Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Διάσταση απόψεων Παπανδρέου - Βενιζέλου για την «επιλεκτική χρεοκοπία» - Δυσφορία για Π. Οικονόμου


Ακολουθώντας την γραμμή του «Eurogroup» ο Ευ. Βενιζέλος άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιλεκτικής χρεοκοπίας, την ώρα που ο Πρωθυπουργός με επιστολή του προς τον Ζαν Κλόντ Γιούνκερ εξέφραζε τις έντονες επιφυλάξεις του για την συμμετοχή των ιδιωτών στην νέα δανειακή σύμβαση.

Ο υπ. Οικονομικών χρησιμοποίησε αρκετές φορές τον επίμαχο όρο στα αγγλικά και μόνο μία φορά στα ελληνικά στο τέλος της συνέντευξης τύπου που έδωσε.

«Η λέξη επιλεκτική χρεοκοπία τρομάζει χωρίς λόγο. Γι’ αυτό και χρησιμοποιώ επιμόνως τον αγγλικό όρο «selective default». Αυτό δεν είναι ένα πραγματικό γεγονός, δεν είναι χρεοκοπία. Είναι μια αξιολόγηση κρατικών ομολόγων που κάνουν οι τρεις γνωστοί οίκοι αξιολόγησης» υπογράμμισε ο Ευ. Βενιζέλος.

Από την άλλη πλευρά ο Πρωθυπουργός τόσο στην επιστολή που έστειλε προς τον Πρόεδρο του Eurogroup όσο και στην ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο εξέφρασε τις έντονες επιφυλάξεις που έχει για την είσοδο των ιδιωτών στη νέα δανειακή σύμβαση. «Θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ δαπανηρή, ανεπαρκής και πολύ επικίνδυνη» ανέφερε χαρακτηριστικά στον κ. Γιούνκερ.

Ο Γ. Παπανδρέου απευθυνόμενος προς τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου τάχθηκε για άλλη μια φορά υπέρ της έκδοσης των ευρωομολόγων και έκανε λόγο για «κερδοσκοπικά παιχνίδια». Παράλληλα κατηγόρησε τις χώρες της ευρωζώνης ότι «φοβούνται» τις αντιδράσεις των αγορών.

«Οι οίκοι αξιολόγησης ξεπερνούν τις δικαιοδοσίες και την ισχύ των εθνικών μας κοινοβουλίων. Η κρίση αυτή συνιστά μια γενικότερη αμφισβήτηση του ευρώ από τις αγορές, σε συνδυασμό βέβαια με κάθε λογής κερδοσκοπικά παιχνίδια, στα οποία επιδίδονται αδιαφανή χρηματοοικονομικά σχήματα που αφέθηκαν ανεξέλεγκτα και εκτός ρύθμισης στο πλαίσιο της άναρχης παγκοσμιοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος» είπε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός στην εισήγηση του στο υπουργικό συμβούλιο.

ΚΤΕ Οικονομικών : Τα άκουσε ο Π. Οικονόμου

Με τον Παντελή Οικονόμου τα είχαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που μετείχαν στον τομέα κοινοβουλευτικού ελέγχου για την οικονομία. Η δήλωση του ότι δεν θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Ελπίδας Τσουρή «Τι είναι αυτά που λες ότι δεν θα πετύχουν οι αποκρατικοποιήσεις».

Αποστάσεις πήρε από τα όσα είπε ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών και ο Ευ. Βενιζέλος. «Ελλάδα ό,τι λέει το εννοεί γιατί εάν δεν το εννοεί δεν θα είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική σε αυτό που κάνει». Νωρίτερα το μεσημέρι της Τρίτης τον «άδειασε» και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «Οι νόμοι ψηφίστηκαν και θα εφαρμοστούν στο σύνολο τους. Η εφαρμογή ισχύει για όλους τους υπουργούς».

