Το χρέος είναι ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ (και «άρα» διαγραμμένο»)!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

«Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της», έλεγε την περασμένη βδομάδα σε συνέντευξή του στο «Spiegel», ο Τζορτζ Σόρος.«Όχι», απαντά η κυβέρνηση, το χρέος είναι «βιώσιμο» και θα το πληρώσουμε. Μόνο να: Δώστε μας μια επιμήκυνση μέχρι το… 2064!

Αφού λοιπόν ήδη μας το ξεφούρνισαν πόσο μακριά πάει αυτό το παραμύθι, ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση: Υποτίθεται πως όσα φρικτά βιώνει ο ελληνικός λαός τα βιώνει για να μειωθεί το χρέος. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το εξής:

Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕΠ. Αλλά το 2014 (σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού) μετά από τέσσερα χρόνια αδιάκοπης βαρβαρότητας, μετά από δύο μνημόνια, μετά από διαρκείς εφαρμοστικούς, από μεσοπρόθεσμα και από μακροπρόθεσμα μέτρα λεηλασίας, μετά από χαράτσια, φοροληστείες και «κουρέματα», το χρέος αναμένεται να έχει εκτιναχτεί στο 177,5% του ΑΕΠ! 

Δηλαδή θα είναι κατά 50 μονάδες μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ από τη στιγμή που υποτίθεται ότι άρχισαν να το μειώνουν!

Μετά από 4 χρόνια μνημονίων το χρέος το 2014 θα βρίσκεται στο 177,5% του ΑΕΠ (προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2014)

Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Και σίγουρα δεν πρόκειται να τον σταματήσουν τα μνημόνια. Τα μνημόνια και οι τρόικες δεν μειώνουν το χρέος. Ποτέ δεν είχαν τέτοιο στόχο. Τα μνημόνια και οι τρόικες «ταΐζουν» το χρέος.

Οι κυβερνώντες λένε ότι παίρνουν δάνεια (και συνάπτουν μνημόνια) γιατί η χώρα έχει χρέη. Ψέμα! Ισχύει το αντίστροφο: Οι χώρες (όχι μόνο η Ελλάδα) δεν παίρνουν δάνεια επειδή έχουν χρέη, έχουν χρέη επειδή παίρνουν δάνεια! Και τα μεν δάνεια τα ξεκοκκαλίζουν οι πλουτοκράτες. Τα δε - όλο και αυξανόμενα - χρέη των δανείων τα φορτώνονται οι λαοί.  

Αυτή δεν είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Σύμφωνα με τον Στίγκλιτς, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, οι χρεωμένες χώρες κατέβαλαν στους πιστωτές τους για αποπληρωμή παλιότερων χρεών το διάστημα 1984 – 2000 το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρισ. δολαρίων! 

Χαρακτηριστικό επίσης το παράδειγμα που έρχεται από τη δεκαετία του '80 και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας: Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια, στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δισ. δολάρια.Μέσα σε μια εξαετία, δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από εκείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!

Κάπως έτσι, σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών, επέρχεται - όπως περιέγραφε ο Λένιν - ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε».

Όπως προκύπτει από την προχτεσινή έκθεση της Eurostat, η πολιτική της «μείωσης των χρέους» έχει οδηγήσει σε αύξηση του χρέους σε όλα (ανεξαιρέτως!) τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης

Η πολιτική της λιτότητας, με μνημόνια και τρόικες ή χωρίς, αξιοποιεί το χρέος ως πρόσχημα για νέες μειώσεις μισθών, για νέες μειώσεις συντάξεων, για νέες αυξήσεις φόρων, για γενικό ξεπούλημα, για κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακών δικαιωμάτων. Συνεχίζοντας (με ή χωρίς μνημόνια) την ίδια πολιτική, την πολιτική του μνημονίου, δεν μειώνουν το χρέος. Το διογκώνουν! Το πολλαπλασιάζουν!

