Οι ιδεολογικές προϋποθέσεις της ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ

Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυνητικά ριζοσπαστική στιγμή. Ο κόσμος βρίσκεται ιστορικά στην κορυφή, κυρίως τεχνολογικά, των ανθρώπινων ικανοτήτων και δυνατοτήτων. Ο πλανήτης όμως υπερθερμαίνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, οι ανισότητες κάθε είδους διογκώνονται, οι οικονομικοί πόλεμοι ανακύπτουν εκ νέου και ο μισαλλόδοξος εθνικισμός βρίσκεται σε άνοδο. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Εάν θέλουμε να εγγυηθούμε ένα βιώσιμο κόσμο για εμάς και τις μελλοντικές γενιές, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε τη συνθήκη της ήττας. Ούτε, όμως, μπορούμε να νικήσουμε, αν οι πολιτικές μας είναι υπερβολικά επιφυλακτικές αναφορικά με τις αιτίες των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε και τους τρόπους υπέρβασής τους. Η απάντηση στον στόχο της όποιας πολιτικής και κοινωνικής διεύρυνσης και συμπαράταξης των προοδευτικών δυνάμεων δεν μπορεί παρά να είναι ένας ριζοσπαστικός προοδευτισμός (…)
Αν όμως ο κόσμος είναι πράγματι στη μέχρι τώρα ιστορικά κορυφή των ανθρώπινων ικανοτήτων και δυνατοτήτων, γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν μια πιο αντιδραστική άποψη; Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι ο συστημικός περιορισμός. Το υπάρχον οικονομικο-πολιτικό σύστημα συγκροτείται καταρχήν ως ένα σύστημα οιονεί κοινωνικού αποκλεισμού, που διαιρεί τους ανθρώπους βάσει ατομικού πλούτου και αποκλείει τους έχοντες περιορισμένες ή ανύπαρκτες προσόδους. Ένα τέτοιο σύστημα είναι βέβαια μη ικανό να επιτρέψει την ολιστική πραγμάτωση των δυνατοτήτων των ανθρώπινων κοινωνιών. Ο δεύτερος βασικός λόγος έγκειται στη σύνθετη σχέση μεταξύ της κοινωνικής ανάπτυξης και της ιστορίας της ιδεολογικής εκπροσώπησής της. Η ιδεολογία της σταθερής, αναπότρεπτης και απαραίτητης προόδου, είτε στη φύση είτε στην κοινωνία, κατέστη μια κοινή λογική, που δεν αντιμετώπισε την αναπόφευκτη αναζήτηση νοήματος – η οποία αναζητήθηκε π.χ. στη θρησκεία ή στις εθνικές αφηγήσεις. Είναι πρόδηλο, επομένως, ότι απαιτείται μια νέα κοινωνικά εξελικτική στροφή, ριζικά προοδευτική και δημοκρατικά ριζοσπαστική.
Ο ψευδεπίγραφος προοδευτισμός
Ο συμβατικός κοινωνικός εξελικτισμός, ο οποίος συνδέεται στενά με την πολιτική ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, επικεντρώνεται στην ιδέα του μέσου όρου, όπως το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα, το προσδόκιμο ζωής, τα τυπικά δημοκρατικά δικαιώματα κ.α. Ό,τι έχει υπάρξει ως οικονομική ανάπτυξη για κάποιους, ήταν πάντα απώλεια και κόστος για άλλους. Για όσους ενδιαφέρονται για τους ριζικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς, ο συστημικός εξελικτισμός είναι ένα σημαντικό στρατηγικό και αναλυτικό εργαλείο, ώστε να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε βαθύτερα την έννοια της προόδου και πώς μπορούμε να πραγματώσουμε τα προτάγματά της. Οι δυνατότητες κοινωνικού μετασχηματισμού δεν αποφασίζονται, ούτε αμιγώς ούτε καν πρωτίστως από συναισθήματα αγανάκτησης, αλλά από την επιτυχή αξιοποίηση των διαθέσιμων μοχλών αλλαγής και από την αποτελεσματική εξουδετέρωση των αντίστοιχων εμποδίων.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

Πηγή: tvxs.gr, Η Εποχή

Νέο μάγμα συσσωρεύεται στο ηφαίστειο της Σαντορίνης

Επιστήμονες "φωτογράφησαν" για πρώτη φορά τον μαγματικό θάλαμο και αποκάλυψαν υπόγεια κυλινδρική ανωμαλία 3χλμ. 

