Aποκάλυψη Onalert.gr: Αυτό το Αιγαίο επιδιώκει η ΄Αγκυρα! Χωρισμένο στη μέση!

Πηγή: NEWSIT

Σχόλιο: Ασβός. - Οι μυστικές διπλωματίες είναι απαράδεκτες! Τέτοιες συναντήσεις και κυρίως το περιεχόμενό τους θάπρεπε να είναι υπό την έγκριση του Ελληνικού Κοινοβουλίου! Έχουμε άδικο;

- Παρουσιάζει τουρκικό χάρτη που έχει κατατεθεί στο ΝΑΤΟ - Τι γίνεται με το σενάριο συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου
- Σε εξέλιξη η συνάντηση Παπανδρέου - Ερντογάν στο Ερζερούμ
- "Που είναι η Αντα, Γιώργο;" ρώτησε ο Ερντογάν τον έλληνα πρωθυπουργό
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - Δείτε φωτο

Ο χάρτης είναι αποκαλυπτικός για το πως φαντάζεται το Αιγαίο, η Άγκυρα. Χωρισμένο στη μέση. Οι κόκκινες γραμμές προσδιορίζουν τα τουρκικά σχέδια.

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται σήμερα στο Ερζερούμ, όπου και συναντάται με τον Ταγίπ Ερντογάν.

Το κλίμα που έχουν δημιουργήσει πολλά τουρκικά ΜΜΕ και αναπαράγουν και αρκετά ελληνικά, δημιουργεί σε κάθε συνάντηση των δυό πρωθυπουργών την αίσθηση ότι «κάτι θ’ ανακοινωθεί» και αυτό θα έχει να κάνει με το Αιγαίο!

Τα σενάρια, οι πληροφορίες, οι φήμες περί συμφωνίας των δύο πλευρών που ουσιαστικά θα επικυρώνουν μία μορφή «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου, δίνουν και παίρνουν! Τα σενάρια που εμπλέκουν την οικονομική μας δυσκολία με την εθνική μας κυριαρχία στο Αιγαίο, συζητώνται σαν κάτι απολύτως φυσιολογικό!

Γι΄ αυτό και η σημερινή συνάντηση των δύο πρωθυπουργών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μια συνάντηση που συμπτωματικά (;) γίνεται στο Ερζερούμ. Στη πόλη που το 1919 έγινε το καθοριστικό συνέδριο των Κεμαλικών. Καθοριστικό κυρίως για τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, όπως έδειξαν όσα ακολούθησαν.

Τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Η Τουρκία θέλει να ελέγξει το μισό Αιγαίο. Ο χάρτης που δημοσιοποιούμε είναι αυτός που παρουσίασαν οι Τούρκοι στο ΝΑΤΟ, όταν γινόταν διαπραγμάτευση για το χώρο ευθύνης που θα έπρεπε να έχουν ελληνικά και τουρκικά ραντάρ στη νέα δομή της Συμμαχίας.

'Αρχισε η συνάντηση Παπανδρέου - Ερντογάν

«Ολυμπιακή πόλη καλώς ορίσατε»! Αυτό το σύνθημα είναι γραμμένο στα περισσότερα πανό που έχουν αναρτηθεί σε όλο το Ερζερούμ, με τις φωτογραφίες του Γιώργου Παπανδρέου και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να είναι δίπλα δίπλα. Οι γείτονες μας προσπαθούν να δείξουν με τον πιο δυνατό τρόπο, την φιλοξενία τους.

Η πόλη φοράει τα γιορτινά της διότι εκτός απο τη συνάντηση των δυο πρωθυπουργών και το συμπόσιο των τούρκων πρέσβεων θα φιλοξενήσει και την πανεπιστημιάδα στο όρος Παλάντοκεν.

Σε υψόμετρο 2500 μέτρων στο ξενοδοχείο Dedeman λίγα χιλιόμετρα έξω απο το Ερζερούμ θα ξεκινήσει η συνάντηση Ερντογάν - Παπανδρέου. Το θερμόμετρο δειχνει τους -4 βαθμούς Κελσίου και όλοι εύχονται στη συνάντηση να επικρατήσει θερμό κλίμα.

