Reuters: Πλαφόν στις ετήσιες πληρωμές ελληνικού χρέους από την ΕΕ

Οι χώρες της Ευρωζώνης εξετάζουν το ενδεχόμενο να βάλουν πλαφόν στις ετήσιες δαπάνες για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους. Το πλαφόν θα είναι στο 15% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) στα πλαίσια της ελάφρυνσης του χρέους μακροπρόθεσμα αναφέρει το Reuters, επικαλούμενο αξιωματούχους της Ευρωζώνης.

Το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους έχει γίνει αντικείμενο αντιπαράθεσης κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου με τις χώρες της Ευρωζώνης να αποκλείουν ονομαστικό κούρεμα του ελληνικού χρέους ύψους 197 δισ. ευρώ που διακρατούν.

Το χρέος διαμορφωνόταν στα 301,5 δισ. ευρώ ή 168,8% του ΑΕΠ τον περασμένο Απρίλιο από 177,1% το 2014. Η μείωση οφείλεται πιθανόν στο γεγονός ότι η Ελλάδα χρησιμοποίησε τα αποθεματικά των φορέων της γενικής κυβέρνησης για να κάνει πληρωμές το πρώτο εξάμηνο του 2015 χωρίς να λάβει νέο δάνειο.

Η νέα συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της ΕΕ προβλέπει να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης που αρχικά τοποθετείτο τον Οκτώβριο αλλά τώρα ίσως πάει πιο πίσω.

Απο την πλευρά του, το ΔΝΤ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα αν το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν καταστεί διαχειρίσιμο.

Σύμφωνα με αξιωματούχο της Ευρωζώνης που μίλησε στο Reuters υπάρχει σύγκλιση ότι αυτός είναι ο τρόπος που θα πρέπει να προχωρήσουν.

Αλλος αξιωματούχος ανέφερε ότι το υψηλό χρέος ως προς το ΑΕΠ της Ελλάδας δεν αντανακλά τα πολύ χαμηλά επιτόκια, τις μεγάλες περιόδους χάριτος και τις μεγάλες ωριμάνσεις.

Το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους διαμορφώνεται στο 11% περίπου το 2015 και θα μειωθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια αλλά θα αυξηθεί μετά την λήξη της περιόδου χάριτος στα δάνεια της Ευρωζώνης.

Ενας τρίτος αξιωματούχος της Ευρωζώνης ανέφερε στο Reuters ότι το πλαφόν στο ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης θα επιτρέψει επίσης στην Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές και να δανεισθεί καθώς οι ιδιώτες επενδυτές θα αισθάνονται πιο σίγουροι.

Οι ίδιοι αναφέρουν ότι το 15% είναι αυθαίρετο νούμερο αλλά πιθανότατα θα γίνει αποδεκτό από το ΔΝΤ.

Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ δήλωσε στις 17 Αυγούστου ότι «το ΔΝΤ λέει ότι ως το 15% είναι ΟΚ και σ” αυτή την περίπτωση το χρέος είναι διαχειρίσιμο.»

Πηγή

Η Αργεντινή, τα αρπακτικά και η Ελλάδα

 

“ Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τη διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία του σημερινού περιστατικού. ”

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Πέμπτη, 31 Ιουλίου 2014 14:47

Η Αργεντινή δεν είχε εναλλακτική από το να «επιλέξει», όπως και έπραξε χτες το βράδυ, την επίσημη ανακήρυξη της νέας «χρεοκοπίας» της. Ο μόνος τρόπος να απέφευγε το νέο περιστατικό χρεοκοπίας (default) ήταν να υποκύψει στις πιέσεις δικαστηρίου της Νέας Υόρκης να αποπληρώσει στο ακέραιο τα ομόλογα που είχαν αγοράσει «αρπακτικά ταμεία». Αυτό θα ήταν εξίσου αδύνατο, καθώς η Αργεντινή απλά δεν έχει τα χρήματα να το κάνει, όσο και απαράδεκτο – για τους πιο κάτω λόγους.

Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τη διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία του σημερινού περιστατικού.