Την ύπαρξη μίας ρηχής, βαθιάς και σχετικά στενής κυλινδρικής ανωμαλίας διαμέτρου τριών χιλιομέτρων αποκάλυψε η έρευνα Ελλήνων, Αμερικανών και Βρετανών επιστημόνων στην Καλδέρα της Σαντορίνης, ακριβώς στο σημείο της ανόδου του μάγματος, που είχε προκαλέσει την ανησυχητική σεισμό ηφαιστειακή έξαρση του 2011-2012.

Για πρώτη φορά οι επιστήμονες «φώτισαν» τη γεωμετρία του μαγματικού θαλάμου του ενεργού ηφαιστείου με τη βοήθεια της τεχνικής της σεισμικής τομογραφίας, χάρη στην οποία κατέστη δυνατό να «φωτογραφηθεί» τι συμβαίνει στο υπέδαφος κάτω από το βυθό της καλδέρας.

Κάτω από την κυλινδρική ανωμαλία των διαταραγμένων πετρωμάτων, νέο μάγμα συσσωρεύεται με αργό ρυθμό, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Η νέα μελέτη, που είναι εξαιρετικής σημασίας για την αξιολόγηση των μελλοντικών ηφαιστειακών εκρήξεων, δείχνει, μεταξύ άλλων, ότι κάθε αντίστοιχη μεγάλης κλίμακας μελλοντική ηφαιστειακή έκρηξη, όποτε και εάν συμβεί, θα γίνει πιθανότατα στην ίδια περιοχή της καλδέρας.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Όρεγκον των ΗΠΑ, του Imperial College του Λονδίνου, του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Αθηνών, με επιστημονική υπεύθυνη την Αμερικανίδα αναπληρώτρια καθηγήτρια Έμιλι Χουφτ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό γεωεπιστημών «Earth and Planetary Science Letters» (EPSL).

Για την έρευνα, στο πλαίσιο του σεισμικού πειράματος PROTEUS, που είχε πραγματοποιηθεί στην καλδέρα της Σαντορίνης τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2015 και τα πρώτα αποτελέσματα γίνονται μόλις τώρα γνωστά, χρησιμοποιήθηκε το αμερικανικό ωκεανογραφικό σκάφος «Marcus Langseth», ενώ παράλληλα τοποθετήθηκαν περισσότεροι από 90 υποθαλάσσιοι και 60 επίγειοι σεισμογράφοι στην ευρύτερη περιοχή της Σαντορίνης.

«Εντοπίσαμε μια κυλινδρική ανωμαλία, διαμέτρου τριών χιλιομέτρων, η οποία εκτείνεται από την επιφάνεια μέχρι και σε βάθος περίπου τριών χιλιομέτρων, στη βόρεια λεκάνη της καλδέρας της Σαντορίνης, ακριβώς πάνω από το σημείο της μαγματικής αναθόλωσης, η οποία ήταν υπεύθυνη για τη σεισμο-ηφαιστειακή έξαρση του 2011-2012», δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η καθηγήτρια Emilie Hooft, η οποία πριν 20 χρόνια είχε ζήσει επί ένα έτος στην Ελλάδα μελετώντας την αρχαιολογία της Εποχής του Χαλκού, προτού στραφεί στις γεωεπιστήμες και στην ηφαιστειολογία. Σήμερα ειδικεύεται στη «φωτογράφηση» (απεικόνιση) των μαγματικών θαλάμων κάτω από τα ηφαίστεια, ιδίως τα υποθαλάσσια, κάτι που, πριν τη Σαντορίνη, είχε κάνει στο Νοτιοδυτικό Ειρηνικό και σε άλλους ωκεανούς.

«Αυτή η ανωμαλία», πρόσθεσε, «αντιστοιχεί σε ένα υλικό πολύ χαμηλής πυκνότητας, με μεγάλο πορώδες μεταξύ 4% και 28%, που έχει πόρους γεμάτους με θερμό θαλασσινό νερό. Συμπεραίνουμε ότι η κατάρρευση μιας ορισμένης περιοχής του δαπέδου της καλδέρας δημιούργησε έναν κύλινδρο χαμηλής πυκνότητας, με υλικό που έχει υψηλό πορώδες. Είναι εντυπωσιακό ότι οι θέσεις των αγωγών που σχετίζονται με τις τρεις πρώτες φάσεις της μινωικής έκρηξης του 1600 π.Χ., βρίσκονται στην ίδια θέση με αυτή της ανωμαλίας που εντοπίσαμε».