Οι δύο πρωθυπουργοί πήραν μαζί πρωϊνό -απ΄ όπου και η φωτογραφία- και είχαν μία πρώτη κουβέντa

Κλιμάκωση του χρηματιστηριακού πολέμου εναντίον της Ελλάδας

Το 2011 ξεκίνησε με την κλιμάκωση του χρηματιστηριακού πολέμου εναντίον της Ελλάδας, τάση η οποία είχε ξεκινήσει από το ξέσπασμα της Ιρλανδικής κρίσης, περνώντας για άλλη μία φορά κάτω από το μικροσκόπιο αναλυτών και πολιτικών.  Την ώρα που τα ελληνικά ΜΜΕ μετέφεραν το μήνυμα πως ήταν οι ελληνικές εκλογές η αιτία της νέας ανόδου των επιτοκίων των κρατικών ομολόγων της Ελλάδας, πριν ακόμη η Ιρλανδική κρίση γίνει διεθνές πρωτοσέλιδο, είχα υποστηρίξει ότι για άλλη μία φορά γινόταν το ίδιο λάθος, της αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης αποκομμένης από το περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτή εντάσσεται και είχα δημοσιεύσει ξεκάθαρα την άποψη πως δεν ήταν οι εκλογές η αιτία της νέας ανόδου των επιτοκίων αλλά το ξέσπασμα μίας δεύτερης ευρωπαϊκής κρίσης, η οποία είχε πυροδοτηθεί από τον πόλεμο Μέρκελ – δανειστών.

Αν δε γίνει κατανοητό ότι η ελληνική κρίση είναι πρωτίστως αποτέλεσμα της χρηματιστηριακής / νομισματικής επίθεσης που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται η Ελλάδα, υπό τη σκιά ενός διεθνούς νομισματικού πολέμου όπου εξυπηρετούνται συμφέροντα πολύ μεγαλύτερα από τα ελληνικά, τότε δεν πρόκειται ποτέ να γίνει κατανοητή η ουσία όσων βιώνουμε τους τελευταίους 14 (τουλάχιστον) μήνες ούτε και θα γίνει εφικτή η εύρεση του δρόμου προς την έξοδο από την κρίση.

Από την πρώτη στιγμή του ξεσπάσματος της ελληνικής κρίσης συμφώνησα με όλους αυτούς που ανέδειξαν τα κακώς κείμενα στην οικονομία της χώρας. Κανείς λογικός άνθρωπος δε μπορεί να διαφωνήσει με την προσπάθεια της διόρθωσης λανθασμένων επιλογών του παρελθόντος και με την προοπτική της ουσιαστικής βελτίωσης της πραγματικής οικονομίας μίας χώρας που βαδίζει στο λάθος δρόμο. Αυτό που προσπάθησα, ωστόσο, να δείξω, ήταν πως αν αναλωθούμε αποκλειστικά και μόνο στις διαχρονικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίες και κοιτάξουμε το ελληνικό πρόβλημα εκ των έσω, δε θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε για ποιο λόγο εκδηλώθηκε η ελληνική κρίση, πόσο μάλλον να μπορέσουμε να την καταλάβουμε και να προβλέψουμε την εξέλιξη της ώστε να καταρτίσουμε ένα σωστό πλάνο αντιμετώπισης της.

Το 1993 το έλλειμμα της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ της ήταν στο 13,5%, το χρέος της στο 110% του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός στο 16%. Τη χρονιά εκείνη η χώρα δέχτηκε μία δυνατή νομισματική επίθεση από τα κεφάλαια που λίγο πριν είχαν γονατίσει ολόκληρη την Ευρώπη. Και όμως, η Τράπεζα της Ελλάδας αντιμετώπισε την επίθεση με αριστοτεχνικό τρόπο αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη των αγορών στη χώρα και στο νόμισμα της χώρας. Στο 2009 διαδραματίστηκε το ίδιο έργο σε επανάληψη. Μόνο που τώρα η Τράπεζα της Ελλάδας δεν είχε πια το νομισματικό έλεγχο στα χέρια της καθώς στις αρχές της δεκαετίας τον είχαμε παραχωρήσει ως χώρα στα χέρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο θεσμικός ρόλος των Κεντρικών Τραπεζών είναι να υπερασπίζονται τα νομίσματα των κρατών τους και αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνει η ΕΚΤ στηρίζοντας την Ελλάδα και αδιαφορώντας για τις προθέσεις και τα πολιτικά παιχνίδια της Γερμανίας, της Γαλλίας ή οποιουδήποτε άλλου.