Προϊστορία

Το 2001 η Αργεντινή χρεοκόπησε. Πολύ απλά, το κράτος δεν είχε τα χρήματα, και δεν έβρισκε τα νέα δανεικά, που χρειαζόταν για να αποπληρώσει 100 δισ. δολάρια δημόσιου χρέους. Προέβη σε στάση πληρωμών, υποτίμησε το νόμισμά της, είδε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της να εξανεμίζεται, όμως μέσα σε δύο χρόνια (με τη βοήθεια της αυξημένης ζήτησης για τις εξαγωγές της από την Κίνα) βρέθηκε να αναπτύσσεται εντυπωσιακά – βλ. το γράφημα το οποίο καταγράφει το κατά κεφαλή ΑΕΠ της χώρας σε δολάρια.

Όλον αυτόν τον καιρό, από το 2001 έως σήμερα, η Αργεντινή παραμένει εκτός αγορών – απλά, δεν δανείζεται από τις χρηματαγορές οι οποίες, έως ότου διευθετηθούν τα παλιά της χρέη, απέχουν από τις εκδόσεις ομολόγων της χώρας.

Από το 2002 και μετά, οι δανειστές της ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με την αργεντίνικη κυβέρνηση ώστε να διευθετηθούν τα παλιά χρέη. Οι μεγάλες τράπεζες (κυρίως αμερικανικές και ισπανικές) τελικά τα βρήκαν με το Μπουένος Άιρες και συμφώνησαν σε μερική πληρωμή των χρεών εκείνων, με όρους αρκετά συμφέροντες για τις τράπεζες.

Εκεί όμως που ήταν όλοι έτοιμοι για να κλείσει το θέμα, με την καταβολή των συμφωνημένων ποσών από το κράτος της Αργεντινής προς τις μεγάλες τράπεζες, έκαναν την εμφάνισή τους τα «αρπακτικά ταμεία». Γιατί ονομάζονται «αρπακτικά» αυτά τα ταμεία; Πρόκειται για hedge funds τα οποία, όλον τον καιρό που γίνονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ τραπεζών και κυβέρνησης, αγόραζαν κάποια από τα παλιά ομόλογα της Αργεντινής, σε τιμές λιγότερες από το 5% της ονομαστικής τους αξίας (π.χ. $2 ή $3 για ένα ομόλογο αξίας $100 ή και $1000), με σκοπό να τορπιλίσουν τις διαπραγματεύσεις. Πώς τις τορπίλισαν; Πηγαίνοντας σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης (καθώς τα ομόλογα αυτά ήταν «γραμμένα» σε όρους του Δικαίου των ΗΠΑ) και απαιτώντας από το δικαστήριο να εκδόσει απαγόρευση αποπληρωμής των μεγάλων τραπεζών (στο πλαίσιο της συμφωνίας των τελευταίων με την Αργεντινή για μερική αποπληρωμή των χρεών της τελευταίας) αν πρώτα δεν εισπράξουν οι ίδιοι το 100% της αξίας των ομολόγων που είχαν αγοράσει.

Πιο απλά, ας πάρουμε μια τράπεζα, π.χ. την Bank of America που είχε δανείσει στην Αργεντινή $100 και η οποία, μετά τις διαπραγματεύσεις θα λάμβανε από την Αργεντινή $40. Έρχεται το «αρπακτικό ταμείο», το οποίο κατέχει κι αυτό ομόλογο αξίας $100, το οποίο το αγόρασε προς $2, και απαιτεί να μην πληρωθεί η Bank of America τα $40 που έχει λαμβάνειν αν το ίδιο δεν πάρει... $100. Όπερ και αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει το δικαστήριο της Νέας Υόρκης.

