Οι ιδεολογικές προϋποθέσεις της ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ

Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυνητικά ριζοσπαστική στιγμή. Ο κόσμος βρίσκεται ιστορικά στην κορυφή, κυρίως τεχνολογικά, των ανθρώπινων ικανοτήτων και δυνατοτήτων. Ο πλανήτης όμως υπερθερμαίνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, οι ανισότητες κάθε είδους διογκώνονται, οι οικονομικοί πόλεμοι ανακύπτουν εκ νέου και ο μισαλλόδοξος εθνικισμός βρίσκεται σε άνοδο. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Εάν θέλουμε να εγγυηθούμε ένα βιώσιμο κόσμο για εμάς και τις μελλοντικές γενιές, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε τη συνθήκη της ήττας. Ούτε, όμως, μπορούμε να νικήσουμε, αν οι πολιτικές μας είναι υπερβολικά επιφυλακτικές αναφορικά με τις αιτίες των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε και τους τρόπους υπέρβασής τους. Η απάντηση στον στόχο της όποιας πολιτικής και κοινωνικής διεύρυνσης και συμπαράταξης των προοδευτικών δυνάμεων δεν μπορεί παρά να είναι ένας ριζοσπαστικός προοδευτισμός (…)
Αν όμως ο κόσμος είναι πράγματι στη μέχρι τώρα ιστορικά κορυφή των ανθρώπινων ικανοτήτων και δυνατοτήτων, γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν μια πιο αντιδραστική άποψη; Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι ο συστημικός περιορισμός. Το υπάρχον οικονομικο-πολιτικό σύστημα συγκροτείται καταρχήν ως ένα σύστημα οιονεί κοινωνικού αποκλεισμού, που διαιρεί τους ανθρώπους βάσει ατομικού πλούτου και αποκλείει τους έχοντες περιορισμένες ή ανύπαρκτες προσόδους. Ένα τέτοιο σύστημα είναι βέβαια μη ικανό να επιτρέψει την ολιστική πραγμάτωση των δυνατοτήτων των ανθρώπινων κοινωνιών. Ο δεύτερος βασικός λόγος έγκειται στη σύνθετη σχέση μεταξύ της κοινωνικής ανάπτυξης και της ιστορίας της ιδεολογικής εκπροσώπησής της. Η ιδεολογία της σταθερής, αναπότρεπτης και απαραίτητης προόδου, είτε στη φύση είτε στην κοινωνία, κατέστη μια κοινή λογική, που δεν αντιμετώπισε την αναπόφευκτη αναζήτηση νοήματος – η οποία αναζητήθηκε π.χ. στη θρησκεία ή στις εθνικές αφηγήσεις. Είναι πρόδηλο, επομένως, ότι απαιτείται μια νέα κοινωνικά εξελικτική στροφή, ριζικά προοδευτική και δημοκρατικά ριζοσπαστική.
Ο ψευδεπίγραφος προοδευτισμός
Ο συμβατικός κοινωνικός εξελικτισμός, ο οποίος συνδέεται στενά με την πολιτική ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, επικεντρώνεται στην ιδέα του μέσου όρου, όπως το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα, το προσδόκιμο ζωής, τα τυπικά δημοκρατικά δικαιώματα κ.α. Ό,τι έχει υπάρξει ως οικονομική ανάπτυξη για κάποιους, ήταν πάντα απώλεια και κόστος για άλλους. Για όσους ενδιαφέρονται για τους ριζικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς, ο συστημικός εξελικτισμός είναι ένα σημαντικό στρατηγικό και αναλυτικό εργαλείο, ώστε να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε βαθύτερα την έννοια της προόδου και πώς μπορούμε να πραγματώσουμε τα προτάγματά της. Οι δυνατότητες κοινωνικού μετασχηματισμού δεν αποφασίζονται, ούτε αμιγώς ούτε καν πρωτίστως από συναισθήματα αγανάκτησης, αλλά από την επιτυχή αξιοποίηση των διαθέσιμων μοχλών αλλαγής και από την αποτελεσματική εξουδετέρωση των αντίστοιχων εμποδίων.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

Πηγή: tvxs.gr, Η Εποχή

WSJ: Η Ελλάδα οδεύει προς νέα κρίση

Για φθίνουσα πολιτική αντοχή της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αντιμετωπίζει τις άκαμπτες απαιτήσεις των δανειστών, κάνει λόγο η Wall Street Journal και τονίζει ότι η κρίση πλησιάζει σε οριακό σημείο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Αθήνα σκέφτεται το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το 2017, καθώς χάνει κάθε ελπίδα να κερδίσει παραχωρήσεις στο χρέος ή τα μέτρα λιτότητα από την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

«Οι εκλογές θα επέτρεπαν στον ΣΥΡΙΖΑ να ξεφύγει από τις πιέσεις ενός αντιδημοφιλούς προγράμματος διάσωσης, του οποίου τα μαθηματικά έριξαν τελικά κάθε ελληνική κυβέρνηση από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση το 2009. Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως και οι προκάτοχοί του, πασχίζει για να πετύχει τους αυστηρούς δημοσιονομικούς στόχους, σε μία σημαδεμένη από την ύφεση και κουρασμένη από τη λιτότητα χώρα», σχολιάζει η Wall Street Journal, σημειώνοντας ωστόσο τα σχόλια Ελλήνων αξιωματούχων ότι δεν υπάρχει απόφαση για εκλογές.

Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι μία πιθανή αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης θα δημιουργούσε μία ακόμη δοκιμασία για τη συνοχή της ΕΕ, που αντιμετωπίζει τις προκλήσεις των ευρωσκεπτικιστών λαϊκιστών σε μία σειρά σημαντικών εκλογών την επόμενη χρονιά. 

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν θέλουν ένα νέο ελληνικό δράμα, ωστόσο δεν είναι πρόθυμες για παραχωρήσεις προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, αναφέρει η WSJ.

Για τις εξαγγελίες Τσίπρα, η εφημερίδα αναφέρει ότι εξέπληξε τους Έλληνες και τους δανειστές με δημοσιονομικά δώρα που θεωρούνται ευρέως ως προετοιμασία για την επιλογή των εκλογών. «Υποσχέθηκε σε 1,6 εκατ. συνταξιούχους ένα χριστουγεννιάτικο δώρο 300-800 ευρώ. Επίσης ανέστειλε την προγραμματισμένη αύξηση του ΦΠΑ για τα νησιά που έχουν υποδεχθεί μεγάλο αριθμό προσφύγων. Αξιωματούχοι της ΕΕ ανέφεραν ότι θα μελετήσουν αν οι υποσχέσεις του κ. Τσίπρα συμβαδίζουν με τις μνημονιακές δεσμεύσεις της Ελλάδας», προσθέτει η WSJ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ  παραδέχονται ότι πρόωρες εκλογές θα οδηγούσαν σε ήττα του κόμματος και η ΝΔ θα σχημάτιζε κυβέρνηση. Ο στόχος τους σε πιθανές εκλογές θα ήταν να αποφύγουν να συνθλίβουν, έναν κίνδυνο που βλέπουν αν συνεχίσουν για καιρό χωρίς υποχωρήσεις από τους δανειστές, προσθέτουν.

Όπως αναφέρεται, οι Έλληνες είναι παγιδευμένοι ανάμεσα στις απαιτήσεις των πιο δυναμικών δανειστών: της Γερμανίας και του ΔΝΤ.

Η WSJ σημειώνει την απροθυμία του Βερολίνου να δεσμευθεί σε κάτι περισσότερο από μικρές μειώσεις του ελληνικού χρέους, αλλά και την επιμονή του ΔΝΤ για περικοπές που περιλαμβάνουν τις συντάξεις, ιδιαίτερα αν η Γερμανία επιμείνει ότι η Ελλάδα πρέπει να διατηρήσει μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα.

Η εφημερίδα αναφέρεται και στην επιμονή του ΔΝΤ για τα εργασιακά, κάτι που η ελληνική κυβέρνηση έχει αποκηρύξει ως μη αποδεκτή επίθεση στα δικαιώματα των ήδη αποδυναμωμένων εργαζομένων.

«Χωρίς συμβιβασμό ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι πιθανό να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν απαιτήσεις επώδυνης λιτότητας με μικρή ανταμοιβή», καταλήγει η WSJ.

 Πηγή

ΣΥΡΙΖΑ 2004-2015: Από την «Ανατροπή» στο Μνημόνιο-3

του Γιάννη Μηλιού

«Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, η ανατροπή των μνημονιακών καθεστώτων».