Αυτή η συσχέτιση μεταξύ των παλαιότερων ηφαιστειακών αγωγών των μεγάλων εκρήξεων του παρελθόντος και της σημερινής ανωμαλίας στη βόρεια καλδέρα της Σαντορίνης υποδηλώνει ότι πιθανότατα πρόκειται για μία γεωλογική δομή που υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Η γνώση της γεωμετρίας του μαγματικού θαλάμου επιτρέπει να γίνουν καλύτερες εκτιμήσεις για τη δυναμικότητα του ηφαιστείου. Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές, εφόσον η ανωμαλία που εντοπίστηκε, συνδέεται με τη θέση των αγωγών των μεγαλύτερων ηφαιστειακών εκρήξεων του παρελθόντος, ότι κάθε αντίστοιχη μεγάλης κλίμακας μελλοντική ηφαιστειακή έκρηξη, όποτε και εάν συμβεί, θα γίνει πιθανότατα στην ίδια περιοχή», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ Παρασκευή Νομικού, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι εξαιρετικής σημασίας για την αξιολόγηση των μελλοντικών ηφαιστειακών εκρήξεων. Η έλλειψη πίεσης στη βόρεια λεκάνη της Σαντορίνης, που οφείλεται στην κυλινδρική ανωμαλία που εντόπισε η τομογραφία, λειτουργεί ως μία τοπική ‘αντλία'.

Ως αποτέλεσμα, το μάγμα ανεβαίνει είτε στην επιφάνεια δια μέσου του ρήγματος της Νέας και Παλαιάς Καμένης, οδηγώντας σε σχετικά μικρές ηφαιστειακές εκρήξεις, όπως αυτές του 1707, 1886, 1925 και 1939, είτε συγκεντρώνεται κοντά στην ανωμαλία, όπως έγινε στη σεισμο-ηφαιστειακή έξαρση του 2011-2012», εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Γεωφυσικής του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ Κώστας Παπαζάχος, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Βλέπουμε λοιπόν», πρόσθεσε, «ότι η σεισμική τομογραφία λειτουργεί ως ένα “διαγνωστικό εργαλείο”, όπως και τα διάφορα είδη ιατρικής τομογραφίας, π.χ. η μαγνητική τομογραφία. Εντοπίζοντας περιοχές του υπεδάφους με υψηλές και χαμηλές σεισμικές ταχύτητες, μελετάμε τη γεωλογική δομή του υπεδάφους, αλλά ταυτόχρονα κατανοούμε τη μελλοντική συμπεριφορά του ηφαιστείου, όπως ο ιατρός χρησιμοποιεί την ιατρική τομογραφία για να κατανοήσει την αιτία, αλλά και την εξέλιξη μίας πάθησης».

Οι ηφαιστειακές καλδέρες, όπως της Σαντορίνης, έχουν προκαλέσει εδώ και δεκαετίες το ενδιαφέρον των επιστημόνων, οι οποίοι προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τον τρόπο δημιουργίας τους.

Αν και η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι ότι οι καλδέρες σχηματίζονται από την κατάρρευση της οροφής του ηφαιστειακού κώνου, μετά την εκκένωση του μαγματικού θαλάμου που βρίσκεται κάτω από τον κώνο, οι διάφοροι μηχανισμοί σχηματισμού της καλδέρας είναι ακόμα αντικείμενο συζήτησης, επειδή παρουσιάζουν διαφορές που επηρεάζουν τόσο την εξέλιξη της καλδέρας, όσο και τον τύπο «επαναφόρτισης» του μαγματικού θαλάμου πριν την επόμενη ηφαιστειακή έκρηξη.

«Οι ανωμαλίες της πυκνότητας κάτω από την επιφάνεια, που ανακαλύφθηκαν με τη νέα έρευνα», σύμφωνα με την Π. Νομικού, «μπορούν να επηρεάσουν τη συγκέντρωση του μάγματος ανάμεσα στις ηφαιστειακές εκρήξεις, επηρεάζοντας έμμεσα και τα μελλοντικά επεισόδια ηφαιστειακής δραστηριότητας».