Η Β. Παπανδρέου στην συνεδρίαση του ΚΤΕ οικονομικών ζήτησε από τον Ευ. Βενιζέλο πως θα πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρο σχέδιο για το φθινόπωρο «Δεν έχουμε περιθώρια χρόνου. Στενεύουν τα περιθώρια. Να αποκρυσταλλώσουμε το σχέδιο και κυρίως ποιο σχέδιο θα έχουμε από Σεπτέμβρη»

Ο Γιάννης Αμοιρίδης κάλεσε τον υπουργό οικονομικών να δημοσιοποιήσει τα ονόματα των μεγαλοοφειλετών και ο Δημήτρης Λιντζέρης ζήτησε η νέα δανειακή σύμβαση να περάσει με 180 ψήφους «για να μην παίζει παιχνίδια ο Σαμαράς» όπως είπε χαρακτηριστικά.

Ο Ευ Βενιζέλος απάντησε πως «το θέμα των 180 δεν το έχουμε συζητήσει στην κυβερνητική επιτροπή. Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, αλλά δεν πρέπει και να οδηγείται σε αδιέξοδα».

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Αναδιάρθρωση χρέους μέσα στο καλοκαίρι!


greece_in_financial_trouble_741789Το δρόμο που οδηγεί σε μια όχι και τόσο «ήπια» αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μέσα στο καλοκαίρι φαίνονται αποφασισμένοι να τραβήξουν οι πολιτικοί της ευρωζώνης, μπαίνοντας σε ένα πολύ επικίνδυνο σταυροδρόμι της παρούσας κρίσης του ευρώ, καθώς οι κερδοσκόποι ήδη έστησαν μια «Μαύρη Παρασκευή» στην Ιταλία και ετοιμάζονται για σκληρή επίθεση στην «αχίλλειο πτέρνα» της ευρωζώνης.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται σήμερα στους “Financial Times” και επιβεβαίωσαν χθες το βράδυ στο “S10” ανώτεροι κυβερνητικοί κύκλοι στην Αθήνα, οι συζητήσεις στο σημερινό Eurogroup για το ελληνικό πρόβλημα παίρνουν νέα τροπή και πιθανότατα οδηγούν στο πρώτο “selective default” ευρωπαϊκού κράτους μεταπολεμικά, χωρίς αυτό να αποτελεί κατ’ ανάγκη αρνητική εξέλιξη για την ίδια την Ελλάδα, καθώς μπορεί να βγει από αυτό το στάδιο αντιμετώπισης του προβλήματός της με ένα πολύ πιο «ελαφρύ» χρέος:
n  Το σχέδιο των γαλλικών τραπεζών για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας για αποφυγή χρεοκοπίας ως τα μέσα του 2014 έχει οριστικά απορριφθεί από τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης ως υπερβολικά ευνοϊκό για τους πιστωτές, χωρίς να κερδίζει κάτι και η Ελλάδα, παρότι θα υποστεί το κόστος της «επιλεκτικής χρεοκοπίας», κυρίως στο τραπεζικό της σύστημα.
n  Αντί να κάνουν πίσω μετά την αποτυχία του γαλλικού σχεδίου και να αποδεχθούν ότι θα πρέπει να σηκώσουν οι κυβερνήσεις και το ΔΝΤ όλο το βάρος της χρηματοδότησης της Ελλάδας, οι κυβερνήσεις, με ισχυρή πίεση από την τετράδα Γερμανίας, Ολλανδίας, Αυστρίας και Φινλανδίας, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ένα σχέδιο που θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τα βάρη για τον τραπεζικό τομέα.
n  Οι Γερμανοί, ως γνωστόν, είχαν επαναφέρει από την περασμένη εβδομάδα, με δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε και του υφυπουργού Γιοργκ Άσμουσεν, μια προηγούμενη πρότασή τους, που είχε αρχικά απορριφθεί, επειδή θα προκαλούσε υποβάθμιση των ελληνικών ομολόγων σε κατηγορία «επιλεκτικής χρεοκοπίας»: πρόκειται για τη γνωστή ιδέα του γενικευμένου (και σε σχεδόν καταναγκαστικού για τους ιδιώτες) debt swap, δηλαδή για μια ανταλλαγή όλων των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες με νέα, μεγαλύτερης διάρκειας και, πιθανόν, χαμηλότερου επιτοκίου.