Η Αργεντινή απάντησε στην απόφασή αυτή προσφέροντας στα «αρπακτικά ταμεία» τους ίδιους όρους που συμφώνησε με τις μεγάλες τράπεζες: να δώσει και σε αυτούς $40 για το ομόλογο που είχαν αγοράσει προς $2. «Όχι!», ούρλιαξαν τα «αρπακτικά ταμεία». «Απαιτούμε $100!» Και πάλι ο αμερικανός δικαστής συμφώνησε μαζί τους.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν έγιναν έξαλλοι μόνο οι πολίτες της Αργεντινής με αυτή την απόφαση-τορπίλη αλλά και οι μεγάλες τράπεζες που, μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, δεν θα πάρουν τα λεφτά τους. Να γιατί ήταν αδύνατον, όπως έγραφα πιο πάνω, να συμφωνήσει η κυβέρνηση της Αργεντινής με αυτή την απόφαση: Μια τέτοια υποχώρηση θα εξόργιζε ακόμα περισσότερο τις μεγάλες τράπεζες οι οποίες θα απαιτούσαν κι εκείνες πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων τους.

Τι σημαίνει η σημερινή, νέα «χρεοκοπία» για την Αργεντινή;

Για το κράτος της Αργεντινής δεν σημαίνει πολλά. Έτσι κι αλλιώς, η Αργεντινή δεν δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές από το 2001. Αν και θα ήθελε να επιστρέψει σε αυτές, και το σημερινό αδιέξοδο αναβάλλει αυτή την «επιστροφή», δεν θα αλλάξει κάτι στα δημοσιονομικά του αργεντίνικου κράτους, το οποίο 13 χρόνια τώρα έχει μάθει να επιβιώνει εκτός αγορών. Αν υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος, αυτός θα αφορά ιδιωτικές αργεντίνικες εταιρείες που ίσως αναγκαστούν να πληρώνουν υψηλότερο επιτόκιο για χρήματα που δανείζονται στο εξωτερικό, λόγω της κακής ψυχολογίας που δημιουργεί όλη αυτή η «υπόθεση». Σε μια περίοδο που προδιαγράφεται όλο και πιο δύσκολη για την Λατινική Αμερική, κάτι τέτοιο δεν βοηθά το σύνολο της αργεντίνικης οικονομίας.

Τι σημαίνει για τη διεθνή οικονομία;

Το ΔΝΤ παρακολουθεί όλο αυτό το δράμα, το οποίο εξελίσσεται στην Νέα Υόρκη, με αγωνία και θυμό. Γνωρίζει καλά πως πολλών χωρών το δημόσιο χρέος είναι μη βιώσιμο, σε όλο τον κόσμο, και πως, ως μη βιώσιμο, θα κουρευτεί. Για την ακρίβεια, το ΔΝΤ (ορθώς σκεπτόμενο) προωθεί τέτοια κουρέματα ως τον μόνο τρόπο να επανα-ισορροπήσει η διεθνής οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του δικαστηρίου της Ν. Υόρκης να συνταχθεί στο πλευρό των «αρπακτικών» προκαλεί έντονη ανησυχία, καθώς προϊδεάζει για μελλοντικές προσπάθεις των «αρπακτικών» να τορπιλίσουν συμφωνίες αναδιάρθρωσης χρέους μεταξύ των κρατών και των δανειστών τους. Εν ολίγοις, το εν λόγω αμερικανικό δικαστήριο κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει τη διεθνή οικονομία. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν στο ΔΝΤ και αλλού.

Και η Αμερική;

Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ η κουβέντα έχει ανάψει. Οι μεγάλες τράπεζες νιώθουν να υπονομεύονται από τα δικά τους τα δικαστήρια, τα οποία αποφαίνονται υπέρ των «αρπακτικών». Στις συζητήσεις μου επί του θέματος με αμερικανούς αξιωματούχους, τους προηγούμενους μήνες, ήρθα αντιμέτωπος με μια ενδιαφέρουσα άποψη. Όταν τους ρώτησα, με έντονη κριτική διάθεση απέναντι στον συγκεκριμένο αμερικανό δικαστή, πώς είναι δυνατόν ένας δικαστής να υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση χρέους μιας μεγάλης χώρας και των μεγαλύτερων τραπεζών στον κόσμο, έλαβα την εξής ενδιαφέρουσα απάντηση:

