Η Ελλάδα πίσω στην… κόλαση των spread! .

Πηγή: S10

Σχόλιο: Έχει πλέον γίνει αποδεκτό ότι η ελεγχόμενη πτώχευση είναι γεγονός! Το διάστημα εφαρμογής της θα είναι τόσο ώστε οι τράπεζες να πάρουν πίσω το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους, εις βάρος και πάλι του μικροκαταναλωτή!  Όσο για τον χρόνο εγόφλησης, έχουμε την εντύπωση ότι θα μακρύνει πολύ... Εκτός και αν υπάρξουν Κυβερνητικές αποφάσεις με ... - Ο ασβός

Για λίγες εβδομάδες η Ελλάδα ξέχασε την… κόλαση των δυσθεώρητων spread. Όμως, ΕΚΤ ανησυχεί σφόδρα, ότι η ευρωπαϊκή συμφωνία κορυφής της περασμένης Παρασκευής για μόνιμο μηχανισμό στήριξης των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης, με παράλληλη αναδιάρθρωση των χρεών τους, θα επαναφέρει τις αγορές ομολόγων των περιφερειακών κρατών, με πρώτη την Ελλάδα, στο… καθαρτήριο, καθώς μάλιστα ο Θ. Πάγκαλος έγινε ο πρώτος υπουργός της κυβέρνησης που μίλησε ανοικτά για «αποδαιμονοποίηση της αναδιάρθωσης χρέους».

Σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times, ο Ζαν Κλωντ Τρισέ εξέφρασε στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών την έντονη διαφωνία των τραπεζιτών της Φραγκφούρτης με την καθιέρωση διαδικασίας ελεγχόμενης χρεοκοπίας ή αναδιάρθρωσης χρεών στην Ευρωζώνη, προειδοποιώντας, ότι θα δημιουργήσει σοβαρά χρηματοδότησης στις περιφερειακές οικονομίες, ανεβάζοντας στα ύψη τα κόστη βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης. Μάλιστα, η ΕΚΤ εμμέσως επιβεβαίωσε αυτές τις πληροφορίες: η εφημερίδα αναζήτησε εκπρόσωπο της ΕΚΤ για να τις σχολιάσει, αλλά αυτό δεν κατέστη εφικτό –σε τέτοιες περιπτώσεις η μη διάψευση ισοδυναμεί με επιβεβαίωση.

Η προειδοποίηση του Τρισέ φάνηκε να επιβεβαιώνεται με μεγάλη ταχύτητα, καθώς την Παρασκευή η απόδοση των ελληνικών δεκαετών ομολόγων εκτινάχθηκε πάνω και από το 10,5%, ενώ το κόστος ασφάλισης ελληνικών τίτλων από τον κίνδυνο χρεοκοπίας στην αγορά των CDS «σκαρφάλωσε» και πάλι πάνω από τις 800 μονάδες. Όπως τόνισε στο “Bloomberg” στέλεχος γερμανικού επενδυτικού οίκου, η απόφαση των Βρυξελλών μπορεί να θεωρηθεί ως ένα βήμα προς την καθιέρωση ρυθμίσεων για τη χρεοκοπία κυβερνήσεων και η αγορά τιμολογεί τον κίνδυνο, ότι οι χρεοκοπίες θα γίνουν πραγματικότητα σε κάποιο χρονικό σημείο.

Αν η αγορά αποφασίσει να ενσωματώσει μόνιμα στην τιμολόγηση των ελληνικών ομολόγων ένα κίνδυνος αναδιάρθρωσης χρέους, δηλαδή ότι στη λήξη τους τα ελληνικά ομόλογα θα επιστρέψουν 20-50% λιγότερα από το κεφάλαιο στους επενδυτές, τραπεζικά στελέχη τονίζουν ότι η Ελλάδα θα βρεθεί μόνιμα αντιμέτωπη με διψήφια κόστη δανεισμού και θα ακυρωθεί κάθε προσπάθεια επιστροφής στις αγορές.

