Ο τρίτος μεγαλύτερος οφειλέτης στον κόσμο Die Welt: Μια ιταλική κρίση χρέους θα έκανε την ελληνική να μοιάζει παιχνιδάκι

 Ο ιταλός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα

«H Iταλία έχει χρέος πάνω από 2 τρισ. ευρώ, τόσο υψηλό δηλαδή όσο καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης και οι αγορές γίνονται ολοένα και πιο νευρικές. Οικονομολόγοι άρχισαν μάλιστα να κάνουν λόγο για σενάρια εξόδου της» υποστηρίζει η Welt.

«Aπό την περασμένη εβδομάδα, οπότε και έγινε σαφές ότι θα μπορούσαν να γίνουν πρόωρες εκλογές στην Ιταλία, οι αγορές είναι ανήσυχες. Δύο κίνδυνοι υπάρχουν από την έκβαση των εκλογών: Ο πρώτος είναι ότι θα μπορούσαν αν αποκτήσουν την πλειοψηφία οι λαϊκιστές, οι οποίοι θα οδηγήσουν τη χώρα εκτός ευρώ. Ο δεύτερος είναι τα κατεστημένα κόμματα, πιεζόμενα από τις εκλογές θα καταφύγουν σε ριζοσπαστικές οικονομικές λύσεις. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα συζητείτο στη χώρα λύση, η οποία ισοδυναμεί με την καθιέρωση ενός παράλληλου νομίσματος» γράφει η γερμανική εφημερίδα.

Ο Έρβιν Γκράντινγκερ, πολιτικός αναλυτής και εμπειρογνώμονας του οίκου επενδυτικών συμβούλων EPM Group του Βερολίνου για ιταλικά θέματα, είπε στη Welt: «Ο κίνδυνος επανέρχεται στην Ευρώπη» και όπως σημειώνει η εφημερίδα «ένας κίνδυνος, ο οποίος δεν μπορεί να υπολογιστεί, είναι η πολιτική δυναμική στην Ιταλία, δεδομένου ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το κόμμα των '5 Αστέρων' θα αναδειχθεί η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στο ιταλικό Κοινοβούλιο».

Ο Έρβιν Γκράντινγκερ προσθέτει ότι «ουδείς γνωρίζει επακριβώς τι θέλει αυτό το κίνημα. Ένα τμήμα των μελών θεωρεί το ευρώ ως κάτι κακό και θέλει να γίνει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Ιταλίας στην ευρωζώνη».

Εν τούτοις «και στα άλλα κόμματα οι ευρωσκεπιτικιστές είναι ενισχυμένοι, αλλά κομβική είναι η στάση του Μπέπε Γκρίλο» παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα.

«Η κατάσταση καθίσταται ακόμα πιο συγκεχυμένη, επειδή το κόμμα του θέλει να ερωτηθούν τα μέλη του» λέει ο Ερβιν Γκράντινγκερ, ο οποίος θεωρεί ότι «η κρίσιμη φάση είναι από σήμερα έως την άνοιξη του 2018», διότι «μετά θα συζητηθεί πιθανόν μια νέα ευρωπαϊκή συνθήκη, η οποία ίσως φέρει ελαφρύνσεις χρέους για τη Ρώμη. 'Εως τότε όμως οι Ιταλοί θα είναι μόνοι, αφού και η πολιτική του φτηνού χρήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) λήγει το καλοκαίρι του 2019, κάτι το οποίο θα δημιουργήσει δυσκολίες στο ιταλικό κράτος» σημειώνει η Welt.

Η γερμανική εφημερίδα αναφέρει επίσης ότι «το τέλος της θητείας του Μάριο Ντράγκι, το λεγόμενο Drexit, τον Νοέμβριο του 2019 θα πρέπει να κάνει τη Ρώμη να ανησυχεί, διότι το ιταλικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Σήμερα χρωστά 2,3 τρισ. ευρώ, δηλαδή στο 133% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ένα κατά κεφαλή χρέος 37.000».

Μάλιστα, όπως σημειώνει η έκθεση των εμπειρογνωμόνων της ιταλικής τράπεζας Mediobanca, «το ύψος του χρέους θυμίζει Ελλάδα. Υπάρχουν όμως δύο θεμελιώδεις διαφορές: αφενός η Ιταλία είναι συνηθισμένη να ζει με χρέη και αφετέρου οι περισσότεροι δανειστές είναι οι ίδιοι οι πολίτες της και οι τράπεζές της. Εάν η ΕΚΤ σταματήσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, τότε ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του ελλειμματικού ιταλικού κράτους δεν θα υπάρχει».

Οι αναλυτές της σημειώνουν ότι «το χρέος μειώνει τις ευκαιρίες ανάπτυξης, αλλά χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς από το χρέος. Εάν δεν υπάρξει άμεσα η θαυματουργή ανάπτυξη, τότε η αναδιάρθρωση του χρέους ή ακόμα και η έξοδος από το ευρώ είναι αναπόφευκτα».

