«Πως μια ελίτ απήγαγε την Ευρώπη και πως την παίρνουμε πίσω;»

Πως μια ελιτ απήγαγε την Ευρώπη και πως θα την πάρουμε πίσω περιγράφει στο βιβλίο του «How an Elite Hijacked a Continent and How We Can Take it Βack» ο Thomas Fazi.

Ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας, απο τους  προσκεκλημένους στην ημερίδα «Πώς ν’ αντιμετωπίσουμε το δημόσιο χρέος; Μαθήματα και πολιτικές», που διοργάνωσε στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα ο Αντιπρόεδρος του ΕΚ και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου, με τη συνεργασία της Ιταλίδας Eleonora Forenza από την Ευρωομάδα L’Altra Europa con Tsipras και της Πορτογαλίδας Marisa Matias, του Bloco de Esquerda, υποστήριξε στην ομιλία του πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη δεν είναι κρίση χρέους αλλά κρίση ευρω.
who is who
Ιταλός, γεννημένος στο Λονδίνο απο Αγγλίδα μητέρα ο Thomas Fazi είναι συγγραφέας, ακτιβιστής και βραβευμένος σκηνοθέτης. Έχει μεταφράσει στα ιταλικά έργα συγγραφέων όπως οι Christopher Hitchens, George Soros and




Δείτε τη συνέχεια του άρθρου στο tvxs.gr

Βαρουφάκης εναντίον όλων! “Πάμε σε Ειδικό Δικαστήριο – Υπάρχουν ακόμη Σαρτζετάκηδες”

 

Ο Γιάνης Βαρουφάκης με κείμενό του στην Εφημερίδα των Συντακτών, πετά το “γάντι” στους επικριτές του, καλώντας τους να τον πάνε άμεσα στο Ειδικό Δικαστήριο, με τον οποίο τον απειλεί η Νέα Δημοκρατία, τονίζοντας μάλιστα πως “στα Δικαστήριά μας υπάρχουν ακόμη Σαρτζετάκηδες”.

