Το 10% του πληθυσμού κατέχει το 89% του παγκόσμιου πλούτου

Σύμφωνα με την έκθεση της Credit Suisse, Global Wealth Report για το 2016, οι πλούσιοι έγιναν ακόμη πλουσιότεροι. Το πλούσιο 1% κατέχει το 50,8% του παγκόσμιου πλούτου.
Τα στοιχεία δείχνουν αύξηση: Το 2009 το ποσοστό ήταν 45,4%.
Η «ψαλίδα» της οικονομικής ανισότητας είναι αυτή τη χρονιά ακόμη μεγαλύτερη.
Το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού φτάνει δε, στο αστρονομικό 89% του παγκόσμιου πλούτου.

 

Το 73% των κατοίκων της Γης έχει ετήσιο εισόδημα κάτω των 10.000 δολαρίων.
Ο μισός πληθυσμός δεν κερδίζει περισσότερα από 2.222 δολάρια τον χρόνο.
Όπως επισημαίνει το Quartz, που επικαλείται τη βάση παγκόσμιων δεδομένων της Credit Suisse, ο παγκόσμιος πλούτος έφτασε εφέτος τα 256 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Έχει μάλιστα αυξηθεί κατά 1,4% σε σχέση με πέρυσι.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ιαπωνία πηγαίνουν καλύτερα από όλους.
Οι ΗΠΑ, για 8η συνεχή χρονιά, καταγράφουν αύξηση του πλούτου (με μέσο καθαρό πλούτο ανά νοικοκυριό τα 344.700 δολάρια).
Όσον αφορά την Ιαπωνία, η ανατίμηση του νομίσματος αύξησε τον πλούτο κατά 19% το 2016.
Ποιός είναι ο -μακράν- μεγαλύτερος χαμένος για το 2016; Η Βρετανία.
Όταν η βρετανική λίρα κατέρρευσε με το Brexit, η Βρετανία έχασε 1,5 τρις δολάρια.
Μπορεί το καθαρό ετήσιο εισόδημα ανά νοικοκυριό να έπεσε σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, αλλά η Βρετανία παραμένει μεταξύ των τριών πρώτων χωρών με τους πιο πλούσιους ιδιώτες.

Περίπου το 1/3 των τροφίμων παγκοσμίως καταλήγει στα σκουπίδια! Κρίμα!

Περίπου 88 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν ετησίως στα σκουπίδια στην ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί περίπου στο 20% των τροφίμων που παράγονται στην ΕΕ και δεν καταναλώνονται ποτέ. Το αντίστοιχο ποσοστό σε παγκόσμιο επίπεδο ανέρχεται περίπου στο 33%.




Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν, στοιχεία της οποίας παρουσιάσει η ΕΡΤ, το κόστος αυτής της σπατάλης στην Ευρώπη φτάνει τα 143 δισ. ευρώ ετησίως. Tα τρόφιμα σπαταλώνται σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων: από τις φάρμες ως την επεξεργασία και την παραγωγή τους και από τα καταστήματα ως τα εστιατόρια και τα νοικοκυριά.
Όπως επισημαίνεται, η σπατάλη τροφίμων αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα σύγχρονα περιβαλλοντικά και οικονομικοκοινωνικά προβλήματα, τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη στιγμή που πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν σταθερή πρόσβαση σε τροφή.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, περίπου το 1/3 των τροφίμων που παράγονται παγκοσμίως πετιέται στα σκουπίδια. Εκτιμάται, δε, ότι ο όγκος των πεταμένων τροφών απαιτεί καλλιεργήσιμη έκταση στο μέγεθος της Κίνας και ευθύνεται για περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.




Η Επιτροπή τονίζει ότι θα πρέπει να διευκολυνθεί η ανάκτηση και αναδιανομή των πλεονασμάτων τροφίμων έτσι ώστε ασφαλή και βρώσιμα τρόφιμα να μπορούν να φτάσουν σ’ εκείνους που τα έχουν ανάγκη. Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή προτείνει μια νέα νομοθεσία με στόχο την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων, η οποία θα ζητά από τα κράτη μέλη να παρακολουθούν τα επίπεδα των αποβλήτων τροφίμων σε κάθε στάδιο της αλυσίδας εφοδιασμού τους και να υποβάλουν έκθεση με σκοπό τη διευκόλυνση ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ φορέων για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί.
Εξάλλου, σύμφωνα με την έρευνα Ευρωβαρόμετρο, η πλειονότητα των καταναλωτών στην ΕΕ (58%), έναντι 71% στην Ελλάδα, δηλώνουν ότι πάντα κοιτούν την ημερομηνία που αναγράφεται στα τρόφιμα («ανάλωση έως» και «ανάλωση κατά προτίμηση πριν από») όταν ψωνίζουν ή όταν προετοιμάζουν τα γεύματα. Ωστόσο, λιγότερο από ένας στους δύο καταναλωτές κατανοούν το νόημα της ετικέτας στα τρόφιμα.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι το 15-33% των τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια οφείλεται στο ότι οι καταναλωτές δεν ερμηνεύουν σωστά την ημερομηνία που αναγράφεται στα τρόφιμα.




Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή εξετάζει τρόπους για να βελτιωθούν οι κανόνες σήμανσης ημερομηνίας στα τρόφιμα από όλους τους φορείς, καθώς και η κατανόησή τους από τους καταναλωτές, ούτως ώστε να μην καταλήγουν στα σκουπίδια τρόφιμα που είναι ασφαλή και βρώσιμα.

ΣΟΚ από Financial Times: Στις 4 Δεκεμβρίου τελειώνει το ευρώ...

«Το ιταλικό δημοψήφισμα και η αρχή του τέλους της ευρωζώνης

Μετά το Brexit και τον Ντόναλντ Τραμπ ετοιμαστείτε για την επιστροφή της κρίσης στην ευρωζώνη. Αν ο Ματέο Ρέντζι, ο Ιταλός πρωθυπουργός, χάσει το δημοψήφισμα για τις αλλαγές στο Σύνταγμα στις 4 Δεκεμβρίου περιμένω μια σειρά γεγονότων που θα θέσουν ερωτήματα για τη συμμετοχή της Ιταλίας στην ευρωζώνη.
Τα βαθύτερα αίτια αυτής της εξαιρετικά ανησυχητικής πιθανότητας δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με το ίδιο το δημοψήφισμα. Το πιο σημαντικό είναι η απόδοση της ιταλικής οικονομίας από το 1999, οπότε υιοθέτησε το ευρώ. Η συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών (total factor productivity), το κομμάτι βιομηχανική παραγωγή, το κομμάτι της οικονομικής παραγωγής που δεν εξηγείται από την εργασία και το κεφάλαιο υποχώρησε κατά περίπου 5% από τότε, όταν σε Γερμανία και Γαλλία αυξήθηκε κατά περίπου 10%.
Η δεύτερη αιτία ήταν η αποτυχία της ΕΕ να χτίσει μια κανονική οικονομική και τραπεζική ένωση μετά την κρίση της ευρωζώνης το 2010-2012 και να υιοθετήσει αντ' αυτής τη λιτότητα. Αν θέλεις να ξέρεις γιατί η Μέρκελ δεν μπορεί να είναι ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, δεν χρειάζεται να κοιτάξεις παραπέρα. Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν μπόρεσε καν να ηγηθεί της Ευρώπης όταν χρειαζόταν.
Ο συνδυασμός αυτών των δυο παραγόντων είναι οι μεγαλύτερες αιτίες για την σταδιακή αύξηση του λαϊκισμού στην Ευρώπη. Η Ιταλία έχει τρία κόμματα στην αντιπολίτευση και όλα υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ. Το μεγαλύτερο και περισσότερο σημαντικό είναι το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, ένα κόμμα που υπερβαίνει τον κλασσικό διαχωρισμό δεξιάς-αριστεράς. Το δεύτερο είναι το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που μετατράπηκε γρήγορα σε αντι-ευρωπαϊκό μετά την εκδίωξη του πρώην πρωθυπουργού από την εξουσία το 2011. Το τρίτο είναι η αποσχιστική Λίγκα του Βορρά. Σε δημοκρατικές χώρες είναι σύνηθες η αντιπολίτευση να αναλαμβάνει εν τέλει την εξουσία. Να περιμένετε αυτό να συμβεί και στην Ιταλία.

Στις 5 Δεκεμβρίου ο κίνδυνος αποσύνθεσης της ευρωζώνης
Το δημοψήφισμα έχει σημασία γιατί θα μπορούσε να επιταχύνει την πορεία προς την έξοδο από το ευρώ. Αν ο Ματέο Ρέντσι χάσει, έχει πει πως θα παραιτηθεί, δημιουργώντας πολιτικό χάος. Οι επενδυτές ίσως θεωρήσουν ότι το παιχνίδι τελείωσε. Στις 5 Δεκεμβρίου η Ευρώπη μπορεί να ξυπνήσει με έναν άμεσο κίνδυνο αποσύνθεσης.
Στη Γαλλία, η πιθανότητα για νίκη της Μαρίν Λε Πεν δεν είναι πλέον ένα μακρινό ρίσκο. Από όλους όσους έχουν ως τώρα δηλώσει υποψήφιοι είναι η πλέον προετοιμασμένη. Υπάρχουν κάποιοι που θα μπορούσαν να τη νικήσουν, όπως ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο πρώην μεταρρυθμιστής υπουργός Οικονομίας που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του την Τετάρτη. Ίσως όμως δεν φτάσει στον τελικό γύρο των εκλογών, καθώς στερείται κομματικού μηχανισμού.





Αν η Λε Πεν γίνει Πρόεδρος έχει υποσχεθεί να κάνει δημοψήφισμα για το μέλλον της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν το δημοψήφισμα αυτό οδηγήσει σε Frexit, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα τελειώσει το επόμενο πρωί. Το ίδιο και το ευρώ.
Μια έξοδος της Γαλλίας ή της Ιταλίας από το ευρώ θα επιφέρει το μεγαλύτερο default στην ιστορία. Οι ξένοι κάτοχοι ιταλικού ή γαλλικού χρέους σε ευρώ θα πληρωθούν με το ισόποσο της λίρας ή του φράγκου. Αμφότερα θα υποτιμηθούν. Αφού οι τράπεζες δεν υποχρεούνται να διακρατούν κεφάλαιο έναντι των τοποθετήσεών τους σε κρατικό χρέος οι απώλειες θα οδηγήσουν πολλές τράπεζες σε άμεση πτώχευση. Η Γερμανία τότε θα συνειδητοποιήσει ότι το τεράστιο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχει τα μειονεκτήματά του. Υπάρχει πολύς γερμανικός πλούτος εν αναμονή πτώχευσης.
Μπορεί αυτό να αποτραπεί; Στη θεωρία ναι, αλλά θα απαιτήσει μια σειρά από αποφάσεις που θα παρθούν έγκαιρα και με τη σωστή σειρά. Αρχικά η Μέρκελ θα πρέπει να αποδεχτεί αυτό που αρνήθηκε το 2012, έναν οδικό χάρτη προς μια πλήρη δημοσιονομική και πολιτική ένωση. Η ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει τον ESM, το μηχανισμό διάσωσης, που δεν είναι σχεδιασμένος για να αντιμετωπίσει χώρες του μεγέθους της Ιταλίας ή της Γαλλίας.