«Ο εν λόγω δικαστής προσέφερε στην κυβέρνηση μια καλή υπηρεσία. Δεν είναι ότι συντάσσεται ο ίδιος με τα αρπακτικά ταμεία. Απλά, ο δικαστής στέλνει ένα μήνυμα, μια προειδοποίηση, στην Ουάσινγκτον, ότι το αμερικανικό δίκαιο χωλαίνει – ότι είναι γραμμένο με τρόπο που ευννοεί αυτές τις ύπουλες στρατηγικές των αρπακτικών. Είναι σαν να λέει στο νομοθετικό σώμα ότι πρέπει να αλλάξουν τον νόμο. Αν έπαιρνε το μέρος της Αργεντινής σε αυτή την περίπτωση, θα παραβίαζε, κατά την γνώμη του, τον νόμο μια φορά αλλά την επόμενη φορά, άλλος δικαστής, θα συντασσόταν με τα αρπακτικά. Ώρα λοιπόν να αλλάξει το αμερικανικό πτωχευτικό δίκαιο όσον αφορά ξένα κρατικά ομόλογα τα οποία υπόκεινται στο αμερικανικό δίκαιο».

Ίδωμεν αν η Ουάσινγκτον θα αλλάξει τον νόμο με τρόπο που να αφαιρεί από τα «αρπακτικά» το δικαίωμα να τορπιλίζουν λογικές συμφωνίες όπως η προκείμενη μεταξύ Αργεντινής και τραπεζών.

Και η Ελλάδα;

Στο πλαίσιο του κάκιστης ποιότητας δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα, ακούω να φωνάζουν κάποιοι: «Είδατε τι θα γινόταν το 2010 αν κάναμε στάση πληρωμών; Αργεντινή θα γινόμασταν. Θα μας έτρεχαν τα «αρπακτικά ταμεία» στα δικαστήρια της Ν. Υόρκης».

Πρόκειται είτε για άγνοια είτε για ηθελημένη γελοιότητα: Τα ελληνικά κρατικά ομόλογα το 2010 ήταν, ως επί το πλείστον, γραμμένα σε όρους ελληνικού Δικαίου και, ως εκ τούτου, τα αμερικανικά και βρετανικά δικαστήρια δεν θα δεχόντουσαν να συζητήσουν καν αγωγές από «αρπακτικά ταμεία», τα οποία θα έπρεπε να καταφύγουν στα ελληνικά δικαστήρια (όπου βέβαια δεν θα είχαν καμιά τύχη). Η τραγωδία μας ήταν ότι δεν κάναμε το 2010 στάση πληρωμών και δεν προκαλέσαμε την αναδιάρθρωση του χρέους μας πριν λάβουμε νέα δάνεια. Ακόμα χειρότερα, όταν ήρθε η αναδιάρθρωση του 2012 (το PSI), με δική μας πρωτοβουλία, τα νέα ομόλογα που εκδώσαμε (προς ανταλλαγή με τα παλιά) εκδόθηκαν σε όρους βρετανικού δικαίου. Άρα, μόνο από το 2012 και μετά γίναμε και εμείς υποχείρια των «αρπακτικών ταμείων», ευτυχώς μόνο όσον αφορά το 10% του χρέους μας – καθώς το υπόλοιπο είναι στα χέρια της τρόικας και, συνεπώς, εκτός του πεδίου δόξας των «αρπακτικών». Το ζητούμενο είναι, εδώ που φτάσαμε, μια αναδιάρθρωση όχι μόνο των χρεών αυτών αλλά και, παράλληλα, των τεραστίων, εν δυνάμει, ζημιών των τραπεζών «μας». Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ΠΗΓΗ: protagon.gr

Πιέζει το ΔΝΤ για νέα μέτρα - Παραμένει η έκτακτη εισφορά

---

Πιέζει το ΔΝΤ για νέα μέτρα - Παραμένει η έκτακτη εισφορά

Τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης και την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ανέμενε τελικώς το ΔΝΤ για να δώσει στη δημοσιότητητα τον δικό του «οδικό χάρτη» για την οικονομία.