Ολόκληρο το κείμενο του πρώην υπουργού Οικονομικών: “Δεν υπάρχει αναλυτής παγκοσμίως που να διαφωνεί ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης απλά θα κουκουλώσει για λίγο τη συνολική χρεοκοπία της χώρας κάνοντάς τη χειρότερη. Παράλληλα, δεν υπάρχει ραδιοτηλεοπτικό μέσο στη χώρα που να μη δαιμονοποιεί όποιον τολμήσει να πει αυτό που όλοι γνωρίζουν και που εκτός Ελλάδας θεωρείται δεδομένο.
Πριν από μέρες μού ζητήθηκε από δημοσιογράφο κεντρικού δελτίου ειδήσεων να απαντήσω μονολεκτικά στο ερώτημα: “Ξέρατε ότι ανακοινώνοντας το δημοψήφισμα θα έκλειναν οι τράπεζες;” “Προφανώς”, απάντησα ειλικρινά. Εντός δευτερολέπτων τα κοινωνικά μέσα βούιζαν: “Το παραδέχτηκε. Στο Ειδικό Δικαστήριο αμέσως!” Την επομένη, βουλευτές του τροϊκανικού τόξου ξεσπάθωσαν ζητώντας Ειδικό Δικαστήριο με συνοπτικές διαδικασίες.
Εχει σημασία να κατανοήσουμε γιατί όλα αυτά. Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με πρόβλημα στο εσωτερικό της τρόικας: δεν τους βγαίνει η αριθμητική τής δήθεν “αξιολόγησης”, δηλαδή των δανείων και των δημοσιονομικών. Και δεν τους βγαίνει για λόγους που όλοι οι αναλυτές παγκοσμίως γνωρίζουν αλλά που στην Ελλάδα διώκονται ως «αντεθνικές» αναλύσεις.
Η τρόικα είναι βαθιά διαιρεμένη μεταξύ εκείνων που γνωρίζουν ότι η αριθμητική δεν βγαίνει, αλλά θεωρούν πως πρέπει να την κουκουλώσουν άλλη μια φορά με μια νέα δόση (Μέρκελ, Κομισιόν), και άλλων που γνωρίζουν ότι η αριθμητική δεν βγαίνει αλλά κρίνουν ότι ήρθε η ώρα μιας οριστικής λύσης (που θα σημάνει είτε Grexit, όπως θέλει ο κ. Σόιμπλε, είτε αναδιάρθρωση χρέους εντός του ευρώ, όπως καλεί το ΔΝΤ).
Μέχρι να τα βρούνε μεταξύ τους οι δανειστές ώστε τον Ιούλιο η τρόικα να πληρώσει τον εαυτό της (παίρνοντας δηλαδή χρήματα από τον ESM για να τα δώσουν στην ΕΚΤ) και να στείλουν στο Μαξίμου το e-mails με τα μέτρα που θα νομοθετηθούν (τα οποία το Μαξίμου θα στηλιτεύσει ως «δύσκολα» πριν τα νομοθετήσει «σώζοντας» άλλη μια φορά τη χώρα από την πτώχευση), η εγχώρια τρόικα είναι στα κάρβουνα και εξορκίζει όποιον απειλεί το “εθνικά αναγκαίο” κλείσιμο της “αξιολόγησης”.
Οσο πιο διαιρεμένη είναι η τρόικα και όσο πιο πολύ φοβούνται ότι ο οικονομικός παραλογισμός τους θα αποκαλυφθεί τόσο δαιμονοποιείται και απειλείται με δίωξη όποιος τολμήσει να αρθρώσει στην Ελλάδα τον αντίλογο που όλοι οι σοβαροί αναλυτές αποδέχονται ως αυταπόδεικτο στο εξωτερικό.
Η μονολιθική αποδοχή του δόγματος ότι “μια κακή συμφωνία σήμερα είναι το βέλτιστο δυνατόν” αποτελεί επιταγή για την τρόικα εσωτερικού και το τροϊκανικό τόξο στη Βουλή και στα μέσα ενημέρωσης. Η άποψη ότι μια κακή συμφωνία σήμερα θα φέρει τα χειρότερα στο μέλλον απλά δεν επιτρέπεται να ακουστεί.
Προσωπικά έχω κουραστεί να μιλώ για το 2015. Από την άλλη, το 2015 δεν μπορεί να το ξεχάσει η τρόικα. Αυτό που τους νοιάζει δεν είναι τι έγινε το 2015. Το καλοκαίρι του 2015 η τρόικα πέτυχε να μετακυλίσει το μη βιώσιμο χρέος μέσω ενός νέου δανείου που το έκανε ακόμα λιγότερο βιώσιμο, φορτώνοντας παράλληλα το φταίξιμο στον υπουργό Οικονομικών που πάλεψε μέχρι τελευταία στιγμή για να κουρευτεί αντί να μετακυλιστεί.