Η ΕΚΤ υποτίθεται ότι είναι ανεξάρτητη και ως τέτοια έπρεπε να έχει δράσει από την πρώτη στιγμή στηρίζοντας το ευρώ, κόντρα σε οποιαδήποτε αντίθετη άποψη. Αλλά αυτό το οποίο αποδεικνύεται είναι ότι η ΕΚΤ δεν είναι τίποτε περισσότερο από την Budensbank σε μεταμφίεση. Και η Ελλάδα βίωσε το πρωτοφανές, να μη μπορεί να προστατέψει το νόμισμα της ούτε στον ελάχιστο βαθμό εξαιτίας της άνανδρης συμπεριφοράς αυτών στους οποίους εμπιστεύτηκε κυριαρχικά της δικαιώματα.

Κατηγορούμε το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, τους τραπεζίτες και τους διεφθαρμένους πολιτικούς μας, ακόμη και τους ίδιους μας τους εαυτούς για τα όσα δεινά συμβαίνουν στη χώρας μας και σε ένα βαθμό έχουμε δίκαιο. Κανείς, όμως, από αυτούς πέρα από τους πολιτικούς, δεν είχε την υποχρέωση που πηγάζει από το θεσμικό του ρόλο να μας προστατέψει στην περίπτωση που θα δεχόμασταν μία νομισματική επίθεση. Η ευθύνη αυτή βαρύνει αποκλειστικά και μόνο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία απέτυχε να κάνει αυτό το οποίο ο ίδιος ο ρόλος της την υποχρεώνει να πράξει.

Βαδίζοντας στις πρώτες ημέρες του 2011, μετά από ένα χρόνο σκληρών δημοσιονομικών μέτρων και ένα πακέτο ‘στήριξης’ που υποτίθεται ότι από κοινού θα είχαν συμβάλλει στην εξασθένιση των πιέσεων στα ελληνικά ομόλογα και στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων τους, βλέπουμε τα επιτόκια να σκαρφαλώνουν σε νέα πολυετή υψηλά και το χρηματιστήριο να βουλιάζει σε νέα πολυετή χαμηλά επίπεδα τιμών.

Κανείς δε διαφωνεί πως η Ελλάδα πρέπει να βελτιωθεί. Το ζητούμενο είναι να έχει μείνει πάνω της κάτι όρθιο μετά το τέλος του αδυσώπητου πολέμου που δέχεται ώστε να μη χρειαστεί τελικά συνολική ανοικοδόμηση, αντίστοιχη με αυτήν του Ιράκ μετά τον ‘ειρηνικό’ βομβαρδισμό του, από τον οποίο ακόμη δεν έχει συνέλθει.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA

«Στον αέρα» προϋπολογισμός, Μνημόνιο και δόσεις

Σχόλιο ΑΣΒΟΣ: Οι καπεταναίοι εγκαταλείπουν το πλοίο τελευταίοι! Για να δούμε και αυτούς!!

Όλα όσα υποστήριζαν έως πρόσφατα ο πρωθυπουργός και το οικονομικό του επιτελείο κατέρρευσαν μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Οι υποσχέσεις πως δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα κονιορτοποιήθηκαν από το κείμενο του προϋπολογισμού. Οι εξαγγελίες για επαναδιαπραγμάτευση των πιο επώδυνων όρων του Μνημονίου κατέληξαν στο ακριβώς αντίθετο.  Οι διαβεβαιώσεις που είναι εξασφαλισμένη η τρίτη δόση του δανείου μετατράπηκαν σε «τεχνική» αναβολή, με προφανή προειδοποίηση για την αμέσως επόμενη. Οι εξελίξεις που μεσολάβησαν κατέστησαν προφανές πως για κάθε επόμενη δόση  θα καραδοκεί και μια νέα «επικαιροποίηση» του Μνημονίου, που θα φέρνει ακόμη σκληρότερα μέτρα.  Τελικά από όλα όσα λέγονταν στις αρχές Νοεμβρίου, εκείνα που απέμειναν είναι πρωτίστως η πρωθυπουργική ομολογία ότι το Μνημόνιο ήταν λάθος και χρειάζεται επαναδιαπραγμάτευση. Είναι ακόμη η συζήτηση περί «αναδιάρθρωσης του χρέους» - περί επικείμενης πτώχευσης δηλαδή- που άνοιξε με τις δηλώσεις του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, που απομάκρυναν κάθε αχτίδα αισιοδοξίας και ξαναζωντάνεψαν το φόβο του κόσμου πως τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας. Είναι, τελικά, η σύζευξη πραγματικών γεγονότων, φημών και σεναρίων, που επανέφεραν την αβεβαιότητα, την ανησυχία και την ανασφάλεια για την επόμενη ημέρα.

