«Οσμή» σκανδάλου πολιτικών υποκλοπών ...

Από "Σοφοκλέους 10"

Σχόλιο από ασβός: Εντάξει αλλά για θυμείστε μας τι έγινε και στην προηγούμενη αποδεδειγμένη περίπτωση! ΤΊΠΟΤΑ ΚΥΡΙΟΙ! Αφήσατε και αυτό το θέμα σε εκκρεμότητα! Θυμάστε άραγε και έναν άνθρωπο που αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει;

«Οσμή» νέου σκανδάλου τηλεφωνικών υποκλοπών με στόχο τον Πρωθυπουργό, την οποία στάθηκε αδύνατο στον κ. Π. Βουρλούμη να απομακρύνει πειστικά ενώπιον των βουλευτών, διαχύθηκε κατά τη χθεσινή εξέταση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, η οποία διερευνά την υπόθεση Siemens.

Εξεταζόμενος στη Βουλή, ο κ. Βουρλούμης κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις με αφορμή παραπολιτικό σχόλιο της δημοσιογράφου Αριστέας Μπουγάτσου στην «Ε», όπου γινόταν λόγος για περίεργη «σιγή» του πρωθυπουργικού σταθερού τηλεφώνου στην κατοικία του Γ. Παπανδρέου στο Καστρί.

Ερωτώμενος από βουλευτές για την περίεργη φραγή των εισερχομένων κλήσεων στο τηλέφωνο του Πρωθυπουργού, ο κ. Βουρλούμης άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα και έπεσε σε αντιφάσεις, καθώς:

Αρχικά δήλωσε άγνοια για το θέμα και επιχείρησε να αντεπιτεθεί, μιλώντας για ανεύθυνες και υποβολιμαίες φήμες,

Ακολούθως, υπό την πίεση των βουλευτών που ζητούσαν πειστικότερη απάντηση, ο κ. Βουρλούμης εξήλθε του χώρου συνεδρίασης της Επιτροπής για να ενημερωθεί τηλεφωνικά από τον αρμόδιο διευθυντή του ΟΤΕ, κ. Α. Καραγιώργο,

Επιστρέφοντας στην αίθουσα, ο κ. Βουρλούμης αναγνώρισε ότι υπήρξε πρόβλημα διακοπής εισερχόμενων κλήσεων στο πρωθυπουργικό τηλέφωνο, αλλά απέδωσε το γεγονός σε κάποια εσφαλμένη πληκτρολόγηση από υπάλληλο (!).

Η απάντηση αυτή ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους βουλευτές:

- Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Βασιλική Τσόνογλου, δήλωσε ότι δεν πείθεται από αυτές τις εξηγήσεις, ότι είναι αδικαιολόγητο να μη γνώριζε το πρόβλημα διακοπής των κλήσεων του Πρωθυπουργού ο κ. Βουρλούμης και να μην έχει ενημερώσει προσωπικά τον Γ. Παπανδρέου,

- Ο βουλευτής της Ν.Δ., Πάνος Καμμένος, υπαινίχθηκε ανοικτά, ότι τίθεται θέμα ασφάλειας των δικτύων του ΟΤΕ, υπενθυμίζοντας τις παλαιότερες αποκαλύψεις, για την παροχή δικαιωμάτων απομακρυσμένης πρόσβασης στο δίκτυο στην Siemens και την Intracom, προκειμένου να διορθώνουν εξ αποστάσεως βλάβες.

«Θα το ερευνήσουμε»…

Υπό την πίεση των βουλευτών, ο κ. Βουρλούμης υποχρεώθηκε τελικά να δηλώσει ότι θα ερευνήσει περισσότερο το θέμα, για το οποίο μάλιστα δήλωσε στην Επιτροπή ότι είχε σχετική πληροφόρηση και ο πρώην διευθυντής του Οργανισμού, Ν. Μπαριτάκης, ο οποίος είχε απομακρυνθεί από τον ΟΤΕ, επειδή μέχρι τέλους επέμενε σε χαμηλότερα τιμήματα για τις υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης από την Intracom και την Siemens.