Ένα συμπέρασμα που οι ερευνητές θεωρούν εξαιρετικά σημαντικό τόσο για τη Σαντορίνη, όσο και για άλλα ηφαίστεια σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η επιστημονική δημοσίευση:

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0012821X19301360

 

«Το θηρίο των Αλκυονίδων θα ξαναουρλιάξει» (Video)

Ο καθηγητής Σεισμολογίας Άκης Τσελέντης μίλησε το πρωί της Δευτέρας στην εκπομπή «Καλοκαιρινή ενημέρωση» της ΕΡΤ, αναφερόμενος -μεταξύ άλλων- στο ενδεχόμενο σεισμού από το ρήγμα των Αλκυονίδων στον Κορινθιακό.

Ένα ενδεχόμενο που σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει, αντιθέτως, δήλωσε βέβαιος ότι θα μας απασχολήσει ξανά.

«Το θηρίο των Αλκυονίδων θα ξανά ουρλιάξει», είπε χαρακτηριστικά, ενώ χαρακτήρισε «αστεία πράγματα» όσα λέγονται για περιοδικότητα του ρήγματος στα 400 χρόνια και ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε για τον Κορινθιακό, επισημαίνοντας ότι την συγκεκριμένη περιοχή μελετούν δεκάδες διεθνή ινστιτούτα.

Πηγή

Τα 7,5 Ρίχτερ που συγκλόνισαν το Αιγαίο - Ο μεγαλύτερος σεισμός του 20ου αιώνα χτύπησε τις Κυκλάδες

Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος σεισμός στον ευρωπαϊκό χώρο τον 20ο αιώνα, εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου 1956 κι έπληξε, κυρίως, τη Σαντορίνη.

Ο Εγκέλαδος προειδοποίησε το μεσημέρι της 8ης Ιουλίου με μία σεισμική δόνηση της τάξης των 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, με επίκεντρο τη θαλάσσια περιοχή νότια της Αμοργού. Δεν φαίνεται να ανησύχησε ιδιαίτερα τον πληθυσμό των Κυκλάδων, που συνέχισε τις καθημερινές του δραστηριότητες.
Τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου (05:11) εκδηλώθηκε ο κυρίως σεισμός από τον ίδιο εστιακό χώρο και κατέλαβε εξ απήνης τους κατοίκους των Κυκλάδων, που εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν. Ήταν μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και έντασης 9 βαθμών της κλίμακας Μερκάλι. Όπως έγραψαν χαρακτηριστικά οι εφημερίδες της εποχής, η σεισμική δόνηση ισοδυναμούσε με την έκρηξη 10.000 ατομικών βομβών.

 

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Για τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας – 20 χρόνια μετά: Ο απόηχος ενός «παραδειγματικού» πολέμου