(Αλέξης Τσίπρας, 13/9/2014)

1. Εισαγωγή

Για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβερνητική εξουσία, από το 4, 6% των εκλογών του 2009 στο 36, 3% του Ιανουαρίου 2015 και το 35, 4% του Σεπτεμβρίου 2015, αλλά και τον «συμβιβασμό» του, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, με την αποδοχή των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων λιτότητας μέσα από τη συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της 13ης Ιουλίου 2015, είναι ανάγκη να αναλύσουμε τις τομές που συντελέστηκαν τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και τις πολιτικές σχέσεις εκπροσώπησης κατά την τελευταία πενταετία.

Γιατί ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το 5ο σε ισχύ κόμμα στη Βουλή του 2009 και το μικρότερο από τα δύο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, που μπόρεσε να «εκμεταλλευτεί» την κρίση του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης, με την κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και τη συρρίκνωση της επιρροής της Νέας Δημοκρατίας; Γιατί εγκατέλειψε τη βασική εξαγγελία του, την κατάργηση των Μνημονίων; Υπήρξε αυτή η συνθηκολόγηση το αποτέλεσμα απλώς ενός αδυσώπητου διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων ή καθορίστηκε κυρίως από εσωτερικές διεργασίες και συσχετισμούς, στις οποίες υπάχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί, παρά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου και την αποχώρηση ενός σημαντικού τμήματος των μελών, των στελεχών και των βουλευτών του, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα εκλογικά ποσοστά του και παρέμεινε στην κυβερνητική εξουσία;

Έχοντας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε αφενός τη σταθερότητα των πολιτικών λιτότητας και αφετέρου την εναλλακτική στρατηγική που απέρρεε από το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Φάση πρώτη: Το «πνεύμα της Γένοβας», η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ

στην κεντρική πολιτική σκηνή και οι συνιστώσες (2001-2010)

Ο ΣΥΡΙΖΑ (Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς) ιδρύθηκε λίγο πριν τις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, ως συμμαχία του Συνασπισμού («Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας») με οργανώσεις της «εξωκοινοβουλευτικής» και της «ανανεωτικής» Αριστεράς¹  και ανένταχτες/ους Αριστερές/ούς.Στις εκλογές του 2004 συγκέντρωσε ποσοστό 3, 27% και εξέλεξε έξι βουλευτές.

Στην αρχική του φάση, το εγχείρημα έμοιαζε βραχύβιο, καθώς η συμμαχία δεν κατάφερε να καταλήξει σε απόφαση συμμετοχής στις ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου 2004. Στις εκλογές αυτές, εκτός από τον Συνασπισμό που συγκέντρωσε ποσοστό 4, 16% και εξέλεξε έναν Ευρωβουλευτή (5, 16% και δύο Ευρωβουλευτές το 1999), συμμετείχε το σχήμα «Γυναίκες για μια άλλη Ευρώπη» (0, 76%), το οποίο επίσης προερχόταν από τις δυνάμεις που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά την αρχική αβεβαιότητα για τη βιωσιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ, υπήρχαν ουσιαστικές δυνάμεις συνοχής μεταξύ των οργανώσεων και του κόσμου που στήριζαν ή παρακολουθούσαν το ενωτικό-αριστερό εγχείρημα. Επρόκειτο για τις κινηματικές και ενωτικές διαδικασίες που εξελίσσονταν από το τέλος της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000 στην Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως ως «κίνημα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση» και γρήγορα πήραν μάλιστα οργανωτική μορφή, στο Ελληνικό, το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο «Κοινωνικό Φόρουμ».²

Στην Ελλάδα οι διαδικασίες αυτές είχαν γρήγορα αποκτήσει αξιοσημείωτο δυναμισμό στο εσωτερικό ενός τμήματος της Αριστεράς. Έτσι στις 15/5/2001 ανακοινώθηκε σε
Συνέχεια στο άρθρο

Ακούει κανείς; Ρωσικό δημοσίευμα καταπέλτης για την Ελλάδα: Η ελπίδα χάθηκε...

"Οι ελπίδες για μια θετική αλλαγή με την άφιξη μιας νέας, αριστερής κυβέρνησης και διέξοδος από την κρίση δεν υλοποιήθηκαν", σημειώνεται χαρακτηριστικά σε δημοσίευμα του κρατικού ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων ΡΙΑ, το οποίο μάλιστα μόνο με κολακευτικά λόγια δεν μιλάει για την ελληνική κυβέρνηση στον απολογισμό του 2015.

"Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ), που τον Ιανουάριο του 2015, κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές με τα συνθήματα «η ελπίδα έρχεται» και «Η Ελλάδα και η Ευρώπη αλλάζουν," δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες" αναφέρει

Την ίδα ώρα τονίζεται ότι η νέα κυβέρνηση δεν έχει εκπληρώσει τις υποσχέσεις για να θέσει τέλος στο μνημόνιο με τους πιστωτές σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα υποχρεούται να ακολουθήσει μια πολιτική λιτότητας. Επιπλέον, αναγνωρίζεται ότι στο προσκήνιο έρχεται δυναμικά η αυξημένη ηλικία συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων, η αύξηση των φόρων και η μείωση των μισθών, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί οφειλέτες ενδέχεται να χάσουν το σύνολο της ιδιοκτησίας τους. Στη διάρκεια του νέου έτους, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποβάλει στο κοινοβούλιο προς ψήφιση νέα νομοσχέδια τα οποία απαιτούν οι δανειστές.

Οι Ρώσοι δημοσιογράφοι υπογράμμισαν επίσης ότι παρά τις γιορτές, η διάθεση ανάμεσα στους Έλληνες αυτή τη χρονιά δεν ήταν γιορτινή. Η χώρα έκλεισε την όγδοη χρονιά σε βαθιά οικονομική κρίση, και πολλοί παρατηρητές θεωρούν ότι ήταν η πιο δύσκολη στην ιστορία.
Σε άλλο σημείο του δημοσιεύματος γίνεται επίκληση έρευνας σύμφωνα με την οποία το κοινωνιολογικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Ευρωβαρόμετρο», δηλώνει ότι στην Ελλάδα το 97% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζουν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ως «κακή» και το 70% πιστεύουν ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα είναι χειρότερη.

Το πρακτορείο παρακολουθεί με έκπληξη ότι σε σύγκριση με την αντίστοιχη έρευνα της άνοιξης ο αριθμός εκείνων που δεν πιστεύουν στις προοπτικές της οικονομίας, αυξήθηκε κατά 24%. Την ίδια στιγμή το 77% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι τα πράγματα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση (28% περισσότερο από ό, τι την άνοιξη του 2015), ενώ καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της Ελλάδας δεν έχει το 82% των ερωτηθέντων. Το 81% δεν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Ένωση .

Πηγή: ellada-russia.gr

Forbes: Το μαρτύριο της Ελλάδας δεν έχει τέλος - Καλύτερη λύση ήταν πάντα η χρεοκοπία και το Grexit

Δεν θέλει καν ερώτημα το αν η κρίση στην Ελλάδα έχει τελειώσει, επισημαίνει αρθρογράφος του Forbes, σημειώνοντας πως θα 'ταν πολύ καλύτερα αν η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει και είχε επέλθει το Grexit.

Όπως αναφέρει, η ιδέα ότι η ανατροπή που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο καλοκαίρι θα ήταν και το τέλος της κρίσης αποτελεί κάτι μεταξύ φρούδας ελπίδας και παραπλάνησης. Γιατί αυτό που τελικά είπε η τρόικα στην ελληνική κυβέρνηση ήταν πως «αν είστε καλά παιδιά και κάνετε ό,τι σας λέμε τότε και μόνο τότε θα πάρετε τα χρήματα που χρειάζεστε». Και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν χαίρονται τώρα με μερικά από αυτά που τους ζητούν να κάνουν: τώρα το θέμα είναι οι συντάξεις.

Η ελληνική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί να μην κάνει περικοπές, γεγονός που τη φέρνει σε ευθεία σύγκρουση με τους δανειστές, λίγους μήνες μετά την υπαγωγή της χώρας στο 3ο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι δεν θα κόψει κύριες κι επικουρικές συντάξεις, μέσω του σχεδίου που υπέβαλε προς αξιολόγηση στους δανειστές τη Δευτέρα.

Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σε όλα αυτά. Το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αποτελούσε ανέκαθεν αγκάθι στις συνομιλίες κι ένα εκ των πλέον σοβαρών.

Τον Ιανουάριο του 2016 και ακόμα το συζητάμε, σαν να είμαστε ακόμα στο φθινόπωρο του 2014. Όλο αυτό δείχνει ότι η συμφωνία του Ιουλίου του 2015, απλώς δεν ήταν το τέλος στο έπος της ελληνικής κρίσης χρέους.

Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν ότι όλοι διακήρυξαν ότι από εκείνη τη μάχη του καλοκαιριού βγήκαν νικητές και μετά έστειλαν τους διαπραγματευτές να ασχοληθούν με τις «οχληρές» λεπτομέρειες. Αμελητέες λεπτομέρειες, όπως πχ αν η Ελλάδα θα μειώσει τελικά τις δαπάνες που οι δανειστές απαιτούν. Λεπτομέρειες που οδήγησαν την κρίση σε αυτό το σημείο εξ αρχής.

Η αλήθεια είναι πως η καλύτερη λύση ήταν πάντα η ελληνική χρεοκοπία και το Grexit. Και το ότι αυτό δεν συνέβη είναι και η αιτία γι' αυτό που γίνεται τώρα. Κι έτσι έχουμε και την αέναη παράταση του οικονομικού βασάνου της Ελλάδας.

Πηγή: enoikonomia.gr

ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Καταπέλτης το κείμενο που υπέγραψε η πλειοψηφία των 37 από τα 71 μέλη τουΚεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Καταπέλτης εναντίον της μνημονιακής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. "Δεν θα στηρίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές ούτε θα στελεχώσουμε τα ψηφοδέλτιά του" δηλώνουν τα 37 μέχρι τώρα στελέχη της Νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος. "Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της" είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος του κειμένου τους. "Η επιλογή του καλύτερου διαχειριστή της μνημονιακής πραγματικότητας ... μας αφήνει παγερά αδιάφορους από αριστερή σκοπιά" υπογραμμίζουν. "Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φτάνει σε ένα αδιαμφισβήτητο τέλος εποχής" τονίζουν, προσθέτοντας ότι είναι "δεδομένο το τέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ όπως την ξέραμε".

Πριν από λίγες μέρες είχαν αποχωρήσει ακόμη 7 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ τα οποία εντάχθηκαν στη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. "Ολες αυτές οι αποχωρήσεις μελών της Νεολαίας πάντως δεν συνεπάγονται συστράτευσή τους με τη Λαϊκή Ενότητα, αν και αρκετοί φέρονται να επιλέγουν αυτόν τον δρόμο, τουλάχιστον όσον αφορά τις επικείμενες εκλογές" έγραφε χθες η "Αυγή" για να παρηγορήσει ίσως τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι 37 προτρέπουν με το κείμενο αποχώρησής στους από τον ΣΥΡΙΖΑ σε "ψήφο σε αριστερά, ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια" όπως αναφέρουν.

Η ουσιαστική διάλυση της οργάνωσης της Νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος ενδέχεται να έχει πολύ μεγαλύτερη πολιτική σημασία από όση φαντάζεται κανείς, αν συνιστά προμήνυμα ρήξης των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους νέους, οι οποίοι τον είχαν στηρίξει μαζικά στις εκλογές του Γενάρη. Η νεολαία, το μέλλον της οποίας βλάπτεται θανάσιμα και από το "Μνημόνιο Τσίπρα", σπανίως δίνει δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον που δεν τήρησε καμία από τις προεκλογικές υποσχέσεις του. Το θέμα μας όμως σήμερα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας. Είναι η Λαϊκή Ενότητα, την οποία έχει οικοδομήσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και στην οποία συμμετέχουν σχεδόν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφώνησαν από αριστερά με τη γραμμή που ακολουθεί ο πρωθυπουργός από τις 14 Ιουλίου, τότε δηλαδή που αναγκάστηκε υπό το βάρος των αφόρητων γερμανικών εκβιασμών να μεταπηδήσει στο μνημονιακό στρατόπεδο.

Μπορεί κανείς να προβλέψει το ποσοστό που θα πάρει η Λαϊκή Ενότητα; Οχι, είναι η απάντησή μας. Είναι εντελώς αδύνατον να προβλεφθεί το ποσοστό ενός κόμματος που δεν έχει ποτέ πριν συμμετάσχει σε βουλευτικές εκλογές. Αιτία αυτής της αδυναμίας πρόβλεψης είναι το γεγονός ότι είναι άλλο πράγμα οι θετικές γνώμες που μπορεί να ακούσει κανείς και εντελώς άλλο πράγμα οι ψήφοι που θα καταμετρηθούν στην κάλπη υπέρ του κόμματος αυτού. Εννοείται ότι δεν μπορεί να προβλέψει αυτό το ποσοστό καμία δημοσκόπηση, οι οποίες άλλωστε γελοιοποιήθηκαν σε εξωφρενικό βαθμό με τις ανοησίες που έλεγαν μόλις έκλεισαν οι κάλπες του δημοψηφίσματος.

Για τα πανηγύρια είναι οι δημοσκόποι πλέον, για να γελάει ο κόσμος μαζί τους! Οταν αποφαίνονται ότι θα νικήσει το "Οχι" με μιάμιση ή δυόμιση μονάδες διαφορά, αφήνοντας περιθώρια ότι μπορεί να νικήσει και το "Ναι" με μισή, άντε μία μονάδα, και τελικά νικάει το "Οχι" με... 22,5 (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά, οι δημοσκόποι στη χώρα μας είναι για τα... μπάζα! Είναι εξόφθαλμο ότι το δείγμα που έχουν επιλέξει να χρησιμοποιούν στις δημοσκοπήσεις τους δεν έχει πλέον καμία αντιστοίχιση με την κοινωνική πραγματικότητα των Ελλήνων ψηφοφόρων. Κανένας δεν πρέπει να παίρνει υπόψη του τις δημοσκοπήσεις αν θέλει να πει μια σοβαρή γνώμη για πολιτικά θέματα, ειδικά αν προβλέπει εκλογικό αποτέλεσμα.

Το μόνο σίγουρο που μπορεί να πει κανείς για τη Λαϊκή Ενότητα είναι πως πρέπει να θεωρείται δεδομένη η είσοδός της στη Βουλή. Από εκεί και πέρα όμως, αν θα μπει υπερβαίνοντας το 3% ή το 5% ή το 10%, αυτό κανένας δεν μπορεί να το πει, παρά μόνο "τζογάροντας" σε ένα νούμερο και αν του βγει, του βγήκε σαν λαχείο! Πρώτα θα έχουμε στα χέρια μας το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα της ΛΑΕ και έπειτα, εδραζόμενοι στο αποτέλεσμα αυτό, θα μπορούμε να κάνουμε λίγο-πολύ ρεαλιστικές εκτιμήσεις για τη δυναμική της και τις προοπτικές της. Πρώτα θα δούμε κι έπειτα θα κρίνουμε.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015.

iskra.gr

Ξυπνήστε σύντροφοι!... του Μάκη Ανδρονόπουλου

Το 42,5% που θα πάρει ο Τσίπρας στις εκλογές όποτε γίνουν, μην σας παίρνει το μυαλό. Το ποσοστό  αυτό που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις είναι για να τον ενθαρρύνει να εφαρμόσει τα συμπεφωνημένα, ώστε να ανακτηθεί η Εμπιστοσύνη των δανειστών και να πάρουμε τα λεφτά για τις τράπεζες, την ανάπτυξη και να γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους. Για τίποτε άλλο. Και το τονίζουμε αυτό, επειδή, τόσο από τις πρόσφατες ομιλίες και δηλώσεις του πρωθυπουργού, αλλά και υπουργών της κυβέρνησης, ότι η συμφωνία συνθηκολόγησης «δεν μας αρέσει», «η αριστερά είναι με τις κινητοποιήσεις, θέλει τον κόσμο στους δρόμους», μέχρι το αυτοκτονικό του Βαρουφάκη … «Όχι όμως και για να τους εφαρμόσουμε (τους όρους)» αναδύεται μια διάθεση να κοροϊδέψουμε και πάλι τους κουτόφραγκους.