Είναι αυτό έστω και λίγο πιθανό; Σκεφτείτε το ως εξής: αν ρωτήσετε την Γερμανίδα καγκελάριο αν θέλει ευρωομόλογα θα σας απαντήσει όχι. Αλλά αν πρέπει να διαλέξει μεταξύ των ευρωομολόγων και της εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ η απάντησή της μπορεί να είναι διαφορετική. Η απάντηση εξαρτάται επίσης από το εάν η ερώτηση θα γίνει πριν ή μετά τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου.
Η βασική μου προσδοκία, ωστόσο, παραμένει. Δεν θα καταρρεύσει η ΕΕ και το ευρώ αλλά θα υπάρξει αποχώρηση μιας ή περισσότερων χωρών, πιθανότατα της Ιταλίας, αλλά όχι της Γαλλίας. Υπό το πρίσμα των τελευταίων γεγονότων, το βασικό μου σενάριο είναι τώρα στην αισιόδοξη πλευρά των λογικών εξελίξεων».

Αλήθειες και ψέματα για τη δραχμή - Ένα παλιότερο άρθρο που αξίζει να διαβαστεί -

του Δημήτρη Καζάκη

     

Τι θα γίνει έτσι και επιστρέψου­με στη δραχμή; Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλα­κώσει. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα, Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, ή θα γυρίσουμε στη λίθινη εποχή. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν αποκτήσουμε το ευρώ. Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, οι Έλληνες πριν από το ευρώ κατοικούσαν στις σπηλιές και στα δέντρα, φορούσαν δέρματα, ζεσταίνονταν με κοπριές και έτρωγαν κουκουνάρια. Αφού ποιος δεχόταν τότε την ξεφτιλισμένη πληθωριστική δραχμούλα; ...

   

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικο­νομία επιβίωνε – με όλα τα προβλήματά της – πολύ καλύτερα εκτός ευρώ παρά με το «ισχυρό ευρώ». Είχε διε­θνείς σχέσεις και πριν από το ευρώ, και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες, και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, τη μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

   

♦ Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορη σ’ όλους όσοι εμπορεύονταν με τη χώρα η κατάσταση της δραχμούλας. Οι εξωτερικές σχέσεις της χώρας ήταν σαφώς πιο εκτεταμένες και πιο πολύπλευρες απ’ ό,τι σήμερα που τρεις χώρες ελέγχουν ουσιαστικά το εξωτερικό εμπόριό της.

   

♦ Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρ­κείς υποτιμήσεις, οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ό,τι τη δεκαετία του ευρώ. Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.

   

♦ Χάρη στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και, παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη, δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή.

   

Αυτά είναι τα γεγονότα. Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε πάνω από 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Στη μεταπολίτευση χάρη στις τρεις επίσημες υποτιμήσεις και την τακτική της διολίσθησης, η δραχμή έχασε το 90% της αξίας της. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Γιατί άραγε;

   

Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; Ποτέ! Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στη νομισματική Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το Δημόσιο. Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μια και τότε ανήκε στη νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας.

   

Δεν υπάρχει «διεθνής λύση»

   

Το ίδιο και αμέσως μετά την απελευθέρωση, όταν η Βρετανία επέβαλε τη συμφωνία του Λονδίνου (1944) στην Ελλάδα, με βάση την οποία η χρυσή λίρα λειτουργούσε ως βασικό γενικό ισοδύναμο της ελληνικής οικονομίας. Έτσι φτάσαμε να στοιχίζει ένα καρβέλι ψωμί μερικά εκατομμύρια δραχμές και ο μαυραγοριτισμός να σαρώνει. Αυτή η συμφωνία του Λονδίνου και η έκδοση κατόπιν της στρατιωτικής βρετανικής λίρας για το εσωτερικό της Ελλάδας, σηματοδότησε τη δεύτερη περίοδο της κατοχής, τη βρετανική κατοχή.

   

Οι παγκόσμιες κρίσεις του οικονομικού στερεώματος της αγοράς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σε διεθνές επίπεδο. Εκτός κι αν αποζητάμε εμπόλεμες συρράξεις ανάμεσα στους ισχυρούς, με οικονομικούς ή πολιτικούς όρους. Μόνο έτσι ξέρει η παγκόσμια αγορά να αναζητά διεθνείς λύσεις. Αυτό αποτελεί θέσφατο για όποιον έχει στοιχειωδώς μελετήσει τις μεγάλες περιόδους παγκόσμιας κρίσης από την εποχή της πρώτης Μεγάλης Ύφεσης του 1873-1896.

