Το 2006, ενώ βρισκόταν στην Ινδονησία, έξι μηνών έγκυος, η δημοσιογράφος
του «Guardian», Αμπιγκέιλ Χάγουερθ, έκανε ένα πολύ ασυνήθιστο ρεπορτάζ.
Βρέθηκε επί τόπου την ώρα που μικρά κορίτσια υποβάλλονταν μαζικά στις
αίθουσες ενός σχολείου σε κλειτοριδεκτομή. Το σοκ ήταν τέτοιο που, όπως εξομολογείται σήμερα η
ίδια, δεν είχε βρει την δύναμη, μέχρι τώρα, να γράψει για αυτή την
βαρβαρότητα.
«Είναι 09.30 το πρωί μιας Κυριακής, και η ατμόσφαιρα στο σχολείο στην Μπαντούνγκ είναι γιορτινή. Μητέρες με μαντήλες και έντονα κραγιόν κουβεντιάζουν, και τρώνε γλυκά από καρύδα. Κάνει ζέστη, έχει θόρυβο και σχεδόν οι πάντες από τους 400 παρισταμένους χαμογελάνε. Αλλά η 12χρονη Σουμίνα μοιάζει σαν να θέλει να δώσει μπουνιά σε κάποιον. Τα μάτια της έχουν την σαστισμένη έκφραση ενός παιδιού που νιώθει προδομένο από τους δικούς του. Κάθεται σε μια πλαστική καρέκλα, και αντιστέκεται στις προσπάθειες που κάνει η μητέρα της να την ηρεμήσει με ένα ποτήρι γάλα και ένα μπισκότο», γράφει η ρεπόρτερ.
Και προσθέτει: «Μια ώρα αργότερα τα γεννητικά της όργανα ακρωτηριάστηκαν με ψαλίδι την ώρα που ήταν ξαπλωμένη επάνω σε ένα θρανίο. Εκείνο το πρωί, 248 κορίτσια υποβλήθηκαν στην ίδια βάρβαρη πρακτική. Η Σουμίνα ήταν το μεγαλύτερο, το μικρότερο ήταν μόλις πέντε μηνών». Τέτοιοι μαζικοί Ακρωτηριασμοί Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων (ΑΓΓΟ από το αρκτικόλεξο του όρου) γίνονται κάθε χρόνο από το 1958 στο Ασαλάαμ, ένα ισλαμικό ίδρυμα. Οι γονείς παίρνουν 7,5 ευρώ και ένα κουτί με φαγητό για κάθε κόρη που φέρνουν για κλειτοριδεκτομή.
«Άλλες φορές ακρωτηριάζεται μέρος ή ολόκληρη η κλειτορίδα, άλλες τα μικρά ή τα μεγάλα χείλη του αιδοίου. Συχνά γίνεται συρραφή της σχισμής για να είναι πιο στενή η είσοδος του κόλπου. Η πρακτική παρομοιάζεται συχνά με την ανδρική περιτομή, στην πραγματικότητα, όμως, το ακριβές αντίστοιχο για τους άνδρες είναι ο ευνουχισμός. Δεν είναι σπάνιο μικρά κορίτσια να πεθαίνουν επί τόπου τη στιγμή της κλειτοριδεκτομής, από την ακατάσχετη αιμορραγία ή τον αφόρητο πόνο και το σοκ»», συνεχίζει η Χάγουερθ.
«Οι απαρχές του χάνονται στα βάθη των αιώνων της αφρικανικής παράδοσης. Υποτίθεται ότι αυξάνει την απόλαυση για τον άνδρα και την μειώνει για την γυναίκα, ώστε να αποφεύγεται η σεξουαλική ελευθεριότητα εκ μέρους της και να μπορεί να αφοσιωθεί στην ανατροφή των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού. Ερευνες έχουν δείξει ότι για πολλές από τις ακρωτηριασμένες γυναίκες η σεξουαλική επαφή είναι μία πολύ οδυνηρή εμπειρία», γράφει η Χάγουερθ.