Μια τέτοια λογική θα ήταν θανατηφόρα. Η ρητορική εντός πρέπει να αλλάξει, γιατί δεν χτίζει ούτε έξω, αλλά ούτε και μέσα εμπιστοσύνη.  Ούτε ο ανασχηματισμός ενέπνευσε εμπιστοσύνη (ΣΣ: εκτός κι αν ο πρωθυπουργός ξεσκαρτάρει υποχρεώσεις), ούτε η νέα ΠΝΠ για τις τράπεζες, ούτε τίποτε… Απλώς, υπάρχει ακόμη πίστη στο πρόσωπο του Τσίπρα, γιατί οι πάντες ξέρουν, όπως άλλωστε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι ο Τσίπρας είναι ο τελευταίος οδηγός στο τρένο με τα λυμένα φρένα. Τον επόμενο δεν θέλει να τον φανταστεί κανείς, ούτε τι θα φοράει… Συνεπώς:

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτό μόνο μέσα από το 3ο Μνημόνιο (δάνεια 86 δισ. ευρώ, συν 35 δισ. ευρώ της ανάπτυξης), όλα τα άλλα είναι αστεία.
Την Τετάρτη, αφήστε τους συναισθηματισμούς και τους στρουθοκαμηλισμούς και ψηφίστε την επιβίωση της χώρας. Σύντροφοι, σοβαρευτείτε, ψηφίστε χωρίς πολλά πολλά (τα γιουχαΐσματα  είναι η αρχή) ότι έχουμε υπογράψει και εφαρμόστε τα, πρώτον, γιατί οι άλλοι δεν μπόρεσαν, δεύτερον, γιατί είναι ΤΙΝΑ (there is no alternative) και τρίτον, γιατί θα φύγουμε όλοι και θα σας αφήσουμε μόνους.
Στις 30/6 χάσαμε τα πάντα και συνθηκολογήσαμε για να σωθούμε. Το πήρε πάνω του -προς τιμή του-  μόνος του ο Τσίπρας, αν και έπρεπε να είχε αλλάξει τον Γιάνη και να έχει κλείσει το θέμα όπως όπως τον Απρίλιο.
Να υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα επαγγελματικά και περήφανα και με το Brussels Group στα φανερά, χωρίς ντροπή. Άλλωστε, αν εξαιρέσουμε τα φορολογικά και τα συνταξιοδοτικά, όλα τα άλλα είναι πολιτικές που εμπόδιζε η διαπλοκή και θα έπρεπε να είναι σημαία της αριστεράς.
Η όποια χαλάρωση των μέτρων δεν θα προκύψει από νομοθετικό αντάρτικο και από

 

Συνέχεια άρθρου

Σακοράφα: Σύντροφε Πρόεδρε, εγώ δεν παραδέχομαι την ήττα

«Δεν παραδέχομαι την ήττα» τονίζει σε δημόσια δήλωσή της η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα.
Σημειώνει ότι «η συμφωνία που ψηφίστηκε χθες, αποτελεί όχι μόνο τακτική αλλά και στρατηγική ήττα της πρώτης κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά» καθώς τη μετατρέπει σε μνημονιακή κυβέρνηση κάτι που αποτελεί «βαριά ιστορική στρέβλωση και ιδεολογική ανωμαλία». Στη συνέχεια καλεί τον πρωθυπουργό να σώσει, από σήμερα κιόλας τα «κρυμμένα τιμαλφή» μας. «Αύριο θα είναι αργά!» καταλήγει.
Ολόκληρη η δήλωση της Σ. Σακοράφα:
«Συναισθανόμενη πλήρως την πίεση των συντρόφων μου βουλευτών, αφού μία άλλη στιγμή, πριν πέντε χρόνια, ένιωθα την ίδια πίεση προκειμένου να συναινέσω στην πρώτη ‘σωτηρία’ της Ελλάδας, θέλησα να δημοσιοποιήσω τη θέση μου, μετά την ψηφοφορία στην Βουλή. Η συμφωνία που ψηφίστηκε χτες, αποτελεί όχι μόνον τακτική, αλλά και στρατηγική ήττα της πρώτης κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά.
Τη μετατρέπει στην τέταρτη, από το 2010, μνημονιακή κυβέρνηση και αυτό, αποτελεί βαριά ιστορική στρέβλωση, βαριά ιδεολογική ανωμαλία, βαρύ πολιτικό πλήγμα.
Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε έναν ωμό εκβιασμό ανάμεσα στην αποδοχή αυτής της συμφωνίας και την καταστροφή του λαού. Κι όπως ο ίδιος παραδέχθηκε οι ‘λάθος εκτιμήσεις’ τον οδήγησαν σε απόλυτη  ανετοιμότητα, σε μη επεξεργασία ενός σχεδίου διαφυγής, με αποτέλεσμα να υποκύψει σε αυτόν τον εκβιασμό.
Επειδή είναι ολοφάνερο ότι όταν ένας εκβιασμός αποδίδει, επαναλαμβάνεται.
Επειδή το πρόγραμμα, το οποίο καθ’ ομολογία του πρωθυπουργού δεν βγαίνει, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε ένα νέο παρόμοιο ή χειρότερο εκβιασμό, αρνούμαι να χαρίσω την κυβέρνηση, την Αριστερά αλλά και το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μας, στους εκβιαστές.
Καλώ τον Πρωθυπουργό από σήμερα κιόλας με την πλήρη γνώση που απέκτησε - και αυτός και οι στενοί του συνεργάτες - γύρω από τις απάνθρωπες μεθοδεύσεις του διευθυντηρίου της Ευρώπης, δηλαδή γύρω από την ανθρωποφάγα φύση του νεοφιλελευθερισμού, να εγκαταλείψει τις μεταφυσικές βεβαιότητες που μας οδήγησαν έως εδώ.
Τον καλώ τόσο μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια αυτής της συμφωνίας, αλλά κυρίως έξω από αυτά τα πλαίσια, να φανεί ρεαλιστής.
Να οργανώσει, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει άμεσα το σχέδιο εκείνο που θα θωρακίσει την κυβέρνηση, την Αριστερά και κυρίως την κοινωνία μας απέναντι στο βέβαια επερχόμενο νέο εκβιασμό.
Τούτο αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα και υπερώριμη πολιτική δυνατότητα.
Ο άμεσος και χωρίς εκπτώσεις έλεγχος των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, ο έλεγχος και η εξυγίανση του σκοτεινού τραπεζικού συστήματος (βλέπε ΚτΕ, Εθνική, eurobank κτλ), η επιλογή συνεργατών που δε θα μας συντρίψουν ξανά στα βράχια των αφελών εκτιμήσεων και της λανθασμένης ανάγνωσης των ευρωπαϊκών συσχετισμών, ο σεβασμός της ηθικής - πολιτικής επιλογής των 38 συντρόφων βουλευτών, η επαναλειτουργία του κόμματος και των συλλογικών του οργάνων, η υπεύθυνη περιγραφή του εναλλακτικού σχεδίου στο λαό μας, η δυναμική διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων, η σε κάθε δυνατό επίπεδο αξιοποίηση των προκαταρκτικών συμπερασμάτων της Επιτροπής Αλήθειας και η ειλικρινής - και όχι προσχηματική - υποστήριξη για τη συνέχιση των εργασιών της είναι μερικά από αυτά που από χτες έπρεπε ήδη να είναι η ατζέντα του Αλέξη Τσίπρα.
Σε αυτή του την προσπάθεια - και στο βαθμό που θα την καταβάλει - θα τον στηρίξω  με όλες μου τις δυνάμεις, από τη θέση μου ως ευρωβουλευτής.  Είναι επίσης αυτονόητο ότι συμμετέχω ενεργά στον  αγώνα του λαού μας, των κινημάτων και της νεολαίας μας, ώστε να αποτρέψω την ψήφιση των επαχθών εφαρμόστηκαν νόμων που θα ακολουθήσουν την επονείδιστη συμφωνία, ώστε να μην «ξεπλυθούν» αυτοί που επί πολλά χρόνια με πράξεις και παραλείψεις προετοίμασαν το συντελεσμένο από το 2010 έγκλημα κατά του λαού μας.
Σύντροφε Πρόεδρε «… εγώ δεν παραδέχθηκα την ήττα», περιμένω από σήμερα κιόλας να σώσεις τα «κρυμμένα τιμαλφή» μας.
Αύριο θα είναι αργά!»

Π. Κρούγκμαν: Αυτό είναι πραξικόπημα!

«Ας υποθέσουμε ότι θεωρείτε τον Τσίπρα ανίκανο. Ας υποθέσουμε πως θέλεις να δεις τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνει την εξουσία. Ας υποθέσουμε ακόμα ότι καλωσορίζεις μια εξέλιξη όπως τον διωγμό των ενοχλητικών Ελλήνων από το ευρώ.

Ακόμα και αν όλα αυτά είναι αλήθεια, αυτή η λίστα απαιτήσεων του Eurogroup είναι ΤΡΕΛΑ. Το hashtag ThisIsACoup (Αυτό είναι πραξικόπημα) είναι ακριβές. Αυτό ξεπερνά τα όρια του αυστηρού και γίνεται καθαρή εκδικητικότητα, ολοκληρωτική καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας και με καμία ελπίδα για ανακούφιση.