Τα παραπάνω δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου «λάθους». Και σίγουρα στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει γίνει κανένα «λάθος»…

Τα χρέη και τα ελλείμματα (ή τα πλεονάσματα) είναι μέρος του δημόσιου πλούτου που παράγεται από τον ιδρώτα των πολλών. Είναι κι αυτά, δηλαδή, κομμάτια του συνολικού δημόσιου πλούτου που κάποιοι λίγοι κηφήνες τον υπεξαιρούν διαχρονικά. Τα δάνεια που προκαλούν τα χρέη δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) σε μισθούς και συντάξεις εργαζομένων, όπως με θρασύτητα ισχυρίζονται οι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Επιστρέφουν σχεδόν στο σύνολό τους σε δανειστές και τοκογλύφους! Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στην Υγεία και την Παιδεία. Πάνε στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές, στους κεφαλαιοκράτες που τα απομυζούν για να χρηματοδοτούν τις μπίζνες και τις ανακεφαλαιώσεις τους. Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στο ανύπαρκτο κράτος Πρόνοιας. Πάνε για να καλύπτονται οι τρύπες από τις φοροαπαλλαγές, τις φοροελαφρύνσεις, τα «πακέτα» ενισχύσεων, τις επιχορηγήσεις προς την ολιγαρχία. Πάνε για το μεγάλοφαγοπότι που άλλοτε λέγεται Ολυμπιάδα, άλλοτε λέγεται υποβρύχια που γέρνουν και  μονίμως λέγεται ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί.

Εν ολίγοις: Ο δανεισμός και η υπερχρέωση αποτελεί τη (συνήθη στον καπιταλισμό) τακτική της ολιγαρχίας, μέσω της οποίας το κεφάλαιο αφενός εξασφαλίζει πηγές για τη δική του ρευστότητα, αφετέρου συνεχίζει να χρεώνει τα βάρη του δικού του δανεισμού στα λαϊκά στρώματα.

Εκεί πηγαίνουν τα δάνεια. Από εκεί προέρχονται τα χρέη. Αυτά πληρώνει ο ελληνικός λαός. Και τα πληρώνει αέναα.

Απόδειξη:

1)    Από το Μάαστριχτ και μετά, δηλαδή την τελευταία 20ετία, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 772,9 δισ. ευρώ!

2)    Μόνο από το 2000 και μετά, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για τόκους και χρεολύσια μακροπρόθεσμων δανείων το ποσό των 400,5 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, για εξοφλήσεις εντόκων και βραχυπρόθεσμων τίτλων έχει πληρώσει πάνω από 240 δισ. ευρώ. Άθροισμα: 640,5 δισ. ευρώ!

Τα παραπάνω στοιχεία και οι σχετικοί πίνακες, που περιλαμβάνουν τις δαπάνες για την καταβολή τόκων, χρεολυσίων και τις εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων και εντόκων γραμματίων, ομολογούνται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2013 (σελίδα 133)

Από τη μια μεριά, λοιπόν, το κράτος και οι κυβερνήσεις δανείζονται αστρονομικά ποσά με τα οποία χρηματοδοτείται η δράση των κεφαλαιοκρατών. Από την άλλη μεριά ο λαός πληρώνει τα χρέη των κεφαλαιοκρατών και του κράτους και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Με τόκο!

Είναι προφανές, λοιπόν, τι συμβαίνει:

Ο ελληνικός λαός που για να καταστήσει «βιώσιμο το χρέος» - ένα χρέος που άλλοι το δημιούργησαν, άλλοι το προκάλεσαν και άλλοι το «έφαγαν» -πλήρωσε μόνο την τελευταία 20ετία σε τόκους κοντά στοένα τρισεκατομμύριο ευρώ, τώρα, πάλι στο όνομα της «βιωσιμότητας του χρέους», θα «πρέπει» να ζήσει χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς δικαιώματα, ώστε μέχρι το 2020 να τους έχει πληρώσει άλλα τόσα. Και αφού τους τα πληρώσει κι αυτά, τότε - το 2020 - θα τους «χρωστάει» κι άλλα τόσα, τα οποία (αν το σενάριο του κ.Στουρνάρα για 50ετές ομόλογο «ευωδοθεί») θα τα πληρώνει μέχρι το 2064. Που τότε θα του πουν ότι χρωστάει κι άλλα τόσα κοκ!