Ουσιαστικά, δηλαδή, σύμφωνα με το κακό σενάριο, ο μηχανισμός ελεγχόμενης χρεοκοπίας θα λειτουργήσει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία: επειδή όλοι θα ξέρουν ότι το δόγμα «στην Ευρωζώνη δεν υπάρχουν χρεοκοπίες» έπαψε να ισχύει, τα κόστη δανεισμού των χωρών της περιφέρειας θα εκτοξευθούν μόνιμα σε τέτοια ύψη, που οι κυβερνήσεις τους θα υποχρεωθούν να προσφύγουν στο μηχανισμό στήριξης και την αναδιάρθρωση χρέους, αφού δεν θα έχουν άλλη επιλογή για τη χρηματοδότηση των χρεών τους από τις αγορές.

Ο Τρισέ ουσιαστικά προειδοποίησε τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας ότι δεν αντιλαμβάνονται τις πιθανές συνέπειες των αποφάσεών τους. Όμως, ο μεν Σαρκοζί επιχείρησε να υποβαθμίσει το πρόβλημα, αν και παραδέχθηκε ότι υπήρξε διαφωνία με τον Τρισέ («δεν μπορεί κάποιος να μας πει, ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα των αποφάσεών μας»), ενώ η Άνγκελα Μέρκελ έβαλε… στη θέση του τον κεντρικό τραπεζίτη: «Ο πρόεδρος της ΕΚΤ κοιτάζει να κάνει τα πάντα για να καθησυχάσει τις αγορές. Τον υποστηρίζουμε σε αυτό, αλλά κοιτάζουμε και το λαό και την πολύ θεμιτή πίστη του, ότι δεν θα πρέπει να σηκώσει όλο το βάρος».

Στην αυριανή δημοπρασία εντόκων γραμματίων, αλλά και στην εξέλιξη των spead δανεισμού και του κόστους ασφάλισης των ελληνικών ομολόγων τις επόμενες ημέρες, θα φανεί σε ποιο βαθμό επαληθεύονται οι δυσοίωνες προβλέψεις του Τρισέ. Στην τελευταία δημοπρασία εντόκων μεγάλο μέρος της προσφοράς είχε καλυφθεί από ξένους επενδυτές και αναμένεται με ενδιαφέρον θα φανεί αν θα υπάρξει ζήτηση από το εξωτερικό και στην αυριανή, καθώς επίσης και πώς θα τιμολογηθούν οι τίτλοι, υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων –ένα σημαντικό «τσίμπημα» του επιτοκίου δανεισμού θα αποτελέσει κακό οιωνό, τονίζουν στελέχη της χρηματαγοράς.

Την ώρα που εντείνεται διεθνώς η αμφισβήτηση της δυνατότητας της χώρας να εξυπηρετήσει ομαλά το χρέος, ο Θόδωρος Πάγκαλος έγινε χθες (σε μια πολύ κακή συγκυρία) ο πρώτος Έλληνας υπουργός, που παραδέχθηκε δημόσια ότι δεν αποκλείεται εντελώς η αναδιάρθρωση του χρέους. Οι δηλώσεις Πάγκαλου δεν πέρασαν απαρατήρητες διεθνώς: στην ηλεκτρονική της έκδοση, για παράδειγμα, η Wall Street Journal αφιέρωσε ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ στις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης.

Σε συνέντευξή του (στο «Βήμα της Κυριακής»), ο κ. Πάγκαλος δέχθηκε την εξής ερώτηση: «Διεθνώς αρχίζει να συζητείται η αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι που η κυβέρνηση σπεύδει να διαψεύσει. Μήπως τελικά βρισκόμαστε κοντά στο σημείο αυτό»; Η απάντησή του ξέφυγε από την πεπατημένη των διαψεύσεων: «Προτού φτάσουμε στην αναδιάρθρωση του χρέους πρέπει να τελειώσουμε με το έλλειμμα. Αλλά η δαιμονοποίηση της αναδιάρθρωσης που βλέπω σε ορισμένα γραπτά και σε λόγους πολιτικών είναι παράταιρη. Τα χρέη υπάρχουν για να αναδιαρθρώνονται. Μπορεί να το επιδιώξουμε ή να μας προταθεί και να μη μας συμφέρει να το αποτρέψουμε».