Προϋπολογισμός του αέρα

Στο μεταξύ, ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε, παρόλο που είναι πολύ πιο σκληρός από το προσχέδιο που είδαμε πριν από ένα μήνα, βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα. Κι αυτό για δύο κυρίως λόγους:

Ο πρώτος αφορά στο σημείο της εκκίνησή τους, το οποίο παραμένει  ουσιαστικά άγνωστο, καθώς τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2010 αποτελούν αισιόδοξες εκτιμήσεις και όχι πραγματικά δεδομένα. Η υστέρηση σε ό,τι αφορά τους στόχους της χρονιάς που διατρέχουμε είναι κραυγαλέα και, παρά τα πρόσθετα μέτρα, το έλλειμμα μπορεί να αποδειχτεί σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με αυτό που ήδη ομολογεί η κυβέρνηση. Είναι, άλλωστε, κοινά παραδεκτό πως, αφενός προεξοφλήθηκαν έσοδα που είναι δύσκολο να αντληθούν στον ένα μην που απομένει και, αφετέρου, εξακολουθούν να εκκρεμούν υποχρεώσεις για συγκεκριμένες δαπάνες που δεν έχουν συνυπολογιστεί ακόμη. Άριστοι γνώστες των οικονομικών πραγμάτων της χώρας, ανάμεσα στους οποίους και στελέχη του ΔΝΤ, εκφράζουν το φόβο ότι το έλλειμμα του 2010 μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και το 10% του ΑΕΠ. Ο δεύτερος λόγος, που καθιστά εξωπραγματικό τον προϋπολογισμό του 2011- λόγο παγίως εντοπιζόμενος στους ελληνικούς προϋπολογισμούς-, αφορά στους στόχους που αναγράφονται. Όπως, για παράδειγμα, τα προσδοκώμενα έσοδα από τη  φοροδιαφυγή και τις έκτακτες εισφορές, αλλά και η εξοικονόμηση πόρων από τις περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των ΔΕΚΟ και των νοσοκομείων. Επισημαίνεται σχετικά ότι, εξαιτίας της ύφεσης, όλοι οι ποσοτικοί δείκτες του 2010 έπεσαν έξω και σημειώνεται ότι η ίδια αιτία – το συνεχιζόμενο, δηλαδή, βάθεμα της ύφεσης- καθιστά και τους νέους στόχους το ίδιο εξωπραγματικούς. Υπογραμμίζεται ειδικότερα ότι οι στόχοι του προϋπολογισμού σε ό,τι αφορά τον περιορισμό των δαπανών της ΔΕΚΟ και τους δημόσιους οργανισμούς δεν μπορεί να επιτευχθούν μέσα από τις δράσεις που έχουν εξαγγελθεί και ότι για την επιβεβαίωσή τους θα απαιτηθούν πολύ πιο σκληρές αποφάσεις, οι οποίες απλά αναβάλλονται. Το γεγονός ότι άρχισε ήδη να γίνεται λόγος για απολύσεις συμβασιούχων είναι απολύτως ενδεικτικό των γεγονότων που έπονται.

