Παράνομη η είσπραξη του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ

 

Παράνομη έκρινε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών την είσπραξη του τέλους ακινήτων μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΗ. Η απόφαση αυτή έρχεται να συμπληρώσει εκείνη του Συμβουλίου της Επικρατείας, που χαρακτήρισε αντισυνταγματική κάθε διακοπή ρεύματος λόγω μη πληρωμής του χαρατσιού. Το δικαστήριο έκανε δεκτή συλλογική αγωγή που κατέθεσαν οργανισμοί και ομάδες καταναλωτών κατά του μέτρου της είσπραξης του τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ.

Η απόφαση αυτή είναι προσωρινά εκτελεστή, γεγονός που συνεπάγεται ότι ακόμα και αν η ΔΕΗ εφεσιβάλει την απόφαση θα πρέπει να σταματήσει να εισπράττει το χαράτσι μέσω του λογαριασμού ρεύματος, διαφορετικά οι καταναλωτές θα μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις.

Σύμφωνα με τα όσα ορίζει το δικαστήριο, η ΔΕΗ οφείλει:

• Να μην διακόπτει την παροχή ρεύματος στους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το τέλος
• Να δέχεται την πληρωμή λογαριασμών που αντιστοιχούν στην κατανάλωση του ρεύματος
• Να μην ενσωματώνει και υπολογίζει στους λογαριασμούς το ειδικό τέλος ακινήτων

Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης το τέλος δεν θεωρείται ανταποδοτικό και χαρακτηρίζεται φόρος που υπαγορεύθηκε από την επιτακτική ανάγκη να ληφθούν μέτρα για να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Από το νέο έτος το Ειδικό Τέλος ενσωματώνεται στο νέο ενιαίο τέλος ακινήτων μαζί με τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, ενώ ήδη η εφορία καλεί όσους ιδιοκτήτες το οφείλουν από το 2011, οι οποίοι αγγίζουν τους 350.000 ή να προχωρήσουν σε διακανονισμό για την πληρωμή του ή να το εξοφλήσουν γιατί σε αντίθετη περίπτωση οι ποινές είναι μεγάλες.

Όπως εξήγησε ο δικηγόρος Γιάννης Μυταλούλης, εκπρόσωπος των ομοσπονδιών και ενώσεων καταναλωτών που κατέθεσαν τη συλλογική αγωγή, στο koutipandoras.gr, «η απόφαση είναι προσωρινά εκτελεστή και δεν χρειάζεται να περιμένουμε την τελεσιδικία της. Ουσιαστικά η απόφαση αυτή απαγορεύει την είσπραξη ενός αντισυνταγματικού φόρου και λειτουργεί προς όφελος όλων των πολιτών της Ελλάδας. Εφόσον συνεχίζεται η είσπραξη, ο καταναλωτής μπορεί να ζητήσει αποζημίωση, αφού η ΔΕΗ πλέον δρα παράνομα. Η απόφαση του ΣτΕ μιλούσε για αντισυνταγματικότητα του τέλους ακινήτων αλλά δεν διασφάλιζε την νομική υπεράσπιση του καταναλωτή, εν αντιθέσει με την απόφαση που καθαρογράφηκε».

Σύμφωνα με τον κ. Μυταλούλη, η απόφαση αυτή είναι προάγγελος και για άλλες τέτοιες αποφάσεις που θα προκύψουν και σε φορολογικά θέματα που στηρίζονται στα νέα μέτρα που επιβάλλει η ελληνική κυβέρνηση.

Για δικαίωση του κινήματος κατά του «χαρατσιού» της ΔΕΗ και «ήττα των αντιλαϊκών αντισυνταγματικών και βάρβαρων επιλογών των τροϊκανών κυβερνήσεων», κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, σχολιάζοντας τη σχετική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Πηγή: TVXS

Π. Κρούγκμαν: Μην τους ακούτε. Οι ΗΠΑ δεν είναι σημερινή Ελλάδα ούτε Ασία του ’90

Άρθρο του Πολ Κρούγκμαν για τους New York Times – To μεταφρασμένο άρθρο δημοσιεύεται από «Το Βήμα».

Δύσκολοι καιροί για όσους φωνάζουν για το έλλειμμα των ΗΠΑ εδώ και τρία χρόνια. Θα μπορούσε κανείς να τους λυπηθεί, αν ξεχνούσε τον ρόλο τους στον αποπροσανατολισμό της προσοχής από το συνεχιζόμενο πρόβλημα της ανεπαρκούς ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας, και την συμβολή τους στην διαιώνιση μιας καταστροφικά υψηλής ανεργίας.