Σε μια αγορά ομολόγων που έχει ως οδηγό της το δόγμα, ότι τα χρέη υπάρχουν για να πληρώνονται, δεν είναι καθόλου βέβαιο πώς θα εκληφθεί αυτή η διατύπωση του αντιπροέδρου. Όπως, επίσης, αρκετά «φίδια» θα ζώσουν τους παρατηρητές των εξελίξεων στην Ελλάδα, διαβάζοντας ότι «προτού φθάσουμε στην αναδιάρθρωση πρέπει να τελειώσουμε με το έλλειμμα», καθώς η φράση μοιάζει να υπονοεί σαφώς αυτό που προβλέπουν οι περισσότεροι ξένοι αναλυτές. Ότι, δηλαδή, η Ελλάδα εφαρμόζει το μνημόνιο για να εξαλείψει το πρωτογενές έλλειμμα, ώστε να πληρώνονται οι βασικές κρατικές δαπάνες χωρίς δανεισμό, και αμέσως μετά να προσφύγει στο «κούρεμα» των πιστωτών. Ατυχείς εκφράσεις, σε κακή συγκυρία…

Γιώργο είδες ο Δημήτρης;

Ποιος το πίστευε. Και ξαφνικά η Κύπρος έγινε μεγάλος παίχτης. Εν μια νυκτί. Η γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία, ενημέρωσε το προεδρικό ότι η Άγγελα Μέρκελ θέλει να επισκεφθεί το νησί.

Αυτό λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Με το που κυκλοφόρησε το νέο, ο Σύριος πρόεδρος ειδοποίησε την δική του πρεσβεία να μεταφέρει στον πρόεδρο της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια «ότι επιθυμεί να τον δει πριν την κυρία Μέρκελ».

Προχθές ολοκληρώθηκε και η «έκτακτη» επίσκεψη του Λιβάνιου πρωθυπουργού. Η πλειονότητα των Κυπρίων πολιτών διερωτούνται «τι έγινε και ξαφνικά όλοι αυτοί μας θυμήθηκαν;». Οι πιο υποψιασμένοι ήξεραν.

Το βράδυ της Παρασκευής έσκασε και η βόμβα: Ο κ. Χριστόφιας ειδοποίησε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν «ότι δεν έχει χρόνο να μεταβεί στην Νέα Υόρκη γιατί πρέπει να παρευρεθεί στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ και αμέσως μετά, θα υποδεχθεί τον Σύριο ομόλογο του, Μπασιάρ Αλ Ασσαντ». Προηγήθηκε επείγουσα πρόσκληση του Κι Μουν προς την κυπριακή κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για τριμερή συνάντηση, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.

Τριάντα έξι χρόνια τώρα οι Κύπριοι χιλιοπαρακαλούσαν για μια τέτοια πρόσκληση. Και πανηγύριζαν όταν κάποιος έλληνας αξιωματούχος (ανεπίσημα πάντα για να μην… ενοχληθούν οι Τούρκοι) επισκεπτόταν την Λευκωσία. Σπανίως πήγαιναν στο νησί αξιωματούχοι από άλλες χώρες, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Και τώρα ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι είναι πολύ… busy για να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ!! Τι μεσολάβησε;;;

Οι γεωτρήσεις έδειξαν πετρέλαιο. Πολύ πετρέλαιο. Στα ανοικτά της Κύπρου με την Συρία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Μόνο που το μεγαλύτερο μέρος πέφτει εντός της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Ρώσοι, Γερμανοί και λοιποί συνωστίζονται για να εξασφαλίσουν συμφωνίες προς όφελος εταιριών της χώρας τους. Τα οικονομικά συμφέροντα ανέκαθεν υπαγόρευαν την εξωτερική πολιτική. Γι’ αυτό και η κ. Μέρκελ δεν διστάζει να επισκεφθεί την «μικρή» Κύπρο. Ο Δ. Χριστόφιας κατάλαβε που πάει το πράγμα και άνοιξε το παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι από την πίτα; Βάλτε πλάτες να κλείσει το Κυπριακό, είπε. Την πρώτη επίσημη πλάτη έβαλε η Ρωσία. Αμέσως τσίμπησε και το Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με ιδιαίτερη αμηχανία, χτύπησε την πόρτα της Λευκωσίας μέσω του Μπαν Κι Μουν. Μόνο που η Λευκωσία είπε no thanks guys, δεν βιαζόμαστε και άρχισε να στρώνει το χαλί βάζοντας τους δικούς της όρους.

Τα βλέπει αυτά ο Γιώργος; Έτσι θα μπορούσε να παίζεται το παιχνίδι. Όχι να μοιράζεται το Αιγαίο στα δύο. Ας πάρει κανένα μάθημα από τους «μικρούς».

