Συνήγορος του Πολίτη: Καταρρέει το κοινωνικό κράτος

Η πρωτοφανής κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία σε συνδυασμό με «τα σοβαρά πλήγματα που έχει υποστεί η διοίκηση και τα στελέχη της, καθώς τελούν σε διαρκή αβεβαιότητα, την ώρα που καλούνται να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις της κοινωνίας», έχουν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και κατ' επέκταση της κοινωνικής συνοχής. Αυτό αποτυπώνεται στην ετήσια έκθεση της Συνηγόρου του Πολίτη Καλλιόπης Σπανού, την οποία παρουσίασε σήμερα, αφού προηγουμένως την παρέδωσε στον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο, όπως ορίζει ο σχετικός νόμος.

Η κ. Σπανού με αφορμή «την πρωτοφανή κρίση, που εξαλείφει τις βεβαιότητες που μας συνόδευσαν για χρόνια, τουλάχιστον κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο, και την έντονη αβεβαιότητα που νιώθουν οι πολίτες για το κατά πόσον το κράτος και η διοίκηση μπορούν να τους στηρίξουν», θεωρεί αναγκαίο ένα «νέο συμβόλαιο σχέσης κράτους- πολίτη», που να οριοθετεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και των δύο πλευρών.

Σύμφωνα με τη Συνήγορο του Πολίτη, «η πρωτοφανής κρίση και οι δραματικές συνέπειές της, δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως άλλοθι για οπισθοδρόμηση στο πεδίο του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας». Μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο επισήμανε ότι σήμερα ο πολίτης, με τα συνεχή μέτρα και τις νομοθετικές ρυθμίσεις, νιώθει ότι «ζει σε ένα τοπίο κινούμενης άμμου», καθώς δεν βλέπει διέξοδο ούτε το τέλος των επώδυνων μέτρων.

«Χρειάζεται επειγόντως να βρεθεί το νέο σημείο ισορροπίας, ώστε η διοίκηση να εκπληρώνει αποτελεσματικά τον ρόλο της προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών της», ανέφερε η Καλλιόπη Σπανού, ενώ μέσα από την ετήσια έκθεση καταδεικνύει πως «η βίαιη προσαρμογή στην οποία οδηγείται η ελληνική οικονομία και η κοινωνία, έχει δραματικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των πολιτών και τη σχέση τους με τη διοίκηση».

«Την ώρα που τα κοινωνικά δικαιώματα περιορίζονται και οι οικονομικές υποχρεώσεις γίνονται συχνά δυσβάστακτες, οι πολίτες αμφιβάλλουν για το κατά πόσον το κράτος και η πληττόμενη διοίκηση μπορούν να τους στηρίξουν», προσθέτει με νόημα η κ. Σπανού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες αναφορές, σε ποσοστό 24,28%, έχουν γίνει για τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ ακολουθούν οι δήμοι και οι περιφέρειες, λόγω και της εφαρμογής του «Καλλικράτη», και τα υπουργεία.

_{Ολόκληρη η έκθεση}

Η καθημερινότητα του πολίτη

Για την επιβολή του έκτακτου ειδικού τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, η ανεξάρτητη αρχή σημειώνει ότι δέχθηκε πολλές καταγγελίες και διαπίστωσε πολλά προβλήματα, τα οποία οφείλονται στην έλλειψη σχεδιασμού και της διαδικασίας υπολογισμού και είσπραξής του. Προέβη δε σε συγκεκριμένες προτάσεις, υπογραμμίζοντας ότι η διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος συνιστά στέρηση βασικών βιοτικών αγαθών και, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί ένα υπέρμετρα επαχθές μέτρο, ιδίως για ορισμένες ομάδες πολιτών που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας.

Επίσης, στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής διαπίστωσε ότι οι κρατικές παρεμβάσεις συρρικνώνονται ή αποκλείονται, λόγω έλλειψης πόρων και της πρωτοφανούς λιτότητας, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ασθενής που μεταφέρθηκε με το ΕΚΑΒ σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας, παρέμεινε επί δεκαήμερο σε κοινό θάλαμο, όπου απεβίωσε, χωρίς να μεταφερθεί σε κλίνη ΜΕΘ του ίδιου νοσοκομείου.