Το ζητούμενο για τρόικα και εγχώρια ολιγαρχία είναι πώς θα συνεχίσουν σήμερα το ίδιο σενάριο. Πώς να ξαναγίνει το ίδιο, δαιμονοποιώντας την οποιαδήποτε αντίσταση στη συνεχιζόμενη μετακύλιση και διόγκωση του μη βιώσιμου χρέους και την παράλληλη μεταφορά της ευθύνης γι' αυτό από εκείνους που την επέβαλαν σε εκείνους που τους επιβλήθηκε – στον “ανεπρόκοπο” ελληνικό λαό δηλαδή.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό, είναι απαραίτητο να σταματήσει οποιοσδήποτε δημόσιος διάλογος ρίχνει φως στον παραλογισμό των μέτρων, των νέων δόσεων και της συνταρακτικά ασυνάρτητης ιδέας πως η μέγιστη λιτότητα πρέπει να επιβάλλεται στο διηνεκές στην οικονομία με τη μέγιστη ύφεση.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προσπάθεια των καναλιών της διαπλοκής να καταργούνται τα περιθώρια για λελογισμένο δημόσιο διάλογο. Το παράδειγμα με το ερώτημα δημοσιογράφου για το δημοψήφισμα που προανέφερα είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό. Αν ο καλός δημοσιογράφος ενδιαφερόταν να γίνει χρήσιμος διάλογος, ίσως να ενδιαφερόταν για τους πραγματικούς λόγους που έκλεισαν οι τράπεζες. Ισως ενδιαφερόταν για το ότι οι τράπεζες θα έκλειναν ανεξάρτητα από το εάν ανακοινώναμε δημοψήφισμα την 26η Ιουνίου ή όχι.
Ίσως ενδιαφερόταν για το ότι η μόνη περίπτωση να μην έκλειναν θα ήταν να έχουμε αποδεχθεί το τελεσίγραφο της τρόικας την 25η Ιουνίου, δηλώνοντας στο Eurogroup εκείνη την ημέρα ότι θα το νομοθετούσαμε στη Βουλή. Ισως ενδιαφερόταν ακόμα να μάθει ότι ήταν αδύνατον να προβώ σε μια τέτοια δήλωση όταν ο κ. Σόιμπλε, μετά από ερώτησή μου, δήλωσε ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται να το περάσει από τη δική του Βουλή.
Ίσως ενδιαφερόταν να μάθει ότι το κλείσιμο των τραπεζών έγινε επειδή είχε προαποφασιστεί ώστε τόσο το ελληνικό όσο και το γερμανικό κοινοβούλιο να εξαναγκαστούν να νομοθετήσουν μέτρα και δάνεια που χειροτέρευαν τη χρεοκοπία της χώρας και μεγέθυναν το κόστος της για ολόκληρη την Ευρώπη.
Όμως το πτωχευμένο μιντιακό σύστημα, που ζει από τις πτωχευμένες τράπεζες και λοιπούς επιχειρηματίες που επιβιώνουν ελέω της τρόικας, ενδιαφέρεται μόνο για ένα πράγμα: Πώς να μην υπάρξει λελογισμένος, εμπεριστατωμένος, διαφωτιστικός δημόσιος διάλογος.
Οταν παραιτήθηκα τη νύχτα του δημοψηφίσματος, το γνώριζα ότι έτσι θα εξελίσσονταν τα πράγματα μετά την παράδοση των όπλων από τον πρωθυπουργό. Ηξερα την ανάγκη που θα είχαν για καιρό πολύ, τουλάχιστον έως το 2020, να ποινικοποιηθεί η οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για τη χρεοδουλοπαροικία μας. Γι' αυτό είχα δηλώσει ότι θα φέρω ως μετάλλιο τιμής το μένος της τρόικας εξωτερικού και το μίσος του εγχώριου τροϊκανικού τόξου.
Από το 2010 έως σήμερα λέω τα ίδια πράγματα. Πράγματα τα οποία δεν χρειάζεται να είναι κανείς αριστερός ή ιδιαίτερα καλός οικονομολόγος για να τα πει. Ενας σοβαρός νεοφιλελεύθερος, ένας τραπεζίτης του Σίτι, ένας απλός αναλυτής του Bloomberg τα ίδια θα έλεγε:
