Τέλος εποχής για το ΠΑΣΟΚ

Κάποια στιγμή όλοι αυτοί που είχαν βάλει κορώνα στο κεφάλι τους τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να το πάρουν απόφαση...


Το ΠΑΣΟΚ έτσι όπως το ήξεραν ή όπως νόμιζαν ότι το ήξεραν, δεν υπάρχει πια.

Εκείνο το ΠΑΣΟΚ πέρασε στην πολιτική ιστορία του τόπου.

Το τέλος της εποχής για το ΠΑΣΟΚ δεν το σήμανε ούτε η διαγραφή Σκανδαλίδη, ούτε η διαγραφή Λοβέρδου χθες, ούτε η εσωτερική φαγωμάρα στο κάποτε παντοδύναμο Σοσιαλιστικό(;) Κίνημα.

Απλά το ΠΑΣΟΚ το ξέρασε ο κόσμος, όσο κυνικό και αν ακούγεται αυτό. 

Και το ξέρασε ο κόσμος γιατί το ΠΑΣΟΚ μετεξελίχθηκε επί εποχής Σημίτη σε ένα συντηρητικό κεντρώο κόμμα, αιχμάλωτο σε μια απέραντη διαπλοκή με διάφορα εργολαβικά και εκδοτικά συμφέροντα, με βρωμιές τύπου Άκη και με ένα πελατολόγιο διορισθέντων ημετέρων που τώρα που χάνουν τις δουλειές τους από δημόσιο και ΔΕΚΟ έχουν γυρίσει την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ γιατί δεν το έχουν πια ανάγκη.

Ήρθε και η λαίλαπα του Γιωργάκη με τους κηπουρούς του και το γλυκό έδεσε.

Τέρμα. Τίτλοι τέλους. Και πάμε για άλλα.

Αυτή η εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ (και λόγω της συμμετοχής του στις συγκυβερνήσεις Παπαδήμου – Σαμαρά), δυστυχώς αποτελεί μείζον πολιτικό πρόβλημα για τη χώρα, γιατί αυτό το κόμμα καλύπτοντας τον τεράστιο κεντρώο – προοδευτικό πολιτικό χώρο έπαιζε συχνά το ρόλο του κυματοθραύστη κοινωνικών αναταράξεων και συχνά «ηρεμούσε» απεργιακές εκρήξεις καθώς σε ένα ποσοστό 70% ήλεγχε τα συνδικάτα.

Έχει καμία τύχη ο Βαγγέλης Βενιζέλος σε αυτό το «λίφτινγκ» που επιχειρεί να κάνει στο γερασμένο και ξεπουπουλιασμένο ΠΑΣΟΚ;

Η δημοσιογραφική μου γνώση και εμπειρία των τελευταίων περίπου 40 ετών δεν μου αφήνει προσωπικά καμία ελπίδα για επιτυχή έκβαση της μάχη του Βαγγέλη.

Όσο ο κόσμος ακούει τα γνωστά ονόματα των πρωτοκλασάτων στελεχών  να παίζουν και σήμερα καθοριστικό ρόλο στην επόμενη μέρα του Κινήματος, δεν πρόκειται να ασχοληθούν σοβαρά με τις κινήσεις του Βενιζέλου.

Αυτή είναι μια πικρή αλήθεια για πολιτικούς που και έντιμοι είναι και επιτυχημένοι όπως ο Χρυσοχοΐδης και η Διαμαντοπούλου και άλλοι, αλλά που δυστυχώς πρέπει να πληρώσουν τώρα όλες τις αμαρτίες και τα λάθη Σημιτή και Γιωργάκη.

Υπάρχει λύση; Ναι. 

Ένα ωραίο μνημόσυνο για το ωραίο ΠΑΣΟΚ και ξεκίνημα μιας νέας πορείας για ένα άλλο κομματικό σχηματισμό που δεν θα λέγεται ΠΑΣΟΚ, που δεν θα έχει πράσινους ήλιους και πράσινα άλογα αλλά νέους και άφθαρτους ανθρώπους να προχωρήσουν τα πράγματα.

Και κυρίως θα είναι ο νέος αυτός πολιτικός σχηματισμός και οι άνθρωποί του ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ με τον κόσμο που θα τους ακολουθήσει.