Σημαντικός ήταν και ο αριθμός αναφορών που καταδεικνύει διαχρονικά προβλήματα στις υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας, όπως η κακή ποιότητα του κανονιστικού πλαισίου που διέπει το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και η συχνότητα -ίσως και η προχειρότητα- με την οποία μεταβάλλονται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις και οι διαδικασίες αναγνώρισης τυπικών προσόντων, διορισμού και πρόσληψης των εκπαιδευτικών.

Τα προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος εξακολούθησαν να υφίστανται αμείωτα και κατά το έτος 2011: υπερπληθυσμός, δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης και ανεπαρκείς παροχές υγείας. Μάλιστα, σε συνθήκες σοβαρής οικονομικής κρίσης, ενισχύεται ο προβληματισμός για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου υπό συνθήκες εγκλεισμού.

Για το μεταναστευτικό ζήτημα, η αρχή εκτιμά ότι έχει μεγάλη επίπτωση στο στοιχείο της ασφάλειας και της κοινωνικής συνοχής, ενώ για τον «Καλλικράτη» αναφέρει ότι, μετά από διερεύνηση καταγγελιών πολιτών, εντόπισε σημαντικό αριθμό προβλημάτων στην οργάνωση και τη λειτουργία της διοίκησης, τα οποία σχετίζονται άμεσα και έμμεσα με τη νέα κατάσταση που δημιουργεί η μεταρρύθμιση αυτή.

Πληγή που δεν λέει να κλείσει παραμένει η τακτική των εγκυκλίων έναντι των νόμων. Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του ο Συνήγορος έχει καταγράψει ποικίλες μεθόδους με τις οποίες η διοίκηση παραλλάσσει ή εξουδετερώνει συστηματικά τις επιλογές του νομοθέτη. Το συνηθέστερο μέσο για τέτοιες πρακτικές αποτελεί η εγκύκλιος. Ενώ εμφανίζεται να διευκρινίζει ή να ερμηνεύει νομοθετικές διατάξεις, στην ουσία συχνά τις ανατρέπει αμέσως ή εμμέσως.

Τέλος, σημειώνεται ότι η κρίση πλήττει περισσότερο την ισότητα των φύλων στα εργασιακά, με αυθαίρετες απολύσεις - υπάρχει ακόμη και παράδειγμα απόλυσης εγκύου, που ήταν «ενοικιαζόμενη» υπάλληλος-, ενώ παραμένουν τα προβλήματα αντιμετώπισης της βίας μεταξύ ανηλίκων, περιβαλλοντικών προβλημάτων, επιχειρηματικότητας κλπ.

Στατιστικά στοιχεία

Κατά τη διάρκεια του 2011 ο Συνήγορος δέχθηκε 10.706 νέες αναφορές. Μεταξύ αυτών, εκατοντάδες αναφορές προέρχονται από ομάδες πολιτών- είναι δηλαδή «συλλογικές αναφορές». Η γεωγραφική κατανομή των υποθέσεων δείχνει ότι ο μεγαλύτερος αριθμός αυτών (16 ανά 10.000 κατοίκους) προέρχεται από κατοίκους της περιφέρειας Αττικής. Αξιοσημείωτο, όμως, είναι ότι ιδιαίτερα υψηλός αριθμός (ανά 10.000 κατοίκους) προέρχεται από κατοίκους της νησιωτικής χώρας -11,5 και 10,3 αναφορές από την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και Ιόνιων Νησιών, αντίστοιχα.

Το 2011 ο Συνήγορος, πέραν του χειρισμού αναφορών, εξυπηρέτησε περισσότερους από 8.500 πολίτες, που επισκέφτηκαν το γραφείο υποδοχής κοινού στην Αθήνα αναζητώντας βοήθεια, ενώ από το τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησε πάνω από 33.000 άτομα που χρειάστηκαν συμβουλές.