Επομένως, από τα προηγούμενα, αν απορρέει κάτι ως χρέος του λαού, είναι τούτο:

Το ευγενέστερο των «χρεών» του λαού, συνώνυμο της ίδιας του της ύπαρξης, είναι να οργανωθεί, να αντισταθεί και να διαγράψει το χρέος που όχι μόνο το έχει πληρώσει διπλό και τρίδιπλο, αλλά του λένε ότι θα το πληρώνουν και τα παιδιά του και τα εγγόνια του, κι αυτό, το πληρωμένο χρέος, ποτέ δεν θα τελειώνει!

Αν κάτι απορρέει ως πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η λύση σε αυτή την ατέλειωτη φρίκη δεν θα έρθει ούτε με την «επιμήκυνση» του χρέους, ούτε με τα «κουρέματα», ούτε με λογιστικούς προσδιορισμούς για το ποιο είναι το «καλό» και ποιο είναι το «κακό» χρέος, ποιο είναι «επονείδιστο» χρέος και ποιο όχι. Το χρέος είναι όλο επονείδιστο και κυρίως είναι όλο ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ. Από ένα λαό που δεν είχε καμία οφειλή, αλλά το πλήρωσε!

Εναπόκειται, τελικά, στον ίδιο τον λαό να επιβάλλει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα καταστήσουν το πληρωμένο χρέος και διαγραμμένο.  

Υστερόγραφο:

Αν η δική μας προσέγγιση είναι «δογματική», τότε παραπέμπουμε σε ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από άρθρο της (καθόλου δογματικής) «Καθημερινής» της περασμένης Κυριακής: 

«Δύο διάσημοι οικονομολόγοι που ασχολούνται ειδικά με την κρίση της Ευρωζώνης, ο Βέλγος καθηγητής στην Οικονομική Σχολή του Λονδίνου (LSE), κ. Paul De Grauwe, και η Κινέζα καθηγήτρια στο Κολλέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, κ. Yuemei Ji, σε κοινή εργασία τους, μελετούν τα δεδομένα και καταλήγουν στην εξής απάντηση: Κληρονομιά της λιτότητας θα είναι τα μη βιώσιμα χρέη (…). Μεταξύ των περιπτώσεων που επικαλούνται για να στηρίξουν το συμπέρασμά τους είναι η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και βεβαίως (όπως θα έχετε καταλάβει...) η χώρα μας. Αν υποθέσουμε -γράφουν- ότι η Ελλάδα θα πληρώνει επιτόκια όχι μεγαλύτερα από τον ρυθμό της ετήσιας οικονομικής μεγέθυνσής της, για να μειωθεί το χρέος της στο 90% του ΑΕΠ θα απαιτηθούν 22 έως 50 χρόνια, ανάλογα με το ύψος των ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων. Θα απαιτηθούν 50 χρόνια αν το πρωτογενές πλεόνασμα είναι 2% ετησίως, 30 χρόνια αν είναι 3% και 22 χρόνια αν είναι 4%. Όπερ σημαίνει, επιβολή πολύ βαριάς λιτότητας επί 22 χρόνια ή βαριάς επί 30 χρόνια ή λιγότερο βαριάς (αλλά, πάντως, λιτότητας…) επί μισό αιώνα, για 50 χρόνια (…)».