n  Σύμφωνα με τις πληροφορίες των “F.T.”, τις οποίες δεν διέψευδαν και αξιωματούχοι στην Αθήνα, αν και υπογράμμιζαν στο “S10” ότι πρόκειται για μια συζήτηση που μόλις τώρα αρχίζει επί της ουσίας, το debt swap θα συνδυασθεί με την εφαρμογή του σχεδίου που εκπόνησε το διεθνές τραπεζικό «συνδικάτο» (IIC), για επαναγορά ομολόγων της Ελλάδας από τη δευτερογενή αγορά, ώστε να «κουρευτεί» το χρέος με βάση τις χαμηλές, τρέχουσες τιμές του. Ασαφές παραμένει αν η επαναγορά θα γίνει από ιδιωτικό «όχημα», όπως πρότεινε το IIC, ή αν θα την εκτελέσει ο προσωρινός Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Οικονομικής Σταθερότητας.
n  Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι, αν προχωρήσει το σχέδιο στηριζόμενο σε αυτούς τους δύο άξονες, οδηγούμαστε σε μια μορφή αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, η οποία θα συνδυάζει τόσο το «κούρεμα» της ονομαστικής του αξίας (με εθελοντικό τρόπο,  βέβαια), όσο και την επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου. Το σχέδιο θα οδηγήσει με βεβαιότητα σε “selective default”, αλλά όχι και σε ενεργοποίηση των CDS (συμβόλαια ασφάλισης του χρέους), καθώς στους πιστωτές θα δοθούν δύο επιλογές: ή να μπουν στην ανταλλαγή ομολόγων, ή να πουλήσουν ομόλογα σε τιμές αγοράς (η πρώτη επιλογή είναι «ραμμένη» για τις τράπεζες, που αποτιμούν τα ομόλογα με βάση την αξία κτήσης, η δεύτερη για ασφαλιστικές εταιρείες και ταμεία, που ήδη τα έχουν στα βιβλία τους «κουρεμένα», με βάση τις τιμές της αγοράς).
Το νέο σχέδιο αναμφίβολα θα είναι πολύ δύσκολο να περάσει από την ΕΚΤ, που προειδοποίησε και την περασμένη Πέμπτη ότι δεν ανέχεται οποιαδήποτε μορφή «επιλεκτικής χρεοκοπίας». Θα συζητηθεί σήμερα εκτενώς αρχικά σε «κλειστή» συνάντηση της κορυφαίας πεντάδας της ευρωζώνης (Ρομπάι, Γιούνκερ, Μπαρόζο, Ρεν, Τρισέ) και εκεί θα έχει την ευκαιρία ο επικεφαλής της ΕΚΤ να διατυπώσει τις δικές του θέσεις. Ακολούθως, θα συζητηθεί στο Eurogroup, όπου για πρώτη φορά θα εκπροσωπηθούν και οι μεγάλες τράπεζες, μέσω του επικεφαλής του IIC, Τσαρλς Νταλάρα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, βέβαια, πώς θα γίνει δεκτό το σχέδιο από τις αγορές. Καθώς, μάλιστα, την Παρασκευή «σφυροκοπήθηκαν» οι μετοχές των ιταλικών τραπεζών και οι αποδόσεις των ομολόγων εκτοξεύθηκαν λίγο κάτω από το όριο του 5,5%, πέραν του οποίου τίθεται θέμα εξυπηρέτησης χρέους και για την Ιταλία. Το σορτάρισμα των ιταλικών ομολόγων από hedge funds ήταν τόσο έντονο, που προκάλεσε την παρέμβαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς της χώρας, η οποία υποχρεώνει πλέον από σήμερα όλους τους κερδοσκόπους να αποκαλύψουν τις θέσεις τους, δηλαδή να γνωστοποιήσουν αν έχουν σορτάρει ομόλογα. Μάλιστα, εξετάζεται ακόμη και η πανευρωπαϊκή απαγόρευση των short θέσεων σε ομόλογα, μετά τη «Μαύρη Παρασκευή» για την Ιταλία. Οι απαντήσεις σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα θα αρχίσουν να δίνονται από τις αγορές από σήμερα...

