Τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο αντίπαλος του Χίτλερ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο» έχει εκτενές αφιέρωμα στον Μανώλη Γλέζο, στο σημερινό φύλλο της αυστριακής εφημερίδας«Βίνερ Τσάιτουνγκ», στον υπότιτλο του οποίου σημειώνεται πως «με τα 91 χρόνια του ο Μανώλης Γλέζος θα εκπροσωπήσει και πάλι την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο».
Στην αρχή του αφιερώματος αναφέρεται πως ο πρώτος αντίπαλός του ήταν ο Χίτλερ ο οποίος φέρεται να τον καταδίκασε ο ίδιος σε θάνατο,αλλά ο Μανώλης Γλέζος επέζησε και σήμερα, παρά τα 91 χρόνια του, συνεχίζει τον αγώνα του, όπως τότε, για μια καλύτερη Ευρώπη.
Στο αφιέρωμα γίνεται ιστορική αναδρομή στην ενεργό δράση του Μανώλη Γλέζου στην αντίσταση στην πατρίδα του κατά των ναζιστών πριν από 73 χρόνια, όταν το Μάιο του 1941, σε ηλικία 18 χρονών, είχε ανέβει στην Ακρόπολη και είχε κατεβάσει τη ναζιστική σημαία, σύμβολο της εξόντωσης δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων, ενώ αργότερα αγωνίστηκε κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, μένοντας για χρόνια έγκλειστος στις φυλακές για να απελευθερωθεί μόνον έπειτα από διεθνείς παρεμβάσεις διανοούμενων και καλλιτεχνών.
Από τότε είναι στρατευμένος στην πολιτική και τώρα βρίσκεται και πάλι στο Ευρωκοινοβούλιο ως ο μεγαλύτερος σε ηλικία ευρωβουλευτής, ζητώντας, μαζί με τους συναδέλφους του αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση την εγκατάλειψη της πολιτικής λιτότητας, ενώ μάχεται με πάθος για τις αποζημιώσεις από τη Γερμανία στα θύματα των ναζιστών στην Ελλάδα, λέγοντας πως τότε η Ελλάδα υπέφερε και έως σήμερα δεν έχει υπάρξει δικαιοσύνη.
Στο δημοσίευμα της «Βίνερ Τσάιτουνγκ» γίνεται εκτενής αναφορά στην πρόσφατη συνομιλία του Μανώλη Γλέζου με δημοσιογράφους στο Στρασβούργο, που ανατρίχιασαν ακούγοντας από τον ίδιο ότι ο λόγος που δεν εγκαταλείπει την πολιτική είναι το κάλεσμα των συντρόφων του που έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα και σε διαδηλώσεις, όπως επίσης εκείνων που εκτελέστηκαν και με τους οποίους είχε υπάρξει η υπόσχεση πως ο ένας δεν θα ξεχάσει τον άλλο.
Στη συνάντησή του με τους εκπροσώπους του Τύπου ο Μανώλης Γλέζος προειδοποίησε πως «στην Ελλάδα αποδομείται το κοινωνικό κράτος, απειλείται η δημοκρατική ελευθερία» και πως τα προωθούμενα από τη Γερμανία μέτρα λιτότητας όπως επίσης η αυξανόμενη επιρροή της κυβέρνησης του Βερολίνου βλάπτουν την ενότητα των ευρωπαϊκών κρατών, προσθέτοντας ότι «δεν θέλουμε μια γερμανική ούτε μια βρετανική Ευρώπη και οπωσδήποτε όχι μια υπερατλαντική», καθώς, όπως πρόσθεσε , η Ευρώπη δεν απελευθερώθηκε για αυτό τον σκοπό.
Στο αφιέρωμα σημειώνεται, μεταξύ άλλων, πως στη δεκαετία του 1980, από τον συνειδητοποιημένο κομμουνιστή Μανώλη Γλέζο, που μετά τον Πόλεμο είχε τιμηθεί στη Μόσχα με το Βραβείο Λένιν, προέκυψε ένας πολιτικός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που το 1984 εξελέγη με την Αριστερά ευρωβουλευτής.
Τονίζεται επίσης πως τις πεποιθήσεις του ο Μανώλης Γλέζος τις εκφράζει και στο δρόμο, όπου, το 2010 σε διαδήλωση δέχθηκε επίθεση με δακρυγόνα στο πρόσωπο από αστυνομικούς και εκείνες οι εικόνες του τραυματισμένου πολιτικού προκάλεσαν ευρεία αγανάκτηση αλλά και μια επιπλέον απόδειξη για τις ακλόνητες πεποιθήσεις του που δεν εγκαταλείπει ποτέ.