Βουλευτές που συμμετείχαν στη χθεσινή συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής έλεγαν στο «S», ότι οι εξηγήσεις που έδωσε ο κ. Βουρλούμης μόνο πειστικά δεν ακούσθηκαν, καθώς μάλιστα, κατά τρόπο ανεπίτρεπτο για κορυφαίο στέλεχος του ΟΤΕ, εμφανίσθηκε να μη γνωρίζει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως η φραγή εισερχόμενων κλήσεων στην πρωθυπουργική κατοικία.

Για ένα τέτοιο θέμα, επισήμαιναν, ο κ. Βουρλούμης έπρεπε να έχει πλήρη ενημέρωση και να έχει ήδη δώσει σχετικές εξηγήσεις στον Πρωθυπουργό, αφού άπτεται της εθνικής ασφάλειας και είναι γνωστό από το πρόσφατο παρελθόν, ότι η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο, όπου έχει αποκαλυφθεί σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών εις βάρος Πρωθυπουργού, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστο.

Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι οι εφημερίδες «Ελευθεροτυπία» και «Παρόν» έχουν αποκαλύψει στο πρόσφατο παρελθόν έκθεση - βόμβα της Υπηρεσίας Εσωτερικού Ελέγχου του ΟΤΕ, όπου διαπιστώνονταν ενδεχόμενοι κίνδυνοι για την ασφάλεια του δικτύου του ΟΤΕ, εξαιτίας της παραχώρησης, επί διοίκησης Βουρλούμη, δικαιωμάτων απομακρυσμένης πρόσβασης στους «εθνικούς προμηθευτές».

Στην έκθεση αυτή, που φέρει τις υπογραφές τεσσάρων εσωτερικών ελεγκτών του ΟΤΕ, αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι: «Δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης ελέγχου της απομακρυσμένης πρόσβασης των προμηθευτών οίκων, όταν αυτή αιτείται από τον Οργανισμό για άρση βλάβης του τηλεπικοινωνιακού του δικτύου. Σήμερα η πρόσβαση γίνεται με ειδική προσωρινή σύνδεση, η οποία σε μερικές περιπτώσεις παραμένει ενεργή για κάποιο διάστημα πέραν της άρσης της βλάβης. Αυτό συμβαίνει επειδή η επίβλεψη από πλευράς ΟΤΕ στηρίζεται σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Οίκο». Συνέπεια αυτών είναι ότι υπάρχει «πιθανότητα διενέργειας κακόβουλων πράξεων σε βάρος του τηλεπικοινωνιακού δικτύου».

Αγωγές, αγωγές, αγωγές…

Για την αποκάλυψη της έκθεσης αυτής από δύο εφημερίδες, περιέργως ο κ. Βουρλούμης έδωσε εντολή στους νομικούς του ΟΤΕ να υποβάλλουν αγωγή διεκδίκησης υπέρογκης αποζημίωσης για υποτιθέμενη δυσφήμιση, μόνο κατά της «Ελευθεροτυπίας» και της δημοσιογράφου Αρ. Μπουγάτσου, χωρίς να προχωρήσει στην ίδια ενέργεια και κατά της εφημερίδας «Παρόν».

Πρόσφατα, στο ίδιο θέμα αναφέρθηκε δημόσια (στην εκπομπή του Μ. Τριανταφυλλόπουλου) και ο κ. Ν. Μπαριτάκης, υπογραμμίζοντας ότι η απομακρυσμένη πρόσβαση δημιουργεί κινδύνους για την ασφάλεια του δικτύου και άλλοι τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί, όπως η British Telecom, αρνούνται να παραχωρήσουν τέτοια δικαιώματα στους προμηθευτές τους. Κατά του κ. Μπαριτάκη η διοίκηση Βουρλούμη επίσης υπέβαλε αγωγή διεκδίκησης υπέρογκης αποζημίωσης.