   

Η ανάγκη εθνικού νομίσματος, ειδικά για τις πιο ασθενικές οικονομίες, γεννήθηκε ως αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης και θωράκισης των εθνικών οικονομιών από τις παγκόσμιες κρίσεις και αναταράξεις των αγορών. Εντελώς ενδεικτικά μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρουμε ότι ο Τζον Μέιναρτ Κέινς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακούς τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε; Όταν, μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα, κυρίως προς τη μόνη χώρα - πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέινς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και, προκειμένου να επιβάλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών τους απαιτήσεων. Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα, και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του.

   

Όταν τόλμησε να τα προτείνει αυτά για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος από τους μεγάλους τραπεζίτες και χρηματιστές. Ο μεγαλοχρηματιστής Λέφινγουελ και συνεταίρος του Μόργκαν, όταν πρωτάκουστε τον Κέινς να προτείνει τόσο αιρετικές ιδέες, σχο­λίασε: «Ο Κέινς… φλερτάρει με περίεργους θεούς και προτείνει να εγκαταλείψουμε για πάντα τον χρυσό κανόνα και να τον αντικαταστήσουμε με ένα “κατευθυνόμενο” νόμισμα… είναι καλύτερα να έχουμε κάποια σταθερά παρά να παραδώσουμε τις υποθέσεις μας στην ευφυΐα των δημοσιολογούντων οικονομολόγων και των πολιτικών…».

   

Εκεί βρισκόταν το κουμπί. Η αντικατάσταση του παγκόσμιου σταθερού νομίσματος με εθνικά «κατευθυνόμενα» νομίσματα με βάση τις ανάγκες των εθνικών οικονομιών, περιόριζε δραστικά τον έλεγχο από τους μεγάλους χρηματιστές και τραπεζίτες που λειτουργούσαν στην παγκόσμια αγορά. Κι αυτό ήταν κάτι αδιανόητο. Τι θα συνέβαινε αν γινόταν κάτι τέτοιο; Οι ουρανοί θα άνοιγαν και θα κατέστρεφαν τους ασεβείς! Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο. Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει θα είναι να υποτιμάται διαρκώς. Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέινς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα.

   

Βέβαια ο Κέινς πίστευε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να τους το επιβάλουν οι λαοί. Όπως κάποιοι σήμερα πιστεύουν πως μπορούν να πείσουν την Ε.Ε. και την ΕΚΤ να ασκήσουν άλλη πολιτική από αυτήν που ασκούν και να κρατήσουν άλλη στάση από αυτήν που κρατούν.

   

«Ισχυρό ευρώ» και πόλεμος

   

Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέινς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος. Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

   

Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ». Κι αυτό ήδη συμβαίνει με τον διορισμό τραπεζιτών επικεφαλής δοτών κυβερνήσεων, όπως έγινε στην Ελλάδα με τον κ. Λουκά Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον κ. Μάριο Μόντι.

   

Η επινόηση του ευρώ

   

Ορισμένοι λένε ότι μπορεί η είσοδος στο ευρώ να ήταν λάθος, αλλά τώρα που μπήκαμε η έξοδος θα ήταν καταστροφή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από κάτι τέτοιο. Το ευρώ αποτελεί μια χρηματοπιστωτική επινόηση που δεν βασίζεται, ούτε απηχεί την πραγματική οικονομία ακόμη και σε επίπεδο ευρωζώνης. Η σταθερότητα του ευρώ εξαρτάται όχι από την πραγματική δυναμική της οικονομίας, αλλά από συγκεκριμένες αξιωματικές πολιτικές παραδοχές, από ορισμένες υποθέσεις εργασίας: 1) Σταθερή νομισματική κυκλοφορία, που δεν επιτρέπει την έκδοση πρόσθετου νομίσματος. 2) Χαμηλά επίπεδα χρέους και κρατικών ελλειμμάτων. 3) Συντονισμός οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.

   

Η οικονομία όμως δεν κινείται με βάση πολιτικές παραδοχές, και μάλιστα αξιωματικού χαρακτήρα, αλλά με βάση την αντικειμενική κατάσταση των συναλλαγών και της παραγωγής στην πραγματική οικονομία. Κι αυτή η κατάσταση είναι πάντα κυμαινόμενη σε τέτοιον βαθμό που καμιά σταθερά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όταν μια οικονομία είναι διαρκώς ελλειμματική στο επίπεδο της παραγωγής και των συναλλαγών, όσο κι αν προσπαθεί είναι αδύνατο να τηρήσει τις όποιες παραδοχές και αξιώματα. Ό,τι κι αν κάνει.

   

Έτσι και με το ευρώ. Ένα νόμισμα που βασίζεται σε εξωπραγματικά αξιώματα, δεν μπορεί να διασωθεί ενισχύοντας τις υποθέσεις εργασίας πάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Είναι αδύνατον. Όσο ενισχύονται οι αξιωματικές πολιτικές παραδοχές σε βάρος της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας, τόσο περισσότερο θα σπέρνει τη χρεοκοπία, την καταστροφή και την ισοπέδωση. Σε βαθμό μάλιστα πρωτάκουστο για τους λαούς της Ευρώπης.

