Financial Times: Μήπως η Ελλάδα αποφάσισε να πει «όχι» στην Τρόικα;

Με τίτλο «Τι γίνεται όταν μία χώρα υπό διάσωση αποφασίσει τελικά να πει «όχι», το άρθρο χρεώνει στην ελληνική πλευρά την πάγια «ξεροκεφαλιά» στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και την άρνηση σε νέα μέτρα λιτότητας και χαρακτηρίζει ως μετά βίας αποκρυπτόμενη την οργή των διαπραγματευτών της τρόικα.

Επισημαίνει, μάλιστα, ότι οι εν εξελίξει συζητήσεις δεν συνιστούν απλά μια αλλαγή κλίμακας (ως προς την ένταση) αλλά μια αλλαγή επί της ουσίας.

Κάτι έχει αλλάξει στη διάθεση της Αθήνας
Επιφανειακά, γράφουν οι FT, oι διαφωνίες έχουν να κάνουν με τα γνωστά θέματα – δημοσιονομικό κενό, ιδιωτικοποιήσεις, διαρθρωτικές αλλαγές.
Αλλά για όσους ασχολούνται προσεκτικά με το ελληνικό πρόγραμμα, φαίνεται πως αυτό που αλλάζει είναι κάτι πολύ πιο θεμελιώδες: Η μηδέποτε ενθουσιώδης στις μεταρρυθμίσεις Αθήνα, έχει πλέον όλο και λιγότερους λόγους να συνεργάζεται.
«Αυτό που συμβαίνει πλέον είναι ότι οι πολιτικές απώλειες έχουν καταστεί προφανείς» αναφέρει ένας από τους διαπραγματευτές της τρόικας, ενώ το έντυπο εκτιμά ότι η αργοπορία στην επίτευξη της συμφωνίας δεν οφείλεται σε μια πάγια μεταρρυθμιστική κόπωση, αλλά στο ότι οι σκέψεις των Αθηνών αρχίζουν να οδεύουν προς κάτι που πολλοί φοβούνται ότι εξασθενεί τα κίνητρα για συμφωνία.

Ανησυχεί πολιτικά η κυβέρνηση
Σύμφωνα με το άρθρο η πλέον προφανής ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης είναι πλέον πολιτική. Η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία συρρικνώνεται και σε αντίθεση με την Πορτογαλία, η ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι ένα συμβατικό (mainstream) κόμμα που έχει στηρίξει το πρόγραμμα διάσωσης.

Η Ελλάδα δεν τρομάζει πλέον τις αγορές

Όλο και λιγότερους λόγους να συμφωνήσουν μεταξύ τους έχουν Αθήνα και τρόικα υποστηρίζει το άρθρο που αποδίδει τη δυστοκία των τελευταίων διαπραγματεύσεων όχι στα συνήθη παζάρια του πρόσφατου παρελθόντος αλλά σε μία δυναμική βαθύτερης ρήξης που αρχίζει να κυριαρχεί στις σκέψεις των δύο πλευρών.

«Η Ελλάδα έχει χάσει πλέον την δυνατότητα να τρομάζει τις διεθνείς αγορές αφού το σύνολο σχεδόν του χρέους της διακρατείται από τον επίσημο τομέα. (Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ΕΚΤ, ΔΝΤ). Οι δε αντιπαραθέσεις Αθήνας και τρόικας έχουν γίνει τόσο συνηθισμένες που ακόμη και το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες, μαθημένες στα καπρίτσια της Αθήνας, έχουν πάψει να «ενεργοποιούν τα ραντάρ τους».