χωρίς άμεση ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους που να επιτρέπει άμεσα τη μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1% με 1,5%, άμεσες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών, μια δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα και μια δημόσια «κακή» τράπεζα (που θα εκκαθαρίσει τα «κόκκινα» δάνεια), η Ελλάδα δεν θα ανακάμψει.
Αυτή τη συλλογική πρόταση την είχα καταθέσει τον Μάιο του 2015 τόσο στους εταίρους όσο και στο υπουργικό συμβούλιο. Κανείς δεν τη συζήτησε τότε. Κανείς δεν τη συζητά σήμερα - κι ας την αντιγράφουν για εσωτερική κατανάλωση ακόμα και στη Νέα Δημοκρατία.
Αντίθετα, όσο περισσότερο επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις εκείνες και όσο περισσότερο αντιγράφουν τις προτάσεις που κατέθετα το 2015 τόσο αυξάνουν οι κραυγές για παραπομπή μου σε Ειδικό Δικαστήριο.
Από ένα ιστορικό ατύχημα κατέστην αρκετά τυχερός να γίνω το αντικείμενο απέχθειας ενός βαθέος, παράλογου, απάνθρωπου και ανασφαλούς κατεστημένου. Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή η οποία μου επιβάλλει μια μεγάλη υποχρέωση: Να αποδεχθώ την πρόκληση του Ειδικού Δικαστηρίου ώστε να ακυρωθεί η επιχείρηση κατάργησης του σοβαρού, λελογισμένου δημόσιου διαλόγου.
Συνεπώς, επειδή ο δημόσιος διάλογος που πρέπει να γίνεται ακυρώνεται στα -και από τα- μέσα “ενημέρωσης”, ζητώ ευθαρσώς τη σύσταση Ειδικού Δικαστηρίου με την κατηγορία ότι, όπως είχα υποσχεθεί προεκλογικά, είπα “όχι” στους δανειστές για άλλο ένα δάνειο υπό όρους που θα βάθαιναν (με μαθηματική ακρίβεια) τη χρεοκοπία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, «όχι» στο δόγμα που κατέθεσε ο κ. Σόιμπλε στο πρώτο Eurogroup όπου εκπροσώπησα την Ελλάδα, σύμφωνα με το οποίο “οι εκλογές δεν επιτρέπεται να αλλάζουν την οικονομική πολιτική μιας χώρας σε πρόγραμμα”, “όχι” σε προτάσεις που ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε χαρακτήρισε απαράδεκτες στο Eurogroup.
Για να μην ξεχνάμε, στόχος του παρακράτους της δεκαετίας του 1960 ήταν να φιμώσει οποιαδήποτε αντιφρονούσα προς το βαθύ κράτος φωνή, κινητοποιώντας αγανακτισμένους “υγιείς” πολίτες, που με λοστούς και τρίκυκλα καταργούσαν τον δημόσιο διάλογο.
Οσο μεγάλωναν τα αδιέξοδα ενός καθεστώτος που κατέρρεε τόσο το παρακράτος ενίσχυε την πόλωση, εξωθούσε τους πολίτες στη βία και προετοίμαζε το έδαφος για εκτροπή, συμπεριλαμβανομένων των στρατοδικείων και των εξοριών. Σήμερα, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει μέσω των μέσων ενημέρωσης και των διαδικτυακών κοινωνικών μέσων.
Με τη δημοκρατία μας εξευτελισμένη, έχουμε υποχρέωση να κινητοποιήσουμε ίσως το τελευταίο της μετερίζι: τη Δικαιοσύνη. Ρωμαίοι μπορεί να μην υπάρχουν πια στον Τύπο. Αλλά κρίνω πως στα δικαστήριά μας υπάρχουν Σαρτζετάκηδες. Στο Ειδικό Δικαστήριο λοιπόν!”
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών

Για τη διαρροή, με την ονομασία «Vault 7» Wikileaks - CIA: Το σκάνδαλο είναι ότι κάποιος εισχώρησε στο κρυφό περιβάλλον της οργάνωσης

 

Η πραγματική είδηση εδώ είναι ότι κάποιος κατάφερε να υπονομεύσει το άκρως απόρρητο περιβάλλον της CIA, να εκμαιεύσει ένα μεγάλο όγκο υλικού και τώρα το διαρρέει στο κοινό, δηλώνει ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ

Τα χιλιάδες έγγραφα τα οποία καταδεικνύουν ότι η CIA υποκλέπτει προϊόντα τεχνολογίας προκειμένου να συγκεντρώνει πληροφορίες αποκαλύπτουν ότι η αμερικανική μυστική υπηρεσία διατηρεί την ικανότητα να διεισδύει σε καταναλωτικές συσκευές, όπως smartphones που τρέχουν στα λειτουργικά iOS και Android, Mac και Windows υπολογιστές, ακόμα και «έξυπνες» τηλεοράσεις από μεγάλους κατασκευαστές όπως η Samsung, αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian.

Η διαρροή, με την ονομασία «Vault 7» (θησαυροφυλάκιο), δείχνει ότι η υπηρεσία διατηρεί τις τεχνικές ικανότητες να χακάρει όσες περισσότερες συσκευές μπορεί. Τα τρωτά σημεία που περιγράφονται στα χιλιάδες έγγραφα έρχονται σε ποικίλες μορφές και...




Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

O δεύτερος φράχτης που χτίζει η Ουγγαρία θα προκαλεί ηλεκτροσόκ

Ενας νέος φράχτης με τεχνολογία αιχμής ξεκίνησε να χτίζεται στα νότια σύνορα της Ουγγαρίας, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροσόκ στους ανεπιθύμητους για την χώρα, μετανάστες που επιχειρούν να εισέλθουν στην χώρα. Επίσης, φέρει αισθητήρες θερμότητας, κάμερες και μεγάφωνα από τα οποία ακούγονται συστάσεις σε αρκετές γλώσσες.

Η Ουγγαρία έχει ανεγείρει από το 2015 έναν φράχτη από συρματόπλεγμα, προκειμένου να εμποδίσει τη διέλευση των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που ταξίδευαν με προορισμό χώρες της κεντρικής Ευρώπης.

Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν θεωρεί ότι η μετανάστευση είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ΕΕ.

«Προσοχή, προσοχή. Σας προειδοποιώ ότι βρίσκεστε στα σύνορα της Ουγγαρίας», ακούγεται από τα μεγάφωνα του νέου φράχτη στα αγγλικά, τα αραβικά και τα φαρσί.
«Αν καταστρέψετε το φράχτη, περάσετε παράνομα, ή επιχειρήσετε να περάσετε, αυτό θεωρείτε έγκλημα στην Ουγγαρία. Σας προειδοποιώ να μην διαπράξετε αυτό το έγκλημα. Μπορείτε να καταθέσετε το αίτημα ασύλου σας στην ζώνη διέλευσης», ακούγεται από το μεγάφωνο.

Οι «ζώνες διέλευσης» είναι οι δύο συνοριακοί σταθμοί, όπου επιτρέπεται να περνούν συνολικά περίπου 10 μετανάστες την ημέρα.

Ο ενισχυμένος με ατσάλι νέος φράχτης θα προκαλεί σε όποιον τον αγγίζει ηλεκτροσόκ, ήπιας μορφής, σύμφωνα με πηγές.

Μέχρι τώρα έχουν ανεγερθεί μόλις 10 χλμ. του νέου φράχτη, ωστόσο αξιωματούχοι αναφέρουν ότι τα εναπομείναντα 140χλμ του κατά μήκος των συνόρων με την Σερβία θα ολοκληρωθούν εντός δύο μηνών, με βασικούς εργάτες 700 τροφίμους φυλακών.

«Ο πρώτος φράχτης ήταν μια γρήγορη λύση από την κυβέρνηση, αλλά όχι η ιδανική, καθώς οι παράνομοι διακινητές ανθρώπων έρχονται εξοπλισμένοι με εργαλεία για να τον κόψουν», τόνισε ο δήμαρχος του συνοριακού χωριού Ασοτάλομ, Λάζλο Τοροτσκάι, που είχε ζητήσει από το 2014 το κλείσιμο των συνόρων. Χαρακτήρισε το νέο φράχτη «πολύ πιο σοβαρό» και «απόλυτα καθησυχαστικό».

Η κυβέρνηση έχει προορίσει 123 εκατομμύρια ευρώ για το χτίσιμο του δεύτερου φράχτη. Ο προσωπάρχης του πρωθυπουργού Όρμπαν, Γιάνος Λάζαρ δήλωσε σήμερα πως το συνολικό κόστος της φύλαξης των συνόρων, με τις αστυνομικές περιπολίες και τις ζώνες διέλευσης, αγγίζουν το κόστος περίπου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.

Πηγή