Ανάρτηση από: http://www.enikos.gr

Τα καλά(;;;) των μνημονίων

Παρά την "αντίθεση" της Καραμανλικής δεξιάς που εκφράζει έντονα την αντίθεσή της και παρά τις μικρές αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ έγινε κατορθωτό και βγήκε η περίφημη προγραμματική συμφωνία και τα 43 σημεία της! Οριστικό όσο και υποχρεωτικό αποτέλεσμα! Τα δύο κόμματα "έσσονται εις σάρκα μίαν"! Θα μου πει κάποιος! Σιγά την μεγάλη έκπληξη! Το μόνο πρόβλημα που δεν επιλύθηκε ακόμη είναι το όνομα του κεντροδεξιού σχηματισμού που προκύπτει! Όχι ότι δεν υπήρχαν προτάσεις... Οι θεωρητικοί της κεντροδεξιάς εξετάζουν και προτείνουν διάφορα ονόματα! Οι αποφάσεις θα ληφθούν σύντομα... Μια μόνον απορία έχουμε! Θα υπάρχει κάποια αντίδραση από το υπάρχον ΠΑΣΟΚ της δύναμης του 4%; Και κάτι άλλο! Ποιος είναι ο ρόλος του πρώην Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη; Αναμένουμε τόσο απαντήσεις όσο και εξελίξεις... Ο Ασβός

Ο Σνόουντεν τινάζει στον «αέρα» την πολιτική σκηνή της Ελλάδας με έγγραφα «φωτιά»!

Έχουν χάσει τον ύπνο τους οι... γυμνοσάλιαγκες γερματσολιαδες της κατοχικης κυβερνησης!!
«Δεν θέλω να ζήσω σε μια κοινωνία που κάνει αυτού του είδους τα πράγματα … Δεν θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο όπου τα πάντα που κάνουμε και λέμε καταγράφονται.
Αυτό δεν είναι κάτι που είμαι πρόθυμος να υποστηρίξω ή να ζήσω με αυτό» είπε στην εφημερίδα Guardian ο 30χρονος Edward Joseph Snowden και έβαλε φωτιά στα…μπατζάκια όχι μόνο του Μπάρακ Ομπάμα, αλλά και σε πάρα πολλούς σε όλο τον κόσμο.
Κι αν πιστέψουμε όσα είπε ο ίδιος σε μια συνομιλία που είχε (20 Μαίου) στο Χόνγκ-Κόνγκ(πριν πάει στη Ρωσία) ο «φάκελλος Ελλάδα» (μετά από αυτούς που αφορούν ΗΠΑ και Γερμανία είναι ο πιο «γεμάτος» από απόρρητες πληροφορίες)!
Τις αποκαλύψεις Σνόουντεν υποστηρίζει βέβαια και ο Ασάνζ του δικτύου Wikileaks που επίσης είναι διεθνής (από τις ΗΠΑ) καταζητούμενος(έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο).
«Η NSA έχει δημιουργήσει μια υποδομή που της επιτρέπει να παρακολουθεί σχεδόν τα πάντα. Με αυτή την ικανότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων επικοινωνιών αυτόματα είναι σε στόχευση . Αν ήθελα να δω τα email σας ή να ακούσω το τηλέφωνο της συζύγου σας, το μόνο που έχω να κάνω είναι να χρησιμοποιήσω τις παρακολουθήσεις.
Μπορώ να αποκτήσω “εισιτήριο” για τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τους κωδικούς πρόσβασης, τα αρχεία τηλεφώνου, τις πιστωτικές κάρτες,τα πάντα για τους πάντες», εξομολογήθηκε αηδιασμένος και απηυδισμένος από τον «μεγάλο αδελφό» που έχει στηθεί στο σβέρκο των λαών.
Ένα τεράστιο «αυτί» που ακούει, «βλέπει» και καταγράφει τα πάντα.