Εμφανώς θορυβημένο για τη στροφή πολιτικής που επιχειρεί η κυβέρνηση, ο κύριος Τόμσεν και η ομάδα του τονίζουν, επί λέξει, ότι:

- μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή είναι αναγκαία για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους.

- το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει να διατηρηθεί σε πάνω από 4% του ΑΕΠ για πολλά χρόνια στο μέλλον.

- οι υποσχέσεις των πολιτικών ηγετών για «κοινωνικά οφέλη» και «όχι νέα μέτρα» δείχνουν ότι η πολιτική δέσμευση για τη στρατηγική του χρέους θα δοκιμαστεί σοβαρά.

- η στρατηγική αυτή δεν αφήνει περιθώρια για τυχόν αξιοσημείωτες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μέχρι τις εθνικές εκλογές του 2016.

- για να επιτευχθεί η αναγκαία πρόσθετη δημοσιονομική προσαρμογή χωρίς περαιτέρω περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι οποίες παραμένουν σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με το ΑΕΠ, είναι δυνατό μόνο με δραματική βελτίωση στην αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα.

Επί της ουσίας:
- η έκθεση του ΔΝΤ συνοδεύεται και από την επιστολή που υπογράφουν οι κύριοι Σαμαράς, Στουρνάρας και Προβόπουλος (αν και η μία τουλάχιστον «υπογραφή» δεν θα έχει πλέον ρόλο στα πράγματα). Εκεί η κυβέρνηση αναλαμβάνει τη δέσμευση ότι θα λάβει και κάθε άλλο αναγκαίο επιπρόσθετο μέτρο, αν απαιτηθεί. Το φραστικό της επιστολής επαναλαμβάνεται μεν στερεότυπα κάθε φορά που ζητά την εκταμίευση δόσεως η χώρα (ανά τρεις ή έξι μήνες) αλλά στο υπουργείο Οικονομικών επιμένουν (με ανακοίνωση που εξέδωσε) ότι ούτε αυτή τη φορά θα χρειαστούν νέα πρόσθετα μέτρα.

- για την περίοδο από το δεύτερο εξάμηνο του 2014 έως και το τέλος του 2017 πρέπει να εφαρμοστούν δημοσιονομικά μέτρα, που ξεκινούν από 3 δισ. και θα μπορεί να φτάσουν και στα 8,8 δισ. ευρώ.

- μόνο για το δεύτερο εξάμηνο του 2014 προβλέπεται να εφαρμοστούν ή να επιλεγούν νέα δημοσιονομικά μέτρα ύψους έως 1,3 δισ. ευρώ, μεταξύ των οποίων:

α) νέο σύστημα παρακράτησης φόρου εισοδήματος επί μισθών και συντάξεων (pay-as-you-earn) με το οποίο θα γίνεται προείσπραξη του φόρου που αναλογεί στα συνολικά εισοδήματα του φορολογουμένου. Το σύστημα αυτό θα ισχύσει από 1-1-2015 το αργότερο και προβλέπει τον υπολογισμό της μηνιαίας παρακράτησης φόρου εισοδήματος με ενιαίο τρόπο για το άθροισμα μισθών ή κύριων και επικουρικών συντάξεων, βάσει της ισχύουσας φορολογικής κλίμακας για μισθωτούς και συνταξιούχους. Με το σύστημα οι κρατήσεις φόρου επί των κύριων και των επικουρικών συντάξεων θα αυξηθούν σημαντικά, μειώνοντας αντίστοιχα τα καθαρά ποσά που λαμβάνουν οι συνταξιούχοι ανά μήνα.

β) μείωση των ανωτάτων ορίων δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού κατά 320 εκατ. ευρώ και τη λήψη άλλων διαρθρωτικών μέτρων ύψους περίπου 220 εκατομμυρίων, όπως η μείωση των ανώτατων ορίων δαπανών των κονδυλίων εκτός προϋπολογισμού (100 εκατ. ευρώ) και η περικοπή δαπανών για στρατιωτικές προμήθειες κατά περίπου 50 εκατ. ευρώ.