«Αλλά και οι Γερμανοί σοφοί έχουν ήδη προτείνει, σε περίπτωση ανάγκης, ως πρώτο βήμα να παραταθούν οι χρόνοι εξόφλησης των ιταλικών ομολόγων, ώστε να δοθεί οικονομικό περιθώριο στη Ρώμη», όπως γράφει η Welt, η οποία καταλήγει: «Ένα είναι σαφές: μια κρίση χρέους στην Ιταλία, τον τρίτο μεγαλύτερο οφειλέτη στον κόσμο, θα έκανε την κρίση στην Ελλάδα να μοιάζει με παιχνιδάκι».

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή ΔΝΤ: Θα υπάρξει συμφωνία γιατί δεν υπάρχει χρόνος

Αξιωματούχος του ΔΝΤ, μιλώντας στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, δήλωσε πως η καλύτερη εγγύηση ότι θα υπάρξει τελικά συμφωνία για το χρέος είναι οι επικείμενες προθεσμίες για πληρωμές ομολόγων.

Όπως επισημαίνει στο δημοσίευμά του το CNBC, τα ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα και οι επικείμενες εκλογές στη Γερμανία έχουν καθυστερήσει τη διαδικασία, ωστόσο ο αξιωματούχος του ΔΝΤ, που έχει γνώση των συνομιλιών, υπογραμμίζει πως οι πληρωμές ομολόγων που λήγουν τον Ιούλιο διασφαλίζουν πως θα επιτευχθεί μια συμφωνία στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου.

«Κάποιος χρειάζεται να κάνει κάποιες παραχωρήσεις. Υπάρχει η πεποίθηση ότι θα υπάρξει συμφωνία σε τρεις εβδομάδες λόγω πίεσης χρόνου», δήλωσε. «Στόχος μας είναι να πετύχουμε μια συμφωνία στις 15 Ιουνίου», τόνισε από την πλευρά οτυ και αξιωματούχος της Κομισιόν.

Υπενθυμίζεται πως η Die Welt σε δημοσίευμά της για

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

Ο Γιάνης Βαρουφάκης στο vice (video)

Φαινόμενο Johatsu: Άνθρωποι στην Ιαπωνία εξαφανίζονται

Στην Ιαπωνία οι άνθρωποι εξαφανίζονται. Δεν πεθαίνουν. Δεν αυτοκτονούν. Δεν απάγονται. Απλώς σκόπιμα εξαφανίζονται μέσα στη νύχτα, χωρίς εξηγήσεις. Κοινώς γίνονται καπνός.

Κλονισμένοι από την απώλεια μιας δουλειάς ή από έναν αποτυχημένο γάμο, στιγματισμένοι από χρέη ή εξαντλημένοι από το στρες και την υπερβολική εργασία, χιλιάδες Ιάπωνες έχουν αρχίσει να αφήνουν πίσω τους την επίσημη ταυτότητά τους και να αναζητούν καταφύγιο στον ανώνυμο κόσμο ενός άλλου κοινωνικού δικτύου.

Η πράξη αυτή που έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά φαινομένου λέγεται johatsu, που στα ιαπωνικά σημαίνει «άνθρωπος που εξατμίζεται», αυτό που εμείς λέμε «έγινε καπνός».

Τα μυστηριώδη περιστατικά δεν είναι μοναδικά, καθώς ο αριθμός των εξαφανισμένων ολοένα και αυξάνεται.

Το φαινόμενο αυτό επιβεβαίωσε και η έρευνα που έκανε ένα ζευγάρι Γάλλων δημοσιογράφων - η Léna Mauger και ο Stéphane Remael - και κατέγραψε στο βιβλίο με τίτλο «The Vanished: The 'Evaporated People' of Japan in Stories and Photographs», που δημοσιεύθηκε και κυκλοφόρησε πρόσφατα στις ΗΠΑ. Το βιβλίο περιλαμβάνει μια συλλογή από ιστορίες ανθρώπων που εγκατέλειψαν τη σύγχρονη κοινωνία, αναζητώντας μια πιο μυστική, λιγότερο πιεστική και στιγματισμένη ζωή. Άνθρωποι που για το κράτος είναι άφαντοι.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου

 

Πόση είναι η αξία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας;

Aσύλληπτης αξίας ορυκτό πλούτο, ο οποίος εκτιμάται στα 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ, διαθέτει η Ελλάδα, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9FM», ο καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ανέστης Φιλιππίδης, σημείωσε, ότι «από το σύνολο του ορυκτού πλούτου, εμείς δυστυχώς εκμεταλλευόμαστε μόλις το 0,15%. Έχουμε γύρω στα 24 πολύ σημαντικά βιομηχανικά ορυκτά που είναι καταπληκτικός αριθμός αν σκεφτούμε την έκταση της Ελλάδας».
Ο ίδιος τόνισε την ανάγκη να δοθεί σημασία στον ορυκτό πλούτο, «διότι πέρα από το οικονομικό σκέλος, είναι και μια πολιτική, γεωπολιτική δύναμη, αφού αρκετοί πόλεμοι έχουν γίνει και αρκετά σύνορα δεν έχουν κλείσει μεταξύ κρατών μελών γιατί δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για μία μικρή λωρίδα εδάφους, η οποία είχε σοβαρό ορυκτό πλούτο».
Ένα από τα μεγαλύτερα, στον ευρωπαϊκό χώρο, κοιτάσματα χρυσού και άλλων ορυκτών υλών βρίσκεται στη ΒΑ Χαλκιδική όπου υπολογίζεται ότι υπάρχουν «θαμμένοι», περίπου 160 τόνοι χρυσού, 2.000 τόνοι αργύρου, σχεδόν 1,5 εκατομμύριο τόνοι μολύβδου και ψευδαργύρου και πάνω από 1 εκατομμύριο τόνοι χαλκού.