   

Μέχρι εδώ το παραμύθι περί «λίθινης εποχής»

   

Επομένως η λίθινη εποχή δεν είναι ένα ενδεχόμενο που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αλλά με την ίδια την παραμονή στο ευρώ. Άλλωστε στη λίθινη εποχή ζουν ήδη οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι της χώρας, αλλά και τα 4 εκατομμύρια εργαζόμενοι που βιώνουν μια κατάσταση όπου είτε βρίσκονται με δουλειά χωρίς μέλλον είτε με μέλλον χωρίς δουλειά, όπως το 50% και πλέον της νέας γενιάς. Δεν συζητάμε βέβαια για την ανέχεια που έχει ενσκήψει στην πλειονότητα των ελληνικών νοικοκυριών. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει η μέση ελληνική οικογένεια μπορούν να συγκριθούν μόνο με την κατοχική και την πρώτη μετακατοχική περίοδο.

   

Κι επειδή η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί σε βαθμό ανήκουστο, θα πρέπει να ρωτήσου­με πού βρίσκεται η «κόκκινη γραμμή». Πού πρέπει να φτάσουμε για να πούμε «φτάνει, ως εδώ»; Πόσοι από τους νέους μας πρέπει να μεταναστεύσουν μαζικά γιατί δεν βρίσκουν ούτε δουλειά του ποδαριού; Πόσοι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι πρέπει να ζήσουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης; Πόσοι από τους ηλικιωμένους πρέπει να πεθάνουν γιατί δεν έχουν ού­τε καν να πληρώσουν για τη θέρμανσή τους; Πό­σα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να ριχτούν στον Καιάδα γιατί καταργείται ακόμη και η πιο στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια; Πόσοι θα πρέ­πει να αφήσουν την τελευταία τους αναπνοή σε κάποιο ράντζο ή στα χέρια των δικών τους, γιατί διαλύεται ακόμη και η πρωτοβάθμια Υγεία;

   

Είναι ή δεν είναι η λίθινη εποχή αυτή που ζουν σήμερα εκατομμύρια Έλληνες; Τι έχουν να φοβηθούν οι άνεργοι, οι κατεστραμμένοι επαγ­γελματίες και οι αφανισμένοι μικρομεσαίοι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που ζουν κυριολεκτικά στο όριο; Τι έχουν να φοβηθούν όλοι αυτοί από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Μη χάσουν τις (ανύπαρκτες) καταθέσεις τους; Μην και χάσουν ακόμη κι αυ­τά τα λίγα που τους έχουν απομείνει; Μόνο ένας ανόητος ή ένα τυπικό κομματικό στέλεχος μπο­ρεί να πιστεύει στα σοβαρά σήμερα ότι δεν οδη­γούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα σε ολο­καύτωμα ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να διατηρηθεί μια τυχάρπαστη κερδοσκοπική επι­νόηση των τραπεζιτών: το ευρώ.

   

Νέα αρχή να επιβάλει ο ελληνικός λαός

   

Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να γίνει μια νέα αρχή προς το συμφέρον της μεγάλης πλειονότη­τας του λαού. Αρκεί να το επιβάλει ο ίδιος και όχι οι καταχτητές του και οι ντόπιοι δωσίλογοι. Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να κερδίσει την ελευθε­ρία του από τους δυνάστες των αγορών και να δι­εκδικήσει την κυριαρχία του σ’ αυτόν τον τόπο. Κι αυτό είναι το ζουμί της όλης υπόθεσης.

   

Μπορεί ένας λαός σαν τον ελληνικό να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με ίδιες δυνά­μεις; Ή είναι καταδικασμένος να χρειάζεται πατερίτσες, προστάτες και νταβατζήδες; Αυτό είναι το δίλημμα που συνδέεται πρώτα και κύρια με το ζήτημα του εθνικού νομίσματος. Η τερατολογία που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμι­σμα συνδέεται με την ανάγκη ο λαός να πιστέψει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ότι, αν και κατοικεί σε μια από τις πιο ευλογημένες χώρες της Ευρώπης, δεν μπορεί να παραγάγει τί­ποτε, δεν έχει τα μέσα για να σταθεί όρθιος με τις δικές του δυνάμεις.

Δεν είναι καινούργια αυτή η προσπάθεια. Λίγο μετά τη ναζιστική κατοχή οι ίδιες δυνάμεις που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής, πάσχιζαν να πείσουν τον Έλληνα ότι η ανεξαρτησία και η εθνι­κή κυριαρχία είναι ένας μύθος. Ο Γεώργιος Βλάχος της «Καθημερινής», συνεργάτης των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, έγραψε το 1958 ότι το σύνθη­μα της εθνικής ανεξαρτησίας είναι «κενό ουσίας πυροτέχνημα», ενώ ο διευθυντής του γνωστού συ­γκροτήματος Χρ. Λαμπράκης, που διέπρεψε στην κατοχή, έγραφε την ίδια χρονιά πως «η ανεξαρ­τησία στον σημερινό κόσμο είναι μια ουτοπία…». Στον χορό αυτού του νεοδωσιλογισμού και ονομα­στοί διανοούμενοι της εποχής, όπως ο κ. Γ. Θεοτοκάς, ο οποίος έγραφε ότι η «ιστορική αναγκαι­ότητα» οδηγεί στο ξεπέρασμα των εθνών και στη δημιουργία υπερεθνικών σχηματισμών, γιατί μόνο έτσι μπορεί «να αξιοποιηθεί εντελώς η σύγχρονη τεχνική» και να πραγματοποιηθεί η «σταθερή εξύ­ψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των λαϊκών μαζών του κόσμου».