Μπορεί κάτι να τραβήξει την Ευρώπη από το χείλος του γκρεμού; Οι φήμες θέλουν τον Μάριο Ντράγκι να προσπαθεί να συστήσει λογική, ο Ολαντ αντιστέκεται επιτέλους στα ηθικίστικο οικονομικό παιχνίδι της Γερμανίας, κάτι που δεν είχε καταφέρει στο παρελθόν. Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί ξανά τις καλές προθέσεις της Γερμανίας;

Με έναν τρόπο, η οικονομία έχει μπει σχεδόν σε δεύτερο πλάνο. Ακόμα κι έτσι, ας είμαστε σαφείς: Αυτό που μάθαμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες είναι πως το να είσαι μέλος της Ευρωζώνης σημαίνει ότι οι δανειστές μπορούν να καταστρέψουν την οικονομία σου, αν δεν ακολουθείς επακριβώς την γραμμή τους.

Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις υφιστάμενες οικονομικές συνθήκες της λιτότητας. Μοιάζει πιο αληθινό από ποτέ, το ότι η αυστηρή λιτότητα χωρίς μείωση του χρέους, είναι μια καταδικασμένη πολιτική ανεξάρτητα από το πόσο διατεθειμένη είναι μια χώρα να δεχτεί να υποφέρει. Και αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι ακόμη και μια πλήρης ελληνική συνθηκολόγηση, θα ήταν ένα αδιέξοδη.

Μπορεί η Ελλάδα να κάνει μια πετυχημένη έξοδο; Θα προσπαθήσει η Γερμανία να μπλοκάρει την ανάκαμψη; (Λυπάμαι, αλλά αυτού του είδους την ερώτηση πρέπει να κάνουμε τώρα)

Το ευρωπαϊκό εγχείρημα –ένα εγχείρημα που πάντα εξήρα και στήριζα- έχει δεχτεί ένα άσχημο, ίσως θανατηφόρο χτύπημα. Και ο,τιδήποτε και αν σκέφτεστε για τον ΣΥΡΙΖΑ, ή για την Ελλάδα, δεν φταίνε γι αυτό οι Έλληνες.»

Το σύντομο ταξίδι στην αυταπάτη…

Του Γιάννη Ραχιώτη

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η διαπραγματευτική ομάδα της κυβέρνησης πράγματι προσπαθεί να διασώσει, έστω και τα ελάχιστα, υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Κάποια τρόφιμα από τον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, τις βασικές συντάξεις. Σε προηγούμενες φάσεις αγωνίστηκε να μην πουληθούν όλα τα αεροδρόμια, να μην ανέβει ο ΦΠΑ στα νησιά, να μην αυξηθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα (που σημαίνει να μην επιβληθούν νέοι φόροι) κ.ο.κ. Σ’ αυτά και σε πολλά άλλα ατυχώς έχει πλέον συνθηκολογήσει, στα πλαίσια του επιδιωκόμενου… «έντιμου συμβιβασμού».

Όταν λέμε «αγωνίζεται» δεν εννοούμε ότι νομοθετεί, αποφασίζει, διοικεί, δηλαδή, τη χώρα. Εννοούμε ότι «υποβάλλει προτάσεις προς τους εταίρους» για να χρησιμοποιήσουμε την κυβερνητική ορολογία. Δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι προτάσεις υποβάλουν οι υφιστάμενοι στους προϊσταμένους. Οι κυβερνήσεις και τα κυβερνητικά κόμματα οφείλουν να αποφασίζουν και να δρουν. Εξαίρεση αποτελούν οι αποικίες και τα προτεκτοράτα.

Δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για ιδιοτέλεια· το αντίθετο. Η προσωπική ανάληψη των διαπραγματεύσεων από τον πρωθυπουργό προφανώς τον εκθέτει σε κίνδυνο να χρεωθεί το αποτέλεσμα. Ούτε για προσπάθεια να μας εξαπατήσουν. Υποσχέθηκαν ποτέ κάτι παραπάνω από διαπραγματεύσεις; Ακόμη και οι συνεχείς διαρροές του στυλ «την άλλη εβδομάδα συμφωνία» ή «η συμφωνία ήδη γράφεται» μάλλον ευσεβείς πόθους δείχνουν, παρά προσπάθεια παραπλάνησης. Όποιος αποσκοπεί σε παραπλάνηση, μάλλον δεν εκτίθεται σε συνεχείς και τόσο άμεσες διαψεύσεις.

Δεν μπορούμε, όμως, να τους πιστώσουμε και με δημοκρατική αντίληψη. Ποιος αποφασίζει, κάθε βδομάδα, τις όλο και πιο επαυξημένες προσφορές προς τους δανειστές; Το Υπουργικό Συμβούλιο, η Πολιτική Γραμματεία, η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ούτε μία φορά δεν ενέκριναν κάποια «παραχώρηση» πριν «υποβληθεί». Πολύ περισσότερο δεν τέθηκαν σε ευρύτερη λαϊκή κρίση. Πολλές φορές οι λέξεις συρρικνώνουν το διακύβευμα. Πίσω από τη λεξούλα «παραχώρηση» υπάρχει κοινή περιουσία, υποδομές, σπαράγματα ενός ήδη πολύ συρρικνωμένου βιοτικού επιπέδου. Η δημοκρατική λειτουργία δεν φαίνεται να γίνεται αντιληπτή ούτε καν στην εργαλειακή της μορφή, ως διαδικασία νομιμοποίησης και συνεπώς ισχύος απέναντι στους δανειστές. Έτσι φτάσαμε στον εξευτελισμό του προηγούμενου σαββατοκύριακου που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και δύο υπουργοί πήγαν στις Βρυξέλλες κομίζοντας νέες προτάσεις-προσφορές και έγιναν δεκτοί για λίγα μόλις λεπτά από το… διευθυντή του γραφείου του Γιούνκερ και κάποιους ανώνυμους υπαλλήλους που απλώς τους δήλωσαν ότι δεν υπάρχει θέμα προς συζήτηση, μπορούν μόνο να δεχθούν τις αξιώσεις των «θεσμών».

***

Αν παραμερίσουμε τον καταιγισμό

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

Σημαντικό άρθρο του Ν. Μπογιόπουλου υπέρ σοσιαλιστικής ρήξης

Η Κομμουνιστική Τάση επικροτεί πλήρως το προγραμματικό περιεχόμενο του χτεσινού άρθρου του γνωστού αγωνιστή δημοσιογράφου σ. Νίκου Μπογιόπουλου. Στο άρθρο του που αναδημοσιεύουμε εδώ, ο σ. Μπογιόπουλος απόλυτα ορθά, αναλύει και περιγράφει την κεντρικά σχεδιασμένη, κοινωνικοποιημένη οικονομία και το ξερίζωμα της σημερινής πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου σαν τις μοναδικές προοδευτικές πολιτικές επιλογές που πρέπει να συνοδεύουν μια ρήξη με τους εκβιαστές της τρόικας. Η προγραμματική αυτή θέση στα βασικά της σημεία, ταυτίζεται με το πρόγραμμα σοσιαλιστικής ρήξης που υπομονετικά και πιστά υπερασπίζει η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ διαφοροποιούμενη από τις ανεπαρκείς προτάσεις ρήξης που κυριαρχούν στην αριστερά του κόμματος και εξαντλούνται στη στάση πληρωμών, την εθνικοποίηση τραπεζών και το εθνικό νόμισμα. Αυτό που λείπει κατά την άποψή μας από το άρθρο του σ. Μπογιόπουλου είναι η συνεπής διεθνιστική αντίληψη, που μπορεί να αποκρυσταλλωθεί με την υπεράσπιση του συνθήματος των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης στη θέση της καπιταλιστικής Ευρώπης των μονοπωλίων.

Η ιστορία είναι κατάσπαρτη αποδείξεων. Δεν χρειαζόταν ως «μαρτυρία» η επαίσχυντη κατάληξη που είχαν οι περίφημες διαπραγματεύσεις για να πειστούμε:    
Καμία βελτίωση της ζωής του λαού, καμία ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του δεν μπορεί να επιτευχθεί σε «συνεννόηση», σε «συνεργασία» με εκείνους που προκαλούν και επιβάλλουν τα βάσανα του λαού.
Κανένας αγώνας ακόμα και για την πιο μικρή ανακούφιση του λαού από τα βάσανα δεν μπορεί να δικαιωθεί, τίποτα από τα χειρότερα που κάθε φορά επέρχονται δεν μπορεί να αποτραπεί, χωρίς τη ρήξη και τη σύγκρουση με τους δυνάστες του λαού.
Τίποτα από όσα έχει χάσει ο λαός, τίποτα απ’ όσα του έχουν κλαπεί δεν πρόκειται να του επιστραφεί, τίποτα δεν θα μπορέσει να περισώσει απ’ όσα του έχουν απομείνει, σε «συμφωνία» με τους ντόπιους και ξένους άρπαγες και εν αναμονή της «καλοσύνης» τους.  
Πολύ περισσότερο: Φιλολαϊκή λύση και οριστική έξοδος από την καπιταλιστική κρίση µέσα στα όρια του καθεστώτος που γεννά τις κρίσεις και την βαρβαρότητα, μέσα στα όρια του καπιταλισµού, μέσα στα όρια των «θεσμών» του, δεν υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ.