Τη διαπίστωση έκανε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, καθηγητής Μιχάλης Βαβελίδης στο περιθώριο ημερίδας που διοργανώθηκε σήμερα, με θέμα «Αναζήτηση και εκμετάλλευση ορυκτών πρώτων υλών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα», από το Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ και το Aristotle University of Thessaloniki Student Chapter της Society of Economic Geologists.

«Στο Στρατώνι, τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα, βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα στον ευρωπαϊκό χώρο. Βέβαια, η εξόρυξη γενικότερα είναι εξαιρετικά δαπανηρή διαδικασία - υπολογίζεται ότι από τον εντοπισμό μέχρι την εξόρυξη ενός κοιτάσματος, στοιχίζει 400 εκατομμύρια δολάρια - και θα πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί μεγάλη προσοχή στην προστασία του περιβάλλοντος, με την τήρηση της νομοθεσίας», ανέφερε ο κ. Βαβελίδης προσθέτοντας ότι, ο χρυσός της Χαλκιδικής χρησιμοποιήθηκε από την προϊστορική εποχή, ενώ από την περιοχή προέρχονται ο χρυσός και ο άργυρος που βρίσκονται στην φαρέτρα του Φιλίππου του Β' και στην ασπίδα του.

Γιατί οι ΗΠΑ «είναι η πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο»

H διάδοση των πυρηνικών όπλων και η κλιματική αλλαγή αποτελούν αντικείμενα έντονης ανησυχίας στην τρέχουσα στιγμή, δημιουργώντας κατάσταση έκτακτης ανάγκης υπό τη νέα διοίκηση Τραμπ. Σε αυτήν την αποκλειστική συνέντευξη για τον Truthout, ο παγκοσμίου φήμης διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκι συζητά την κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αυτών των δύο σημαντικών ζητημάτων, επισημαίνοντας τις εντάσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα και σχολιάζοντας την πρόσφατη αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας της Συρίας.

Daniel Falcone: Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει τρομακτική έλλειψη συζήτησης σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την διάδοση των πυρηνικών όπλων στα mainstream μίντια;

Εάν θέλετε να μάθετε κάτι για τα πυρηνικά όπλα και γιατί αυτά τα θέματα δεν αναφέρονται, δείτε το τεύχος Μαρτίου του Bulletin of Atomic Scientists, όπου υπάρχει ένα εντυπωσιακό άρθρο δύο πραγματικών εμπειρογνωμόνων - των Hans M. Kristensen και Ted Postol από το MIT. Μιλούν για τα νέα συστήματα στόχευσης που έχουν εφευρεθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος

Δείτε ολόκληρο το άρθρο

... Και πέντε αυγά Τουρκίας!

Λίγο πριν τα τελικά αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία και τα αποτελέσματα "δείχνουν" την απόλυτη Κοινωνική, Πολιτική και Οικονομική διχοτόμηση της Χώρας. Γιαυτό εξ' άλλου και οι δηλώσεις του Ερντογάν κυμάνθηκαν στο συγκεκριμένο ύφος! Εν ολίγοις "κλουβάχατα"!

Από πού βγάζει τόσα λεφτά η Βόρεια Κορέα;

Πυραυλικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας, πυρηνικό οπλοστάσιο, πολυπληθής εθνικός στρατός… είναι να απορεί κανείς πως μία χώρα αποκλεισμένη από το παγκόσμιο εμπορικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα καταφέρνει να αναπτύσσει και να συντηρεί ένα τόσο ακριβό τεχνικό και τεχνολογικό υλικό.