Λίπασμα στην ύφεση

Πέρα από αυτά, κοινή είναι η εκτίμηση ότι, όπως και ο περσινός, έτσι και ο νέος προϋπολογισμός θα λειτουργήσει σαν λίπασμα στην ύφεση. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η μείωση του ΦΠΑ στις ξενοδοχειακές υπηρεσίες, που μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της τουριστικής βιομηχανίας μας. Εκφράζονται, ωστόσο, σοβαροί προβληματισμοί  για την αποτελεσματικότητα του μέτρου εάν δεν συνοδευτεί με πρόσθετες αναπτυξιακές παρεμβάσεις. Το γεγονός, πάντως, ότι κατά την περσινή χρονιά γειτονικές χώρες είχαν σημαντική αύξηση του τουριστικού ρεύματος δείχνει πως υπάρχουν περιθώρια και για μας. Και τα περιθώρια αυτά είναι ανάγκη να αξιοποιηθούν στο ακέραιο, χωρίς καμία καθυστέρηση. Θετικά αναμένεται να λειτουργήσει και η αναστολή του «πόθεν έσχες» για την αγορά πρώτης κατοικίας, που αποβλέπει στην κινητοποίηση τμήματος των εσόδων της παραοικονομίας και ειδικότερα στην αναθέρμανση της κατασκευαστικής δραστηριότητας. Υποστηρίζεται, ωστόσο, πως ούτε και αυτό μπορεί να αποδειχτεί επαρκές έαν δεν ενισχυθεί με πρόσθετες δράσεις, όπως, για παράδειγμα, η προτεινόμενη από την αξιωματική αντιπολίτευση επιδότηση του επιτοκίου για στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας. Επισημαίνεται, ταυτόχρονα, ότι ορισμένες από τις αποφάσεις του τρέχοντος χρόνου, που στόχο είχαν την πάταξη της φοροδιαφυγής, κατέληξαν στην απόκρυψη και την απενεργοποίηση σημαντικών κεφαλαίων, με τελικό αποτέλεσμα την περαιτέρω βύθιση της οικονομικής δραστηριότητας. Έτσι, χωρίς να παταχθεί η παραοικονομία, ακυρώθηκε η συνεισφορά της στην πραγματική οικονομία.

«Στον αέρα» η τέταρτη δόση

Με αυτά τα δεδομένα, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες εκτιμούν πως – ακόμη και αν ο νέος προϋπολογισμός υπερψηφιστεί χωρίς νέες ενδοκυβερνητικές ρωγμές- τα δύσκολα για την κυβέρνηση θα είναι ακόμη πιο έντονα στο διάστημα που ακολουθεί. Τονίζεται, μάλιστα, ότι το  πιο καθοριστικό τεστ για την ελληνική οικονομία θα γίνει το ερχόμενο Φεβρουάριο, όταν η τρόικα θα επανέλθει για να εγκρίνει ή όχι την τέταρτη δόση του δανείου που μας χορηγεί. Υπογραμμίζεται σχετικά ότι μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μια σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που καρκινοβατούν το τελευταίο διάστημα, αλλά και να δρομολογηθούν οι αμέσως επόμενες. Επισημαίνεται ακόμη ότι στο ίδιο διάστημα θα έχει καταγραφεί το πραγματικό έλλειμμα του 2010, θα έχουν αναδειχτεί οι αβεβαιότητες του νέου προϋπολογισμού και θα απαιτηθούν νέα μέτρα για την επίτευξη των στόχων του. Η τρόικα θέτει αυστηρά χρονοδιαγράμματα και προειδοποιεί πως η τήρησή τους αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εξασφάλιση της τέταρτης δόσης του δανείου. Σημειώνεται, πάντως, ότι η ολιγωρία ορισμένων υπουργείων και οι εντεινόμενες ενδοκυβερνητικές τριβές καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη την ανταπόκριση της κυβέρνησης στις δεσμεύσεις που ανέλαβε. Φαίνεται, μάλιστα, ότι τα προβλήματα αυτά εντάθηκαν μετά τον ανασχηματισμό, γεγονός που επαναφέρει νέα σενάρια κυβερνητικών αλλαγών. Σίγουρα, ωστόσο, απέκτησαν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις κατά τον προηγούμενο μήνα εξαιτίας της αβελτηρίας που προκάλεσαν τόσο οι επιμέρους προεκλογικές σκοπιμότητες, όσο και ο πολιτικός εκβιασμός που επιχείρησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός με την μπλόφα των εκλογών. 