Θα πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι ο κ. Βουρλούμης είναι σήμερα υποχρεωμένος περισσότερο από κάθε άλλη φορά να παρέχει πλήρεις εξηγήσεις για κάθε θέμα που μπορεί να άπτεται της ασφάλειας των κλήσεων στο δίκτυό του, καθώς η διοίκησή του έχει περιέλθει στον έλεγχο ξένης εταιρείας, της γερμανικής Deutsche Telekom, η οποία μάλιστα από την πρώτη στιγμή που εισήλθε στη μετοχική σύνθεση μερίμνησε για τη διασύνδεση του εθνικού μας τηλεπικοινωνιακού δικτύου με το αντίστοιχο γερμανικό.

Συνεπώς, ακόμη και η παραμικρή υπόνοια παρακολούθησης συνδιαλέξεων Ελλήνων αξιωματούχων μπορεί να αναχθεί πλέον σε ζήτημα κατασκοπίας εις βάρος της κυβέρνησης, γι’ αυτό και η διοίκηση του ΟΤΕ οφείλει να επιδεικνύει τη μέγιστη ευαισθησία σε οποιαδήποτε υπόνοια κακόβουλων ενεργειών με στόχο κυβερνητικά στελέχη ή κρατικούς αξιωματούχους, πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Ο κ. Βουρλούμης, πάντως, πιθανότατα δεν θα προλάβει να δώσει πλήρεις εξηγήσεις για το θέμα του πρωθυπουργικού τηλεφώνου από τη θέση που σήμερα κατέχει, καθώς ήδη η κυβέρνηση δρομολογεί τις διαδικασίες απομάκρυνσής του από τον ΟΤΕ. Οι αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν σε προσεχή Γενική Συνέλευση.

Και άλλα κενά…

Ένα ακόμη σοβαρό «κενό» σε όσα έχει καταθέσει ο κ. Βουρλούμης στην Επιτροπή για την Siemens, όπως αναφέρουν βουλευτές, άπτεται των διαδικασιών ελέγχου που ακολούθησε ο Οργανισμός επί των ημερών του, σε ό,τι αφορά την τιμολόγηση υλικών που προμηθευόταν ο ΟΤΕ από τους «εθνικούς προμηθευτές», με βάση τις σχετικές προγραμματικές συμφωνίες.

Ο κ. Βουρλούμης κατέθεσε, ότι δόθηκε εντολή στην PriceWaterhouseCoopers να ελέγξει τις τιμές των υλικών, σύμφωνα με τις ρήτρες που περιελάμβαναν οι προγραμματικές συμφωνίες, ώστε να διαπιστωθεί αν παρέχονταν εκπτώσεις αντίστοιχες της απαξίωσης των υλικών στο πέρασμα του χρόνου. Όμως, ο διευθύνων σύμβουλος του ελεγκτικού οίκου, Μ. Ψάλτης, εξεταζόμενος από την Επιτροπή δήλωσε ότι ουδέποτε διενεργήθηκε έλεγχος σύμφωνα με τις ρήτρες των προγραμματικών συμφωνιών, αφήνοντας έτσι άλλη μια φορά έκθετο τον κ. Βουρλούμη…

Μ. Ψάλτη και του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ Π. Βουρλούμη αναμένεται να προχωρήσει η εξεταστική επιτροπή της Βουλής, που διερευνά το σκάνδαλο Siemens, ύστερα από την κατάθεση του πρώτου.

Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Π. Βουρλούμη είναι εκτεθειμένος, σε σχέση με τους κοστολογικούς ελέγχους που πραγματοποίησε επί των ημερών του η εταιρεία Price Water House για τις συμβάσεις που είχε υπογράψει ο Οργανισμός με την SIEMENS, εξέτασε η Επιτροπή της Βουλής.