γ) μείωση των περιθωρίων αποσβέσεων για τις ελληνικές επιχειρήσεις και φορολόγηση των ατομικών επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών με 26% στο σύνολο του καθαρού – πραγματικού ή τεκμαρτού – εισοδήματός τους, από το πρώτο ευρώ. Το μέτρο εκτιμάται ότι θα αποδώσει επιπλέον έσοδα ύψους τουλάχιστον 350 εκατ. ευρώ.

Η δέσμευση για πρόσθετα μέτρα έως 8,8 δισ. ευρώ αποσκοπεί να «κλείσει» τα δημοσιονομικά κενά της περιόδου 2015-2017. Το ΔΝΤ εκτιμά το δημοσιονομικό κενό του 2015 στο επίπεδο του 1,8-2 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ) και το δημοσιονομικό κενό του 2016 στα 3,7 δισ. ευρώ. Επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ εκτιμάται ότι θα είναι το δημοσιονομικό κενό του 2017. Δηλαδή, αν δεν ληφθούν μέτρα ύψους 2 δισ. το 2015, το ΔΝΤ εκτιμά πως η «τρύπα» θα φτάσει στην τριετία 2015-2017 στα 7,5 δισ. ευρώ. Μαζί με τα μέτρα ύψους 1,3 δισ. ευρώ για το δεύτερο εξάμηνο του 2014, τότε το συνολικό ποσό των νέων δημοσιονομικών μέτρων της περιόδου από το δεύτερο εξάμηνο του 2014 έως το τέλος του 2017 φθάνει τα 8,8 δισ. ευρώ.

Παράταση της έκτακτης εισφοράς
Ήδη, όπως προκύπτει από τα όσα αναφέρει το ΔΝΤ, η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να παρατείνει την εφαρμογή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και κατά τα έτη από το 2015 και μετά. Το κείμενο του Μνημονίου Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών (ΜΟΧΠ), το οποίο συνοδεύει την έκθεση του ΔΝΤ προβλέπει ότι «έχουμε την πρόθεση να κλείσουμε το δημοσιονομικό κενό με την επέκταση δημοσιονομικών μέτρων που λήγουν. Σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις, πιστεύουμε ότι θα είναι αναγκαίο να επεκταθεί η επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης».

Στο οικονομικό επιτελείο υποστηρίζουν πάντως ότι η πρόβλεψη αυτή θα απαλειφθεί τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο, κατά την κατάρτιση του νέου προϋπολογισμού, όταν διαπιστωθεί πως το δημοσιονομικό κενό του 2015 θα είναι τελικά πολύ μικρότερο, όπως εκτιμούν ήδη οι ίδιοι.

Για το λόγο αυτό μάλιστα, τέθηκε και η πρόβλεψη πως αν επιτευχθεί υπέρβαση της πρόβλεψης για τα έσοδα του φετινού προϋπολογισμού, θα εξετάσουν σε διαβούλευση με την Τρόικα το ενδεχόμενο μείωσης των υψηλών φορολογικών συντελεστών με ταυτόχρονη εφαρμογή μέτρων για την περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης.

Παράλληλα σχεδιάζονται:
1. Νέες ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος: Θα νομοθετηθούν τον προσεχή Σεπτέμβριο περαιτέρω αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος που θα αποσκοπούν στην απλοποίηση της νομοθεσίας και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Στο πλαίσιο αυτό:

α) Θα επανεξεταστούν οι εναπομείνασες απαλλαγές από τη φορολογία εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων και των εξαιρέσεων που θεσπίστηκαν στο φόρο υπεραξίας ακινήτων (για τα ακίνητα που έχουν στην κατοχή τους οι πωλητές πριν από το 1994, για τα πρώτα 25.000 ευρώ της προκύπτουσας υπεραξίας κ.λπ.)

β) Θα εξεταστεί ο επανασχεδιασμός της νομοθεσίας για την επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης. Αυτή τη στιγμή, η εισφορά επιβάλλεται με συντελεστές κλιμακούμενους από 1%-4% σε όσους φορολογούμενους εμφανίζουν ατομικό – πραγματικό ή τεκμαρτό – ετήσιο εισόδημα μεγαλύτερο των 12.000 ευρώ. Θα εξεταστούν αλλαγές τόσο στο αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ όσο και στους συντελεστές.