Τι έχει αλλάξει; Πρώτον, η κρίση που προέβλεψαν δεν έχει συμβεί. Αντί να φεύγουν μακριά από το χρέος των ΗΠΑ, οι επενδυτές συνέχισαν να αγοράζουν ομόλογα, μειώνοντας τα επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Πέρα από αυτό, ο σαφής και άμεσος κίνδυνος για την αμερικανική οικονομία δεν είναι ότι θα αποτύχουμε να μειώσουμε αρκετά το έλλειμμα, αλλά, αντιθέτως, ότι θα μειώσουμε το έλλειμμα πάρα πολύ.

Γιατί αυτός είναι ο «δημοσιονομικός γκρεμός» – ή καλύτερα η βόμβα της λιτότητας: οι αυξήσεις των φόρων και οι περικοπές των δαπανών – είναι ακριβώς αυτό που δεν θέλουμε να συμβεί σε μια οικονομία που δεν έχει ανακάμψει ακόμη.

Η αλήθεια είναι ότι η κρίση για την οποία μας προειδοποιούν δεν πρόκειται να συμβεί. Εχετε ακούσει την ιστορία πολλές φορές: υποτίθεται ότι κάποια των ημερών, σύντομα, οι επενδυτές θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της Αμερικής να νοικοκυρέψει τα δημοσιονομικά της. Και όταν συμβεί αυτό, τα επιτόκια του δανεισμού θα τιναχτούν στα ύψη, και η οικονομία των ΗΠΑ θα βυθιστεί πάλι στην ύφεση.

Πολλοί το βρίσκουν πιθανό, επειδή σε γενικές γραμμές είναι αυτό που συνέβη στην Ελλάδα. Αλλά εμείς δεν είμαστε Ελλάδα, και είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια χώρα που βρίσκεται στη δική μας κατάσταση.

Επειδή εμείς έχουμε το δικό μας νόμισμα – και σχεδόν όλο το χρέος μας είναι σε δολάρια. Ετσι, η κυβέρνησή μας, αντίθετα από την κυβέρνηση της Ελλάδας, δεν μπορεί να ξεμείνει από λεφτά, γιατί μπορεί να τυπώσει χρήμα. Ετσι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος χρεοκοπίας της Αμερικής.

Αλλά αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ τυπώσει χρήμα για να πληρώσει τους λογαριασμούς της, δεν θα οδηγήσει αυτό σε πληθωρισμό; Οχι, αν η οικονομία δεν έχει ανακάμψει ακόμη. Είναι βέβαια αλήθεια ότι οι επενδυτές μπορεί να αρχίσουν να περιμένουν υψηλότερο πληθωρισμό μετά από κάποια χρόνια, και μπορεί επίσης να συμπιεστεί η αξία του δολαρίου. Αλλά ένα πιο αδύναμο δολάριο θα έκανε πιο ανταγωνιστικές τις εξαγωγές μας.

Δεν έχουν συμβεί στο παρελθόν κρίσεις σαν αυτές που προβλέπουν όσοι φωνάζουν για το μεγάλο έλλειμμα; Οχι. Κάθε παράδειγμα που υποτίθεται ότι δείχνει στους Αμερικανούς τους κινδύνους του χρέους των ΗΠΑ αναφέρεται είτε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα σήμερα, που δεν έχει δικό της νόμισμα, ή σαν τις ασιατικές οικονομίες στη δεκαετία του 1990, που είχαν μεγάλα χρέη σε ξένα νομίσματα.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Επί χρόνια, όσοι φωνάζουν ότι πρέπει να μειωθεί το έλλειμμα με περικοπές στις δημόσιες δαπάνες κρατούν όμηρο την Ουάσιγκτον με προειδοποιήσεις για μια επικείμενη κρίση χρέους, παρ΄όλο που οι επενδυτές, οι οποίοι συνεχίζουν να αγοράζουν ομόλογα των ΗΠΑ, σαφώς πιστεύουν ότι δεν θα συμβεί μια τέτοια κρίση, και παρ’ όλο που η οικονομική ανάλυση λέει ότι μια τέτοια κρίση δεν θα μπορούσε να συμβεί.

Αν με ρωτήσετε, ήρθε η ώρα να σταματήσει να ανησυχεί η Ουάσιγκτον για αυτή την απειλή-φάντασμα. Και να σταματήσει να ακούει εκείνους που επικαλούνται αυτήν την ιστορία τρόμου για να περάσει το δικό τους.

ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ*

Δεν πρόλαβε το Αριστερό Ρεύμα να καταθέσει τη λίστα των υποψηφίων του για το κεντρικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ και τα παπαγαλάκια στα μπλογκς άρχισαν να μιλούν για «πρόβα διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ».

Βεβαίως από την εμφάνιση του Α.Ρ. επί προεδρείας Δαμανάκη, το κατηγορούσαν κάποιοι ότι θα «διασπάσει το ΣΥΝ», ότι «θέλει να μας πάει στο ΚΚΕ» κ.α. Κάποιοι απ' αυτούς βρέθηκαν χρόνια μετά στο ΠΑΣΟΚ και άλλοι στη ΔΗΜΑΡ.