Σύμφωνα με όσα φέρεται να δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Price Water House, στην κατάθεσή του αποκάλυψε ότι στους ελέγχους που πραγματοποίησε το 2005 η εταιρεία ύστερα από σχετική εντολή του ΟΤΕ, δεν ελήφθησαν υπ΄ όψιν οι τρεις ρήτρες που εμπεριέχονταν στις συμβάσεις της SIEMENS με τον Οργανισμό, ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του.

Όπως φέρεται να δήλωσε ο Μ. Ψάλτης, η Price Water House έλεγξε μόνο δύο εκτελεστέες παραγγελίες ύψους 114 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούσαν μόνο στο 5% των συνολικών συμβάσεων ύψους δύο δισ. ευρώ. Διευκρίνισε δε, ότι ο έλεγχος αυτός έγινε με την μέθοδο σύγκρισης του περιθωρίου κέρδους (29%) που είχε η γερμανική εταιρεία σχετικά με την υλοποίηση των συγκεκριμένων παραγγελιών με το συνολικό περιθώριο κέρδους (35%) της SIEMENS στην χώρα μας.

Από όσα φαίνεται να είπαν οι βουλευτές της Επιτροπής από την σύγκριση των δύο ποσοστών προέκυπτε εσφαλμένα το συμπέρασμα ότι οι συμβάσεις ήταν επ ωφελεία του ΟΤΕ. Ο Παναγής Βουρλούμης είχε αναφέρει στην κατάθεσή του, στις 8/3, ότι στους συγκεκριμένους κοστολογικούς ελέγχους είχαν ληφθεί υπ΄όψιν οι τρεις ρήτρες.

Ωστόσο, κατά την κατάθεσή του,αναίρεσε τον παραπάνω ισχυρισμό, λέγοντας ότι πιθανόν οι υπηρεσίες να είχαν πει στη διοίκηση του ΟΤΕ ότι δεν χρειάζονταν να εξεταστούν οι τρεις ρήτρες (κοστολογικός έλεγχος, ανταγωνιστική προσφορά, προτεινόμενος πελάτης).

Την αισιοδοξία του για την έκδοση κοινού πορίσματος από την επιτροπή για τη Siemens εξέφρασε ο πρόεδρός της Σ. Βαλυράκης. Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θ. Παφίλης επέμεινε ότι για να μετέχει το κόμμα του σε κοινό πόρισμα θα πρέπει πρώτα να καταγραφεί η διαχρονική διαπλοκή του κράτους με τις πολυεθνικές εταιρείες, ενώ τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η Ν.Δ. επέμειναν ότι πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί η εξέταση των μαρτύρων.

Μάρεσε πολύ και σας στο παρουσιάζω! Ράδιο Αρβύλα 24/05/2010

Ακούστε αυτό το τραγούδι! Μεστά νοήματα, μεγάλες προσδοκίες αλλά και καταγγελίες!

Τραγουδούν οι: Θανάσης και Κώστας Γκαϊφύλλιας

Η κρίση ΔΕΝ είναι λάθος των Ελλήνων

Από το tvxs. Σας το μεταφέρω αυτούσιο!

Ο Άλεξ Καλλίνικος, καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο King’s College του Λονδίνου, εκδότης της επιθεώρησης «International Socialism» και μέλος της κεντρικής επιτροπής του βρετανικού SWP, μιλά στο tvxs για την κρίση στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Αναλύει τα δομικά προβλήματα της Ευρωζώνης, το ρόλο του ΔΝΤ και τις πολιτικές πτυχές της κρίσης. Εξηγεί τις προοπτικές της αμερικανικής ηγεμονίας και τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας. Τέλος, περιγράφει το ρόλο της ριζοσπαστικής αριστεράς και τις βασικές αρχές ενός εναλλακτικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος.