ΥΓ: Α, και George. Και η Κύπρος είναι υπό επιτήρηση λόγω υψηλού ελλείμματος. Η Κομισιόν έστειλε ραβασάκι ότι «μέσα σε 3 χρόνια πρέπει να μειώσετε το έλλειμμα στο 3%». Η Λευκωσία απάντησε «εμείς είμαστε αριστερή κυβέρνηση και κάνουμε κοινωνική πολιτική. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουμε μισθούς και συντάξεις. Θα μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά σε 5 χρόνια». Και αμέσως ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα για όλους ύψους 300 ευρώ. Για να τους σπάσει τα νεύρα. Εκνευρίστηκαν οι Βρυξέλλες που πήγαν να απειλήσουν με κυρώσεις. Για να πάρουν την αποθεωτική απάντηση «εάν μας πιέσετε, θα βάζουμε βέτο σε όποια απόφαση πάει να περάσει η ΕΕ μέχρι την δευτέρα παρουσία». Φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες ότι η «κομμουνιστική κυβέρνηση της Κύπρου» δεν το’ χει και πολύ να αποφασίσει έξοδο από την ευρωζώνη και σιώπησαν. Βρε, τσαμπουκά οι μικροί!!! Αλήθεια, με τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο, τι γίνεται;

http://www.topontiki.gr/

Μήπως συμφέρει το ΔΝΤ να μην αποπληρωθεί ποτέ το ελληνικό χρέος;

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το κόστος της αποπληρωμής των επιτοκίων των δανείων που είχε λάβει μία ομάδα 109 δανειοληπτριών κρατών μεταξύ του 1980 και του 1986, έφτανε τα 326 δις δολάρια όταν το αρχικό χρέος ήταν της τάξης των 430 δις δολαρίων. Προσθέτοντας το κεφάλαιο που απέμενε να αποπληρωθεί, ύψους 322 δις δολαρίων, το συνολικό ποσό τόκων και κεφαλαίου ανέρχονταν στα 658 δις Παρά τις τεράστιες προσπάθειες των δανειοληπτριών κρατών να πληρώσουν τα χρέη τους, στο τέλος του 1986 κατέληξαν να χρωστούν στους δανειστές τους 882 δις δολάρια, δηλαδή περισσότερο από το διπλάσιο του κεφαλαίου που είχαν δανειστεί. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του φαινομένου της ʽπυραμίδας χρέουςʼ που δημιουργήθηκε από τον ανατοκισμό των δανείων και από την αύξηση του Libor πάνω στο οποίο είχαν εκδοθεί τα δάνεια, εξαιτίας της αλλαγής της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Το φαινόμενο της ʽπυραμίδας χρέουςʼ αποτυπώνεται και στα στατιστικά στοιχεία για το συνολικό χρέος όλων των κρατών χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων το οποίο αυξήθηκε από 1,4 τρις το 1990 σε 2,5 τρις το 2000, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις ο τόκος των δανείων που δεν πληρώθηκε προστέθηκε στο κεφάλαιο με επιπλέον χρέωση η οποία οδήγησε στην εκθετική αύξηση του χρέους.

Λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις του ΔΝΤ ότι το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί στο 142,7% του ΑΕΠ στο τέλος του 2010 από το 111% του ΑΕΠ το Μάιο του 2010, ενώ μέχρι το 2013 θα έχει ξεπεράσει το 150% του ΑΕΠ (με την προϋπόθεση ότι το euribor πάνω στο οποίο έχουν εκδοθεί τα ελληνικά δάνεια δε θα αυξηθεί γιατί αν συμβεί το αντίθετο κανείς δε μπορεί να γνωρίζει το ύψος στο οποίο μπορεί να φτάσει το χρέος) γεννιούνται βάσιμες υποψίες πως με την έλευση του στην Ελλάδα το ΔΝΤ έφερε μαζί του και το φαινόμενο της ʽπυραμίδας χρέουςʼ.