Το Αριστερό Ρεύμα όμως είναι εδώ. Και αν σήμερα φτάσαμε ως τη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, αν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ, αυτό οφείλεται στην ύπαρξη και στις προσπάθειες του Αριστερού Ρεύματος.

Ας δούμε λίγο την Ιστορία.

Το Α.Ρ. θέτει σε ανύποπτο χρόνο το ζήτημα της ανάγκης για κοινή δράση και συμπαράταξη της Αριστεράς. Στη βάση αυτής της λογικής γεννιέται ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές του 2004. Στις εκλογές του Μάρτη εκλέγει 6 βουλευτές. Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο το εγχείρημα έχει ήδη παγώσει και ο ΣΥΝ κατεβαίνει μόνος του στις Ευρωεκλογές.

Το Δεκέμβρη του 2004 η πολιτική του ΑΡ γίνεται πλειοψηφική στον ΣΥΝ και ξεκινά η προσπάθεια νεκρανάστασης του ΣΥΡΙΖΑ που σύντομα δίνει καρπούς.
Έτσι μετά από μια πετυχημένη πορεία ο ΣΥΡΙΑ φτάνει στις αρχές του 2008 στην πρώτη πανελλαδική σύσκεψη του.

Τον Αύγουστο του 2009 παραμονές εκλογών ο ΣΥΝ έχει προτείνει τον πρόεδρό του ως επικεφαλής του σχήματος, οι σύμμαχοι δεν το έχουν δεχτεί. Ετοιμάζεται – στη Θεσσαλονίκη ανακοινώνεται κιόλας – η κάθοδος του ΣΥΝ στις εκλογές χωρίς το ΣΥΡΙΖΑ (όπως στις Ευρωεκλογές του 2004).
Κυριακή πρωί, στο χώρο συνεδρίασης της ΚΠΕ, περιμένοντας την ηγεσία του ΣΥΝ, κάποια στελέχη του έχουν ήδη θάψει το ΣΥΡΙΖΑ και επιχειρηματολογούν για την «αυτόνομη κάθοδο» του ΣΥΝ στις εκλογές. Το ΑΡ αγωνίζεται μέχρι τελευταία στιγμή να βρεθεί λύση. Και βρίσκεται. Αυτοί που εύκολα λίγο νωρίτερα είχαν θάψει το ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδιάζονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ σώζεται και μαζί του σώζεται η ενότητα και η προοπτική της αριστεράς.

Καλοκαίρι – φθινόπωρο του 2010. Έχουμε βγει από το συνέδριο του ΣΥΝ. Η ανανεωτική πτέρυγα έχει φτιάξει τη ΔΗΜΑΡ. Στο λεξιλόγιο του ΣΥΝ μετά το συνέδρίο του κάνει την εμφάνισή του το λεκτικό σχήμα «ανταγωνιστικό πολιτικό σχέδιο» και κάποιοι σύμμαχοί στο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούνται ότι έχουν ανταγωνιστικά προς το ΣΥΝ σχέδια. Ζυμώνεται η ιδέα ενός νέου ΣΥΡΙΖΑ (των προθύμων). Το Αριστερό Ρεύμα δίνει τη μάχη του «όλου ΣΥΡΙΖΑ» μέσα σε μεγάλες δυσκολίες. Προσπαθεί, χωρίς επιτυχία, να αποτρέψει τη χωριστή κάθοδο στις εκλογές της περιφέρειας Αττικής με πρότασή του που δεν υιοθετήθηκε.
Μετά τις εκλογές το ΑΡ αποκρούει προτάσεις για διαγραφή συντρόφων από το ΣΥΝ. Ο ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ σώζονται από διασπάσεις.

Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Αριστεράς. Θα προχωρήσει ως ενιαίο κόμμα; Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την κατοχύρωση των τάσεων (ενότητα με τη διαφορετικότητα) με πλήρη δικαιώματα επεξεργασίας και έκφρασης άποψης στις γραμμές του. Βεβαίως με σεβασμό και εκφώνηση της πλειοψηφικής άποψης.

Το αριστερό ρεύμα δίνει και σήμερα τη μάχη της ενότητας. Πιθανόν με κόστος να κατηγορηθεί ακόμη μια φορά ως διασπαστής, αγωνίζεται για την ενότητα με κατοχύρωση της λειτουργίας των τάσεων και ρευμάτων μέσα στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλωστε η αφαίρεση αυτού του δικαιώματος έχει αποδειχτεί ότι οδηγεί σε διασπάσεις ενώ η κατοχύρωσή του σώζει την ενότητα των κομμάτων της αριστεράς.

*ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΠΕ ΤΟΥ ΣΥΝ
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012