 Ο Σνόουντεν ενώ βρισκόταν στη Χαβάη με την φίλη του (έβγαζε κάπου 200.000 δολάρια το χρόνο από τη δουλειά του εκεί - θεωρητικά ήταν υπάλληλος της Booz Allen Hamilton), έφυγε και αποφάσισε να τα αποκαλύψει όλα(έχοντας βέβαια μαζί του και ΟΛΑ τα στοιχεία-για ευνόητους λόγους).
«Ο πρώτος φόβος μου είναι για την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους συνεργάτες μου. Για τον καθένα που έχει σχέση με μένα. Θα πρέπει να ζήσω με αυτό για το υπόλοιπο της ζωής μου. Είμαι πρόθυμος να τα θυσιάσω όλα αυτά, επειδή δεν μπορώ να έχω ήρεμη και καθαρή τη συνείδηση μου, δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια, επιτρέποντας στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και τους συνεργούς της να καταστρέφουν την ιδιωτική ζωή, την ελευθερία, τις βασικές ελευθερίες στο Internet για όλους τους πολίτες σε όλο τον κόσμο».
Ο Σνόουντεν - που υποφέρει και από επιληπτικά επεισόδια – αφού αντέγραψε όλους τους απόρρητους φακέλλους των παρακολουθήσεων από την NSA και το σύστημα Echelon ψάχνει έναν τρόπο να τα δημοσιοποιήσει και κάπου να είναι ασφαλής. Βολιβία, Βενεζουέλα, Νικαράγουα ήδη του έχουν προσφέρει «άσυλο» εάν καταφέρει βέβαια να φτάσει εκεί – αφού οι ΗΠΑ απαγόρευσαν σε όλες τις χώρες να δώσουν άδεια διέλευσης του Σνόουντεν είτε από ξηρά,θάλασσα ή αέρα (λέγεται ότι βρισκόταν στο αεροδρόμιο της Μόσχας).
Λέγεται ότι ο Σνόουντεν θα προτιμούσε την…Ισλανδία. Ο πλέον καταζητούμενος άνθρωπος στον Πλανήτη αυτή τη στιγμή τι έκανε; Θέλει ΜΟΝΟ να αποκαλύψει με έγγραφα και ντοκουμέντα το έγκλημα κατά της ελευθερίας, κατά της προσωπικότητας και εναντίον της ιδιωτικής ζωής των πολιτών όλου του κόσμου που διαπράττουν «ισχυροί και κυβερνήσεις». Θέλει να ρίξει φως στο σκοτεινό πρόσωπο της εξουσίας, όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις.
Μέσα από τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΑΞΕΙΣ. Μέσα ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑ. Θέλει να τους δείξει στον καθρέφτη το ΑΠΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥΣ. Δεν αντέχουν όμως να δούνε ούτε τα έργα τους, ούτε το πρόσωπο τους. Γι αυτό τον κυνηγούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να τον εξοντώσουν. Ίσως να το πήρε απόφαση – και αυτό – ο νεαρός (που γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου του 1983) και πλέον δεν τον ενδιαφέρει…
Θέλει να κοιμάται ήσυχος τα βράδια – όσο ζει…(και να παραδώσει στο θεό την ψυχή του αγνή και λευκή).
*** Στην Ελλάδα όμως ΠΟΛΛΟΙ άρχισαν να έχουν ΠΟΛΥ ΑΝΗΣΥΧΟ ύπνο, εάν οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν (μέσω wikileaks) έρθουν στο φως. Γιατί; Γιατί έχει τις επαφές, τις φωτογραφίες,τα βίντεο, τα email, τα απόρρητα έγγραφα, όλες τις τηλεφωνικές συνομιλίες από:

*την μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην ΕΕ.

*την μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ.

*την πρεσβεία της Ελλάδος στις ΗΠΑ.

*την πρεσβεία της Ελλάδος στη Γερμανία.

*την πρεσβεία της Ελλάδος στο Παρίσι.

*την μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδος στον ΟΗΕ.