Ο λόγος, φυσικά, για τη Βόρεια Κορέα που παρά τις πολλαπλές κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί από τη Δύση, συνεχίζει να γεμίζει τα δημόσια ταμεία της με ρευστό που χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση των στρατιωτικών της σκοπών.
Και μπορεί οι ΗΠΑ να εμφανίζονται έτοιμες να «τραβήξουν το αυτί» της Κίνας για τη βοήθεια (ή απλώς την ανοχή) που προσφέρει στη Βόρεια Κορέα, οι αναλυτές όμως εκτιμούν πως αυτό δεν θα είναι αρκετό, αφού οι πηγές χρηματοδότησης της Πιονγκγιάνγκδεν πρόκειται να στερέψουν.
Από πού βγάζει, όμως, τόσα λεφτά η Βόρεια Κορέα;
1. Κάρβουνο
Το μεγαλύτερο ποσό ξένου συναλλάγματος εκτιμάται πως εισέρχεται στη χώρα από τους εκατομμύρια τόνους κάρβουνου που πωλεί κάθε χρόνο στην Κίνα- αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο των εξαγωγών της χώρας. Το Πεκίνο διεμήνυσε τον Φεβρουάριο πως θα σταματήσει τις εισαγωγές κάρβουνου από τη Βόρεια Κορέα, ωστόσο οι αναλυτές κρίνουν πως πρόκειται για ακόμη «κούφια» κινεζική απειλή.
2. Υγιή αποθεματικά
Ακόμη και αν υποτεθεί πως η Κίνα θα σταματήσει όντως τις εισαγωγές κάρβουνου από τη Βόρεια Κορέα, τα αποθεματικά της χώρας υπολογίζεται πως βρίσκονται σε τόσο καλό επίπεδο, που αρκούν για να χρηματοδοτούν τα οπλικά προγράμματα της Πιονγκγιάνγκ για πολλά χρόνια ακόμη.
Τα δημόσια ταμεία της Βόρειας Κορέας γεμίζουν εδώ και χρόνια από τις εξαγωγές κάρβουνου και η αιματηρή οικονομία της κυβέρνησης της Πιονγκγιάνγκ έχει οδηγήσει τα αποθεματικά της χώρας σε επίπεδα-ρεκόρ.




3. Κυβερνοεπιθέσεις
Στις αρχές του 2016, η Βόρεια Κορέα έθεσε σε εφαρμογή ένα ακόμη κερδοφόρο … επιχειρηματικό σχέδιο: τις κυβερνοεπιθέσεις σε τράπεζες! Σύμφωνα με στοιχεία της Kaspersky, η χώρα συνδέεται με σειρά επιθέσεων σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεκαοκτώ χωρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η κυβερνο-ληστεία σε τράπεζα του Μπαγκλαντές που έγινε πρωτοσέλιδο τον Μάρτιο του 2016. Αντίστοιχες ληστείες έχουν καταγραφεί σε τράπεζες της Κόστα Ρίκα, της Πολωνίας και της Νιγηρίας. Για τους αναλυτές, πρόκειται για έναν ακόμη τρόπο με τον οποίο η Βόρεια Κορέα βγάζει χρήματα, πέρα από το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών.
4. Πώληση αναγκαστικής εργασίας
Η Βόρεια Κορέα βγάζει χρήματα και από τα σύγχρονης μορφής σκλαβοπάζαρα που έχει οργανώσει. Μπορεί η ολιγάριθμη ελίτ της χώρας να ζει άνετα στην πρωτεύουσα, στην υπόλοιπη χώρα όμως οι άνθρωποι μαστίζονται από την πείνα. Έτσι, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για το 2015, χιλιάδες Βορειοκορεάτες αποστέλλονται κάθε χρόνο σε χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία, μέσω της πώλησης καταναγκαστικής εργασίας, και δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε ορυχεία, στην υλοτομία, καθώς και σε εργοστάσια υφασμάτων.




ΠΗΓΗ: CNN Money, δημοσιεύθηκε από το enikonomia.gr

Υπήρχαν ΖΩΝΤΑΝΟΙ Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι Αγνοούμενοι Οδυνηρή επιβεβαίωση του βιβλίου του Πέτρου Κασιμάτη

Οδυνηρή επιβεβαίωση!!

Οι πολιτικοί αρχίζουν σιγά-σιγά και ξετυλίγουν τον μίτο της Αριάδνης για την ανατριχιαστική αναζήτηση Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων στα Τουρκικά κάτεργα.
Ενας απο αυτούς-με βαρύ πολιτικό εκτόπισμα (γιατί πολλές φορές λειτουργεί δυναμικα αλλα με αφοπλιστική αθωότητα ) ο ανεξάρτητος Βουλευτής πρώην υπουργός Στάθης Παναγούλης, σπάει σε μας την πολύχρονη σιωπή του.
Ανασύρει στην ιστοσελίδα μας, μια συγκλονιστική αποκάλυψη και οδηγείται σε μια σπάνια εκμυστήρευση ανοίγοντας τα χαρτιά του….Επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας τις αποκαλύψεις του κορυφαίου δημοσιογράφου Πέτρου Κασιμάτη.
Αποκαλύψεις που έκαναν το γύρο του κόσμου. Και που γι αυτές ο διακεκριμένος ρεπόρτερ πήρε διεθνή βραβεία καθώς και το βραβείο Μπότση για την πολύχρονη έρευνα του σε στρατόπεδα Κούρδων ανταρτών, σε αρχεία νευραλγικών υπηρεσιών , σε ντοκουμέντα που έφερε για πρώτη φορά στο φως ο Έλληνας δημοσιογράφος.
Μια σημαντική “πηγή” πληροφοριών του Στάθη Παναγούλη ,ηταν απο το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Εδω και αρκετά χρονια γνώριζε (και γνωρίζει και σήμερα) λεπτομέρειες-σοκ για την τύχη των αιχμαλώτων του

Διαβάστε τη συνέχεια

«Πως μια ελίτ απήγαγε την Ευρώπη και πως την παίρνουμε πίσω;»

Πως μια ελιτ απήγαγε την Ευρώπη και πως θα την πάρουμε πίσω περιγράφει στο βιβλίο του «How an Elite Hijacked a Continent and How We Can Take it Βack» ο Thomas Fazi.

Ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας, απο τους  προσκεκλημένους στην ημερίδα «Πώς ν’ αντιμετωπίσουμε το δημόσιο χρέος; Μαθήματα και πολιτικές», που διοργάνωσε στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα ο Αντιπρόεδρος του ΕΚ και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου, με τη συνεργασία της Ιταλίδας Eleonora Forenza από την Ευρωομάδα L’Altra Europa con Tsipras και της Πορτογαλίδας Marisa Matias, του Bloco de Esquerda, υποστήριξε στην ομιλία του πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη δεν είναι κρίση χρέους αλλά κρίση ευρω.
who is who
Ιταλός, γεννημένος στο Λονδίνο απο Αγγλίδα μητέρα ο Thomas Fazi είναι συγγραφέας, ακτιβιστής και βραβευμένος σκηνοθέτης. Έχει μεταφράσει στα ιταλικά έργα συγγραφέων όπως οι Christopher Hitchens, George Soros and




Δείτε τη συνέχεια του άρθρου στο tvxs.gr

Βαρουφάκης εναντίον όλων! “Πάμε σε Ειδικό Δικαστήριο – Υπάρχουν ακόμη Σαρτζετάκηδες”

 

Ο Γιάνης Βαρουφάκης με κείμενό του στην Εφημερίδα των Συντακτών, πετά το “γάντι” στους επικριτές του, καλώντας τους να τον πάνε άμεσα στο Ειδικό Δικαστήριο, με τον οποίο τον απειλεί η Νέα Δημοκρατία, τονίζοντας μάλιστα πως “στα Δικαστήριά μας υπάρχουν ακόμη Σαρτζετάκηδες”.

