του Γιάνη Βαρουφάκη
Τον Απρίλιο του 2010, πριν υπογραφεί το Μνημόνιο 1,
έγραφα σε αυτές τις σελίδες:
«Έχουμε εμπλακεί σε μια ατέρμονη διαπραγμάτευση που μας σέρνει όλο και
κοντύτερα σε ένα Αργεντίνικο τάνγκο εντός της ευρωζώνης, με την
υποχρεωτική συμμετοχή και άλλων δεινοπαθούντων χωρών (π.χ. Ισπανία,
Πορτογαλία - ακόμα και Γαλλία), του οποίου η λογική κατάληξη είναι ο
προαναγγελθείς θάνατος του ευρώ.» Τον Ιανουάριο του 2011, αλλά και ξανά
(ως υπενθύμιση)
τον Ιανουάριο που μας πέρασε,
ξαναέγραφα: «Αυτή η Κρίση, αν την αφήσουμε να εξελιχθεί …, δεν θα
δείξει επιείκεια σε κανέναν. Δεν θα διαχωρίσει τον φαύλο από τον χρηστό,
τον Γερμανό βιομηχανικό εργάτη από τον αργόσχολο του ΟΣΕ, τον ιδιωτικό
από τον δημόσιο υπάλληλο, τον έλληνα μεροκαματιάρη στον Ορχομενό από τον
Πολωνό μετανάστη στο Παρίσι.»
Έως εδώ. Έχω κουραστεί, και σας...
Περισσότερα για το άρθρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε το άρθρο...