Ο Jeffries παίρνει κοντινά πλάνα των εθελοντών που ποζάρουν γι΄αυτόν, «πιάνοντας» εκφράσεις συναισθημάτων που είναι συχνά αόρατες για τους περισσότερους. Παίρνει επίσης συνεντεύξεις από τα «μοντέλα» του και συνδέεται μαζί τους μέσω της απλής πράξης του να ακούει τις ιστορίες τους.
Αντί να βγάζει κέρδος από μια ευάλωτη ομάδα, αντιμετωπίζει ένα θέμα που πολλοί από εμάς αγνοούμε. Τρέχει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου κάθε χρόνο για το φιλανθρωπικό ίδρυμα Centrepoint, δωρίζοντας αντίτυπα και φωτογραφικές μηχανές που έχει κερδίσει σε αρκετούς διαγωνισμούς, τόσο στο ίδρυμα όσο και σε άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις αστέγων σε παγκόσμιο επίπεδο.
«Δεν μπορώ να αλλάξω τη ζωή αυτών των ανθρώπων», εξηγεί ο Jeffries στο περιοδικό «Time». «Δεν μπορώ να κουνήσω ένα μαγικό ραβδί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να τους φωτογραφήσω και να προσπαθήσω για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και προσοχή στο πρόβλημά τους», προσθέτει.
Παρά την πρόσφατη αναγνώριση του Jeffries - έχει λάβει χρυσό, αργυρό και χάλκινο βραβείο στον διαγωνισμό του περιοδικoύ «Amateur Photographer» τα τρία τελευταία χρόνια - το έργο του εξακολουθεί να είναι αυτοχρηματοδοτούμενo.
Δείτε τις φωτογραφίες και τα σχόλια δικά σας…
(Πηγή: www.huffingtonpost.com)