Αποκαλεί «ακροαριστερό» τον ΣΥΡΙΖΑ -Το ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια

«Ο ακροαριστερός ΣΥΡΙΖΑ έχει πειθαναγκάσει πάσης φύσεως πολιτικούς της αριστεράς –συμπεριλαμβανομένων οπαδών του ΠΑΣΟΚ να στραφούν εναντίον του προγράμματος, (...) την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια, ευρισκόμενο πίσω ακόμη και από το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής».
Το άρθρο επισημαίνει ότι μία ακόμη μεγάλη πλην ολιγότερο παρατηρούμενη αλλαγή στο πεδίο των διαπραγματεύσεων είναι η επίτευξη δημοσιονομικού πλεονάσματος.
Κρίνει δε ο συντάκτης του ότι αυτό που ιστορικά έχει παρατηθεί είναι ότι δανειζόμενες χώρες που μπορούν και ανταποκρίνονται στις καθημερινές τους ανάγκες γίνονται όλο και λιγότερο συνεργάσιμες.
Και θεωρεί έτσι ότι τα κίνητρα της Ελλάδας να συνεχίσει να αποπληρώνει την Ε.Ε και την τρόικα ελαχιστοποιούνται εφόσον η κεντρική της τράπεζα μπορεί να στηρίξει τον χρηματοοικονομικό τομέα.
Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει και για την ευρωζώνη καθώς πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ένα τείχος προστασίας θα απέτρεπε πιθανή μετάδοση της ελληνικής κρίσης στην υπόλοιπη κοινή νομισματική περιοχή, υποστηρίζει το άρθρο που καταλήγει ως εξής:

Η επόμενη δόση θα δοθεί τον Μάιο -Εξοδος από την ευρωζώνη
«Η επόμενη μεγάλη αποπληρωμή δόσης της Ελλάδας προς την ΕΚΤ είναι προγραμματισμένη για τον Μάιο. Και ως τότε λίγοι λόγοι υπάρχουν να εκταμιευθεί κάποια βοήθεια προς την Αθήνα...
Πάντα υπήρχαν κάποιοι στην τρόικα που πίστευαν ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι αναπόφευκτη. Εάν η Αθήνα και οι πιστωτές της δεν καταφέρουν να βρουν περισσότερους λόγους για να συμβιβαστούν, ίσως οι χειρότεροι από τους φόβους αυτούς, βγουν αληθινοί

Θύελλα από την πρόταση για την κατάργηση της επικουρικής σύνταξης

 

 

Επίσης ο Ροβέρτος Σπυρόπουλος προτείνει ενιαίο ταμείο μισθωτών υπό την «ομπρέλα» του ΙΚΑ με τρεις κλάδους: αγρότες, μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι.

Ανοιχτό το ενδεχόμενο απορρόφησης των επικουρικών ταμείων από τα κύρια ταμεία ως αποτέλεσμα της  φθίνουσας πορείας των επικουρικών συντάξεων, οι οποίες έτσι και αλλιώς δεν τελούν υπό την εγγύηση του κράτους,  άφησε ο διοικητής του ΙΚΑ κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος, μιλώντας σε συνέδριο του ελληνοαμερικάνικου επιμελητηρίου για την απασχόληση και την ασφάλιση.

Ο κ. Σπυρόπουλος έκανε λόγο για συνέργεια κύριας και επικουρικής ασφάλισης στο πλαίσιο του σχεδίου που έχει επεξεργαστεί για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα εφαρμοστεί από 1/1/2015.

Το σχέδιο Σπυρόπουλου προβλέπει τη δημιουργία ενιαίου ταμείου μισθωτών υπό την ομπρέλα του ΙΚΑ σταδιακά σε 4-5 χρόνια με τρεις κλάδους (αγρότες , μισθωτοί δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και αυταπασχολούμενοι), για να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακος και καλύτερη οργάνωση.

Σύμφωνα με τον  κ. Σπυρόπουλο, οι πρόσθετες παροχές, συμπληρωματική σύνταξη και υπηρεσίες υγείας θα αποτελούν προσωπική επιλογή των ασφαλισμένων μέσω της ιδιωτικής  ασφάλισης και του θεσμού των  επαγγελματικών ταμείων, που έχει εισαχθεί στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με νόμο του 2002, ο οποίος παραμένει ουσιαστικά ανενεργός.