Συνέχεια στο άρθρο

FT: Οι Ευρωπαίοι ζητούν από τον Τσίπρα να διώξει Λαφαζάνη

Επίσης προτείνουν στον Έλληνα πρωθυπουργό να προχωρήσει σε νέα κυβέρνηση συνεργασίας με Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ

Οι ευρωπαϊκές αρχές επιθυμούν ο Αλέξης Τσίπρας να… ξεφορτωθεί τους ακροαριστερούς από την κυβέρνησή του, προκειμένου το ενδεχόμενο μίας συμφωνίας να έρθει λίγο πιο κοντά, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν σε κοινό τους άρθρο τους στους «FT» οι Peter Spiegel και Kerin Hope.

Μάλιστα, φαίνεται ότι προτείνουν -ή ακόμη και πιέζουν- τον Έλληνα πρωθυπουργό να προχωρήσει σε μία νέα κυβέρνηση συνεργασίας με Το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.

«Ο Τσίπρας πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει να είναι πρωθυπουργός ή αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ» δηλώνει Ευρωπαίος αξιωματούχος, με κορυφαίο στέλεχος υπουργείου Οικονομικών κράτους-μέλους της Ευρωζώνης να προχωρά ένα (ή μάλλον αρκετά) βήμα περισσότερο και να προβλέπει ότι «αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει»!

Σύμφωνα με τους δύο αρθρογράφους των «FT», υπάρχουν και ορισμένα -περισσότερο μετριοπαθή- μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία παραδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα με την Αριστερή Πλατφόρμα, η οποία διαθέτει αρκετούς βουλευτές, ώστε να μπορεί ακόμη και να ρίξει την κυβέρνηση.

«Ήμασταν περισσότερο ένας χώρος κοινωνικού προβληματισμού και λιγότερο πολιτικό κόμμα… ως εκ τούτου είναι δύσκολο να δημιουργηθεί ένα σύστημα κομματικής πειθαρχίας. Όμως θα πρέπει να θυμάστε ότι δεν έχουμε ακόμη συμπληρώσει 100 ημέρες στην κυβέρνηση» δηλώνει με τη σειρά του -φυσικά ανώνυμα- στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, είναι τόσο δημοφιλής στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ενώ η Αριστερή Πλατφόρμα διαθέτει τέτοια δύναμη, ώστε να ασκήσει βέτο σε δομικές μεταρρυθμίσεις που ζητούν από την κυβέρνηση οι πιστωτές της Ελλάδας.

Όμως, ακόμη και εάν ο κ. Τσίπρας έχει υιοθετήσει μία περισσότερο μετριοπαθή στάση έναντι Βερολίνου και Βρυξελλών, είναι δύσκολο, συνεχίζουν οι «FT», να περιμένει κάποιος ότι, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, θα προχωρήσει σε ανοιχτή σύγκρουση με τους επιθετικούς αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης, προκειμένου να τον στηρίξει είτε το Το Ποτάμι είτε το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει, πρώτα, να διώξει και τον νυν κυβερνητικό του εταίρο, Πάνο Καμμένο.

«Θα ήταν καλύτερο να υπάρξει μία περισσότερο φιλοευρωπαϊκή, κεντροαριστερή κυβέρνηση συνεργασίας σε σύγκριση με την απρεπή συμμαχία μεταξύ ριζοσπαστών αριστερών και λαϊκιστών δεξιών» υποστηρίζει ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, προσθέτοντας, όμως, ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για μία τέτοια αλλαγή.

Αν και οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης αρνούνται ότι ασκούν πιέσεις στον κ. Τσίπρα να αλλάξει την κυβέρνηση, ταυτόχρονα εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός μοιάζει απρόθυμος να επιλέξει ξεκάθαρα μεταξύ των απόψεων της Αριστερής Πλατφόρμας, που αρνείται πλήρως το πρόγραμμα στήριξης και της πιο ρεαλιστικής προσέγγισης των περισσότερο κεντρώων δυνάμεων που είναι πιθανοί υποστηρικτές του στο Κοινοβούλιο.

Πληρώστε ΤΩΡΑ τα εκατομμύρια που σας χάρισαν Σαμαράς-Βενιζέλος Ο Ν. Παππάς κηρύσσει πόλεμο στους μιντιάρχες!

Το είπε ο Τσίπρας την Δευτέρα, το έκανε ο Παππάς την Πέμπτη: Το "τζάμπα" ΤΕΛΟΣ για τα κανάλια! Πληρώνουν όλοι και αναδρομικά το 2%!

Η νέα κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να σκύψει το κεφάλι μπροστά στα πανίσχυρα μιντιακά μπλοκ που καταδυνάστευαν για χρόνια τη χώρα.
Η νέα κυβέρνηση δεν έχει πρωθυπουργό κανέναν Σαμαρά που να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στα -τεράστια- χρέη των καναλιών.
Από το 2011 οι καναλάρχες ΔΕΝ πλήρωναν το 2% του τέλους που οφείλουν -βάση νόμου!- και οι μνημονιακές κυβερνήσεις έκαναν πως δεν έβλεπαν! Είχαν ανάγκη, βλέπετε, την αβάντα, είχαν ανάγκη τη δημιουργία κλίματος τρόμου στον ελληνικό λαό, είχαν ανάγκη τη μιντιακή πλάτη των συμφερόντων.
Ο Αλέξης Τσίπρας που δεν τους έχει καμία ανάγκη έρχεται και ζητάει τα λεφτά αυτά και μάλιστα αναδρομικά! Να ένας τρόπος για να μπουν λεφτά στα ταμεία χωρίς να βάλει πάλι το χέρι στην τσέπη ο συνταξιούχος, ο μισθωτός ή ο άνεργος. Σωστά;
Ο υπουργός Επικρατείας, αρμόδιος για θέματα Τύπου, Νίκος Παππάς δεν έχασε χρόνο και ήδη στο Διαύγεια έχουν ανέβει οι σχετικές αποφάσεις!
Κύριοι καναλάρχες, έχετε γράμμα! Σας είχε προειδοποιήσει πάντως στην αρχή της εβδομάδας, ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη δευτερολογία του στη Βουλή.
Έχετε περιέργεια για πόσα λεφτά μιλάμε; Πόσα λεφτά ΔΕΝ έδιναν τα κανάλια με την ανοχή του κράτους την ίδια στιγμή που άνθρωποι έχαναν το σπίτι τους για χρέη μερικών χιλιάδων και έμεναν χωρίς ρεύμα για 100 ή 200 ευρώ;
Ενδεικτικά, λοιπόν, σας αναφέρουμε ότι ο ΑΝΤ1 καλείται να πληρώσει 6.500.000 ευρώ, ο Alpha και το Star Channel περίπου από 4.000.000 ευρώ και το Mega περισσότερα από 7.400.000 ευρώ!
Ο πρωθυπουργός έκανε σφοδρή επίθεση στον Αντώνη Σαμαρά: "Εάν συμφωνείτε με τη ρύθμιση της αδειοδότησης των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, γιατί δεν φροντίσατε επί πέντε χρόνια να εισπράξετε το 2% του τέλους που οφείλουν; Γιατί σας ενδιαφέρει η πολιτική τους στήριξη ενώ εμάς όχι, γιατί έχουμε τον ελληνικό λαό να μας στηρίζει", είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας.
Τη Δευτέρα όλα αυτά. Σήμερα Πέμπτη υπάρχει ήδη ο λογαριασμός που καλούνται να πληρώσουν οι καναλάρχες!