*την αντιπροσωπεία ΕΕ στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. …και όχι μόνο. Λέγεται ότι τα έγγραφα που έχει στην κατοχή του ο Σνόουντεν αφορούν μεταξύ άλλων:

*Τις επαφές ΕΕ-ΕΚΤ επί Τρισέ και τους διεθνείς τοκογλύφους και πώς οδηγήθηκε εσκεμμένα και προμελετημένα η Ελλάδα στα «μνημόνια» και την «τρόικα».

*Όλες οι λεπτομέρειες των επαφών ΓΑΠ-Παπακωνσταντινου σε παρά πολλά συμβούλια και τι έλεγαν σε Ρεν-Αλμούνια-Λαγκάρντ-Τρισέ-πρόεδρο γερμανικής ομοσπονδιακής τράπεζας κλπ

*Τις απόψεις του Στρος Καν και τα σχέδια του για να αποφύγει η Ελλάδα τα «μνημόνια» και πως τον αδειάσανε…(ο ρόλος των Ελλήνων πολιτικών σε βάρος του Στρος Καν και της Ελλάδας).

*Όλες τις συζητήσεις που έγιναν στα γραφεία της ελληνικής αποστολής στην ΕΕ, τους διαλόγους των Ελλήνων τραπεζιτών εκεί μέσα κλπ.

*Τις αμερικανικές προτάσεις για αγορά ελληνικού χρέους και γιατί και από ποιους δεν προχώρησε.

*Όλες τις συνομιλίες Μέρκελ και Σόϊμπλε(email,τηλεφωνικές συνομιλίες κλπ) με τους έλληνες πολιτικούς – όπως και των διευθυντικών τους στελεχών για την Ελλάδα/

*Όλες τις συνομιλίες και τα έγγραφα Γερμανών και Γάλλων για το ελληνικό ζήτημα της οικονομικής κρίσης.

