Στη Χώρα των πλεονασμάτων...

Διανομή τροφίμων στη λαϊκή αγορά Κολωνού

Μαθήματα μαύρης προπαγάνδας

Γράφει ο Ανδρέας Νεφελούδης

Παρακολούθησα τη Μεγάλη Δευτέρα την εκπομπή του Πρετεντέρη στην ΑΝΑΤΡΟΠΗ για την αξιολόγηση ως ανθρώπων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και του Σαμαρά, από μια ομάδα, αξιόλογων στην πλειοψηφία τους, καλεσμένων από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών. Στη διάρκεια της εκπομπής κατάλαβα γιατί ο Πρετεντέρης είναι ο πρύτανης της κατευθυνόμενης δημοσιογραφίας και της μαύρης προπαγάνδας. Ήταν σαφές ότι ο «δημοσιογράφος» ήθελε να απευθυνθεί σε εκείνη την κατηγορία των πολιτών που στα λόγια δεν είναι με την δεξιά, αλλά δεν τους αρέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Καταρχήν δεν ήταν τυχαία η επιλογή των προσώπων. Ο «δημοσιογράφος» απέφυγε να καλέσει κάποιον καλλιτέχνη που ήξερε ότι μπορεί να έχει καλή γνώμη για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν η ασχέτως αντιδεξιά στα λόγια, αλλά ακραία συντηρητική στις απόψεις της, γνωστή συγγραφέας διηγημάτων της νέας εποχής Βίπερ και Άρλεκιν, κα Τριανταφύλλου, ο γνωστός για την κομματική προτίμηση του προς το ΠΑΣΟΚ κος Φασουλής, η δημοσιογράφος κα Διαμαντάκου, μέλος της κε της ΔΗΜΑΡ, από την πλευρά της μειοψηφίας που πρόσκειται στην κίνηση των 58, ο συντηρητικών απόψεων ηθοποιός κος Χαλκιάς και άλλοι. Λίγο πολύ όλοι θεώρησαν τον Σαμαρά ως σωτήρα της χώρας, τον Μπαλτάκο ως κακή παρένθεση και την Χρυσή Αυγή ως ακραίο, παρένθετο, προϊόν μιας λαϊκίστικης ερμηνείας της κρίσης. Τόσο απλά, τόσο ξεδιάντροπα.

Το ότι η κυβέρνηση Σαμαρά οδήγησε τον λαό στην περαιτέρω φτωχοποίηση και την χώρα στην οριστική στάση πληρωμών, δεν τους απασχόλησε.

Το ότι η δημοκρατία ως θεμελιακή αξία έχει καταρρακωθεί για να περάσουν αναίμακτα όλα τα μνημονιακά μέτρα, δεν τέθηκε ούτε καν στο πεδίο της ανώτατης πνευματικής τους αναζήτησης.

Το ότι η πολιτική και η ρητορική της κυβέρνησης τρέφει από τα μέσα τις πολιτικές Μπαλτάκου, είναι ακροδεξιά και χρησιμοποίησε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης την Χρυσή Αυγή ως μακρύ και βίαιο χέρι επιβολής δεν πέρασε καν από το μυαλό τους και πολύ περισσότερο δεν επιτράπηκε να φτάσει ως άποψη στα αυτιά των τηλεθεατών.

Το ότι όλα , μα όλα τα μέτρα που έχουν μέχρι σήμερα επιβληθεί έχουν μοναδική πολιτική προτεραιότητα τους, να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά συμφέροντα και να καταρρακώσουν κάθε έννοια του δημόσιου, ίσως και να τους βρίσκουν σύμφωνους.

Μια συζήτηση ρηχή και κατευθυνόμενη, σύμφωνα με τα πρότυπα του «δημοσιογράφου», μια εκπομπή κορυφαίο μάθημα μαύρης προπαγάνδας που γι αυτό το λόγο πρέπει να διδάσκεται στις σχολές της δημοσιογραφίας, ως κάτι αντιδημοκρατικό που πρέπει να αποφεύγεται.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο «δημοσιογράφος», είναι και η άλλη η εκπομπή του κου Ευαγγελάτου. Εμμονή του δημοσιογράφου αποτελεί η πολυφωνία στον ΣΥΡΙΖΑ, το μείζον κατʼ αυτόν, πιθανόν και των εντολέων του, θέμα της κοινωνίας.

Έχουν καταναλωθεί ώρες ολόκληρες, με την συγχορδία του έτερου όμοιου του κου Χατζή, σε συζητήσεις για τον Βουδούρη, για το πώς είπε ο Λαφαζάνης την μία ή την άλλη γνώμη, για το αν μια φράση του τάδε στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ είχε αυτά ή τα άλλα χαρακτηριστικά.