   

Αυθυπαρξία ή υποτέλεια

   

Την εποχή εκείνη, με νωπές τις μνήμες των αγώνων κατά του καταχτητή – παλιού και νέου – για τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία, δεν περνού­σαν εύκολα οι ενδοτισμοί. Έτσι ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας στον Θεοτοκά έγραφε: «Ομολογώ πως άμα βάζω στον νου μου πραγματοποιημέ­νο το καθεστώς που προφητεύει ο καλός φίλος με πιάνει φόβος. Μεγάλος φόβος… Ας θυμηθού­με ότι ο Χίτλερ προόριζε την Ελλάδα για τουρι­στικά ταξίδια και για καλλιέργεια της αγριόμεντας…». Πολύ σωστά ο κ. Παπανούτσος διαβλέ­πει τους κινδύνους που συνεπάγονται για την Ελ­λάδα τέτοιες «υπερεθνικές ενώσεις» και σωστά υπογραμμίζει πως η «εθνική μας προσωπικότη­τα, η πολιτική μας παράδοση, το πνεύμα και το ήθος του λαού μας… ένας μόνο σίγουρος τρόπος υπάρχει να διαφυλαχθούν: η αυθυπαρξία, το δι­καίωμα να διαθέτει κανείς τον εαυτό του όπως θέλει, να κυβερνάει αυτός το σπίτι του και όχι οι άλλοι – ας είναι και οι καλύτεροι φίλοι».

   

Αυθυπαρξία ενός λαού χωρίς οικονομική αυτο­δυναμία και εθνική ανεξαρτησία δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς. Και αφετηρία για μια τέτοια αυθυπαρξία αποτελεί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.

  

Από το Ποντίκι 

Oριστικά σε δίκη οι 35 κατηγορούμενοι για την υπόθεση του Τ.Τ.

 

Απορρίφθηκε από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου η αίτηση αναίρεσης κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος που είχαν υποβάλλει 8 κατηγορούμενοι για την υπόθεση των επισφαλών δανείων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με το σκεπτικό ότι «δεν συντρέχει λόγος να ασκηθεί αναίρεση». 

 Έτσι, στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων αναμένεται να λογοδοτήσουν για τις κατηγορίες της απιστίας και απάτης με τις επιβαρυντικές διατάξεις του ν. 1608/1950 περί καταχραστών του Δημοσίου και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος 35 κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων οι επιχειρηματίες Δημήτρης Κοντομηνάς, Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, ο πρώην επικεφαλής του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Άγγελος Φιλιππίδης, Περικλής Λίβας, Δημήτρης Μπακατσέλος, Βίκτωρας Ρέστης, αλλά και η επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας Αναστασία Σακελλαρίου. 

 Την αίτηση αναίρεσης κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος είχαν υποβάλλει οι Δημήτρης Κοντομηνάς, Βίκτωρας Ρέστης, Άγγελος Φιλιππίδης και πέντε υπάλληλοι του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. 

   Newsroom Naftemporiki.gr

Βαρουφάκης: Η κατάσταση στην Ελλάδα θα επιδεινωθεί τους επόμενους έξι μήνες

Επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα μέσα στους επόμενους έξι μήνες, εξαιτίας των όρων που επέβαλαν στη χώρα οι πιστωτές υπό τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «ο οποίος γνωρίζει ότι αυτό το πρόγραμμα είναι καταδικασμένο να αποτύχει», προέβλεψε ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας στη Βιέννη σε Αυστριακούς δημοσιογράφους.