Το πλαίσιο για τα επαγγελματικά ταμεία πρέπει να εκσυγχρονιστεί, επiσήμανε ο κ. Σπυρόπουλος, με τη θέσπιση φορολογικών και άλλων κινήτρων. Πρότεινε, μάλιστα, στο πλαίσιο της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, εργοδότες και ΓΣΕΕ να συμπράξουν για τη δημιουργία επαγγελματικού ταμείου που θα καλύπτει όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό.

Ν. Μπογιόπουλος: «Δεν υπάρχουν λεφτά»; Κι αυτά, τότε, τι είναι;

Ο ήρωας του Μπρεχτ, ο Μακχίθ, αναρωτιόταν στην «Όπερα της Πεντάρας»: «Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας»...

Τα συγκλονιστικά στη Βουλή άργησαν μια μέρα! Αλλά ήρθαν! Την Κυριακή που μας πέρασε ακούσαμε για «τρύπια δολάρια» και για «μονομαχίες στο Ελ Πάσο», απολαύσαμε  πρωθυπουργικούς κουτσαβακισμούς και κοινοβουλευτικές «μαγκιές».  Αλλά τα σπουδαία – τα πραγματικά σπουδαία –  συνέβησαν τη Δευτέρα. Χωρίς κάμερες. Χωρίς απευθείας μεταδόσεις. Χωρίς πολλά- πολλά…

Τη Δευτέρα το βράδυ, λοιπόν, ο κ.Σταικούρας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, μετά από σχετική ερώτηση του Μανώλη Γλέζου, διαβίβασε στη Βουλή τον αναλυτικό κατάλογο ο οποίος περιλαμβάνει τα ποσά με τα οποία έχει τροφοδοτήσει το κράτος τις τράπεζες από την έναρξη της κρίσης, το 2008. Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται για πρώτη φορά  είναι  πλέον και  επίσημα! Είναι δικά τους! Έχουν την εγκυρότητα και την σφραγίδα των «σωτήρων»! Δεν πρόκειται για «συνωμοσιολογία»! Ούτε για ευφάνταστα σενάρια των «ψεκασμένων»!

Ο συγκεκριμένος κατάλογος, αν τον δει κανείς από τη σκοπιά του τραπεζίτη, μοιάζει με… ηλιοβασίλεμα.  Με τι μοιάζει αν τον δει κανείς με τα  μάτια του ελληνικού λαού θα το δούμε στη συνέχεια.  

Εχουμε και λέμε λοιπόν:

Από το 2008, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε τον νόμο  3723/2008 περί«Ενίσχυσης ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης», οι τραπεζίτες – από τον κρατικό κορβανά - έχουν λάβει:

• Το ποσό των 4,5 δις ευρώ  για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο.
• Το ποσό των 127,3 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο  για δάνεια των πιστωτικών ιδρυμάτων.
• Το ποσό των 10, 5 δις ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Εδώ προσθέστε και το ποσό των 2,4 δις ευρώ από το συγκεκριμένο κονδύλι που παραμένει ανεξόφλητο.

Εν ολίγοις:

Τα χρόνια της δυστυχίας, της καταστροφής της φτώχειας, της πείνας και της λεηλασίας, οι τράπεζες – μόνο δια αυτού του δρόμου – έχουν ενθυλακώσει το ποσό των 145 δις ευρώ!

Εδώ δυο παρατηρήσεις:

Πρώτον, κάποιοι συνήθεις «έξυπνοι οικονομολογούντες» θα ισχυριστούν ότι πολλά από αυτά τα ποσά αυτά δεν συνιστούν «ζεστό χρήμα», αλλά εγγυήσεις, και συνεπώς δεν θα πρέπει, τάχα, να υπολογίζονται στην καθαρή ενίσχυση των τραπεζών. Απαντάμε: Οι «σωτήρες», αυτοί δηλαδή που εγγυώνται  για τις τράπεζες, για τα σπίτια του κοσμάκη που βγαίνουν στον πλειστηριασμό εγγυώνται; Αυτοί που εγγυώνται για τις τράπεζες, από ποια τσέπη εγγυώνται, τη δική τους ή του ελληνικού λαού; Αυτοί που εγγυώνται για τις τράπεζες τα βάρη των εγγυήσεων και της εξόφλησης αυτών των εγγυήσεων στις πλάτες ποιών υποζυγίων τα φορτώνουν με τη μορφή των αλλεπάλληλων λαοκτόνων (και πάντα τελευταίων) μέτρων;