Από την εξέταση και τη διερεύνηση του συνόλου των αναφορών προέκυψε ότι ο Συνήγορος είχε αρμοδιότητα για 5806 υποθέσεις από τις οποίες:

* Το 61,6% ήταν βάσιμες, δηλαδή η καταγγελία του πολίτη ήταν δικαιολογημένη και υφίστατο όντως κακοδιοίκηση. Εν προκειμένω εμφανίζεται μια αύξηση κατά περίπου 8,5 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2010.

* Το 29,9% ήταν αβάσιμες, δηλαδή η διοίκηση είχε τηρήσει τη νομιμότητα.

* Για το 8,5% διακόπηκε, για διαφόρους λόγους, η έρευνα.

Από το σύνολο των νομοθετικών προτάσεων που έχει υποβάλει ο Συνήγορος του Πολίτη από την έναρξη της λειτουργίας του, το 31% έχουν γίνει αποδεκτές από τη διοίκηση, ενώ μόνο το 3% δεν έχουν υιοθετηθεί. Για τις υπόλοιπες δεν έχει ακόμη υπάρξει ανταπόκριση από τη διοίκηση.

Πηγή: tvxs

H δεύτερη ανοιξιάτικη χρεοκοπία της Ελλάδας

Σε μεγάλο πονοκέφαλο για την ελληνική κυβέρνηση θα εξελιχθούν όπως φαίνεται τα ελληνικά ομόλογα που διέπονται από διεθνές δίκτυο. Και αυτό διότι οι ομολογιούχοι που έχουν στα χέρια τους, τους συγκεκριμένους αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία του PSI. Tα ομόλογα αυτά υπολογίζονται στα 27 δισ. ευρώ και σύμφωνα με πληροφορίες ούτε τα μισά δεν έχουν μπει ακόμα στο κούρεμα. Η Αθήνα διαβλέποντας πως οι κάτοχοι των συγκεκριμένων ομολόγων δεν πείθονται εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, ξεκαθαρίζοντάς τους, πως το ελληνικό δημόσιο δεν πρόκειται να τους πληρώσει, ενώ ταυτόχρονα έδωσε παράταση έως τις 9 Απριλίου για . Ωστόσο, σύμφωνα με επενδυτικούς κύκλους του Λονδίνου, οι ομολογιούχοι –που στην πλειοψηφία τους είναι hedge funds- όχι μόνο δεν έλαβαν υπόψη τους την απειλή, το αντίθετο μάλιστα, δεν κάνουν βήμα πίσω από την αρχική τους στάση.

Το γεγονός αυτό προβληματίζει ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά, καθώς στις 20 Μαΐου λήγει ομόλογο ύψους 8 δισ. ευρώ, που διέπεται από το διεθνές δίκαιο και το οποίο δεν πρόκειται να μπει στο «κούρεμα», καθώς αυτοί που το έχουν στα χέρια τους, δεν είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στο PSI. Αυτό σημαίνει πως η Αθήνα ή θα πρέπει να πληρώσει το ακέραιο το ομόλογο ή να δηλώσει αδυναμία πληρωμής, όπως ήδη έχει ξεκαθαρίσει πως θα κάνει. Τι σημαίνει όμως αυτό; Η γνωστή έκφραση στον κόσμο του finance «fail to pay» συνεπάγεται χρεοκοπία. Εάν συμβεί λοιπόν αυτό, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία νέα, ανοιξιάτικη αυτή τη φορά χρεοκοπία. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η Αθήνα μπορεί να πληρώσει το ομόλογο του Μαΐου, παίρνοντας δάνειο από το EFSF, ως μέρος του νέου δανειακού προγράμματος, Ωστόσο οικονομικοί κύκλοι θεωρούν πως τα… κουκιά δεν βγαίνουν, δεομένου πως η Ελλάδα θα πρέπει να καλύψει τις εσωτερικές χρηματοδοτικές της ανάγκες. Οπότε το πιθανότερο είναι, εάν προκύψει εμπλοκή με το ομόλογο του Μαΐου, να μην αποζημιώσει τους ομολογιούχους, με αποτέλεσμα οι οίκοι αξιολόγησης να τις θέσουν εκ νέου σε καθεστώς χρεοκοπίας. Και μπορεί κάποιοι να υποστηρίζουν πως η Ελλάδα είναι ήδη στην κατηγορία της «επιλεκτικής χρεοκοπίας» λόγω της αναδιάρθρωσης του χρέους της, ωστόσο τότε θα θεωρηθεί απόλυτα χρεοκοπημένη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βγει στις αγορές όχι για 4 – 5 χρόνια, αλλά για επτά χρόνια.