 

Αναγκαίες αναπτυξιακές δράσεις

Αποδεικνύεται ότι ήδη τα δεδομένα που διαμορφώνονται εγκλωβίζουν την κυβέρνηση σε διογκούμενα αδιέξοδα, ενώ ταυτόχρονα καθιστούν ολοένα και πιο ξεκάθαρο το συμπέρασμα ότι το Μνημόνιο δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Αναδεικνύουν, προπάντων, την ανάγκη για ένα νέο μείγμα οικονομικής πολιτικής που θα δίνει έμφαση όχι μόνο στη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και στην ανάταξη της οικονομίας. Κορυφαίοι τραπεζικοί παράγοντες και εκπρόσωποι παραγωγικών φορέων – εναρμονιζόμενοι με τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης – επιμένουν ότι είναι επιτακτική ανάγκη να εμπλουτιστεί άμεσα η ασκούμενη πολιτική με τολμηρές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Ιδίως μάλιστα:

Να προχωρήσουν μια σειρά αποκρατικοποιήσεων και μετοχοποιήσεις, αφενός για να εισρεύσει ζεστό χρήμα για τη μείωση του δημόσιου χρέους και, αφετέρου, για να απαλλαγεί το κράτος από οργανισμούς που παράγουν ελλείμματα. Να αξιοποιηθεί ο θεσμός των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα. Να δρομολογηθούν νέα έργα με συμβάσεις παραχώρησης και να ξεμπλοκαριστούν εκείνα που  προετοιμάστηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Να αναπτυχθούν διεθνείς στρατηγικές συμμαχίες σε κρίσιμους τομείς, όπως οι μεταφορείς και η ενέργεια. Να επιταχυνθεί η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων. Και, πρώτα απ’ όλα, να προχωρήσει η εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας, για την οποία έως τώρα μόνο λόγια ακούγονται.

Δημόσια περιουσία και ορυκτός πλούτος

Εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων και παράγοντες του τραπεζικού συστήματος υπογραμμίζουν ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να προχωρήσει με τόλμη και ριζοσπαστικές αποφάσεις η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και του ορυκτού πλούτου της χώρας. Ανάμεσα στα άλλα σημειώνουν ότι επιβάλλεται για το σκοπό αυτό:

Να εντοπιστούν στο σύνολό τους τα ακίνητα που ανήκουν σε διάφορα υπουργεία, να καταγραφούν και να ενταχθούν σε ενιαίο σχέδιο αξιοποίησης. Να εγκαθιδρυθεί το ταχύτερο δυνατό ένας νέος μηχανισμός ελέγχου και αξιοποίησης των Τουριστικών, των Ολυμπιακών και των άλλων Ακινήτων του Δημοσίου. Να αναληφθούν αποτελεσματικές πρωτοβουλίες, προκειμένου να αξιοποιηθούν υπέρ του Δημοσίου τα Εθνική Κληροδοτήματα. Αλλά και να προχωρήσει η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου – κοιτασμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου και μεταλλευμάτων-, που υπάρχει, σύμφωνα με έγκυρες επιστημονικές έρευνες, σε πολλές θαλάσσιες αλλά και ηπειρωτικές περιοχές της χώρας. Επιστήμονες και στελέχη αρμόδιων φορέων υπογραμμίζουν σχετικά ότι είναι επιτακτική ανάγκη:

Να εκδηλωθεί άμεσα ισχυρή πολιτική βούληση στη κατεύθυνση αυτή. Να καταρτιστεί και να τεθεί σε εφαρμογή συγκροτημένο και αποφασιστικό εθνικό σχέδιο. Να δημιουργηθεί ενιαίος δημόσιος φορέας με αποκλειστική αρμοδιότητα την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας. Να αξιοποιηθεί το σύνολο των επιστημονικών δυνάμεων και των τεχνοκρατών της χώρας. Να προωθηθούν άμεσα διεθνείς στρατηγικές συμμαχίες. Αλλά και να αποκλειστεί- ρητά και ξεκάθαρα προς κάθε κατεύθυνση- κάθε ιδέα και κάθε πρόταση, που στόχο έχει να παραμερίσει την οριοθέτηση της αιγαιακής υφαλοκρηπίδας και να οδηγήσει στη συνεκμετάλλευση του αιγαιακού βυθού.