γ) Θα τροποποιηθεί εκ νέου με σκοπό να βελτιωθεί η νομοθεσία για τη φορολόγηση της υπεραξίας των μετοχών.

3) Περικοπές στις απαλλαγές από τον νέο φόρο ακινήτων. Οι απαλλαγές και οι εξαιρέσεις από τον Ενιαίο Φόρο Ακινήντων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) θα επανεξεταστούν το φθινόπωρο και όσες θεωρηθούν αναποτελεσματικές ή άδικες θα καταργηθούν από την 1η-1-2015.

4) Ανατροπές στο νομοθετικό καθεστώς του ΦΠΑ. Από την 1η-1-2015 θα τεθούν σε ισχύ νέες ρυθμίσεις που θα αλλάζουν ριζικά το ισχύον σήμερα στη χώρα μας καθεστώς ΦΠΑ. Η κυβέρνηση δεσμεύθηκε να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του ΦΠΑ με στόχο την απλοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας και στο πλαίσιο αυτό θα υποχρεωθεί να προχωρήσει στην κατάργηση όλων των εξαιρέσεων και των απαλλαγών καταργώντας όλους τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ! Στο στόχαστρο θα μπουν οι χαμηλότεροι κατά 30% συντελεστές ΦΠΑ που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου, καθώς επίσης και οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ 13%, για τα τρόφιμα, τις υπηρεσίες μεταφορών, την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, την παροχή ύδρευσης τις επισκευές παλαιών κατοικιών και 6,5% για τα φάρμακα, τα βιβλία και τον τουρισμό!

Όπως επισημαίνει, χαρακτηριστικά, το ΔΝΤ, «το Ελληνικό σύστημα του ΦΠΑ είναι γεμάτο με προνομιακούς συντελεστές και εξαιρέσεις που στρεβλώνουν τις καταναλωτικές επιλογές και δεν παρέχουν στοχευμένες ενισχύσεις», γεγονός το οποίο «αντικατοπτρίζει ένα αρκετά μεγάλο κενό πολιτικής». Στην έκθεση αναφέρατι πως οι αρχές «δεσμεύτηκαν για τη μεταρρύθμιση της πολιτικής για τον ΦΠΑ και τη διοίκηση».

5) Νέες επαχθείς ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό. Οι Ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν να επανεξετάσουν την αναγκαιότητα για περαιτέρω μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, με στόχο να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα και να αυξήσουν την αναλογιστική ισορροπία. Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι οι σταδιακές περικοπές από το 2010 μέχρι σήμερα, οι οποίες στόχευαν στις υψηλότερες συντάξεις, βοήθησαν στο να συγκρατηθεί η μακροπρόθεσμη αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Όμως, όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, μια σειρά από «προβλήματα», παραμένουν άλυτα:

- Σε περίπου 17 % του ΑΕΠ, οι δαπάνες για συντάξεις είναι μεταξύ των υψηλότερων στην ΕΕ, που απαιτούν πολύ μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις. - Η σύνδεση μεταξύ των εισφορών και των παροχών των ατόμων είναι αδύναμη, με αποτέλεσμα μειωμένα κίνητρα συνεισφοράς.

- Το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι κατακερματισμένο με νομοθετικές ρυθμίσεις που προβλέπουν την καταβολή διαφορετικών και ποικίλων εισφορών, ιδιαίτερα στο Ταμείο των αυτοαπασχολουμένων.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν να αντιμετωπίσουν όλες αυτές τις ανησυχίες τους επόμενους μήνες.

6) Αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο για τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Το ΔΝΤ επισημαίνει ότι «οι κανόνες για τις απεργίες από τα συνδικάτα έχουν παραμείνει αναλλοίωτοι για πάνω από τρεις δεκαετίες στην Ελλάδα και η χώρα μας είναι μια ακραία περίπτωση στην ΕΕ που απαγορεύει ανταπεργία, ακόμη και ως αμυντικό εργαλείο για τους εργοδότες κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της εργασίας». Ο διεθνής οργανισμός προαναγγέλλει ότι «οι κανόνες για τις πράξεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων θα επανεξεταστούν κατά τους επόμενους μήνες και θα έλθουν σε ευθυγράμμιση σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι θα επιβληθεί και στη χώρα μας το δικαίωμα της ανταπεργίας των εργοδοτών, το περίφημο «lock out».

7) Κατάργηση των τριετιών ωρίμανσης των μισθών του ιδιωτικού τομέα από το 2017 αλλά και εξέταση της πιθανότητας πρωιμότερης κατάργησής τους. Το ΔΝΤ επισημαίνει ότι: «Ο νόμιμος κατώτατος μισθός αποτελείται από ένα βασικό μισθό και από τα επιδόματα ωρίμανσης που έχουν προστεθεί και κυμαίνονται από 10% για εργαζόμενους με 3 χρόνια προϋπηρεσίας έως 30% για εργαζόμενοι με 9 ή περισσότερα χρόνια εμπειρίας. Αυτό φέρνει ουσιαστικά τον κατώτατο μισθό για τους εργαζόμενους με τουλάχιστον 9 χρόνια εμπειρίας σε ένα επίπεδο που είναι υψηλότερο από ό,τι για τους περισσότερους από τους συνομηλίκους τους στην Ελλάδα». Στη συνέχεια το ΔΝΤ αποκαλύπτει ότι ήδη «αυτά τα επιδόματα ωρίμανσης, δεν θα είναι μέρος του ελάχιστου νόμιμου μισθού από το 2017»! Προσθέτει δε ότι «το ισχύον σύστημα είναι ιδιαίτερα προβληματικό για τους λιγότερο μορφωμένους, μακροχρόνια ανέργους με προηγούμενη εργασιακή εμπειρία» και ζητά την «πλήρη αφαίρεση των εν λόγω επιδομάτων ωρίμανσης τουλάχιστον για τους μακροχρόνια ανέργους», θεωρώντας ότι το μέτρο αυτό «θα μειώσει τις στρεβλώσεις». Θυμίζει δε ότι η κυβέρνηση ψήφισε νόμο με το οποίο προβλέπεται ότι τα επιδόματα ωρίμανσης μειώνονται κατά 50% για τους υπαλλήλους που προσλαμβάνονται ενώ προηγουμένως ήταν μακροχρόνια άνεργοι.

8) Νέες αλλαγές στο μισθολόγιο του Δημοσίου και εκχώρηση δραστηριοτήτων του κράτους στον ιδιωτικό τομέα. Οι Ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να καθορίσουν το κατάλληλο μέγεθος των μισθολογικών δαπανών και της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα, μέσω της εφαρμογής ενός νέου μισθολογίου που θα προβλέπει την «αποσυμπίεση» της κατανομής των μισθών κατά έναν δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, ώστε οι εργαζόμενοι υψηλής ειδίκευσης και υψηλής απόδοσης να αμείβονται καλύτερα, με υψηλότερους μισθούς, ενώ οι χαμηλής εξειδίκευσης και περιορισμένων προσόντων εργαζόμενοι να λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς από αυτούς που δικαιούνται σήμερα!

Επιπλέον, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αναθέσει ορισμένες δραστηριότητες δημοσίων υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα, με χαμηλότερο κόστος!

9) Κατάργηση φόρων και τελών υπέρ τρίτων που χρηματοδοτούν συντάξεις. Εντός του καλοκαιριού θα πρέπει να καταρτιστεί νέος κατάλογος με χρεώσεις-φόρους υπέρ τρίτων που θα καταργηθούν από την 1η-1-2015. Αρχικά θα καταργηθούν πόροι που εισπράττονται και χρηματοδοτούν επικουρικές συντάξεις και στη συνέχεια θα εξαλειφθούν και τέλη που χρηματοδοτούν κύριες συντάξεις.