Ραντεβού στα δικαστήρια

Υπό αυτές τις συνθήκες οι ομολογιούχοι που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο PSI θα δώσουν ραντεβού στις αίθουσες των δικαστηρίων με την ελληνική κυβέρνηση. Ομάδες επενδυτών, με πρώτη αυτή που απαρτίζεται από 200 ετοιμοπόλεμους Γερμανούς, δεν έχασαν καθόλου χρόνο. Έχουν ήδη οργανωθεί και ετοιμάζονται να καταθέσουν αγωγές. Όπως όλα δείχνουν, η Ελλάδα θα βρεθεί πολύ σύντομα μπλεγμένη σε μια σκληρή δικαστική μάχη. Αρκεί μόνο να αναλογιστεί κανείς ότι δέκα χρόνια μετά από τη χρεοκοπία των 95 δισ. δολαρίων, η Αργεντινή εξακολουθεί να πολεμά στα δικαστήρια όσους αρνούνται να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους. Οι επενδυτές αυτοί, που έχουν στα χέρια τους χρεοκοπημένα ομόλογα ύψους 4 δισ. δολαρίων, καταφέρνουν, μία δεκαετία μετά, να μπλοκάρουν την επιστροφή της χώρας στις διεθνείς αγορές ομολόγων. Γερμανικό νομικό γραφείο έχει ήδη αναλάβει να εκπροσωπήσει μια ομάδα 200 επενδυτών  που αρνούνται να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους. Πρόκειται κυρίως για εύπορες οικογένειες από τη Γερμανία, που είχαν επενδύσει ποσά της τάξης των 100.000-400.000 ευρώ στα ελληνικά κρατικά ομόλογα.

Οι επενδυτές που κινούνται νομικά είναι κυρίως επαγγελματίες των αγορών και όπως προαναφέραμε έχουν στα χέρια τους ελληνικά ομόλογα διεθνούς δικαίου, τα οποία «κουρεύονται» δυσκολότερα με τις ρήτρες συλλογικής δράσης (CACs) και τυγχάνουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης στα ξένα δικαστήρια. Μεγάλη «πληγή» για την Ελλάδα αναμένεται να αποδειχθούν κυρίως τα κρατικά ομόλογα σε ελβετικό φράγκο, μέρος των οποίων φαίνεται να έχει συγκεντρωθεί στα χέρια hedge funds, που συνηθίζουν να εκβιάζουν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις. Οι επενδυτές αυτοί, έχοντας χτίσει τόσο υψηλές θέσεις σε συγκεκριμένες εκδόσεις, ώστε να μπλοκάρουν την ενεργοποίηση των CACs, εκβιάζουν για την πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων τους ή έστω μια καλύτερη προσφορά από αυτήν που έδωσε η Αθήνα στο πλαίσιο του PSI.