Ολόκληρο το κείμενο του πρώην υπουργού Οικονομικών: “Δεν υπάρχει αναλυτής παγκοσμίως που να διαφωνεί ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης απλά θα κουκουλώσει για λίγο τη συνολική χρεοκοπία της χώρας κάνοντάς τη χειρότερη. Παράλληλα, δεν υπάρχει ραδιοτηλεοπτικό μέσο στη χώρα που να μη δαιμονοποιεί όποιον τολμήσει να πει αυτό που όλοι γνωρίζουν και που εκτός Ελλάδας θεωρείται δεδομένο.
Πριν από μέρες μού ζητήθηκε από δημοσιογράφο κεντρικού δελτίου ειδήσεων να απαντήσω μονολεκτικά στο ερώτημα: “Ξέρατε ότι ανακοινώνοντας το δημοψήφισμα θα έκλειναν οι τράπεζες;” “Προφανώς”, απάντησα ειλικρινά. Εντός δευτερολέπτων τα κοινωνικά μέσα βούιζαν: “Το παραδέχτηκε. Στο Ειδικό Δικαστήριο αμέσως!” Την επομένη, βουλευτές του τροϊκανικού τόξου ξεσπάθωσαν ζητώντας Ειδικό Δικαστήριο με συνοπτικές διαδικασίες.
Εχει σημασία να κατανοήσουμε γιατί όλα αυτά. Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με πρόβλημα στο εσωτερικό της τρόικας: δεν τους βγαίνει η αριθμητική τής δήθεν “αξιολόγησης”, δηλαδή των δανείων και των δημοσιονομικών. Και δεν τους βγαίνει για λόγους που όλοι οι αναλυτές παγκοσμίως γνωρίζουν αλλά που στην Ελλάδα διώκονται ως «αντεθνικές» αναλύσεις.
Η τρόικα είναι βαθιά διαιρεμένη μεταξύ εκείνων που γνωρίζουν ότι η αριθμητική δεν βγαίνει, αλλά θεωρούν πως πρέπει να την κουκουλώσουν άλλη μια φορά με μια νέα δόση (Μέρκελ, Κομισιόν), και άλλων που γνωρίζουν ότι η αριθμητική δεν βγαίνει αλλά κρίνουν ότι ήρθε η ώρα μιας οριστικής λύσης (που θα σημάνει είτε Grexit, όπως θέλει ο κ. Σόιμπλε, είτε αναδιάρθρωση χρέους εντός του ευρώ, όπως καλεί το ΔΝΤ).
Μέχρι να τα βρούνε μεταξύ τους οι δανειστές ώστε τον Ιούλιο η τρόικα να πληρώσει τον εαυτό της (παίρνοντας δηλαδή χρήματα από τον ESM για να τα δώσουν στην ΕΚΤ) και να στείλουν στο Μαξίμου το e-mails με τα μέτρα που θα νομοθετηθούν (τα οποία το Μαξίμου θα στηλιτεύσει ως «δύσκολα» πριν τα νομοθετήσει «σώζοντας» άλλη μια φορά τη χώρα από την πτώχευση), η εγχώρια τρόικα είναι στα κάρβουνα και εξορκίζει όποιον απειλεί το “εθνικά αναγκαίο” κλείσιμο της “αξιολόγησης”.
Οσο πιο διαιρεμένη είναι η τρόικα και όσο πιο πολύ φοβούνται ότι ο οικονομικός παραλογισμός τους θα αποκαλυφθεί τόσο δαιμονοποιείται και απειλείται με δίωξη όποιος τολμήσει να αρθρώσει στην Ελλάδα τον αντίλογο που όλοι οι σοβαροί αναλυτές αποδέχονται ως αυταπόδεικτο στο εξωτερικό.
Η μονολιθική αποδοχή του δόγματος ότι “μια κακή συμφωνία σήμερα είναι το βέλτιστο δυνατόν” αποτελεί επιταγή για την τρόικα εσωτερικού και το τροϊκανικό τόξο στη Βουλή και στα μέσα ενημέρωσης. Η άποψη ότι μια κακή συμφωνία σήμερα θα φέρει τα χειρότερα στο μέλλον απλά δεν επιτρέπεται να ακουστεί.
Προσωπικά έχω κουραστεί να μιλώ για το 2015. Από την άλλη, το 2015 δεν μπορεί να το ξεχάσει η τρόικα. Αυτό που τους νοιάζει δεν είναι τι έγινε το 2015. Το καλοκαίρι του 2015 η τρόικα πέτυχε να μετακυλίσει το μη βιώσιμο χρέος μέσω ενός νέου δανείου που το έκανε ακόμα λιγότερο βιώσιμο, φορτώνοντας παράλληλα το φταίξιμο στον υπουργό Οικονομικών που πάλεψε μέχρι τελευταία στιγμή για να κουρευτεί αντί να μετακυλιστεί.
Το ζητούμενο για τρόικα και εγχώρια ολιγαρχία είναι πώς θα συνεχίσουν σήμερα το ίδιο σενάριο. Πώς να ξαναγίνει το ίδιο, δαιμονοποιώντας την οποιαδήποτε αντίσταση στη συνεχιζόμενη μετακύλιση και διόγκωση του μη βιώσιμου χρέους και την παράλληλη μεταφορά της ευθύνης γι' αυτό από εκείνους που την επέβαλαν σε εκείνους που τους επιβλήθηκε – στον “ανεπρόκοπο” ελληνικό λαό δηλαδή.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό, είναι απαραίτητο να σταματήσει οποιοσδήποτε δημόσιος διάλογος ρίχνει φως στον παραλογισμό των μέτρων, των νέων δόσεων και της συνταρακτικά ασυνάρτητης ιδέας πως η μέγιστη λιτότητα πρέπει να επιβάλλεται στο διηνεκές στην οικονομία με τη μέγιστη ύφεση.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προσπάθεια των καναλιών της διαπλοκής να καταργούνται τα περιθώρια για λελογισμένο δημόσιο διάλογο. Το παράδειγμα με το ερώτημα δημοσιογράφου για το δημοψήφισμα που προανέφερα είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό. Αν ο καλός δημοσιογράφος ενδιαφερόταν να γίνει χρήσιμος διάλογος, ίσως να ενδιαφερόταν για τους πραγματικούς λόγους που έκλεισαν οι τράπεζες. Ισως ενδιαφερόταν για το ότι οι τράπεζες θα έκλειναν ανεξάρτητα από το εάν ανακοινώναμε δημοψήφισμα την 26η Ιουνίου ή όχι.