Δεν αποτέλεσε θέμα για την εκπομπή του το ότι η ΝΔ κατεβαίνει σχεδόν στο σύνολο των Δήμων της χώρας πολυδιασπασμένη, δεν θέλησε να κοιτάξει τον κατάλογο των υποψηφίων δημάρχων σε όλη την Ελλάδα για να δει ότι η ΝΔ κυρίως και το ΠΑΣΟΚ δευτερευόντως κατέρχονται στους 300 από τους 325 Δήμους με 2,3 ή και τέσσερεις υποψηφίους.

Πολύ περισσότερο που θέματα μείζονος σημασίας για την ποιότητα και την ηθική της πολιτικής δεν αποτελούν αντικείμενο δημοσιογραφικής ενασχόλησης του κου δημοσιογράφου.  Για παράδειγμα για μια ζέουσα είδηση για την υπόθεση Μιχελάκη, που αφορά σε κατευθυνόμενες επερωτήσεις από το κόμμα της ΝΔ για την υπεράσπιση συμφερόντων υπόδικων και φυλακισμένων σήμερα για οικονομικές υποθέσεις, δεν έχει καταναλωθεί ούτε ένα λεπτό δημοσιογραφικής απασχόλησης.

Με λίγα λόγια, έχουν πολλά να αλλάξουν σε αυτή τη χώρα, τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα και χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση για την αντιμετώπιση τους, πολύ περισσότερο που όλοι αυτοί θα αγωνιστούν λυσσαλέα για την διαιώνιση της ρυπαρής παρουσίας τους και την συνέχιση του εναγκαλισμού από την διαπλοκή τόσο της πολιτικής όσο και της κοινωνικής ζωής της χώρας.

Καλό Πάσχα και κυρίως καλή Ανάσταση.

Του Ανδρέα Νεφελούδη, μέλους της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

Ελβετία: Δημοψήφισμα για κατώτατο μισθό 3.230 ευρώ

Δημοψήφισμα ώστε να θεσπιστεί κατώτατος μισθός 3.230 ευρώ, θα πραγματοποιηθεί στην Ελβετία στις 18 Μαϊου. Σημειώνεται πως ήδη περίπου το 90% των εργαζομένων στην Ελβετία λαμβάνουν μισθό πάνω από αυτό το ποσό, σύμφωνα με το Bloomberg.

Ειδικότερα το νομοσχέδιο που τίθεται σε δημοψήφισμα προβλέπει τη θέσπιση κατώτατου ωρομισθίου στα 22 φράγκα, δηλαδή 18 ευρώ. Πρόκειται για ένα αίτημα των μεγαλύτερων εργατικών συνδικάτων της χώρας, που αναφέρουν πως το επίπεδο των μισθών δεν αντιστοιχεί στα επίπεδα των τιμών, που επίσης είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο.

Στον αντίποδα ελβετικές εταιρείες, μεταξύ αυτών πολυεθνικές όπως η Nestle και η Novartis, τάσσονται κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού, αναφέροντας πως θα οδηγήσει σε περικοπή των θέσεων εργασίας. Σημειώνεται πως παρά την παρουσία μεγάλων πολυεθνικών εταιρείων στην Ελβετία, τα δύο τρίτα των εργαζομένων απασχολούνται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι εργοδότες επιπλέον υποστηρίζουν πως η αύξηση του κατώτατου μισθού θα παρασύρει προς τα πάνω όλους τους μισθούς αλλά και τις τιμές.

Καθώς το 90% των εργαζομένων λαμβάνουν ήδη μισθό μεγαλύτερο του κατώτατου που προωθείται είναι πολύ πιθανό το νομοσχέδιο να καταψηφιστεί, όπως αναφέρει το Bloomberg. Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση, το 52% των πολιτών δηλώνει πως ενδέχεται να απορρίψει την πρόταση. Ωστόσο άλλη δημοσκόπηση έδειχνε πως ίδιο ποσοστό θα ψηφίσει υπέρ της αύξησης.

Τα δημοψηφίσματα αποτελούν βασικό στοιχείο του πολιτικού συστήματος της Ελβετίας. Τουλάχιστον τέσσερα διεξάγονται κάθε χρόνο. Ωστόσο στη χώρα που αποτελεί την «καρδιά» του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, πάνω από 300 τράπεζες έχουν την έδρα τους στην Ελβετία, σε αρκετές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι, σημειώνει το Bloomberg, παίρνουν το μέρος των εργοδοτών.
Ενδεικτικό είναι πως το 2012 μέσω δημοψηφίσματος απορρίφθηκε η πρόταση για χορήγηση άδειας έξι εβδομάδων μετ' αποδοχών. Όμως το 2013 πάλι μέσω δημοψηφίσματος απορρίφθηκε η αύξηση των αμοιβών και των αποζημιώσεων υψηλόβαθμων διευθυντικών στελεχών.