* Φαίνεται ότι έχει υποκλέψει και τον ΠΛΗΡΗ φάκελλο με τις μίζες και τα έγγραφα της Siemens που αφορούν την Ελλάδα(αυτόν που δεν τόλμησαν ποτέ να εμφανίσουν οι…πολιτικοί μας) και πολλά άλλα ακόμη που μένει αν επιβεβαιωθούν. Και το κακό για τους πολιτικούς και εκδότες είναι ότι ΔΕΝ μπορούν να ελέγξουν ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΚΕΡΑΙΑ την ροή των εξελίξεων. Απλά θα περιμένουν «ευρύτερες δυνάμεις να καθαρίσουν και γι αυτούς» (εάν τα καταφέρουν).
*** Σύμφωνα με τα έγγραφα που αποκάλυψε ο Σνόουντεν, το προσωπικό που ασχολείται με την Ε.Ε. έφτανε το 2010 στους 90 ανθρώπους, εκ των οποίων οι δύο ήταν ηλεκτρονικοί και χειριστές της ειδικής κεραίας. Η κωδική ονομασία της παρακολούθησης της ελληνικής αποστολής στον ΟΗΕ ονομαζόταν «Powel», ενώ σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian η ονομασία της παρακολούθησης της ελληνικής πρεσβείας ήταν «Klondyke» (το όνομα μια μικρής πόλης που ίδρυσαν χρυσοθήρες το 1900).
Σύμφωνα με ένα νέο έγγραφο που έδωσε στη δημοσιότητα ο πρώην υπάλληλος της NSA, συνολικά 38 πρεσβείες και άλλες διπλωματικές αποστολές περιγράφονται ως «στόχοι». Μέσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές πρεσβείες και διπλωματικές αντιπροσωπείες(όπως εξηγήσαμε πιο πάνω). Για κάθε έναν από αυτούς η NSA χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους που περιλαμβάνουν «κοριούς», παρακολούθηση των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και εξειδικευμένο εξοπλισμό με ειδικές κεραίες.
Πάντως οι Αμερικανοί επιχειρούν να υποβαθμίσουν τη συλλογή πληροφοριών για την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς της «μικρότερου ενδιαφέροντος», με βάση τον όγκο των δεδομένων που είχαν υποκλαπεί από το σύστημα «Prism».
Σύμφωνα με μία εκδοχή που εμφανίζεται σε αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, το ενδιαφέρον των Αμερικανών για την Ελλάδα, όπως και για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, είχε να κάνει με τον κίνδυνο να οδηγηθεί η Ευρωζώνη σε διάλυση λόγω των χτυπημένων από την κρίση οικονομιών τους.
Για να πέσουν οι τόνοι, τη στιγμή που σύμμαχοι των ΗΠΑ έχουν προαναγγείλει έρευνες και έχουν προειδοποιήσει με κυρώσεις, Αμερικανοί αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών δήλωσαν ότι θα συζητήσουν το θέμα απευθείας με τους αρμόδιους Ευρωπαίους αξιωματούχους.
Παράλληλα, ο πρώην επικεφαλής της CIA και της NSA, Μάικλ Χέιντεν, συμβούλεψε το Λευκό Οίκο να φέρει λίγη περισσότερη διαφάνεια στα κατασκοπευτικά προγράμματα, ώστε να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις της αμερικανικής αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Μπορεί να μην έκανε επί της ουσίας… τίποτα, όμως για τα δεδομένα του ΥΠΕΞ και το επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, η δήλωση του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ, Κ. Κούτρα, θεωρείται ιδιαίτερα σκληρή: «Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η Ελλάδα σέβεται απολύτως τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου που διέπουν το καθεστώς λειτουργίας των Διπλωματικών και Προξενικών Αρχών. Για το λόγο αυτό, αδυνατεί να κατανοήσει πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με παρακολουθήσεις, μεταξύ άλλων, και ελληνικών διπλωματικών αποστολών από Υπηρεσίες φίλης και συμμαχικής χώρας.
Το περιεχόμενο των εν λόγω δημοσιογραφικών αναφορών, η διερεύνηση των οποίων έχει ήδη ξεκινήσει από τις αρμόδιες ελληνικές Υπηρεσίες, θα εξετασθεί με προσοχή. Εξυπακούεται ότι, αναλόγως θα ζητηθούν και οι αναγκαίες διευκρινίσεις».