Ίσως ενδιαφερόταν για το ότι η μόνη περίπτωση να μην έκλειναν θα ήταν να έχουμε αποδεχθεί το τελεσίγραφο της τρόικας την 25η Ιουνίου, δηλώνοντας στο Eurogroup εκείνη την ημέρα ότι θα το νομοθετούσαμε στη Βουλή. Ισως ενδιαφερόταν ακόμα να μάθει ότι ήταν αδύνατον να προβώ σε μια τέτοια δήλωση όταν ο κ. Σόιμπλε, μετά από ερώτησή μου, δήλωσε ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται να το περάσει από τη δική του Βουλή.
Ίσως ενδιαφερόταν να μάθει ότι το κλείσιμο των τραπεζών έγινε επειδή είχε προαποφασιστεί ώστε τόσο το ελληνικό όσο και το γερμανικό κοινοβούλιο να εξαναγκαστούν να νομοθετήσουν μέτρα και δάνεια που χειροτέρευαν τη χρεοκοπία της χώρας και μεγέθυναν το κόστος της για ολόκληρη την Ευρώπη.
Όμως το πτωχευμένο μιντιακό σύστημα, που ζει από τις πτωχευμένες τράπεζες και λοιπούς επιχειρηματίες που επιβιώνουν ελέω της τρόικας, ενδιαφέρεται μόνο για ένα πράγμα: Πώς να μην υπάρξει λελογισμένος, εμπεριστατωμένος, διαφωτιστικός δημόσιος διάλογος.
Οταν παραιτήθηκα τη νύχτα του δημοψηφίσματος, το γνώριζα ότι έτσι θα εξελίσσονταν τα πράγματα μετά την παράδοση των όπλων από τον πρωθυπουργό. Ηξερα την ανάγκη που θα είχαν για καιρό πολύ, τουλάχιστον έως το 2020, να ποινικοποιηθεί η οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για τη χρεοδουλοπαροικία μας. Γι' αυτό είχα δηλώσει ότι θα φέρω ως μετάλλιο τιμής το μένος της τρόικας εξωτερικού και το μίσος του εγχώριου τροϊκανικού τόξου.
Από το 2010 έως σήμερα λέω τα ίδια πράγματα. Πράγματα τα οποία δεν χρειάζεται να είναι κανείς αριστερός ή ιδιαίτερα καλός οικονομολόγος για να τα πει. Ενας σοβαρός νεοφιλελεύθερος, ένας τραπεζίτης του Σίτι, ένας απλός αναλυτής του Bloomberg τα ίδια θα έλεγε:
χωρίς άμεση ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους που να επιτρέπει άμεσα τη μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1% με 1,5%, άμεσες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών, μια δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα και μια δημόσια «κακή» τράπεζα (που θα εκκαθαρίσει τα «κόκκινα» δάνεια), η Ελλάδα δεν θα ανακάμψει.
Αυτή τη συλλογική πρόταση την είχα καταθέσει τον Μάιο του 2015 τόσο στους εταίρους όσο και στο υπουργικό συμβούλιο. Κανείς δεν τη συζήτησε τότε. Κανείς δεν τη συζητά σήμερα - κι ας την αντιγράφουν για εσωτερική κατανάλωση ακόμα και στη Νέα Δημοκρατία.
Αντίθετα, όσο περισσότερο επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις εκείνες και όσο περισσότερο αντιγράφουν τις προτάσεις που κατέθετα το 2015 τόσο αυξάνουν οι κραυγές για παραπομπή μου σε Ειδικό Δικαστήριο.
Από ένα ιστορικό ατύχημα κατέστην αρκετά τυχερός να γίνω το αντικείμενο απέχθειας ενός βαθέος, παράλογου, απάνθρωπου και ανασφαλούς κατεστημένου. Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή η οποία μου επιβάλλει μια μεγάλη υποχρέωση: Να αποδεχθώ την πρόκληση του Ειδικού Δικαστηρίου ώστε να ακυρωθεί η επιχείρηση κατάργησης του σοβαρού, λελογισμένου δημόσιου διαλόγου.
Συνεπώς, επειδή ο δημόσιος διάλογος που πρέπει να γίνεται ακυρώνεται στα -και από τα- μέσα “ενημέρωσης”, ζητώ ευθαρσώς τη σύσταση Ειδικού Δικαστηρίου με την κατηγορία ότι, όπως είχα υποσχεθεί προεκλογικά, είπα “όχι” στους δανειστές για άλλο ένα δάνειο υπό όρους που θα βάθαιναν (με μαθηματική ακρίβεια) τη χρεοκοπία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, «όχι» στο δόγμα που κατέθεσε ο κ. Σόιμπλε στο πρώτο Eurogroup όπου εκπροσώπησα την Ελλάδα, σύμφωνα με το οποίο “οι εκλογές δεν επιτρέπεται να αλλάζουν την οικονομική πολιτική μιας χώρας σε πρόγραμμα”, “όχι” σε προτάσεις που ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε χαρακτήρισε απαράδεκτες στο Eurogroup.
Για να μην ξεχνάμε, στόχος του παρακράτους της δεκαετίας του 1960 ήταν να φιμώσει οποιαδήποτε αντιφρονούσα προς το βαθύ κράτος φωνή, κινητοποιώντας αγανακτισμένους “υγιείς” πολίτες, που με λοστούς και τρίκυκλα καταργούσαν τον δημόσιο διάλογο.
Οσο μεγάλωναν τα αδιέξοδα ενός καθεστώτος που κατέρρεε τόσο το παρακράτος ενίσχυε την πόλωση, εξωθούσε τους πολίτες στη βία και προετοίμαζε το έδαφος για εκτροπή, συμπεριλαμβανομένων των στρατοδικείων και των εξοριών. Σήμερα, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει μέσω των μέσων ενημέρωσης και των διαδικτυακών κοινωνικών μέσων.
Με τη δημοκρατία μας εξευτελισμένη, έχουμε υποχρέωση να κινητοποιήσουμε ίσως το τελευταίο της μετερίζι: τη Δικαιοσύνη. Ρωμαίοι μπορεί να μην υπάρχουν πια στον Τύπο. Αλλά κρίνω πως στα δικαστήριά μας υπάρχουν Σαρτζετάκηδες. Στο Ειδικό Δικαστήριο λοιπόν!”
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών

Για τη διαρροή, με την ονομασία «Vault 7» Wikileaks - CIA: Το σκάνδαλο είναι ότι κάποιος εισχώρησε στο κρυφό περιβάλλον της οργάνωσης

 

Η πραγματική είδηση εδώ είναι ότι κάποιος κατάφερε να υπονομεύσει το άκρως απόρρητο περιβάλλον της CIA, να εκμαιεύσει ένα μεγάλο όγκο υλικού και τώρα το διαρρέει στο κοινό, δηλώνει ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ

Τα χιλιάδες έγγραφα τα οποία καταδεικνύουν ότι η CIA υποκλέπτει προϊόντα τεχνολογίας προκειμένου να συγκεντρώνει πληροφορίες αποκαλύπτουν ότι η αμερικανική μυστική υπηρεσία διατηρεί την ικανότητα να διεισδύει σε καταναλωτικές συσκευές, όπως smartphones που τρέχουν στα λειτουργικά iOS και Android, Mac και Windows υπολογιστές, ακόμα και «έξυπνες» τηλεοράσεις από μεγάλους κατασκευαστές όπως η Samsung, αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian.

Η διαρροή, με την ονομασία «Vault 7» (θησαυροφυλάκιο), δείχνει ότι η υπηρεσία διατηρεί τις τεχνικές ικανότητες να χακάρει όσες περισσότερες συσκευές μπορεί. Τα τρωτά σημεία που περιγράφονται στα χιλιάδες έγγραφα έρχονται σε ποικίλες μορφές και...




Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

O δεύτερος φράχτης που χτίζει η Ουγγαρία θα προκαλεί ηλεκτροσόκ

Ενας νέος φράχτης με τεχνολογία αιχμής ξεκίνησε να χτίζεται στα νότια σύνορα της Ουγγαρίας, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροσόκ στους ανεπιθύμητους για την χώρα, μετανάστες που επιχειρούν να εισέλθουν στην χώρα. Επίσης, φέρει αισθητήρες θερμότητας, κάμερες και μεγάφωνα από τα οποία ακούγονται συστάσεις σε αρκετές γλώσσες.

Η Ουγγαρία έχει ανεγείρει από το 2015 έναν φράχτη από συρματόπλεγμα, προκειμένου να εμποδίσει τη διέλευση των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που ταξίδευαν με προορισμό χώρες της κεντρικής Ευρώπης.

Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν θεωρεί ότι η μετανάστευση είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ΕΕ.

«Προσοχή, προσοχή. Σας προειδοποιώ ότι βρίσκεστε στα σύνορα της Ουγγαρίας», ακούγεται από τα μεγάφωνα του νέου φράχτη στα αγγλικά, τα αραβικά και τα φαρσί.
«Αν καταστρέψετε το φράχτη, περάσετε παράνομα, ή επιχειρήσετε να περάσετε, αυτό θεωρείτε έγκλημα στην Ουγγαρία. Σας προειδοποιώ να μην διαπράξετε αυτό το έγκλημα. Μπορείτε να καταθέσετε το αίτημα ασύλου σας στην ζώνη διέλευσης», ακούγεται από το μεγάφωνο.

Οι «ζώνες διέλευσης» είναι οι δύο συνοριακοί σταθμοί, όπου επιτρέπεται να περνούν συνολικά περίπου 10 μετανάστες την ημέρα.

Ο ενισχυμένος με ατσάλι νέος φράχτης θα προκαλεί σε όποιον τον αγγίζει ηλεκτροσόκ, ήπιας μορφής, σύμφωνα με πηγές.

Μέχρι τώρα έχουν ανεγερθεί μόλις 10 χλμ. του νέου φράχτη, ωστόσο αξιωματούχοι αναφέρουν ότι τα εναπομείναντα 140χλμ του κατά μήκος των συνόρων με την Σερβία θα ολοκληρωθούν εντός δύο μηνών, με βασικούς εργάτες 700 τροφίμους φυλακών.

«Ο πρώτος φράχτης ήταν μια γρήγορη λύση από την κυβέρνηση, αλλά όχι η ιδανική, καθώς οι παράνομοι διακινητές ανθρώπων έρχονται εξοπλισμένοι με εργαλεία για να τον κόψουν», τόνισε ο δήμαρχος του συνοριακού χωριού Ασοτάλομ, Λάζλο Τοροτσκάι, που είχε ζητήσει από το 2014 το κλείσιμο των συνόρων. Χαρακτήρισε το νέο φράχτη «πολύ πιο σοβαρό» και «απόλυτα καθησυχαστικό».

Η κυβέρνηση έχει προορίσει 123 εκατομμύρια ευρώ για το χτίσιμο του δεύτερου φράχτη. Ο προσωπάρχης του πρωθυπουργού Όρμπαν, Γιάνος Λάζαρ δήλωσε σήμερα πως το συνολικό κόστος της φύλαξης των συνόρων, με τις αστυνομικές περιπολίες και τις ζώνες διέλευσης, αγγίζουν το κόστος περίπου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.

Πηγή