Προστίθεται ακόμη ότι ο 91χρονος πολιτικός ζητάει να γίνει η Ευρώπη πιο «πλουραλιστική» και να μπορεί να προσφέρει σε όλους, ενώ θεωρεί ότι η Ελλάδα προσφέρεται ως έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα μπορούσε να γίνει μία από τις τρεις έδρες του.
Στην αρχή του αφιερώματος αναφέρεται πως ο πρώτος αντίπαλός του ήταν ο Χίτλερ ο οποίος φέρεται να τον καταδίκασε ο ίδιος σε θάνατο,αλλά ο Μανώλης Γλέζος επέζησε και σήμερα, παρά τα 91 χρόνια του, συνεχίζει τον αγώνα του, όπως τότε, για μια καλύτερη Ευρώπη.
Στο αφιέρωμα γίνεται ιστορική αναδρομή στην ενεργό δράση του Μανώλη Γλέζου στην αντίσταση στην πατρίδα του κατά των ναζιστών πριν από 73 χρόνια, όταν το Μάιο του 1941, σε ηλικία 18 χρονών, είχε ανέβει στην Ακρόπολη και είχε κατεβάσει τη ναζιστική σημαία, σύμβολο της εξόντωσης δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων, ενώ αργότερα αγωνίστηκε κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, μένοντας για χρόνια έγκλειστος στις φυλακές για να απελευθερωθεί μόνον έπειτα από διεθνείς παρεμβάσεις διανοούμενων και καλλιτεχνών.
Από τότε είναι στρατευμένος στην πολιτική και τώρα βρίσκεται και πάλι στο Ευρωκοινοβούλιο ως ο μεγαλύτερος σε ηλικία ευρωβουλευτής, ζητώντας, μαζί με τους συναδέλφους του αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση την εγκατάλειψη της πολιτικής λιτότητας, ενώ μάχεται με πάθος για τις αποζημιώσεις από τη Γερμανία στα θύματα των ναζιστών στην Ελλάδα, λέγοντας πως τότε η Ελλάδα υπέφερε και έως σήμερα δεν έχει υπάρξει δικαιοσύνη.
Στο δημοσίευμα της «Βίνερ Τσάιτουνγκ» γίνεται εκτενής αναφορά στην πρόσφατη συνομιλία του Μανώλη Γλέζου με δημοσιογράφους στο Στρασβούργο, που ανατρίχιασαν ακούγοντας από τον ίδιο ότι ο λόγος που δεν εγκαταλείπει την πολιτική είναι το κάλεσμα των συντρόφων του που έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα και σε διαδηλώσεις, όπως επίσης εκείνων που εκτελέστηκαν και με τους οποίους είχε υπάρξει η υπόσχεση πως ο ένας δεν θα ξεχάσει τον άλλο.
Στη συνάντησή του με τους εκπροσώπους του Τύπου ο Μανώλης Γλέζος προειδοποίησε πως «στην Ελλάδα αποδομείται το κοινωνικό κράτος, απειλείται η δημοκρατική ελευθερία» και πως τα προωθούμενα από τη Γερμανία μέτρα λιτότητας όπως επίσης η αυξανόμενη επιρροή της κυβέρνησης του Βερολίνου βλάπτουν την ενότητα των ευρωπαϊκών κρατών, προσθέτοντας ότι «δεν θέλουμε μια γερμανική ούτε μια βρετανική Ευρώπη και οπωσδήποτε όχι μια υπερατλαντική», καθώς, όπως πρόσθεσε , η Ευρώπη δεν απελευθερώθηκε για αυτό τον σκοπό.
Στο αφιέρωμα σημειώνεται, μεταξύ άλλων, πως στη δεκαετία του 1980, από τον συνειδητοποιημένο κομμουνιστή Μανώλη Γλέζο, που μετά τον Πόλεμο είχε τιμηθεί στη Μόσχα με το Βραβείο Λένιν, προέκυψε ένας πολιτικός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που το 1984 εξελέγη με την Αριστερά ευρωβουλευτής.
Τονίζεται επίσης πως τις πεποιθήσεις του ο Μανώλης Γλέζος τις εκφράζει και στο δρόμο, όπου, το 2010 σε διαδήλωση δέχθηκε επίθεση με δακρυγόνα στο πρόσωπο από αστυνομικούς και εκείνες οι εικόνες του τραυματισμένου πολιτικού προκάλεσαν ευρεία αγανάκτηση αλλά και μια επιπλέον απόδειξη για τις ακλόνητες πεποιθήσεις του που δεν εγκαταλείπει ποτέ.
Προστίθεται ακόμη ότι ο 91χρονος πολιτικός ζητάει να γίνει η Ευρώπη πιο «πλουραλιστική» και να μπορεί να προσφέρει σε όλους, ενώ θεωρεί ότι η Ελλάδα προσφέρεται ως έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα μπορούσε να γίνει μία από τις τρεις έδρες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε το άρθρο...