Αρθρο του  Κώστα Χαρδαβέλα

Παράνομη η είσπραξη του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ

 

Παράνομη έκρινε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών την είσπραξη του τέλους ακινήτων μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΗ. Η απόφαση αυτή έρχεται να συμπληρώσει εκείνη του Συμβουλίου της Επικρατείας, που χαρακτήρισε αντισυνταγματική κάθε διακοπή ρεύματος λόγω μη πληρωμής του χαρατσιού. Το δικαστήριο έκανε δεκτή συλλογική αγωγή που κατέθεσαν οργανισμοί και ομάδες καταναλωτών κατά του μέτρου της είσπραξης του τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ.

Η απόφαση αυτή είναι προσωρινά εκτελεστή, γεγονός που συνεπάγεται ότι ακόμα και αν η ΔΕΗ εφεσιβάλει την απόφαση θα πρέπει να σταματήσει να εισπράττει το χαράτσι μέσω του λογαριασμού ρεύματος, διαφορετικά οι καταναλωτές θα μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις.

Σύμφωνα με τα όσα ορίζει το δικαστήριο, η ΔΕΗ οφείλει:

• Να μην διακόπτει την παροχή ρεύματος στους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το τέλος
• Να δέχεται την πληρωμή λογαριασμών που αντιστοιχούν στην κατανάλωση του ρεύματος
• Να μην ενσωματώνει και υπολογίζει στους λογαριασμούς το ειδικό τέλος ακινήτων

Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης το τέλος δεν θεωρείται ανταποδοτικό και χαρακτηρίζεται φόρος που υπαγορεύθηκε από την επιτακτική ανάγκη να ληφθούν μέτρα για να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Από το νέο έτος το Ειδικό Τέλος ενσωματώνεται στο νέο ενιαίο τέλος ακινήτων μαζί με τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, ενώ ήδη η εφορία καλεί όσους ιδιοκτήτες το οφείλουν από το 2011, οι οποίοι αγγίζουν τους 350.000 ή να προχωρήσουν σε διακανονισμό για την πληρωμή του ή να το εξοφλήσουν γιατί σε αντίθετη περίπτωση οι ποινές είναι μεγάλες.

Όπως εξήγησε ο δικηγόρος Γιάννης Μυταλούλης, εκπρόσωπος των ομοσπονδιών και ενώσεων καταναλωτών που κατέθεσαν τη συλλογική αγωγή, στο koutipandoras.gr, «η απόφαση είναι προσωρινά εκτελεστή και δεν χρειάζεται να περιμένουμε την τελεσιδικία της. Ουσιαστικά η απόφαση αυτή απαγορεύει την είσπραξη ενός αντισυνταγματικού φόρου και λειτουργεί προς όφελος όλων των πολιτών της Ελλάδας. Εφόσον συνεχίζεται η είσπραξη, ο καταναλωτής μπορεί να ζητήσει αποζημίωση, αφού η ΔΕΗ πλέον δρα παράνομα. Η απόφαση του ΣτΕ μιλούσε για αντισυνταγματικότητα του τέλους ακινήτων αλλά δεν διασφάλιζε την νομική υπεράσπιση του καταναλωτή, εν αντιθέσει με την απόφαση που καθαρογράφηκε».

Σύμφωνα με τον κ. Μυταλούλη, η απόφαση αυτή είναι προάγγελος και για άλλες τέτοιες αποφάσεις που θα προκύψουν και σε φορολογικά θέματα που στηρίζονται στα νέα μέτρα που επιβάλλει η ελληνική κυβέρνηση.

Για δικαίωση του κινήματος κατά του «χαρατσιού» της ΔΕΗ και «ήττα των αντιλαϊκών αντισυνταγματικών και βάρβαρων επιλογών των τροϊκανών κυβερνήσεων», κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, σχολιάζοντας τη σχετική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Πηγή: TVXS

Π. Κρούγκμαν: Μην τους ακούτε. Οι ΗΠΑ δεν είναι σημερινή Ελλάδα ούτε Ασία του ’90

Άρθρο του Πολ Κρούγκμαν για τους New York Times – To μεταφρασμένο άρθρο δημοσιεύεται από «Το Βήμα».

Δύσκολοι καιροί για όσους φωνάζουν για το έλλειμμα των ΗΠΑ εδώ και τρία χρόνια. Θα μπορούσε κανείς να τους λυπηθεί, αν ξεχνούσε τον ρόλο τους στον αποπροσανατολισμό της προσοχής από το συνεχιζόμενο πρόβλημα της ανεπαρκούς ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας, και την συμβολή τους στην διαιώνιση μιας καταστροφικά υψηλής ανεργίας.