Είναι ένα αρχαίο έθιμο που επιβιώνει μέχρι σήμερα, κυρίως στην Αφρική, σε ορισμένες χώρες της Ασίας και ελάχιστες της Μέσης Ανατολής. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 100 έως 140 εκατ. κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί, παγκοσμίως, σε κάποιου είδους ΑΓΓΟ. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι 91,5 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια άνω των 9 ετών στην Αφρική έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή.
«Είναι 09.30 το πρωί μιας Κυριακής, και η ατμόσφαιρα στο σχολείο στην Μπαντούνγκ είναι γιορτινή. Μητέρες με μαντήλες και έντονα κραγιόν κουβεντιάζουν, και τρώνε γλυκά από καρύδα. Κάνει ζέστη, έχει θόρυβο και σχεδόν οι πάντες από τους 400 παρισταμένους χαμογελάνε. Αλλά η 12χρονη Σουμίνα μοιάζει σαν να θέλει να δώσει μπουνιά σε κάποιον. Τα μάτια της έχουν την σαστισμένη έκφραση ενός παιδιού που νιώθει προδομένο από τους δικούς του. Κάθεται σε μια πλαστική καρέκλα, και αντιστέκεται στις προσπάθειες που κάνει η μητέρα της να την ηρεμήσει με ένα ποτήρι γάλα και ένα μπισκότο», γράφει η ρεπόρτερ.
Και προσθέτει: «Μια ώρα αργότερα τα γεννητικά της όργανα ακρωτηριάστηκαν με ψαλίδι την ώρα που ήταν ξαπλωμένη επάνω σε ένα θρανίο. Εκείνο το πρωί, 248 κορίτσια υποβλήθηκαν στην ίδια βάρβαρη πρακτική. Η Σουμίνα ήταν το μεγαλύτερο, το μικρότερο ήταν μόλις πέντε μηνών». Τέτοιοι μαζικοί Ακρωτηριασμοί Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων (ΑΓΓΟ από το αρκτικόλεξο του όρου) γίνονται κάθε χρόνο από το 1958 στο Ασαλάαμ, ένα ισλαμικό ίδρυμα. Οι γονείς παίρνουν 7,5 ευρώ και ένα κουτί με φαγητό για κάθε κόρη που φέρνουν για κλειτοριδεκτομή.
«Άλλες φορές ακρωτηριάζεται μέρος ή ολόκληρη η κλειτορίδα, άλλες τα μικρά ή τα μεγάλα χείλη του αιδοίου. Συχνά γίνεται συρραφή της σχισμής για να είναι πιο στενή η είσοδος του κόλπου. Η πρακτική παρομοιάζεται συχνά με την ανδρική περιτομή, στην πραγματικότητα, όμως, το ακριβές αντίστοιχο για τους άνδρες είναι ο ευνουχισμός. Δεν είναι σπάνιο μικρά κορίτσια να πεθαίνουν επί τόπου τη στιγμή της κλειτοριδεκτομής, από την ακατάσχετη αιμορραγία ή τον αφόρητο πόνο και το σοκ»», συνεχίζει η Χάγουερθ.
«Οι απαρχές του χάνονται στα βάθη των αιώνων της αφρικανικής παράδοσης. Υποτίθεται ότι αυξάνει την απόλαυση για τον άνδρα και την μειώνει για την γυναίκα, ώστε να αποφεύγεται η σεξουαλική ελευθεριότητα εκ μέρους της και να μπορεί να αφοσιωθεί στην ανατροφή των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού. Ερευνες έχουν δείξει ότι για πολλές από τις ακρωτηριασμένες γυναίκες η σεξουαλική επαφή είναι μία πολύ οδυνηρή εμπειρία», γράφει η Χάγουερθ.
Είναι ένα αρχαίο έθιμο που επιβιώνει μέχρι σήμερα, κυρίως στην Αφρική, σε ορισμένες χώρες της Ασίας και ελάχιστες της Μέσης Ανατολής. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 100 έως 140 εκατ. κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί, παγκοσμίως, σε κάποιου είδους ΑΓΓΟ. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι 91,5 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια άνω των 9 ετών στην Αφρική έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε το άρθρο...