Μέχρι σήμερα και παρά τις δραματικές προβλέψεις όλοι ποντάρουν στην απλή λογική που λέει πως εφόσον το ΔΝΤ και η ΕΕ έχουν δανείσει τα ʽχρήματαʼ τους στην Ελλάδα τους συμφέρει να κάνουν οτιδήποτε μπορούν για να τη βοηθήσουν να τα αποπληρώσει και έτσι, κατά κάποιο τρόπο, τα συμφέροντα δανειστών και δανειολήπτη έχουν μία κοινή τομή, κάτι που δημιουργεί ένα υποτυπώδες αίσθημα ασφάλεια. Σύμφωνα με πηγές εκτός Ελλάδας, ωστόσο, δεν είναι κατʼ ανάγκη αυτή η αλήθεια. Για παράδειγμα, αν και το ΔΝΤ και οι έμποροι χρέους υπολογίζουν ότι το 80% των δανείων που έχουν δώσει σε χώρες του Τρίτου Κόσμου δεν πρόκειται να αποπληρωθούν ποτέ αυτό τους αφήνει αδιάφορους και συνεχίζουν να τους δανείζουν, αρκεί να παρατείνουν τη νομική δέσμευση αυτών των κρατών και με όπλο αυτήν και το απλήρωτο χρέος να εξασφαλίζουν, μεταξύ άλλων, την αποπληρωμή των τόκων, τον έλεγχο τους και την απόκτηση των δημόσιων περιουσιακών τους στοιχείων σε τιμή ευκαιρίας.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές το μεγάλο κόλπο του ΔΝΤ ολοκληρώνεται με την ʽαναδιάρθρωση του χρέουςʼ του δανειστή ο οποίος όσο πληρώνει τους τόκους του εξασφαλίζει τέσσερα δώρα για τους δανειστές: α) ότι θα αποκομίζουν ένα τεράστιο κέρδος από το ολοένα και μεγαλύτερο ποσό εξυπηρέτησης των τόκων του χρέους, β) ότι θα συνεχίσουν να ελέγχουν το δανειστή και να έχουν πρόσβαση στους πόρους του σε πολύ προνομιακές τιμές, γ) ότι το κράτος δε θα πτωχεύσει και έτσι οι τράπεζες δα θα χρειαστεί να διαγράψουν το χρέος από το ενεργητικό τους και δ) ότι οι τράπεζες θα συνεχίσουν να μπορούν να χρησιμοποιούν τα δάνεια ως εγγύηση για την εξασφάλιση περαιτέρω δανεισμού σε έναν φαύλο κύκλο δημιουργίας χρήματος μέσα στο κλασματικό αποθεματικό τραπεζικό σύστημα.

Στην έκθεση του ΔΝΤ που συντάχτηκε σε απάντηση του ελληνικού αιτήματος για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, αναφέρεται πως ʽυπάρχουν σημαντικά ρίσκα στο πρόγραμμα χρηματοδότησης που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την δυνατότητα της Ελλάδας να ξεπληρώσει το Ταμείοʼ ενώ σε άλλο σημείο της ίδιας έκθεσης προβλέπεται ότι οι τόκοι των δανείων θα φτάσουν στο 17% του ελληνικού ΑΕΠ και στο 46% των συνολικών δημοσίων εσόδων, ξεπερνώντας το 60% των εσόδων από τις ελληνικές εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών. Με άλλα λόγια, προκειμένου να αποπληρωθεί το ΔΝΤ και οι δανειστές μας από την ΕΕ θα χρειάζονται τα μισά ετήσια έσοδα του δημοσίου γεγονός που σημαίνει πως περισσότερο από το 50% των φόρων που θα πληρώνει ο Έλληνας πολίτης (μέσα από τις αυξήσεις σε ΦΠΑ, σε πετρέλαιο, ΔΕΗ, κλπ) αλλά και των χρημάτων που θα αποκομίζονται από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, θα πηγαίνει στους δανειστές για την αποπληρωμή των τόκων των δανείων των πακέτων ʽστήριξηςʼ.

Από όλα τα παραπάνω διαφαίνεται μία άλλη διάσταση της ελληνικής κρίσης χρέους μέσα από την οποία προκύπτουν και οι απαντήσεις σε όλα τα εφιαλτικά ερωτήματα σχετικά με το πώς θα πληρωθούν τα υπέρογκα ποσά στα επόμενα χρόνια με αποκορύφωμα αυτά του 2014-2015. Και η απάντηση είναι απλή: δε θα πληρωθούν.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ΔΝΤ δεν είναι εδώ για να μας βοηθήσει να πληρώσουμε το χρέος μας αλλά για να εξασφαλίσει ότι θα χρωστάμε για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πάνος Παναγιώτου

χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

διευθυντής GSTA/EKTA