Τι έχει αλλάξει; Πρώτον, η κρίση που προέβλεψαν δεν έχει συμβεί. Αντί να φεύγουν μακριά από το χρέος των ΗΠΑ, οι επενδυτές συνέχισαν να αγοράζουν ομόλογα, μειώνοντας τα επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Πέρα από αυτό, ο σαφής και άμεσος κίνδυνος για την αμερικανική οικονομία δεν είναι ότι θα αποτύχουμε να μειώσουμε αρκετά το έλλειμμα, αλλά, αντιθέτως, ότι θα μειώσουμε το έλλειμμα πάρα πολύ.

Γιατί αυτός είναι ο «δημοσιονομικός γκρεμός» – ή καλύτερα η βόμβα της λιτότητας: οι αυξήσεις των φόρων και οι περικοπές των δαπανών – είναι ακριβώς αυτό που δεν θέλουμε να συμβεί σε μια οικονομία που δεν έχει ανακάμψει ακόμη.

Η αλήθεια είναι ότι η κρίση για την οποία μας προειδοποιούν δεν πρόκειται να συμβεί. Εχετε ακούσει την ιστορία πολλές φορές: υποτίθεται ότι κάποια των ημερών, σύντομα, οι επενδυτές θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της Αμερικής να νοικοκυρέψει τα δημοσιονομικά της. Και όταν συμβεί αυτό, τα επιτόκια του δανεισμού θα τιναχτούν στα ύψη, και η οικονομία των ΗΠΑ θα βυθιστεί πάλι στην ύφεση.

Πολλοί το βρίσκουν πιθανό, επειδή σε γενικές γραμμές είναι αυτό που συνέβη στην Ελλάδα. Αλλά εμείς δεν είμαστε Ελλάδα, και είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια χώρα που βρίσκεται στη δική μας κατάσταση.

Επειδή εμείς έχουμε το δικό μας νόμισμα – και σχεδόν όλο το χρέος μας είναι σε δολάρια. Ετσι, η κυβέρνησή μας, αντίθετα από την κυβέρνηση της Ελλάδας, δεν μπορεί να ξεμείνει από λεφτά, γιατί μπορεί να τυπώσει χρήμα. Ετσι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος χρεοκοπίας της Αμερικής.

Αλλά αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ τυπώσει χρήμα για να πληρώσει τους λογαριασμούς της, δεν θα οδηγήσει αυτό σε πληθωρισμό; Οχι, αν η οικονομία δεν έχει ανακάμψει ακόμη. Είναι βέβαια αλήθεια ότι οι επενδυτές μπορεί να αρχίσουν να περιμένουν υψηλότερο πληθωρισμό μετά από κάποια χρόνια, και μπορεί επίσης να συμπιεστεί η αξία του δολαρίου. Αλλά ένα πιο αδύναμο δολάριο θα έκανε πιο ανταγωνιστικές τις εξαγωγές μας.

Δεν έχουν συμβεί στο παρελθόν κρίσεις σαν αυτές που προβλέπουν όσοι φωνάζουν για το μεγάλο έλλειμμα; Οχι. Κάθε παράδειγμα που υποτίθεται ότι δείχνει στους Αμερικανούς τους κινδύνους του χρέους των ΗΠΑ αναφέρεται είτε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα σήμερα, που δεν έχει δικό της νόμισμα, ή σαν τις ασιατικές οικονομίες στη δεκαετία του 1990, που είχαν μεγάλα χρέη σε ξένα νομίσματα.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Επί χρόνια, όσοι φωνάζουν ότι πρέπει να μειωθεί το έλλειμμα με περικοπές στις δημόσιες δαπάνες κρατούν όμηρο την Ουάσιγκτον με προειδοποιήσεις για μια επικείμενη κρίση χρέους, παρ΄όλο που οι επενδυτές, οι οποίοι συνεχίζουν να αγοράζουν ομόλογα των ΗΠΑ, σαφώς πιστεύουν ότι δεν θα συμβεί μια τέτοια κρίση, και παρ’ όλο που η οικονομική ανάλυση λέει ότι μια τέτοια κρίση δεν θα μπορούσε να συμβεί.

Αν με ρωτήσετε, ήρθε η ώρα να σταματήσει να ανησυχεί η Ουάσιγκτον για αυτή την απειλή-φάντασμα. Και να σταματήσει να ακούει εκείνους που επικαλούνται αυτήν την ιστορία τρόμου για να περάσει το δικό τους.