Στην Ταϊβάν η Νάνσι Πελόζι – Σειρήνες συναγερμού στην Κίνα – Μαχητικά αεροσκάφη στον εναέριο χώρο

 

Η πολυθρύλητη επίσκεψη της Προέδρου της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, στην Ταϊβάν φαίνεται πως παίρνει σάρκα και οστά, παρά τις οξύτατες αντιδράσεις της Κίνας, η οποία όμως φαίνεται να τραβά το σκοινί.

Το αεροσκάφος που μεταφέρει τη Νάνσι Πελόζι στην πρωτεύουσα της Ταϊβάν, Ταϊπέι, έχει ήδη προσγειωθεί.

Μόλις προσγειώθηκε η Νάνσι Πελόζι στην Ταϊπέι, ανέβασε της εξής δήλωση στο Twitter:

«Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας μας στην Ταϊβάν τιμά την ακλόνητη δέσμευση της Αμερικής να υποστηρίξει τη ζωντανή Δημοκρατία της Ταϊβάν.

Οι συζητήσεις μας με την ηγεσία της Ταϊβάν επιβεβαιώνουν την υποστήριξή μας στον συνεργάτη μας και προωθούν τα κοινά μας ενδιαφέροντα, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης μιας ελεύθερης και ανοιχτής περιοχής Ινδο-Ειρηνικού.

Η αλληλεγγύη της Αμερικής με τα 23 εκατομμύρια ανθρώπους της Ταϊβάν είναι σήμερα πιο σημαντική από ποτέ, καθώς ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια επιλογή μεταξύ απολυταρχίας και δημοκρατίας.

Η επίσκεψή μας είναι μία από τις πολλές αντιπροσωπειών του Κογκρέσου στην Ταϊβάν – και σε καμία περίπτωση δεν έρχεται σε αντίθεση με τη μακροχρόνια πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, με γνώμονα τον νόμο για τις σχέσεις της Ταϊβάν του 1979, τα κοινά ανακοινωθέντα ΗΠΑ-Κίνας και τις Έξι Διαβεβαιώσεις».

Μόλις το αεροσκάφος της Προέδρου της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων γνωστοποίησε πως θα προσγειωθεί στην Ταϊπέι, άρχισαν να ηχούν οι σειρήνες στην Κινεζική επαρχία Fujian, που βρίσκεται απέναντι από την Ταϊβάν.

Μάλιστα κινεζικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν ότι μαχητικά αεροσκάφη κατευθύνονται προς τα στενά της Ταϊβάν, χωρίς να ανακοινωθεί ούτε ο προορισμός τους, ούτε ο σκοπός τους.

Απειλές Πούτιν στη Δύση: Οι κυρώσεις θα φέρουν καταστροφική αύξηση των τιμών για τους καταναλωτές

 

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σήμερα ότι η συνέχιση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστροφικές αυξήσεις των τιμών στις ενεργειακές αγορές, πλήττοντας τα νοικοκυριά σε όλη την Ευρώπη με ακόμη υψηλότερες τιμές.

«Ναι γνωρίζουμε ότι οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να αντικαταστήσουν τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους» , δήλωσε ο Πούτιν κατά την διάρκεια συνάντηση με υψηλόβαθμους αξιωματούχους. «Πάντως αναμένουμε ότι το αποτέλεσμα αυτού του είδους των ενεργειών να είναι μια αύξηση στις τιμές του φυσικού αερίου στην spot αγορά και μια αύξηση του κόστους των ενεργειακών πόρων για τους τελικούς καταναλωτές».

«Όλα αυτά δείχνουν για άλλη μια φορά ότι οι περιορισμοί που θέτουν οι κυρώσεις στη Ρωσία προκαλούν πολύ μεγαλύτερη ζημιά στις χώρες που τις επιβάλλουν. Η περαιτέρω χρήση των κυρώσεων μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη πιο σοβαρές, χωρίς υπερβολή, ακόμη και καταστροφικές συνέπειες στην παγκόσμια αγορά ενέργειας».

Έρχεται το τέλος του μονοπολικού κόσμου

 

«Η Ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» έγραφε ο Μαρξ και η ρήση μπορεί να είναι το καλύτερο σχόλιο για τους G7 που συνεδρίαζαν στη Γερμανία και φαντάζονταν έναν κόσμο στον οποίο θα συνεχίσουν να επιβάλλονται αγνοώντας τους BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) και την επικείμενη διεύρυνσή τους με το Ιράν και την Αργεντινή.

Οι G7 υπήρξαν παιδί της εποχής τους, αφού δημιουργήθηκαν το 1973 ως απάντηση στην πετρελαϊκή κρίση που συνόδευσε τον τέταρτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, που διαδραματίστηκε εκείνη τη χρονιά. Ετσι και σήμερα η αναβίωση και η διεύρυνση των BRICS έρχεται σε μια συγκυρία που η ενεργειακή κρίση και ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελούν τα κοσμογονικά γεγονότα της περιόδου. Στον αντίποδα, οι G7 δεν φαίνονται ικανοί να κινητοποιήσουν τη δύναμη που διατηρούσαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ώστε να ανασχέσουν τις διεισδύσεις του αντίπαλου δέους.

Πιθανή μια αποδολαριοποίηση;

Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός εν πολλοίς ηγεμόνευσε στον μεταπολεμικό κόσμο εξαιτίας τριών εργαλείων πολιτικής: της μαζικής βιομηχανικής παραγωγής, της υπέρμετρης στρατιωτικής ισχύος και της χρήσης του δολαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος. Η διάσκεψη και το συνακόλουθο σύστημα του Μπρέτον Γουντς επισφράγισαν την αμερικανική νομισματική κυριαρχία, η οποία μετατοπίστηκε σε επισφαλείς βάσεις όταν αποσυνδέθηκε από τον χρυσό μετά τη σχετική απόφαση του προέδρου Νίξον το 1971. Εν συνεχεία, η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ προκάλεσε το εγχείρημα της παγκοσμιοποίησης, το οποίο φιλοδοξούσε να θέσεις τις δυτικές επιταγές, π.χ. το ελεύθερο εμπόριο, στο επίκεντρο. Οποιοδήποτε κράτος αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες ή σκεφτόταν να εισέλθει στις δυτικές αγορές έπρεπε να υιοθετήσει τις «δομικές προσαρμογές» του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ. Δρόμος που για να περπατηθεί απαιτούσε επονείδιστα μέτρα, όμως δεν υπήρχε εναλλακτική, όπως

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου στη πηγή του