Εξάλλου, όπως αναφέρει και το ενημερωτικό σημείωμα: "Βάσει των διατάξεων του άρθρου 21 του Ν. 2328/1995, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, η άδεια λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών χορηγείται υπό τον όρο της καταβολής ελάχιστου ετησίου ανταλλάγματος υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου για τη χρήση ορισμένου ή ορισμένων διαύλων ραδιοσυχνοτήτων, μέσω επίγειων πομπών που παραχωρούνται στο σταθμό αυτής της κατηγορίας. Στις ως άνω διατάξεις προβλέπεται ρητώς και ευθέως ότι το αντάλλαγμα καθορίζεται σε ποσοστό δύο τοις εκατό (2%) επί των ακαθάριστων εσόδων των τηλεοπτικών σταθμών, ενώ τα ποσοστά αυτά μπορούν να αναπροσαρμόζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Τύπου και Μ.Μ.Ε. και εισπράττονται σε ετήσια βάση κατά τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων, όπως ισχύει κάθε φορά".

Αυτά λέει ο Νόμος. Μόνο που, οι μνημονιακές κυβερνήσεις (από το 2011 έως το 2014) φρόντιζαν να δίνουν στους καναλάρχες "συγχωροχάρτια" και να... αναβάλουν την υποχρέωσή τους.

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ: Ενώ ο Νόμος επέβαλε ένα ελάχιστο "ενοίκιο" για τη χρήση των συχνοτήτων (που αποτελούν περιουσία του ελληνικού λαού!), ενώ οι μιντιάρχες θησαύριζαν εκμεταλλευόμενοι το τεράστιο αυτό περιουσιακό στοιχείο του Ελληνα φορολογούμενου, ενώ οι ίδιοι κυβερνώντες έκοβαν τη σύνταξη των παππούδων και των γιαγιάδων μας, ενώ συνελάμβαναν τον μικρομεσαίο επιχειρηματία και τον οδηγούσαν στην αυτοκτονία, ΕΠΕΛΕΓΑΝ να κάνουν δώρα εκατομμυρίων στους καναλάρχες. Αλήθεια, πόσα επιδόματα ανεργίας είναι 24 εκατομμύρια ευρώ;

Έχει φτάσει η στιγμή που η Ελλάδα έχει μία κυβέρνηση που εφαρμόζει το νόμο προς το συμφέρον του ελληνικού λαού και όχι των διαπλεκόμενων μιντιαρχών!

Δείτε ενδεικτικά τι θα πληρώσουν τα εννέα τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας για το 2011, 2012, 2013, 2014:

ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΧΡΗΣΗΣ 2011 ΕΝΝΕΑ (9) ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ	ΚΥΚΛΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ 2010	ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ 2%
ΑΝΤΕΝΝΑ TV	96.242.708€	1.924.854,16€
CHANNEL 9	194.333,25€	3.886,67€
MAKEDONIA TV	1.178.088,18€	23.561,76€
CITY NEWS	2.105.038,55€	42.100,77€
ALPHA	60.121.960,12€	1.202.439,20€
SKAI	31.146.895,00€	622.937,90€
MEGA CHANNEL	112.088.000,00€	2.241.760,00€
STAR CHANNEL	53.249.292,14€	1.064.985,84€
902 ARISTERA STA FM	1.169.218,82€	23.384,38€

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

Πολ Κρούγκμαν: Η Γερμανία θέλει GRexit και ευνοεί τη Χρυσή Αυγή

Κώδωνας κινδύνου

Την άποψη ότι η Γερμανία προσπαθεί να εξαναγκάσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ, επειδή δεν συμφωνεί να παραδοθεί πλήρως στο υπάρχον πρόγραμμα λιτότητας, διατυπώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, αναλύοντας τη γερμανική στάση απέναντι στο ελληνικό αίτημα παράτασης της δανειακής συμφωνίας. Όπως λέει ο διακεκριμένος οικονομολόγος και αναλυτής, πρόκειται για μία πολιτική που οι επιπτώσεις της ευνοούν την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα.

Το νέο άρθρο του Πολ Κρούγκμαν όπως δημοσιεύεται στους New York Times:

Η Γερμανία λέει «όχι» στο ελληνικό αίτημα παράτασης. Για να είμαστε δίκαιοι, νομίζω ότι οι αναφορές στα μέσα ενημέρωσης που κάνουν λόγο για στροφή και συνθηκολόγηση της Ελλάδας είναι λανθασμένες.

Βλέπω αυτό το απόσπασμα του ελληνικού αιτήματος που λέει:

«Να συμφωνήσουμε σε αμοιβαία αποδεκτούς οικονομικούς και διοικητικούς όρους η ολοκλήρωση των οποίων, με τη συνεργασία των θεσμών, θα σταθεροποιήσει την δημοσιονομική θέση της Ελλάδας, θα φέρει τα κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα, θα εγγυηθεί την βιωσιμότητα του χρέους και θα βοηθήσει στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για το 2015, για τους οποίους θα ληφθεί υπόψη η παρούσα οικονομική κατάσταση»

Μου φαίνεται πως η Ελλάδα είναι αρκετά προσεκτική στο να μην συμφωνήσει με τους αρχικούς δημοσιονομικούς στόχους. Το ότι θα πετύχει τα «κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα» σημαίνει πως σχεδόν σίγουρα αυτά θα είναι μικρότερα από το 4,5% του ΑΕΠ.

Συνεπώς αν η γερμανική διαφωνία έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν συμφωνεί να παραδοθεί πλήρως στο υπάρχον πρόγραμμα λιτότητας αυτό είναι σωστό. Αντιθέτως, η Ελλάδα φαίνεται να αναζητεί να κερδίσει λίγο χρόνο για να χτίσει μια οικονομική στρατηγική (θυμηθείτε ότι πρόκειται για μια καινούργια κυβέρνηση χωρίς βοήθεια από τεχνοκράτες) και να διαπραγματευτεί τους όρους αργότερα.

Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, προσπαθεί να αναγκάσει τον ΣΥΡΙΖΑ να εγκαταλείψει εντελώς τις προεκλογικές του υποσχέσεις τώρα, σήμερα αν είναι δυνατόν.

Πιστεύουν αλήθεια οι Γερμανοί ότι αυτό είναι δυνατόν να γίνει; Υποπτεύομαι πως όχι. Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, πρόκειται για μια προσπάθεια να αναγκάσουν  την Ελλάδα να βγει από το ευρώ τώρα. Η πολιτική της Γερμανίας είναι αναμφίβολα υπέρ του Grexit. Οι επιπτώσεις της επίσης την καθιστούν, μια πολιτική υπέρ της Χρυσής Αυγής.

Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι κρίσιμης σημασίας και όπως λέει ο Πίτερ Ντόιλ: Εάν οι συνομιλίες μεταξύ Ευρωζώνης και Ελλάδας αποτύχουν, η ΕΚΤ θα πρέπει να συνεχίσει απρόσκοπτα να στηρίζει την Ελλάδα μέσω του ELA. Eπίσης θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τώρα τη στάση της, όσο δηλαδή συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα.

Είναι η κρίσιμη ώρα.

Πηγή

Φλαμπουράρης: Δεν θα κάνουμε πίσω! - Ζητάμε 6μηνη παράταση της δανειακής σύμβασης - Ποιόν ρώτησε και παρενέβη ο Σόιμπλε;

- Η Ελλάδα θα επιμείνει και αν δεν γίνει έκτακτο Γιούρογκρουπ θα ζητήσουμε έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, είπε ο κ. Φλαμπουράρης
- Το δεξί χέρι του πρωθυπουργού εξαπέλυσε επίθεση στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος απέρριψε από χθες το αίτημα της Ελλάδας για εξάμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης
- «Τι έχουμε γερμανική ένωση ή ευρωπαϊκή ένωση; Αυτό δεν είναι πρόταση αλλά απειλή που εξευτελίζει και εμάς και τους υπόλοιπους ευρωπαίους», είπε

Αποφασισμένη να ζητήσει εξάμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης είναι η κυβέρνηση όπως διεμήνυσε ο υπουργός Επικρατείας και αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβενρητικού έργου, Αλέκος Φλαμπουράρης.

Μιλώντας στο Νίκο Ευαγγελάτο και στα Παραπολιτικά 90,1 ο κ. Φλαμπουράρης, είπε ότι μέσα στο εξάμηνο θα μπορέσουμε να τακτοποιήσουμε κάποιες εκκρεμότητες που υπάρχουν. «Παράταση του Μνημονίου δεν ζητάμε γιατί η ψήφος του ελληνικού λαού έχει καταργήσει το Μνημόνιο», είπε χαρακτηριστικά.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι είναι υποχρεωμένη η ΕΕ και το Eurogroup να το αποδεχθεί. «Η Ελλάδα ζητάει 6μηνη παράταση της δανειακής σύμβασης, να πάρουμε τα χρήματα για να μπορούμε να ανασάνουμε», είπε.