Αδίστακτοι κερδοσκόποι

Ξένα δικηγορικά γραφεία, όπως τα Brown Rudnick και Bingham McCutchen, ετοιμάζουν ήδη τη δικαστική μάχη κατά της Ελλάδας. Η ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να παρατάξει απέναντί τους τους δικηγόρους της Cleary Gottlieb Steen & Hamilton, της ίδιας εταιρείας που εδώ και δέκα χρόνια αποκρούει τους αδίστακτους κερδοσκόπους που έχουν στο στόχαστρό τους την Αργεντινή. Ενδεικτική της δύσκολης μάχης που θα δώσει η Αθήνα είναι η πιο πρόσφατη αρνητική για την Αργεντινή δικαστική απόφαση, που εκδόθηκε στις αρχές του Μαρτίου, και η οποία ζητά από τη χώρα να πληρώσει γνωστούς δισεκατομμυριούχους επαγγελματίες επενδυτές, όπως οι Kenneth Dart και Paul Singer, οι οποίοι εδώ και χρόνια πλουτίζουν κυνηγώντας χρεοκοπημένες χώρες. Το 2000, το hedge fund του Singer, Elliott Management, είχε καταφέρει να αποσπάσει 58 εκατ. δολάρια και από το Περού, με την ίδια τακτική του δικαστικού εκβιασμού. Το 1995, το Περού προσέφυγε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του χρέους του, αντάλλαξε κρατικά ομόλογα με Brady Bonds, τα οποία χρησιμοποιούνταν την εποχή εκείνη για το «κούρεμα» των χρεών πολλών αναπτυσσόμενων οικονομιών. Η Elliott Associates αγόρασε εμπορικά δάνεια, με την εγγύηση του περουβιανού κράτους, ύψους 20,7 εκατ. δολ. Και σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πιστωτές της χώρας, δεν δέχτηκε να τα ανταλλάξει με τα Brady Bonds. Αντ’ αυτού, κινήθηκε δικαστικά, απαιτώντας αποπληρωμή των δανείων στο ακέραιο.

Έβαλε στο μάτι τους τόκους που πλήρωνε το Περού για τα Brady Bonds, και τους διεκδίκησε στις αίθουσες των δικαστηρίων. Όταν το δικαστήριο της επιδίκασε ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία απαγόρευσαν στην Chase Manhattan να πληρώσει τους τόκους για λογαριασμό του Περού, ο εκβιασμός είχε πετύχει. Το Περού δεν είχε την πολυτέλεια του χρόνου, να ασκήσει έφεση. Εάν καθυστερούσε την πληρωμή των τόκων, θα βρισκόταν σε στάση πληρωμών στα Brady Bonds. Για να αποφύγει τη χρεοκοπία, αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με την Elliott.

Πηγή:

Η οικονομική κρίση επιστρέφει με κέντρο την Ιβιρική χερσόνησο!

Μόλις δύο εβδομάδες μετά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που χαιρετίστηκε ως ‘μεγάλη επιτυχία’ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αισιόδοξες δηλώσεις του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, σύμφωνα με τις οποίες ‘τα χειρότερα είναι πλέον πίσω μας’, η ευρωπαϊκή κρίση χρέους επιστρέφει, αυτή τη φορά με επίκεντρο τα κράτη της Ιβηρικής.

Οι αποδόσεις των ισπανικών ομολόγων πέρασαν χτες πάνω από το 5.5% για πρώτη φορά μετά από δύο μήνες, ενώ η Πορτογαλία, όπου τα νούμερα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού έδειξαν την Τετάρτη εκτροχιασμό του ελλείμματος, παρέλυσε χτες από μια μεγάλη απεργία των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.

Η χτεσινή πορτογαλική απεργία ήταν μόλις η δεύτερη από την είσοδο της χώρας στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αφορούσε πρωτίστως τις συγκοινωνίες, τα σχολεία, τα λιμάνια και τις δημόσιες υπηρεσίες και είχε συγκληθεί από τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας, τη CGTP η οποία ελέγχεται από το Κομμουνιστικό Κόμμα.

‘Τα μέτρα που εφαρμόζονται επιδεινώνουν την κατάσταση της χώρας αντί να τη βοηθούν’, δήλωσε ο ηγέτης της CGTP Αρμένιο Κάρλος. ‘Η λιτότητα φέρνει μεγαλύτερη λιτότητα. Αυτός είναι ο δρόμος που ακολούθησε η Ελλάδα και το αποτέλεσμα είναι μια τρομακτική αποτυχία’.

