Tον
Δεκέμβριο του 1865, όταν ο αμερικάνικος εμφύλιος, έτεινε προς το τέλος
του, έξι νεαροί άνδρες στο Pulanski του Tennessee αποφάσισαν να
οργανώσουν μια κοινωνική λέσχη. Και οι έξι ήταν βετεράνοι του στρατού
και είχαν φοιτήσει σε κολέγια. Την εποχή εκείνη, στα κολέγια αυτά, ήταν
δημοφιλείς οι αδελφότητες με ονομασίες από γράμματα του ελληνικού
αλφαβήτου. Έτσι η ονομασία της οργάνωσης προήλθε από σύνθεση της
ελληνικής λέξης κύκλος (Κου Κλουξ) και της αγγλικής clan (φυλή). Οι 6
νεαροί επέλεξαν επίσης, ως επίσημη ενδυμασία των μελών τους, μια μάσκα,
έναν λευκό χιτώνα και ένα ψηλό κωνικό καπέλο. Στόχος τους ήταν να
φαίνονται σαν φαντάσματα, όταν τρόμαζαν και εκφόβιζαν τις νύχτες, τους
ανυποψίαστους μαύρους σκλάβους. Μετά τους πρώτους- από την ίδρυσή της-
μήνες, φάνηκαν τα πραγματικά κίνητρα της Κου Κλουξ Κλαν.
Το υποτιμημένο νόμισμα, η ήττα των νοτίων στον εμφύλιο πόλεμο και η
νέα πολιτική για τους μαύρους σκλάβους, απειλούσε την οικονομική
ευμάρεια των πλουσίων. Με επιχειρήματα, ότι η απελευθέρωση της δουλείας
θα οδηγούσε σε επανάσταση των νέγρων και ότι μελλοντικοί μεικτοί γάμοι
θα έφερναν την παρακμή στη λευκή φυλή, προχώρησαν σε απίστευτες
βαρβαρότητες.
Πολίτες του Νότου, εφημερίδες, πολιτικοί και επιχειρηματίες, άρχισαν
να συντάσσονται με την «Αόρατη Αυτοκρατορία» και να την υποστηρίζουν.
Η Κου Κλουξ Κλαν μετατράπηκε γρήγορα σε τρομοκρατική οργάνωση. Στους
κόλπους της εντάθηκαν πρώην στρατηγοί του Εμφυλίου, δικαστές, δήμαρχοι,
σερίφηδες αλλά και κοινοί εγκληματίες. Η Κ.Κ.Κ. άρχισε να δολοφονεί
έγχρωμους πολιτικούς ηγέτες, σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους και κατόρθωσε να
τρομοκρατήσει μεγάλο τμήμα του λαού. Κύριος στόχος της ήταν οι
πολιτικοί και κοινωνικοί ηγέτες της κοινότητας των μαύρων αμερικανών.
Ακόμα και οι απλοί έγχρωμοι πολίτες σκοτώνονταν για τον παραμικρό λόγο.
Άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, όλοι γίνονταν στόχος της.
Το 1867, η Κου Κλουξ Κλαν είχε κανονικό αρχηγό, καταστατικό,
ιεραρχία, λογιστικό σύστημα, οπλισμό και κυρίως την ανοχή των Αρχών και
της κοινωνίας. Οι «λευκοί Ιππότες» κινούνταν σε ομάδες 20 ως 60 ατόμων
και έκαναν κυρίως νυχτερινές επιδρομές. Εκτός από τους έγχρωμους,
χτυπούσαν λευκούς που πίστευαν στην κατάργηση της δουλείας, δάσκαλους
σχολείων για νέγρους και προοδευτικούς, που ζητούσαν πολιτικές αλλαγές
στον Νότο. Όποιος αντιστεκόταν ή κατήγγειλε στις αρχές τις επιθέσεις,
ακρωτηριαζόταν, ή κρεμιόταν. Επί καθημερινής βάσης διαπράττονταν
δολοφονίες, εμπρησμοί και βιασμοί. Οι πιο αιματηρές επιχειρήσεις της
Κ.Κ.Κ. έγιναν, όταν οι νέγροι απέκτησαν δικαίωμα ψήφου.
Η Κου Κλουξ Κλάν, παρουσιαζόταν στον μέσο πολίτη, ως οργάνωση που
είχε σκοπό την τιμωρία της εγκληματικής δραστηριότητας των εγχρώμων και
την εξάρθρωση της συνομωσίας εναντίον της λευκής φυλής. Με αυτόν τον
τρόπο κάλυπτε τα εγκλήματά της.
Η επί της ουσίας εξουδετέρωση της οργάνωσης άρχισε από το Άρκανσο. Ο
κυβερνήτης που εκλέχθηκε, εφάρμοσε στρατιωτικό νόμο, αφόπλισε τα μέλη
και διέλυσε όλες τις τοπικές οργανώσεις.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 επανεμφανίστηκε μια δεύτερη εκδοχή
της Κου Κλουξ Κλαν. Στο στόχαστρό της μπήκαν οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι
Εβραίοι, οι Αφροαμερικανοί και οι αλλοδαποί. Στη λίστα- των υπό δίωξη-
συμπεριλαμβάνονταν επίσης οι διαζευγμένοι και οι λαθρέμποροι. Τα περίπου
4 εκατομμύρια μέλη της Κ.Κ.Κ. μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο,
προέρχονταν από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Στην δεκαετία του 1930,
κυρίως λόγω εσωτερικών διενέξεων, άρχισε να χάνει αριθμό μελών φτάνοντας
τα 30.000 μέλη. Τελικά εξαφανίστηκε στην δεκαετία του ’40.
Η τρίτη εμφάνιση της Κου Κλουξ Κλαν πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του
1950 και του 1960. Τοπικές ομάδες, που εναντιώνονταν στο Κίνημα των
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που γιγαντωνόταν τότε στην Αμερική, υιοθέτησαν
την ονομασία της Κ.Κ.Κ. Η ρατσιστική και αντισημιτική Κου Κλουξ Κλαν
εξακολουθεί να είναι ακραία βίαια και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες
ακροδεξιές ομάδες μίσους που υπάρχουν στις ΗΠΑ. Το 2006, μετά από μια
περίοδο σχετικής απουσίας, η δραστηριότητα της Κλαν άρχισε και πάλι να
αυξάνεται με τα μέλη της να εναντιώνονται με μένος, στο θέμα του γάμου
μεταξύ ομοφύλων αλλά και των μεταναστών.