*** Διαβάστε και ένα ρεπορτάζ του Στάθη Ευσταθιάδη απο τις ΗΠΑ για το «ΒΗΜΑ»: Και οι δυο πρόεδροι, ο αμερικανός Μπαράκ Ομπάμα και ο ρώσος Βλαντιμίρ Πούτιν αναγνώρισαν – ο καθένας τους από διαφορετική πλευρά – ότι δεν υπάρχει συνθήκη, σύμβαση είτε συμφωνία των χωρών τους για την έκδοση φυγόδικων, καταζητούμενων κ.α. όπως ο Έντουαρντ Σνόουντεν ο οποίος παραμένει πάντοτε στο τράνζιτ του Σερεμετίεβο, της Μόσχας.
Και όμως υπάρχει -και αυτό είναι η μεγάλη έκπληξη. Υπάρχει σχετική σύμβαση του 19ου αιώνα μεταξύ τσαρικής Ρωσίας και Αμερικής. Το 1887 «η Ρώσικη Αυτοκρατορία υπέγραψε σύμβαση έκδοσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες και έκτοτε καμιά πλευρά δεν την ακύρωσε», αποκάλυψε την Κυριακή ο επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας του ρώσικου υπουργείου Δικαιοσύνης Σάακ Καραπετιάν.
Η σύμβαση ετέθη σε ισχύ από το 1893 και αμέσως προκάλεσε αντιδράσεις στην Αμερική επειδή όριζε, μεταξύ άλλων, ότι θα εκδιδόταν στη Ρωσία και άτομα που επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον τσάρο είτε μέλη της οικογένειας του, μια πολιτική ενέργεια κατά την αμερικάνικη αντίληψη. Πολλα μεσολάβησαν από τον 19ο αιώνα ως σήμερα, η τσαρική αυτοκρατορία καταλύθηκε, η Σοβιετική Ένωση ανέτειλε και κατέρρευσε, οι δυο χώρες πέρασαν δεκαετίες στα όρια του πολέμου και σήμερα, σε (πολιτικά) ήσυχο περιβάλλον, Μόσχα και Ουάσιγκτον προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο να…απαλλαγούν από το «πρόβλημα Σνόουντεν».
Η σύμβαση του 1887 θα μπορούσε ίσως να βοηθήσει, αλλά δεν είναι ευανάγνωστη ούτε στη Ρωσία ούτε στην Αμερική. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απαντώντας σε σχετική ερώτηση απέφυγε να δηλώσει κάτι συγκεκριμένο.
Περιορίστηκε να επαναλάβει ότι «η θέση των ΗΠΑ, από καιρό, είναι ότι δεν υπάρχει εν ενεργεία συνθήκη έκδοσης» μεταξύ των δυο χωρών. Το 1970 μια έκθεση του ΟΗΕ για τις διεθνείς συνθήκες δείχνει ότι η Ουάσιγκτον το 1941 είχε διαγράψει από τα επίσημα έγγραφα της τη συμφωνία έκδοσης, παρόλο που η συνθήκη της τσαρικής εποχής απαιτεί να ειδοποιηθεί επισήμως το άλλο μέλος για τον τερματισμό της ισχύος της.
Τέτοια επίσημη ειδοποίηση δεν υπήρξε. Σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων του 1947 οι αρμόδιοι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν ήταν «απολύτως βέβαιοι» αν υπήρχε συμφωνία έκδοσης που να καλύπτει και την σοβιετική εποχή. Το ερώτημα προέκυψε όταν στις αρχές του 1947 η Μόσχα ζήτησε την έκδοση του Ρώσου διπλωμάτη Κιρίλ Αλεξέγιεφ ο οποίος με την οικογένεια του είχε καταφύγει στις ΗΠΑ από την σοβιετική αντιπροσωπεία στο Μεξικο.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απάντησε στη Μόσχα ότι «δεν υπάρχει συνθήκη έκδοσης» μεταξύ των δυο χωρών και γι αυτό «δεν θα τον παραδώσει στις σοβιετικές αρχές». Το 1974 έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις διεθνείς συνθήκες χαρακτηρίζει τη συμφωνία του 1893 «εν αχρηστία». Υπάρχει όμως συνέχεια. Ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Νεβάδας και πρώην νομικός σύμβουλος του Στειτ Ντιπαρτμεντ Κρίστοφερ Μπλάκλει δήλωσε την Κυριακή ότι ακόμη και αν οι δυο πλευρές δεν θεωρούν «εν ενεργεια» την σύμβαση η ακύρωση της «απαιτεί οπωσδήποτε» αυτή να γίνει «μέσω επίσημων οδών, συνήθως της διπλωματικής».
Κατά τα φαινόμενα, «δεν έγινε κάτι τέτοιο». Ωστόσο, πάρα την έλλειψη σύμβασης οι ΗΠΑ παρέδωσαν στη Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του ’80 τους ναζιστές Φεοντοροφ Φεντερενκο και Καρλ Λινας. Ο πρώτος καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε και ο Λίνας πέθανε προτού γίνει η δίκη του. Αλλά και μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης οι ΗΠΑ συνέχισαν να παραδίδουν στη Ρωσία υπόδικους για εγκληματικές πράξεις.
Πρόκειται για αρκετές εκατοντάδες.
Τα τελευταία χρόνια η Μόσχα επανειλημμένα κάλεσε την Ουάσιγκτον «να αναζωογονήσουν» τη διμερή συμφωνία έκδοσης. Υπάρχουν σε αμερικάνικες φυλακές Ρώσοι, όπως ο καταδικασμένος Βικτορ Μπουτ και ο λαθρέμπορος Κονσταντίν Γιαροσένκο.

I-Reporter