Θεωρείτε ότι η κρίση της Ευρωζώνης είναι μια κρίση που δημιουργήθηκε από την Ελλάδα;

Υπάρχουν δύο επίπεδα στην κρίση. Αρχικά, ήταν κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, εξαιτίας της μαζικής συσσώρευσης ιδιωτικού χρέους. Το κράτος ήρθε να σώσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά, προκειμένου να το καταφέρει, δανείστηκε και ξόδεψε σε γιγαντιαία κλίμακα. Κι έτσι προέκυψε μια κρίση δημοσίου χρέους. Αυτή η κρίση είναι γενική, και όχι ελληνική. Αν κοιτάξει κανείς τη σχέση μεταξύ του ελλείμματος του προϋπολογισμού και του εθνικού εισοδήματος, το πρόβλημα είναι εξίσου μεγάλο στη Βρετανία όσο και στην Ελλάδα. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους η κρίση αναπτύχθηκε πρώτα στην Ελλάδα, που σχετίζονται κυρίως με τις χρηματοπιστωτικές αγορές, οι οποίες έχουν λιγότερη εμπιστοσύνη στην ικανότητα της άρχουσας τάξης να μειώσει το έλλειμμα.

Δεύτερον, αν κάποιος κοιτάξει την Ευρωζώνη, θα διακρίνει ένα βαθύ δομικό πρόβλημα. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η Γερμανία, η οποία είναι μια γιγαντιαία μηχανή εξαγωγών και όπου η άρχουσα τάξη συμπιέζει βάναυσα το κόστος εργασίας την τελευταία δεκαετία. Ιδιαίτερα οι μικρότερες οικονομίες της Eυρωζώνης, οι οποίες για τη Γερμανία αποτελούν σημαντικές αγορές (τα 2/3 των γερμανικών εξαγωγών γίνονται εντός της Ευρωζώνης), αγοράζουν τα γερμανικά προϊόντα σε μεγάλο ποσοστό με χρήματα που δανείζονται κυρίως από τις γερμανικές, αλλά και από τις γαλλικές τράπεζες. Το δομικό πρόβλημα έγκειται στη συνύπαρξη αυτής της εξαιρετικά δυνατής εξαγωγικής οικονομίας με τις πιο αδύναμες οικονομίες, τις οποίες η Γερμανία χρειάζεται ως νέες αγορές, λέγοντας παράλληλα ότι «πρέπει να γίνουν σαν κι εμάς, να γίνουν πιο ανταγωνιστικές» -κάτι που όμως είναι αδύνατο να επιτευχθεί. Νομίζω ότι η κρίση έχει μια διάσταση παγκόσμια, αλλά και μια ιδιαίτερη, ευρωπαϊκή διάσταση. Τίποτα από τα δύο δεν είναι λάθος της Ελλάδας ή των Ελλήνων.

Προκειμένου να βρεθεί λύση στην κρίση, κλήθηκε το ΔΝΤ, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ευρύτερο ευρωπαϊκό επίπεδο. Την ανάμειξη του ΔΝΤ τη βλέπετε θετικά, αρνητικά ή ως αναμενόμενη εξέλιξη;

Το ΔΝΤ έχει φρικτή ιστορία στην επιβολή προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής. Υπό αυτή την έννοια, η εμπλοκή του δεν αποτελεί θετική εξέλιξη. Νομίζω ότι είναι αντανάκλαση της αδυναμίας της Ευρωζώνης. Αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν εμπιστεύονται τις δυνάμεις τους στο ότι μπορούν να επιβλέπουν τις κρατικές δαπάνες στις διάφορες χώρες. Με άλλα λόγια, η ανάμειξη του ΔΝΤ είναι συνέπεια της αποτυχίας του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό και πάλι αντικατοπτρίζει τις δομικές αδυναμίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η άνιση ανάπτυξη μεταξύ της Γερμανίας και των πιο αδύναμων οικονομιών. Πρόβλημα είναι επίσης ότι, προκειμένου να λειτουργήσει μία τέτοια ένωση, πρέπει να έχει τη στήριξη ενός κράτους με τη δυνατότητα να δανείζεται, να ξοδεύει και να επιβάλει φόρους. Επειδή η ΕΕ δεν είναι κράτος, οι διαφορετικές εθνικές κυβερνήσεις κυριαρχούν στις προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης. Εξ ου και κάνουμε λόγο γι’ αυτό που θέλει η Γερμανία, κι όχι αυτό που θέλει η Ευρωζώνη ή η ΕΕ. Επειδή τα πάντα κυριαρχούνται από τις εθνικές κυβερνήσεις. Το ΔΝΤ, το οποίο έχει εμπειρία στο να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους κρίσεις, καλύπτει το κενό που αφήνει η αδυναμία της Ευρωζώνης.

Η κρίση είναι κυρίως οικονομική ή εντοπίζεται και στο πολιτικό επίπεδο;

Υπάρχουν πολλές διαστάσεις στην κρίση. Αν και αναπτύχθηκε στη χρηματοπιστωτική σφαίρα, δεν νομίζω ότι είναι κατά πρώτο λόγο χρηματοπιστωτική κρίση. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός αντιμετώπισε μια παρατεταμένη περίοδο αργής ανάπτυξης, που προκλήθηκε από την υπερσυσσώρευση και την χαμηλή κερδοφορία. Η αυξανόμενη στροφή των μεγάλων οικονομιών προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα ήταν ένα τρόπος για να διατηρηθεί η οικονομική ανάπτυξη παρά τα υποβόσκοντα προβλήματα. Η κρίση, λοιπόν, στο οικονομικό σύστημα αντικατοπτρίζει μεγαλύτερες και βαθύτερες αντιθέσεις. Σίγουρα, όμως, έχει και μια πολιτική πτυχή, την οποία μπορούμε να διακρίνουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Παρόλο που οι Ευρωπαίοι πολιτικοί μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers είπαν ότι αυτό είναι το τέλος του «laissez-faire, αμερικανικού τύπου καπιταλισμού», στην ουσία, οι αδυναμίες της Ευρώπης εκτέθηκαν εξίσου με εκείνες της Αμερικής. Για παράδειγμα, η έλλειψη συνεκτικότητας της Ευρώπης, το γεγονός ότι η Ευρωζώνη είναι νομισματική ένωση, αλλά όχι δημοσιονομική ένωση, η αυξημένη παρουσία των εθνών-κρατών. Άλλη μια πτυχή της πολιτικής διάστασης της κρίσης είναι ότι, παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες (ένα αυθεντικό κράτος με θέση υπεροχής στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα) είναι σε πολύ καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν την κρίση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο το κύρος όσο και η δύναμή τους επλήγησαν από την κρίση. Κι αυτό είναι κάτι που εγείρει το ζήτημα της Κίνας, η οποία κατάφερε να επανέλθει από την κρίση πολύ πιο γρήγορα από την Αμερική, την Ευρώπη ή την Ιαπωνία.

Η Κίνα δανείζει στις ΗΠΑ τα χρήματα που χρειάζεται για να κάνει ό,τι θελήσει, λόγου χάρη να καταλάβει το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Αν και μειώθηκαν λίγο τις τελευταίες εβδομάδες, υπήρξαν πολλές σοβαρές εντάσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, αναφορικά με την στρατηγική που ακολούθησαν και οι δύο στην προσπάθεια να ξεπεράσουν την κρίση, επιτρέποντας την υποτίμηση του νομίσματός τους: Οι ΗΠΑ υποτίμησαν το δολάριο προκειμένου να αυξήσουν τις εξαγωγές τους, αλλά οι Κινέζοι έχουν συνδέσει το νόμισμά τους με το δολάριο. Έτσι, η υποτίμηση του δολαρίου δεν βελτίωσε την ανταγωνιστικότητα των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα. Και η ελίτ της Αμερικής είναι πολύ θυμωμένη γι’ αυτό. Η συγκεκριμένη είναι επίσης μια σημαντική πτυχή της κρίσης: Ποιες θα είναι, δηλαδή, οι γεωπολιτικές συνέπειες για την ηγεμονία των ΗΠΑ και οι πιθανές προκλήσεις που θα υπάρξουν για την Κίνα.

Πολλοί πιστεύουν ότι η ηγεμονία των ΗΠΑ τελείωσε. Αυτό είναι πολύ σοβαρό λάθος. Οι ΗΠΑ ακόμη αποτελούν πολύ ισχυρό κράτος και οικονομική δύναμη στο παγκόσμιο σύστημα. Η δουλειά του Ομπάμα δεν είναι να «κλείσει» την αμερικανική αυτοκρατορία αλλά να της παρέχει ένα πιο αποδεκτό προσωπείο και να την αναδιοργανώσει. Επομένως, στις επόμενες δεκαετίες, εκτός –αν όπως εγώ ελπίζω– ξεσπάσουν παντού επαναστάσεις, οι ΗΠΑ θα παραμείνουν η κυρίαρχη καπιταλιστική υπερδύναμη. Οι ΗΠΑ έχουν βέβαια να αντιμετωπίσουν την μεγάλη πρόκληση της Κίνας.

Η Κίνα για δεκαετίες θα παραμείνει αρκετά φτωχότερη οικονομία σε σχέση με τις ΗΠΑ. Όμως αναπτύσσεται. Υπάρχουν αρκετά κράτη που προσανατολίζονται προς την Κίνα, όπως χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής –οικονομίες που απολαμβάνουν οικονομική ανάπτυξη αλλά και μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων επειδή η Κίνα έχει αναχθεί στη σημαντικότερη αγορά για τις πρώτες ύλες τους. Επομένως, ο επαναπροσδιορισμός των συμμαχιών ο οποίος προέκυψε από την αλλαγή της σχετικής δύναμης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, θα έχει αποσταθεροποιητικές συνέπειες για την αμερικανική ηγεμονία.

Κάνατε λόγο για επανάσταση. Ποιος είναι ο ρόλος και ποιες οι δυνατότητες της ριζοσπαστικής Αριστεράς, προκειμένου να βοηθήσει τους πολίτες έναντι της σκληρής λιτότητας που καλούνται να δεχτούν για την αντιμετώπιση της κρίσης;

Η αλήθεια είναι ότι η ριζοσπαστική Αριστερά είναι πολύ αδύναμη. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς μόλις απ’ το Σιάτλ και μετά, το 1999, ξεκινήσαμε να βγαίνουμε από μια μακρά περίοδο ήττας και υπαναχώρησης για την Αριστερά γενικότερα. Την τελευταία δεκαετία, λοιπόν, είχαμε μία περίοδο αναγέννησης της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ωστόσο, αν μιλήσουμε με όρους ανάπτυξης μιας πολιτικής κίνησης, δέκα χρόνια δεν είναι μεγάλο διάστημα, ενώ η ανάπτυξη δεν ήταν γραμμική -στην Ιταλία και τη Βρετανία ιδιαίτερα, υπήρξαν σοβαρά πισωγυρίσματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, λοιπόν, είναι πως είναι αρκετά αδύναμη. Παρόλα αυτά, η οικονομική κρίση είναι ευκαιρία για τη ριζοσπαστική Αριστερά να αποκτήσει ένα μεγαλύτερο και πιο ουσιαστικό ακροατήριο στην εργατική τάξη, παράλληλα με τη δράση των κοινωνικών κινημάτων. Και, μέσα από αυτό, να κερδίσει πολύ μεγαλύτερη πολιτική επιρροή. Όμως αυτό δεν θα γίνει αυτόματα. Η ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να προσανατολιστεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να κερδίσει αυτό το ακροατήριο.

Είναι αναγκαίο να έχουμε ένα αυστηρά αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα για να προσφέρουμε μια εναλλακτική στον κόσμο. Όταν λέμε: «Πρέπει να αντισταθείτε. Πρέπει να αρνηθείτε τις λύσεις που σας προσφέρουν. Η Ελλάδα πρέπει να κάνει στάση πληρωμών», θα μας ρωτήσουν ποιο είναι το εναλλακτικό μας πρόγραμμα και πρέπει να έχουμε ένα καθαρό πρόγραμμα. Νομίζω, όμως, ότι είναι τεράστιο λάθος να περιορίσουμε αυτούς με τους οποίους θα συστρατευτούμε σε αυτούς που συμφωνούν με το πρόγραμμα. Διότι, δυστυχώς, ένα καλό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα τη δεδομένη στιγμή θα έχει την υποστήριξη μιας μικρής μειοψηφίας. Πρέπει να μεγαλώσουμε τις δυνάμεις μας. Να αυξήσουμε την επιρροή μας. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε με διαφορετικές ομάδες που είναι πρόθυμες να αντισταθούν ή αντιτίθενται σε πράγματα, όπως ο ρατσισμός.

Για τη Βρετανία, ποιες είναι οι βασικές γραμμές του προγράμματος αυτού;

Πρέπει να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες. Κάποιες έχουν ήδη κρατικοποιηθεί, αλλά συνεχίζουν τη λειτουργία τους όπως και πριν. Πρέπει να κρατικοποιηθούν με στόχο την κοινή ωφέλεια. Θα πρέπει να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, κυρίως πράσινες θέσεις εργασίας, προκειμένου να τεθεί σοβαρά το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό καθένας να λαμβάνει ένα συγκεκριμένο βασικό εισόδημα, να παρέχεται αξιοπρεπής διαβίωση στους άνεργους και οικονομική ανεξαρτησία στους εργαζόμενους. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα πράγματα που μπορούν να γίνουν. Πρέπει να περιορίσουμε τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, να αποσύρουμε τα στρατεύματά μας από το Αφγανιστάν. Ποιο είναι το νόημα ύπαρξης του ΝΑΤΟ; Η βρετανική κυβέρνηση τώρα υλοποιεί ένα πρόγραμμα ανακαίνισης των βρετανικών πυρηνικών υποβρυχίων. Και αυτό πρέπει να ακυρωθεί.

Στη Βρετανία, μετά την εκλογή τους, οι Κάμερον και Κλεγκ ανακοίνωσαν ένα αυστηρό πρόγραμμα περιορισμού του ελλείμματος. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει και να βοηθήσει στην ανόρθωση της οικονομίας;

Τα προγράμματα μείωσης του ελλείμματος είναι πολιτικές ανοησίες. Ούτε η Θάτσερ δεν θα τολμούσε να προωθήσει αυτές τις τεράστιες περικοπές, σε μία περίοδο που όχι μόνο είναι πολύ περιορισμένα τα σημάδια ανάπτυξης αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν τα σημάδια ύφεσης. Είναι παρανοϊκό, ακόμη και με τους όρους της αστικής τάξης. Επομένως, δεν νομίζω ότι η Βρετανία θα είναι ασφαλής. Ευτυχώς η κυβέρνηση δεν έχει τη λαϊκή εντολή γι’ αυτά που προτίθεται να κάνει. Οι Συντηρητικοί πήραν μόλις 36% στις εκλογές, το οποίο ήταν αποτυχία. Πριν από λίγους μήνες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι θα κερδίσουν με μεγάλη διαφορά. Οι Φιλελεύθεροι υποστήριξαν τις περικοπές αλλά υπό πολλές προϋποθέσεις, οπότε οι Συντηρητικοί και οι Φιλελεύθεροι δεν σχηματίζουν μία κυβέρνηση με ξεκάθαρη εντολή να περάσουν αυτά τα μέτρα. Πρόκειται για παράξενη συμμαχία, καθώς τα πολιτικά ένστικτα πολλών Φιλελεύθερων πολιτικών, ακτιβιστών και ψηφοφόρων κινούνται πιο κοντά στους Εργατικούς κι έρχονται σε αντίθεση με τους Συντηρητικούς, καθιστώντας τη συμμαχία εύθραυστη. Επομένως, πρέπει να δημιουργήσουμε ισχυρή αντίσταση.