Στην χτεσινή απεργία δεν συμμετείχε πάντως η πιο μετριοπαθής και δεύτερη σε μέγεθος συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας UGT, η οποία έχει υπογράψει σύμφωνο εργασίας με την κυβέρνηση και τις εργοδοτικές οργανώσεις και υποστηρίζει πως το πρόβλημα της ανεργίας – που έφτασε κιόλας το 14.9% στην Πορτογαλία – δεν πρόκειται να λυθεί με απεργίες.

Τα μέτρα λιτότητας προκάλεσαν πέρσι ύφεση στην Πορτογαλία κατά 1.6% και φέτος αναμένεται, κατά τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης, να την εμβαθύνουν στο 3.3%. Τα νούμερα  αυτά όμως αμφισβητούνται από την πορτογαλική αριστερά που εκτιμά ότι η ύφεση θα είναι μεγαλύτερη. Και οι εκτιμήσεις της δυστυχώς επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του πρώτου διμήνου του 2011 που δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη και τα οποία έδειξαν πως παρά το ότι η Πορτογαλία είναι το ‘καλό παιδί’ της Ευρωζώνης – σε αντιδιαστολή με την κακή Ελλάδα – η ύφεση δεν αστειεύεται και κανείς δεν μπορεί να αγνοεί ατιμώρητα τη λειτουργία των αυτόματων σταθεροποιητών. Έτσι, υπό την επιρροή της ύφεσης, οι δημόσιες δαπάνες του πορτογαλικού δημοσίου ακολούθησαν την πορεία εκτροχιασμού που είχαν σημειώσει παλαιότερα και οι δικές μας, αυξανόμενες φέτος κατά 3.5% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, ενώ ανάλογα κινήθηκαν και τα φορολογικά έσοδα μειούμενα κατά 4.3%.  

Και όπως είχε συμβεί επί σειρά μηνών το 2011 στην περίπτωση της Ελλάδας, έτσι και σήμερα στην περίπτωση της Πορτογαλίας, δεν υπάρχει κανείς οικονομολόγος που να μην αμφισβητεί τις προβλέψεις της κυβέρνησης και του ευρωπαϊκού προγράμματος της χώρας σύμφωνα με τις οποίες η Πορτογαλία θα περάσει σε ανάπτυξη το 2013 και θα βγει στις αγορές το Σεπτέμβριο το 2013. Η πλειοψηφία των αναλυτών εκτιμά ότι στο τέλος η Λισσαβόνα θα υποχρεωθεί να ζητήσει από την ΕΕ και το ΔΝΤ περαιτέρω οικονομική στήριξη – μια ιδέα που η κυβέρνηση απορρίπτει κατηγορηματικά.

Κι όχι τυχαία, θα λέγαμε, αφού είναι γνωστό πως ο σχεδιασμός ενός δεύτερου πορτογαλικού προγράμματος θα προσκρούσει σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες σε σχέση με της Ελλάδας, καθώς τυχόν αναδιάρθρωση του πορτογαλικού δημόσιου χρέους θα σαρώσει την Ισπανία επειδή οι ισπανικές τράπεζες κατέχουν πορτογαλικά ομόλογα ύψους 70 δις ευρώ.

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην Πορτογαλία, η Ισπανία περνά ξανά στο στόχαστρο των αγορών με τις αποδόσεις των ισπανικών ομολόγων, μετά από δύο πτωτικούς μήνες, να έχουν βρεθεί από χτες ξανά πάνω από το 5.5%. Εξέλιξη που θεωρείται μάλλον εύλογη, καθώς η ύφεση στην οποία βρίσκεται η χώρα, σε συνδυασμό με την υποχρέωση που ανέλαβε η κυβέρνηση Ραχόι υπό τις πιέσεις της Επιτροπής να μειώσει το έλλειμμα περισσότερο από όσο η ίδια στόχευε, αναμένεται να επιδεινώσουν την κατάσταση τόσο στο μέτωπο των μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών δανείων και της υψηλής ανεργίας η οποία βρίσκεται στο 24%, όσο και της ύφεσης που απειλεί πλέον να βάλει τη τέταρτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης σε υφεσιακό σπιράλ.

Πηγή: sofokleous10