Η γέφυρα της Ελευθερίας στο Νόβι Σαντ μετά βομβιστική επίθεση στο ΝΑΤΟ 

1999

«Ειρηνευτικός διάλογος» με προαποφασισμένο τέλος μεταξύ Σέρβων και Κοσσοβάρων στο Ραμπουγέ της Γαλλίας τον Φεβρουάριο.
Πρωταγωνίστρια η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ. Με συνεχείς προκλήσεις, οδηγεί μεθοδικά σε αδιέξοδο αφού, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, όλες οι προετοιμασίες για τους βομβαρδισμούς είχαν ήδη ολοκληρωθεί από το καλοκαίρι του 1998.
Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι Σέρβοι αποσύρονται τελικά από τις συνομιλίες.
Στις 12 Μαρτίου Τσεχία, Πολωνία και Ουγγαρία μπαίνουν εσπευσμένα στο ΝΑΤΟ.
Στις 24 Μαρτίου ξεκινούν οι βομβαρδισμοί με πρόσχημα το δικαίωνα των Αλβανών Κοσσοβάρων στην αυτοδιάθεση. Οι ΗΠΑ ηγούνται της επίθεσης με πρόθυμους συμμάχους τις Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και άλλα κράτη του ΝΑΤΟ.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Κ. Σημίτη συντάσσεται και παρέχει κάθε είδους πολιτική και στρατιωτική διευκόλυνση.
Σε 11 βδομάδες, περισσότερα από χίλια πολεμικά αεροσκάφη εκτοξεύουν συνολικά 420.000 βλήματα και βόμβες, ενώ τα νατοϊκά πλοία στην Αδριατική 1.300 πυραύλους τύπου Κρουζ. Δεκάδες χιλιάδες βόμβες διασποράς προκάλεσαν τους περισσότερους θανάτους μεταξύ των αμάχων, ενώ τα βλήματα με απεμπλουτισμένο ουράνιο προξένησαν τεράστια καταστροφή.
Οι σερβικές αρχές υπολογίζουν σε 2.500 τους νεκρούς, εκ των οποίων περίπου 1.000 ένστολοι, και σε 12.500 τους τραυματίες, μεταξύ των οποίων 2.700 παιδιά. Ανεξάρτητες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 4.000.
Δεκάδες «λάθη» των νατοϊκών καθιερώνουν τον όρο «παράπλευρες απώλειες». Χαρακτηριστικοί ήταν οι βομβαρδισμοί κονβόι προσφύγων, αλλά και ξένων πρεσβειών.
Η υλική καταστροφή εκτιμάται σε δεκάδες έως και εκατό δισεκατομμύρια δολάρια. Καταστράφηκαν 25.000 κτίρια, μεταξύ των οποίων τα κυβερνητικά κτίρια, οργανισμοί, η δημόσια τηλεόραση κ.λπ., όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 14 αεροδρόμια, δύο διυλιστήρια, εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας. Όπως και 44 μεγάλες γέφυρες και τεράστιο τμήμα του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.
Οι πολίτες της Γιουγκοσλαβίας επιδεικνύουν ισχυρό φρόνημα. Συνεχίζουν με κάθε τρόπο την κοινωνική και πολιτιστική ζωή, συγκεντρώνονται κατά εκατοντάδες σε γέφυρες και κτίρια, αντιστέκονται με κάθε τρόπο στη διάλυση της χώρας τους.
Στην Ευρώπη, σημειώνονται αρκετές αντιδράσεις, αν και οι περισσότερες επίσημες αριστερές δυνάμεις, και φυσικά οι σοσιαλδημοκράτες και η Κεντροαριστερά, στηρίζουν την επίθεση, αναπαράγοντας τα επιχειρήματα των ΗΠΑ περί «ανθρωπιστικών βομβαρδισμών». Χαρακτηριστικότερη η στάση της κεντροαριστερής κυβέρνησης του πρώην κομμουνιστή Ντ’ Αλέμα στην Ιταλία.
Στην Ελλάδα, η καταδίκη του πολέμου είναι πάνδημη. Όλος ο λαός καταδικάζει τους βομβαρδισμούς. Στις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά πολιτών που τάσσονται κατά του πολέμου είναι της τάξης του 95%. Σημειώνονται μεγάλες διαδηλώσεις και κάθε είδους αντιδράσεις χιλιάδων πολιτών, πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων, μαζικών φορέων, αλλά και ένστολων.
Στις 9 Ιουνίου υπογράφεται στο Κουμάνοβο συμφωνία με την οποία σταματούν οι βομβαρδισμοί.
Το Κόσσοβο μετατρέπεται σε κανονικό προτεκτοράτο με διοίκηση του ΟΗΕ, αλλά και σε μεγάλη στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ. Αργότερα, το 2008, θα ανακηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία του από τη Σερβία.

2000

Ανατρέπεται η κυβέρνηση Μιλόσεβιτς. Και νέος «Αλβανικός Απελευθερωτικός Στρατός», αυτή τη φορά στη σερβική κοιλάδα του Πρέσεβο, αλλά η δράση του δεν ενθαρρύνεται περισσότερο, αφού έχουν ήδη επέλθει πολιτικές αλλαγές, ενώ το βλέμμα των ΗΠΑ στρέφεται κυρίως προς το Ιράκ και τη Μέση Ανατολή.

2001

Τον Φεβρουάριο ξεσπά ένοπλη σύρραξη στις δυτικές περιοχές της ΠΓΔΜ μεταξύ κυβερνητικών και «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού». Τερματίζεται με τη Συμφωνία της Οχρίδας τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς.

Πηγές
 https://edromos.gr/gia-ton-vomvardismo-tis-giougkoslavias-20-chronia-meta/?fbclid=IwAR3wMLkW-thRqhGeuX-UCRpar1ru5EYm0fjT6ddlfWnjCDwDr_Hh7tT5EfE

 https://sputniknews.gr/fotografies/201903232658907-nato-giougkoslavia-vomvardismoi-egklima/