Στο ερώτημα αν θα είναι όλο το πακέτο των χρημάτων ο κ. Φλαμπουράρης είπε ότι όποια λύση βρεθεί πρέπει να είναι μια λύση που να συμφωνούν όλοι και να μην πνίγει την Ελλάδα.

Για τα ομόλογα Ιουλίου και Αυγούστου απάντησε:

«Μπορεί να υπάρχει και παράταση των ομολόγων. Αν δούμε ότι σε 6 μηνες θα αρχίσει να κινείται η οικονομία μας και να εισπράττει έσοδα μπορεί το αίτημα για το δάνειο να είναι μικρότερο».

Και συνέχισε: «Στόχος μας είναι με την αύξηση της παραγωγικότητας θα αρχίσουν να μειώνονται οι άνεργοι θα ανασάνει η οικονομία». 

Δείτε τη συνέχεια

«Βαρουφάκης, αυτός που αλλάζει το παιχνίδι»

 

Υπό τον τίτλο «Ο άνθρωπος της Ελλάδας που αλλάζει το παιχνίδι» και πλάγιο «Ο νέος επαναστάτης υπουργός οικονομικών της χώρας έχει ένα μήνυμα για την υπόλοιπη Ευρώπη: Μην παίζετε μαζί μας», το μεγάλης κυκλοφορίας καναδικό περιοδικό ποικίλης ύλης «Maclean’s» «φιλοξενεί» ολοσέλιδη παρουσίαση του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, από τη δημοσιογράφο Leah McLaren.

Ο τίτλος (Greece’s game-changer) αποτελεί λογοπαίγνιο, λόγω της ενασχόλησης του κ. Βαρουφάκη με τη θεωρία των παιγνίων υπό την ιδιότητά του ως καθηγητή, και φυσικά λόγω της ιδιότητάς του ως υπουργού Οικονομικών, ο οποίος προσπαθεί να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού για την Ελλάδα.

«Όσο και να φαίνεται επαναστάτης ο Βαρουφάκης στη διεθνή σκηνή, μέσα στο υπουργικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ, ταιριάζει απόλυτα. Περισσότεροι από τους υπουργούς στον κύκλο του Αλέξη Τσίπρα, είναι ακαδημαϊκοί καριέρας και λίγοι φορούν γραβάτες. Συνήθως φορούν γκρίζα παντελόνια και ανοιχτά πουκάμισα. Το κόμμα τους δεν είναι το κλασικό φιλελεύθερο κόμμα, αλλά κάποιο που έχει ρίζες στη βαθιά αριστερή διανόηση της αντίστασης. Μία απο τις μεγαλύτερες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να δώσει δωρεάν ρεύμα σε 300.000 οικογένεις, που ζούν κάτω από το όριο τη φτώχιας, παρά το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται ουσιαστικά σε πτώχευση. Το κόμμα ελπίζει να αντλήσει χρήματα μέσω ενός σκληρού φορολογικού συστήματος, αλλά και από τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Στην πρώτη του επίσημη πράξη, ως πρωθυπουργός, ο Τσίπρας απότισε φόρο τιμής σε μνημείο, όπου βρίσκονται θαμμένοι Έλληνες κομμουνιστές, που δολοφονήθηκαν από τους Ναζί» αναφέρει η Καναδή δημοσιογράφος.

Το δημοσίευμα αποτελεί παρουσίαση των πρώτων επαφών του κ. Βαρουφάκη, αλλά και των εντυπώσεων της δημοσιογράφου η οποία, μεταξύ άλλων, σχολιάζει ότι μπορεί η εμφάνισή του να μη συνάδει με την παραδοσιακή εμφάνιση των πολιτικών, ή των οικονομολόγων, αλλά είναι σε αρμονία με το «διανοουμενίστικο προφίλ» του πανεπιστημιακού του υπόβαθρου και γενικότερα της κυβέρνησης Τσίπρα.

Ιουστίνη Φραγκούλη, ΑΠΕ

 

 

Ανοιχτή επιστολή στον Αλέξη Τσίπρα

Του Κώστα Βαξεβάνη

Πολιτική είναι το ενδιαφέρον για τις επόμενες γενιές, όχι για τις επόμενες εκλογές. Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια αριστερή αντίληψη, σίγουρα όμως εκπροσωπεί μια αριστερή ευθύνη. Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είναι ένα ιδεολογικό καθήκον, είναι η ανάγκη να αποκατασταθεί στη χώρα η Δικαιοσύνη, η Ισονομία, η Δημοκρατία η ίδια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια ένα ελληνικό φαινόμενο, που αντιμάχεται την αδικία που εκπορεύεται από τα υπόγεια της διαπλοκής, αλλά ένα ευρωπαϊκό  παράδειγμα. Την ελληνική κυβέρνηση βαραίνει η ευθύνη να λειτουργήσει ως παράδειγμα για την απελευθέρωση της Ευρώπης από τη λιτότητα, τον οικονομικό μερκελικό προτεσταντισμό και τον κοινωνικό πρωτογονισμό του νεοφιλελευθερισμού. Να αποκαταστήσει τους ανθρώπους και όχι τους αριθμούς. Τις αξίες και όχι το χρήμα. Να αντικαταστήσει το φόβο και τη χειραγώγηση με ελπίδα.

Η δημοσιογραφική ομάδα του Hot Doc στάθηκε σοβαρός παράγοντας για να πέσει η κυβέρνηση της δουλοπρέπειας. Δεν το κάναμε από πολιτικό καθήκον και προτίμηση. Ήταν η απόφασή μας να κάνουμε τη δουλειά μας, δηλαδή να καταδείξουμε όλο το πλέγμα της διαφθοράς και της διαπλοκής, που πλουτίζοντας κατασκεύαζε φτωχούς και δούλους. Ανενημέρωτους και υποτακτικούς. Ενοχοποιημένους και παραδομένους. Και βέβαια φτωχούς.

Η μάχη μας αυτή κατά της διαφθοράς, δηλαδή η αυτονόητη άσκηση του ...

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

ΤΑΡΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ ΣΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ. ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ!

ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΜΕ... ΛΟΥΚΕΤΑ ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ

 

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου μπήκε με το... δεξί στη διακυβέρνηση της Ελλάδας και από την πρώτη κιόλας ημέρα έσπευσε με δύο καίριες παρεμβάσεις να αποδείξει πως δεν πρόκειται να κάνει ούτε βήμα πίσω, έναντι των όσων υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό και που είχαν ως αποτέλεσμα να της προσφέρει την εξουσία.

Το μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση που έστειλε ο Αλέξης Τσίπρας, ζητώντας ενημέρωση πριν τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης, με αφορμή την ανακοίνωση κατά της Ρωσίας για την κρίση στην Ουκρανία και το τέλος στην αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ που με κατηγορηματικό τρόπο έθεσε ο Θεόδωρος Δρίτσας ήταν απλά και μόνο τα... προειδοποιητικά πυρά.
Ένα από τα πιο μεγάλα στοιχήματα για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων είναι, βέβαια, το «ξεκαθάρισμα» στο

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο 

Κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα: Βιογραφικά σημειώματα των μελών της

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ

Γεννήθηκε στην Ανατολή Λασιθίου το 1947. Έγγαμος. Έχει δύο κόρες.

Οικονομολόγος με σπουδές στις Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες.

Εξελέγη Βουλευτής Χανίων το 1989 και Βουλευτής Β΄Αθηνών 1996, το 2004 και το 2007 με το Συνασπισμό.

Μέλος της Αντιπροσωπείας της Βουλής στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Νομαρχιακός Σύμβουλος Αθήνας 1994 – 1999, Μέλος Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Μέλος Οικονομικού Επιμελητηρίου, Μέλος του Δ.Σ. του Επιστημονικού Ινστιτούτου "ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ".

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΕ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΑΣ ΚΡΥΨΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ανοιχτή επιστολή προς τους Γερμανούς πολίτες απευθύνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μέσω άρθρο του που δημοσιεύεται σήμερα, Τρίτη (13/01/2015) στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» με τίτλο «Η αλήθεια που κάποιοι σας κρύψανε για την Ελλάδα».

Στο άρθρο του ο κ. Τσίπρας αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι αγωνίζεται ενάντια στην ακατάλληλη θεραπεία που δόθηκε στην Ελλάδα και τονίζει πως οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από ενδεχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ολόκληρο το άρθρο:
«Αγαπητοί αναγνώστες της Handelsblatt, γνωρίζω εκ των προτέρων ότι οι περισσότεροι από εσάς θα έχουν ήδη σχηματίσει ...

Δείτε περισσότερα: