Πηγή: www.avgi.gr
Βάθεμα της ύφεσης πέρα από κάθε πρόβλεψη της κυβέρνησης θα προκαλέσουν τα μέτρα του Μνημονίου 3 που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο.
Τα αποτελέσματα του Μνημονίου 3 αρχίζουν να
νιώθουν οι πολίτες μέσα από τις μειώσεις των συντάξεων, την
υπερφορολόγηση των ακινήτων, αλλά και την εκτόξευση της ανεργίας, στην
οποία η Ελλάδα πλέον, με βάση τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, κατέχει
την πανευρωπαϊκή πρωτιά. Μιάμιση μονάδα του ΑΕΠ (3 δισ. ευρώ) μεγαλύτερη
από το προβλεπόμενο ύφεση αναμένεται να προκαλέσει η λιτότητα του
Μνημονίου 3, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Eurobank, ενώ τις αιθεροβάμονες
κυβερνητικές προβλέψεις έχουν διαψεύσει ο οίκος Moody's, η Citigroup,
ακόμα και το ΙΟΒΕ.
Μάταια η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει την ατζέντα και να επιβάλει
καθεστώς μηδενικής ανοχής μπροστά στις κλιμακούμενες κινητοποιήσεις
εργαζομένων και αγροτών, την ίδια ώρα που οι βασικές της παραδοχές
εγκαταλείπονται πλέον από το σύνολο του διεθνούς παράγοντα, που ανησυχεί
για νέο κύκλο παγκόσμιας ύφεσης.
Άλλα 3 δισ. ύφεση μόνο από τα μέτρα βλέπει η Eurobank
Παράταση της ύφεσης για ακόμη δύο χρόνια με συρρίκνωση του ΑΕΠ,
ενδεχομένως και "κατά δύο και πλέον φορές" απ' ό,τι αρχικά υπολογιζόταν,
βλέπει η Eurobank, αμφισβητώντας έτσι την -ούτως ή άλλως ανύπαρκτη πια-
εγκυρότητα των περιβόητων δημοσιονομικών "πολλαπλασιαστών" που, λόγω
της "γκάφας" ΔΝΤ (που τους εφάρμοσε) και Αθήνας (που τους αποδέχθηκε),
δυναμίτισαν την οικονομία. Και τούτο, καθώς ενέτειναν σε καταστροφικό
βαθμό τις υφεσιακές παρενέργειες της λιτότητας. Η τράπεζα, η οποία
προτείνει διετή επιμήκυνση του νέου προγράμματος λιτότητας, υπολογίζει
περίπου στα 8,3 δισ. με 8,4 δισ. ευρώ τη συνολική επίπτωση από τα
τελευταία μέτρα, καθώς κάνει λόγο για πρόσθετα 3 δισ. ευρώ, άνω των 5,34
δισ. ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός και τα οποία θα έχουν τη
μειωτική τους επίδραση το επόμενο έτος. Επιπλέον, εκτιμά ότι υπό
δυσμενείς προϋποθέσεις, "...η συσταλτική επίδραση των μέτρων λιτότητας
στο εγχώριο ΑΕΠ (fiscal drag) θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη κατά δύο
και πλέον φορές σε σχέση με τις αντίστοιχες προβλέψεις του προσχεδίου
του νέου προϋπολογισμού".
Στη μελέτη της η Eurobank, αφού υπενθυμίζει ότι "...Σύμφωνα με το
προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2013, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή
των Ελλήνων στις αρχές Οκτωβρίου, τα νέα μέτρα αναμένεται να έχουν
καθαρή συσταλτική επίπτωση 5,34 δισ. ευρώ περίπου στο ακαθάριστο εθνικό
προϊόν του επόμενου έτους...". Προσθέτει πως "...Με βάση τις παραδοχές
του προσχεδίου του προϋπολογισμού, εκτιμούμε ότι η καθαρή επίπτωση του
νέου πακέτου δημοσιονομικών μέτρων στο εγχώριο προϊόν θα είναι περαιτέρω
συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά περίπου 3 δισ. ευρώ το 2014".
Μάλιστα, στο κείμενο (η μελέτη είναι του Πλ. Μονοκρούσου, βοηθού
γενικού διευθυντή και επικεφαλής της διεύθυνσης τρέχουσας οικονομικής
ανάλυσης της Eurobank και του Δ. Θωμάκου, καθηγητή Τμήματος Οικονομικών
Επιστημών και επιστημονικού σύμβουλου Διεύθυνσης Διεθνών Επενδυτικών
Συμβουλευτικών Υπηρεσιών της Eurobank, με τίτλο: “Fiscal multipliers in
deep economic recessions and the case for a 2-year extension in Greece’s
austerity programme’’ «Δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές σε περιόδους
βαθιάς ύφεσης και οφέλη από μια διετή επιμήκυνση του νέου προγράμματος
λιτότητας») καλεί την κυβέρνηση να μεταβάλει το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής
του νέου προγράμματος λιτότητας. Το τελευταίο το θεωρεί "προκαταρκτικό
και αντικείμενο αναθεωρήσεων κατόπιν της τελικής συμφωνίας μεταξύ
κυβέρνησης και τρόικας για το περιεχόμενο και τη δομή του".
Η Eurobank θεωρεί ότι, με βάση και τα παραπάνω, οι συνεπαγόμενες
αυξήσεις του δημόσιου χρέους και των δανειακών αναγκών της κυβέρνησης θα
ήταν σημαντικά υψηλότερες από τις παρούσες επίσημες προβλέψεις. Τονίζει
ότι η τράπεζα ερμηνεύει τα αποτελέσματα της εν λόγω μελέτης ως ένα
ισχυρό επιχείρημα υπέρ μιας διετούς επιμήκυνσης του νέου προγράμματος
δημοσιονομικής εξυγίανσης, σε συνδυασμό με μια πιο σταδιακή εφαρμογή των
νέων μέτρων περιστολής δαπανών και ενίσχυσης των εσόδων. Όπως αναφέρει η
Eurobank, μια διετής επιμήκυνση του νέου δημοσιονομικού προγράμματος θα
μπορούσε να έχει και άλλες θετικές συνέπειες εκτός των προαναφερθέντων.
Μεταξύ άλλων, θα μπορούσε να:
(α) ενισχύσει την αξιοπιστία των νέων (αναθεωρημένων) δημοσιονομικών στόχων, και
(β) αμβλύνει τους κινδύνους στο μέτωπο της κοινωνικής συνοχής και
της πολιτικής σταθερότητας της χώρας, ειδικότερα λαμβάνοντας υπόψιν ότι η
επιμήκυνση του νέου δημοσιονομικού προγράμματος (για τουλάχιστον δύο
έτη) αποτελεί βασικό στόχο της προγραμματικής συμφωνίας των κομμάτων του
κυβερνητικού συνασπισμού της Ελλάδας.
Ας σημειωθεί, ότι η μελέτη μιλά για μεταβαλλόμενες εκτιμήσεις
ανάλογα με την πορεία των γενικότερων συνθηκών στην οικονομία μπορεί να
λάβει υπόψη "στατιστικά σημαντικούς πολλαπλασιαστές για τις πρωτογενείς
δαπάνες της κυβέρνησης που φτάνουν το 1,32 σε περιόδους οικονομικής
ύφεσης". Αναφέρει ακόμη ότι τα ευρήματά της "...είναι ιδιαίτερα
εντυπωσιακά για τις μισθολογικές δαπάνες της κυβέρνησης, όπου οι
σχετικοί πολλαπλασιαστές εκτιμάται να φτάνουν μέχρι και 2,35 σε
περιόδους ύφεσης και να είναι αρνητικοί (και στατιστικά μη σημαντικοί)
σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης...".