Δεύτερον, όταν λέμε ότι ο παραπάνω πακτωλός συνιστά ένα μόνο μέρος, από ένα μόνο δρόμο, της χρηματοδότησης των τραπεζών, εννοούμε ότι: Στα ποσά αυτά

• ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα 125 δις ευρώ που έχουν λάβει οι τράπεζες με τη μορφή ρευστότητας από την ΕΚΤ (έκθεση Eurobank – Μάης 2012)
• ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα 18 δις ευρώ από το PSI
• ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα 50 δις ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης!

Κατόπιν αυτών:

Υπάρχει ακόμα κάποιος που να μπορεί, τώρα πια, να ισχυριστεί ότι δεν καταλαβαίνει  ποιους ταΐζει  η πολιτική των Σαμαρά – Στουρνάρα – Βενιζέλου όταν φτάνει να φορολογεί μέχρι τα μαντριά και στάνες;  

Υπάρχει  ακόμα κάποιος που δεν καταλαβαίνει  για χάρη ποιών έρχονται πλειστηριασμοί στα σπίτια του κόσμου ή που καταλήγουν τα σφάγια  των λεηλατημένων μισθών και των συντάξεων;

Υπάρχει  κανείς που να μην καταλαβαίνει ότι «λεφτά – πράγματι – υπάρχουν», αλλά ότι η κύρια πηγή ανεύρεσής τους δεν βρίσκεται στο λαθρεμπόριο… τσιγάρων που λέει ο κ.Τσίπρας;

Στη χώρα των 2 εκατομμυρίων ανέργων, των 600.000 υποσιτισμένων παιδιών, των 6 στους 10 νέους που είναι άνεργοι, στη χώρα των συσσιτίων, των 400 ευρώ βασικό, των αστέγων και  των τρισ-χαρατσωμένων, μέσα στο διάστημα της γενικευμένης φτωχοποίησης και του κοινωνικού εξανδραποδισμού, μόνο από τα κρατικά ταμεία έχουν διατεθεί  145.000.000.000 (ο αριθμός – «ηλιοβασίλεμα» που λέγαμε…) σε μια χούφτα τραπεζίτες!

 Για όσους παριστάνουν ότι ακόμα και τώρα δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτός ο εξελισσόμενος και μονομερής «ταξικός πόλεμος» εις βάρος του ελληνικού λαού,  να το κάνουμε πιο «λιανό»:

• Το ποσό αυτό ισοδυναμεί  με τα 4/5 ολόκληρου του ΑΕΠ της χώρας, που παράγεται από εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά καταλήγει  σε κάποιους ελάχιστους.
• Το ποσό αυτό είναι 8 φορές μεγαλύτερο από το σύνολο των μισθών και των συντάξεων που προβλέπει το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2014.
• Το ποσό αυτό είναι 11 φορές μεγαλύτερο από το σύνολο των κονδυλίων που προβλέπονται  στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2014 για την κοινωνική ασφάλιση και την περίθαλψη ενός ολόκληρου λαού.
• Το ποσό αυτό είναι 6 φορές μεγαλύτερο από τους έμμεσους φόρους  που έρχονται να προστεθούν με το προσχέδιο του προϋπολογισμού στην καμπούρα του λαού για το 2014.

Και μιας και μιλάμε για καμπούρα, υπάρχει μια παλιά παροιμία: «Αν η καμήλα δεν γονάτιζε, δεν θα τηνε φορτώνανε».  

email: mpog@enikos.gr