πολλά συναισθήματα, αλλά κυρίως πόνο. Είναι τραβηγμένη από μια γυναίκα που έχει αφιερώσει την ζωή της στο να δείξει στον έξω κόσμο τα δεινά που περνούν οι άνθρωποι στο Μπαγκλαντές. Οι άνθρωποι που εργάζονται σαν σκλάβοι σε αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί.

Η τραγωδία του Μπαγκλαντές δεν είναι τόσο σημαντική για τα ΜΜΕ της Δύσης όσο άλλες που συμβαίνουν εντός των "ορίων της". Φταίνε βεβαίως τα ΜΜΕ αλλά φταίει και το κοινό. Το οποίο δείχνει επιλεκτική ευαισθησία. Σκεφτείτε μόνο αυτές τις ημέρες που ακόμα βγάζουν νεκρούς από τα συντρίμμια πόσο το έχετε συζητήσει αυτό το θέμα στην παρέα σας και κάντε την σύγκριση με άλλα διεθνή γεγονότα που έγιναν στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ....

Για την συγκεκριμένη φωτογραφία έχει ήδη χυθεί πολύ μελάνι.

Κάποιος είπε ότι αυτή η φωτογραφία προκαλεί μεγάλο πόνο αλλά και ταυτόχρονα είναι και νοσηρά όμορφη.

Η αγκαλιά μέχρι τον θάνατο συγκλονίζει. Αυτή είναι μια φωτογραφία που θα μας στοιχειώνει όλους, λένε άλλοι φωτογράφοι.

Η Τασλίμα Ακτερ, φωτογράφος και ακτιβίστρια ίσως κατάφερε να κάνει το εξής με αυτή την φωτογραφία. Να τραβήξει την προσοχή της άσπλαχνης Δύσης στην Ντάκα του Μπαγκλαντές. Να δείξει ότι οι 900 νεκροί να μην θυσιάστηκαν για το τίποτα. Ότι κάτι θ' αλλάξει.

Η ίδια η φωτογράφος μιλάει για την φωτογραφία της στο περιοδικό TIME.

Με ρώτησαν πολλοί για την φωτογραφία αυτή. Προσπάθησα να μάθω γι' αυτούς αλλά δεν έβγαλα άκρη. Δεν ξέρω ούτε ποιοι είναι, ούτε τι σχέση είχαν.

Τους "ανακάλυψα" στο τέλος της ημέρας. Ήμουν όλη μέρα στα ερείπια και έβλεπα τους διασώστες αλλά και πολίτες να βγάζουν τραυματισμένους εργάτες από τα συντρίμμια. Θυμάμαι ακόμα τα τρομαγμένα μάτια των συγγενών. Ήμουν εξαντλημένη, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά.

Ξαφνικά, ανακάλυψα το ζευγάρι αυτό, αγκαλιασμένο στα ερείπια. Το αίμα από τα μάτια του άνδρα έτρεχε σαν δάκρυ. Όταν τους είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τους αισθάνθηκα σαν δικούς μου ανθρώπους. Τους έβλεπα τις τελευταίες τους στιγμές να κάθονται έτσι αγκαλιασμένοι, προσπαθώντας ό ένας να σώσει τον άλλο.

Κάθε φορά που κοιτάζω αυτή την φωτογραφία, αισθάνομαι άβολα. Με έχει στοιχειώσει. Είναι σα να μου λένε. Δεν είμαστε ακόμα δυο πτώματα. Δεν είμαστε φτηνά εργατικά χέρια και φτηνές ζωές. Είμαστε άνθρωποι σαν κι εσάς. Η ζωή μας είναι πολύτιμη και τα όνειρά μας το ίδιο.

Και καταλήγει: Η αγριότητα και η εκμετάλλευση θα συνεχιστεί. Γι' αυτό και θέλω η φωτογραφία αυτή να κάνει τον γύρο του κόσμου.

Η σκληρή φωτογραφία που είδε ο Ρίτσος και συγκλονισμένος έγραψε τον Επιτάφιο Πηγή: Η σκληρή φωτογραφία που είδε ο Ρίτσος και συγκλονισμένος έγραψε τον Επιτάφιο

Μια μάνα θρηνεί πάνω στον νεκρό γιο της στη Θεσσαλονίκη, πάνω στην άσφαλτο. Εχει χτυπηθεί από πυρά χωροφυλάκων. Βλέποντας την επόμενη μέρα τη φωτογραφία στον Ριζοσπάστη ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, συγκλονισμένος γράφει τον Επιτάφιο - ποίημα σταθμό για τη χώρα που πήρε άλλη διάσταση και μέγεθος όταν στη συνέχεια μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη.
Τον Μάιο του 1936 οι απεργίες σαρώνουν τη χώρα και κυρίως τη Θεσσαλονίκη όπου δεν λείπουν τα έντονα επεισόδια αλλά και η αιματοχυσία.

Δώδεκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους με πρώτο τον 25χρονο αυτοκινητιστή Τάσο Τούση από το Ασβεστοχώρι. Οι σύντροφοί του τον βάζουν σε μια ξύλινη πόρτα που ξήλωσαν από οικοδομή για να τον μεταφέρουν. Η μάνα του πεσμένη στα γόνατα τον μοιρολογεί μέσα στο δρόμο γύρω από χωροφύλακες και διαδηλωτές. Τη σπαρακτική εικόνα αποτυπώνει ο φωτογραφικός φακός, φτάνει σε όλη την Ελλάδα και ο μεγάλος ποιητής κλονίζεται από το δράμα του Τάσου Τούση και της μάνας του Κατίνας. Μέσα σε τρεις μέρες γράφει 14 από τα 20 ποιήματα και δημοσιεύει κάποια εξ αυτών στον Ριζοσπάστη στις 12 Μαΐου.

Γράφει ο Γιάννης Ρίτσος:
«Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο