Ο ίδιος ήταν φανερά συγκινημένος ενώ δεν άντεξε και κάποια στιγμή λύγισε . Ήταν η στιγμή που μίλησε για τους συναγωνιστές του. Τους συντρόφους του στη μάχη και το τι έλεγαν πριν από κάθε μάχη, πριν από κάθε εκτέλεση. Διότι δεν μίλησε μόνο για τους συναγωνιστές του, αλλά και για τα όνειρά τους. Τα οποία όπως είπε, προσπαθεί να εκπληρώσει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έθεσε τους πολιτικούς προ των ευθυνών τους, λέγοντας πως αυτό είναι και δική τους ευθύνη. Το να εργάζονται, δηλαδή, για τα όνειρα των ανθρώπων που έδωσαν την ζωή τους στη μάχη…
«Κι αν πεθάνω θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε! Μη νομίζετε ότι θα γλιτώσετε από μένα ποτέ», είπε λίγο πριν κλείσει καταχειροκροτούμενος την ομιλία του και κάτσει στην καρέκλα πιάνοντας το κεφάλι του συγκινημένος…
Τόνισε χαρακτηριστικά ο Μανώλης Γλέζος: «Γιατί να υπάρχει αυτή η πολυπραγμοσύνη; Αγαπητοί φίλοι, στις παραμονές των εκτελέσεων, στις παραμονές από κάθε μάχη, μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις. Εάν εσύ δε σε βρει το βόλι, όταν συναντάς τους ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα κι από μένα. Κι όταν πίνεις κρασί θα πίνεις κρασί κι από μένα. Κι όταν ακούς τον παφλασμό των κυμάτων, θα τον ακούς και για μένα. Κι όταν ακούς τον άνεμο, να περνάει μέσα από τα φύλλα, κι ακούς το θρόισμα του ανέμου, θα το ακούς και για μένα. Κι όταν χορεύεις, θα χορεύεις και για μένα! Μπορώ να ξεχάσω αυτόν τον κόσμο; Είναι δυνατόν;
Το δυσκολότερο πράγμα για μένα είναι ότι ζω και οι άνθρωποι, οι φίλοι μου, οι άνθρωποι που πολέμησα μαζί τους, οι άνθρωποι που αντιμετωπίσαμε μαζί τον θάνατο, δεν ζούνε σήμερα. Μπορώ να τους ξεχάσω; Είναι δυνατόν να ξεχάσω αυτόν τον κόσμο; Δεν είναι δυνατόν. Και γι” αυτό έχω όπως λένε αυτήν την πολυπραγμοσύνη. Γιατί ο καθένας τους μου “λεγε, εγώ θέλω να γίνω γεωλόγος. Εγώ θέλω να γίνω υδραυλικός. Εγώ θέλω να γίνω… Εκτελώ εντολές, ή προσπαθώ να εκτελέσω τις εντολές τους. Προσπαθώ. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω.
Επειδή πιστεύω ότι η σύναξη αυτή δεν είναι ένα ακροατήριο, αλλά εσείς συμμετέχετε ως ενεργοί πολίτες στο πολιτικό γίγνεσθαι, ο καθένας σας στον τομέα του αναλαβαίνει να κάνει πράξεις τα όνειρα αυτών των ανθρώπων. Κι αν πεθάνω θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου… Ναι Τόσκα (σ.σ. απευθυνόμενος στον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη) θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε! Μη νομίζετε ότι θα γλιτώσετε από μένα ποτέ. Ευχαριστώ».