 Πηγή: s10

Εθνική κυριαρχία ξανά το 2030...

Του Γιώργου Κράλογλου

Εάν η ελληνική οικονομία κατορθώσει πράγματι να ορθοποδήσει το 2025, βγαίνοντας βέβαια στις αγορές το 2015, θα χρειασθεί μια πενταετία τουλάχιστον για να διαμορφώσουμε δικό μας αναπτυξιακό οικονομικό πρόγραμμα. Μέχρι τότε, μόνο για γέλια θα είναι τα συνθήματα για την εθνική κυριαρχία που βαθμιαία χάσαμε λόγω πολιτικής φαυλότητας και ιδίως πολιτικής ανικανότητας εδώ και δεκαετίες.

Οι εκτιμήσεις για τις σημερινές γελοιότητες σε ό,τι αφορά την πολιτική ευαισθησία για την εθνική μας κυριαρχία προκύπτουν από την ίδια την πολιτική επικαιρότητα. Το χρονοδιάγραμμα όμως «ανάκτησης» της εθνικής μας κυριαρχίας προκύπτει από τις εκτιμήσεις των Ευρωπαίων «φίλων» μας, τις προβλέψεις των δανειστών μας, αλλά και από τη δική μας πολιτική συμπεριφορά.

Σας υπενθυμίζω ότι ο «προσφιλής» μας κ. Ντομινίκ Στρος Καν μας είχε συμβουλέψει «Πρέπει να κάνετε υπομονή μέχρι το 2025 για βάλετε σε σειρά την οικονομία σας».

Επίσης ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Τρισέ έχει προβλέψει ότι «Η Ελλάδα ίσως βγει στις αγορές μετά το 2014».

Ακόμη και ο αναμιχθείς προσφάτως και στα εσωτερικά μας επίσης «προσφιλής» κ. Γιούνκερ, μας συμβούλεψε να δεχθούμε ότι «θα χάσομε την εθνική μας κυριαρχία».

Όμως και ο πρωθυπουργός μας κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έχει την ευθύνη για την αποτυχία της εφαρμογής του πρώτου μνημονίου, αποδέχθηκε (με συμφωνία μάλιστα -δεύτερο μνημόνιο-) την ένταξη στο οικονομικό επιτελείο του «τεχνοκρατών» και «εποπτών» της αποκρατικοποίησης.

Και μπορεί να «σερβιρίστηκε» η αποκρατικοποίηση ως μέρος της οικονομικής πολιτικής μέχρι το τέλος του 2014, αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για τη σπονδυλική στήλη της πολιτικής μιας και αυτά που θα εισπραχθούν από τις ιδιωτικοποιήσεις θα συνθέσουν την ελληνική συμμετοχή στο νέο δάνειο των 100-120 δισ. ευρώ.

Κατά συνέπεια, η οικονομική Εποπτεία εντάσσεται στο δεύτερο μνημόνιο για να διασφαλισθεί η ελληνική συμμετοχή στο νέο κεφάλαιο «σωτήριας» της οικονομίας.

Και πρακτικά αυτό είναι και η απάντηση στην ανικανότητα της κυβέρνησης να εφαρμόσει το πρώτο μνημόνιο σωτηρίας.

Οπότε η παρουσία της οικονομικής Εποπτείας των δανειστών συνδέεται με λόγους ουσίας και όχι τεχνοκρατικής αντίληψης των πραγμάτων.

Γιατί οι δανειστές μας, επειδή δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική διαχείριση, θα κοιτάξουν να κάνουν οι ίδιοι τη δουλειά που αρχικά (από λάθος) ανέθεσαν στην ελληνική κυβέρνηση.

Αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι περίπου σαν μια τράπεζα συνεχούς διαπραγμάτευσης και στην οποία εμείς δεν έχουμε επιδείξει ικανότητες (γιατί συμπεριφερόμαστε λες και οι πόροι των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε τα δανεικά που μας δίνουν μας τα χρωστάνε... και άρα μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε) από εδώ και στο εξής η διάθεση πόρων για προγράμματα και η διαχείριση των δανεικών θα περάσει στα χέρια των Εποπτών.

Ο κύκλος δε είναι αδύνατον να κλείσει πριν από το 2025 (δεν είναι τυχαία η παρηγοριά... του κ. Στρος Καν), όχι γιατί πρέπει να δικαιωθούν οι προβλέψεις, αλλά γιατί δεν βγαίνουν τα νούμερα των 700 δισ. ευρώ χρέους. Έτσι άλλωστε τα βλέπει σήμερα και ο δικός μας επικεφαλής της Τραπέζης της Ελλάδος.

Όσο λοιπόν τα νούμερα δεν βγαίνουν, η διαχείριση του χρέους δεν πρόκειται να επιστρέψει στα ελληνικά χέρια. Και μαζί μ΄αυτήν και η εθνική κυριαρχία. Μέχρι τότε εμείς θα μείνουμε με τα όνειρα της εθνικής κυριαρχίας για την οποία κάναμε ό,τι είναι δυνατόν για να την χάσουμε.

Ας αρχίσουμε από το ελληνικό δημόσιο. Εκδηλώνοντας πολιτικό μίσος για την ιδιωτική πρωτοβουλία, εδώ και 35 χρόνια μόνο για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας και λαϊκισμού και πολιτικού κόμπλεξ (προκειμένου να αποδείξουμε ότι στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε σοσιαλισμός) καταργήσαμε τα υπουργεία Βιομηχανίας, Εμπορίου, Ναυτιλίας, επειδή είχαν να κάνουν με ιδιωτική και όχι κρατική πρωτοβουλία και εντάξαμε ακόμη και τον Τουρισμό σε ένα υπουργείο που εκτός από σκάνδαλα... δεν προσέφερε τίποτε στον πολιτισμό του τόπου.

Διαλύσαμε την ιεραρχία της Δημόσια Διοίκησης και αντικαταστήσαμε ικανούς ανωτέρους υπηρεσιακούς παράγοντες με τρωκτικά και κομματόσκυλα για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Έτσι μετατρέψαμε την ιδιωτική πρωτοβουλία σε κρατικοδίαιτο παραγωγικό μηχανισμό και τους επιχειρηματίες σε κύκλωμα πελατειακών σχέσεων με τα κόμματα και την πολιτική.

Από εκεί και πέρα η είσοδος ξένων συμφερόντων σε βάρος των εθνικών ήταν θέμα χρόνου.

Στις ένοπλες δυνάμεις κυριάρχησε η «εξωτερική» πολιτική συμφερόντων και το πολιτικό συμφέρον στις προμήθειες μέσα από «Επιτελικούς» που επιλέχθηκαν ειδικά για τον σκοπό αυτό. Άρα και εδώ η εθνική κυριαρχία ήταν για τα πανηγύρια.

Στα σώματα ασφαλείας οι κομματικές σκοπιμότητες διέλυσαν τα πάντα και έτσι χρειάστηκαν ξένες παρεμβάσεις (τεχνογνωσίας... της CIA) για να μαντρώσουμε 5-10 επαγγελματίες δολοφόνους της 17 Νοέμβρη που το έπαιζαν πατριώτες... Οπότε και εδώ έχουμε εθνική κυριαρχία μόνο για να την πιπιλάμε στα λόγια.

Και τώρα που χρεωθήκαμε για δύο γενιές για να συντηρήσουμε την  καταχρεωμένη, αναξιόπιστη και διαλυμένη χώρα (θύμα των κομματικών συμφερόντων 35 ετών), κατακλυστήκαμε ξαφνικά από «πατριωτικά» συναισθήματα υπέρ της εθνικής μας κυριαρχίας.

Αυτό μας μάρανε...

george.kraloglou@capital.gr


Πηγή:www.capital.gr