Κατά τη χθεσινοβραδινή (σσ 4 Νοεμβρίου 2015) διάλεξή του και τη συζήτηση με το κοινό στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης με τη συμμετοχή πολλών εκατοντάδων επισκεπτών - την οποία διοργάνωσε το «Φόρουμ Μπρούνο Κράισκι για τη Διεθνή Πολιτική», που φέρει το όνομα του ιστορικού καγκελάριου της Αυστρίας, Μπρούνο Κράισκι - ο πρώην υπουργός είχε ασκήσει έντονη κριτική στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κατά την άποψη του, την οποία διατύπωσε σήμερα στους δημοσιογράφους, οι θεσμοί της ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν ενδιαφέρονται να σταθεροποιήσουν την ελληνική οικονομία αλλά να καθυποτάξουν εκείνους που τολμούν και αμφισβητούν την αυθεντικότητα της «τρόικα».
Αυτό φαίνεται για παράδειγμα στη συμφωνία με την κυβέρνηση, η οποία καλείται να υποχρεώσει τις επιχειρήσεις στην προκαταβολή μέσα στο Νοέμβριο φόρων για ολόκληρο το 2016, κάτι που, όπως ισχυρίστηκε, κάνει κάποιος μόνο με μία χώρα με κατεστραμμένη οικονομία που θέλει να την οδηγήσει σε κατάρρευση.
Ο ίδιος θεωρεί πως η Ελλάδα έχει τις παράπλευρες απώλειες από τη διαμάχη που υποβόσκει εδώ και καιρό ανάμεσα στη Γερμανία και στη Γαλλία για τον προσανατολισμό μιας κοινής οικονομικής πολιτικής.
Στη διάλεξή του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ο Γιάνης Βαρουφάκης κατήγγειλε τους θεσμούς της ΕΕ ότι απέτυχαν μετά το 2008 να προστατεύσουν τις χώρες-μέλη της.
«Μια Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν μια καταπληκτική ιδέα, όμως δεν υπάρχει», ενώ «το κοινό νόμισμα ακολουθεί το μότο των Βουρβόνων, οι οποίοι τίποτε δεν έμαθαν και τίποτε δεν ξέχασαν», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι η θητεία του από τις αρχές του 2015 έως τον περασμένο Ιούλιο υπήρξε δύσκολη και το τέλος της ήταν για τον ίδιο «τραυματικό», ωστόσο υπήρξε επιτυχία του ότι «τώρα οι άνθρωποι γνωρίζουν πως η Ευρωζώνη δεν κρατά πρωτόκολλα για τις συνεδριάσεις της, ενώ οι Ευρωπαίοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η οικονομία τους κυβερνάται από μια μυστική εταιρεία».
Τέλος, κατά τη διάλεξή του, κάλεσε σε μια νέα συμμαχία των Αριστερών στην Ευρώπη, σημειώνοντας πως πρέπει να υπάρξει ένας πανευρωπαϊκός διάλογος για νέους δρόμους της συμβίωσης, και σε αυτόν το διάλογο μπορεί να συμμετάσχει ο καθένας, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ή σε ποια κοινωνική ομάδα και αν ανήκει.

Πηγή:

Η Κίνα κατακτά τους αιθέρες - Παρουσίαση του πρώτου επιβατικού αεροσκάφους

Η Κίνα τώρα βάζει στόχο την κατάκτηση των αιθέρων. Ο ασιατικός γίγαντας φαίνεται αποφασισμένος να αναπτύξει τον τομέα της αεροναυπηγικής και να αποκτήσει μια θέση αντάξια του μεγέθους της πλάι στους κολοσσούς, Boeing και Αirbus και το πρώτο βήμα έγινε με την παρουσίαση του πρώτου επιβατικού αεροσκάφους.

Το C919, το μακρόστενο, δικινητήριο τζετ, μήκους 39μ και με δυνατότητα φιλοξενίας 168 επιβατών αποκαλύφθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια τη Δευτέρα όταν μια βαριά κόκκινη κουρτίνα, πίσω από τη οποία «κρυβόταν», παραμέρισε για να κάνει την εμφάνισή του το αεροσκάφος.

Το «καμάρι» της Κίνας που έχει εμβέλεια 5.555χιλ αναμένεται να εκτελέσει την πρώτη του δοκιμαστική πτήση το 2016 ενώ στόχος της κατασκευάστριας εταιρείας- πρόκειται για την κρατική Commercial Aircraft Corporation of China (COMAC) με έδρα τη Σαγκάη- είναι να ανταγωνιστεί τα A320 της Airbus και 737 της Boeing στην αγορά αεροπλάνων μονού διαδρόμου.

Η κατασκευή του αεροσκάφους ξεκίνησε το 2008 ενώ βάσει του νέου χρονοδιαγράμματος- αφού τα προηγούμενα deadline δεν κατέστη εφικτό να τηρηθούν- αναμένεται να κάνει τις πρώτες εμπορικές πτήσεις του το 2019.

Σημειώνεται πως η κατασκευάστρια εταιρεία έχει ήδη δεχθεί περισσότερες από 517 παραγγελίες από συνολικά 21 πελάτες που όμως στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι κινεζικές εταιρείες και ως ένα βαθμό ελέγχονται από το κράτος.

Για την κατασκευή του αεροσκάφους η COMAC αναγκάστηκε να απευθυνθεί σε δυτικές εταιρείες για την αγορά συστημάτων όπως στις Honeywell, Rockwell Collins και Hamilton Sunstrand ενώ οι κινητήρες κατασκευάζονται από την κοινοπραξία της General Electric- και την γαλλική Safran.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Boeing, η ζήτηση για επιβατικά αεροπλάνα στην Κίνα τις επόμενες δύο δεκαετίες θα φτάσει τα 5.580 τζετ συνολικού κόστους 780 δισ. δολαρίων.

Στην Κίνα δραστηριοποιείται ακόμη μια κρατική εταιρεία που έχει κατασκευάσει ένα αεροπλάνο 78 έως 90 θέσεων για εσωτερικές πτήσεις, το ARJ, το οποίο στοχεύει να ανταγωνιστεί μοντέλα της βραζιλιάνικης Embraer και της καναδικής Bombardier. Όμως δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει τις δοκιμές και δεν έχει λάβει την απαραίτητη πιστοποίηση για πτήσεις στις ΗΠΑ.

 

 

 

Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε την διαδικασία κατασκευής του C919 σε μόλις...140 δευτερόλεπτα.

Πηγή: huffingtonpost.gr

Προς το ευρώ οδεύει η κατεχόμενη Κύπρος (Μια είδηση με σημασία...)

«Διαζύγιο» με την τουρκική λίρα και σταδιακή μετάβαση στο ευρώ προανήγγειλε την Τρίτη ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, επισημαίνοντας ότι ξεκίνησαν οι σχετικές τεχνικές εργασίες στην Κύπρο για το θέμα αυτό.

Μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο NTV, ο κ. Ακιντζί ανέφερε ότι η μετάβαση στο ευρώ, η τελωνειακή ένωση και οι άλλες διεργασίες εναρμόνισης δεν είναι εργασίες που μπορούν να αφεθούν για μετά από ένα δημοψήφισμα στο οποίο ο κόσμος θα ψηφίσει θετικά, το «ναι».

«Αυτή είναι μια διαδικασία και σε πρώτο στάδιο θα συσταθεί η μετάβαση στο ευρώ και η τελωνειακή ένωση. Στη συνέχεια θα έρθει στην ημερήσια διάταξη η προσαρμογή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο στα θέματα υγείας, περιβάλλοντος και σε άλλα», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, επισήμανε ότι ως προς την αλλαγή του νομίσματος θα υπάρξουν διαβουλεύσεις για τις τεχνικές λεπτομέρειες και με την Τουρκία, προσθέτοντας ακόμη ότι «στόχος είναι να καταργηθεί ο κανονισμός για την 'πράσινη γραμμή'».

Ο κ. Ακιντζί είπε, τέλος, ότι και στις επαφές μεταξύ της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής πλευράς στις Βρυξέλλες και στη Νέα Υόρκη συζητήθηκε το θέμα της μετάβασης στο ευρώ και η τελωνειακή ένωση και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έδωσαν υπόσχεση για επιτάχυνση ενώ χθες Δευτέρα στη συνάντηση των ηγετών συμφώνησαν την ίδρυση ad hoc επιτροπής.

Απάτη της VW οδηγεί στην κατάρρευσή της παγκόσμια (3η στην Ελλάδα)

Το τρομακτικό 23% της κεφαλαιακής της αξίας (13 δις δολάρια) έχασε σε λίγες ώρες η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία VolksWagen αφού υποχρεώθηκε να παραδεχτεί ότι πουλούσε στην αγορά αυτοκίνητα με ειδικό λογισμικό που ξεγελούσε τις μετρήσεις για τις εκπομπές ρύπων, δείχνοντάς τες πολύ χαμηλότερες. Η αμερικανική εταιρία πιστοποίησης ανακάλυψε το λογισμικό μετά από 6 χρόνια και ανάγκασε την αυτοκινητοβιομηχανία να σταματήσει τις πωλήσεις των αυτοκινήτων της στην Αμερική. Στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε η VW ο CEO Martin Winterkorn όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει αντίστοιχο λογισμικό και στα αυτοκίνητα που πωλούνται στην Ευρώπη απάντησε «δεν έχω διαθέσιμα τα απαραίτητα στοιχεία»... Το διαβάσατε πουθενά στην Ελλάδα αυτό;

Οι τρομακτικές απώλειες για την Γερμανική εταιρία θα είναι ακόμα μεγαλύτερες όταν θα επιβληθούν τα πρόστιμα των αμερικανικών αρχών τα οποία υπολογίζεται ότι μπορεί να φτάνουν ακόμα και τα 18 δισεκατομμύρια.

Η κεφαλαιοποίηση της VW μετά την αποκάλυψη: -20,1%

Η απάτη βρίσκεται σε ένα ειδικό λογισμικό που ήταν εγκατεστημένο στα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα της γερμανικής εταιρίας το οποίο αναλάμβανε να κλέβει τα δεδομένα στις μετρήσεις εργαστηρίων τυποποίησης προκειμένου να εμφανίζεται ότι οι εκπομπές ρύπων είναι εντός των ορίων για την αμερικανική αγορά. Ωστόσο μετά από μετρήσεις που έγιναν εκτός εργαστηρίου από ανεξάρτητη εταιρία μετρήσεων αποδείχτηκε ότι τα στοιχεία δεν είχαν καμία σχέση με τα δηλωμένα. Τελικά μετά από μια σειρά ερευνών η VW αναγκάστηκε τελικά να παραδεχτεί ότι είχε εσκεμμένα εγκαταστήσει το λογισμικό αυτό γνωρίζοντας ποιος ήταν ο σκοπός του.

Το Αμερικανικό Πρακτορείο Προστασίας Περιβάλλοντος (EPA) ανακοίνωσε ότι η VW με αυτόν τον τρόπο τα αυτοκίνητα της εταιρείας παρήγαγαν 40 φορές περισσότερη μόλυνση από το επιτρεπτό όριο. Η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε εντολή στη VW να αποσύρει 482.000 μοντέλα δικά της και της Audi κατασκευασμένα από το 2009 κι έπειτα.

Πρόκειται για τα Jetta (2000-2015), Beetle (2009-2015),  Golf (2009-2015), Passat (2014-2015) καθώς και το Audi A3 (2009-2015), όλα με δίλιτρο πετρελαιοκινητήρα.

VW: Τα κάναμε θάλασσα

O Γενικός Διευθυντής του αμερικανικού τμήματος της εταιρείας, Μαϊκλ Χορν, στις πρώτες δηλώσεις του ήταν ευθύς. «Τα θαλασσώσαμε», τόνισε σε εκδήλωση παρουσίασης του νέου μοντέλου Passat. «Η εταιρεία μας ήταν ανέντιμη με την EPA, τις υπηρεσίες της Καλιφόρνια και όλους εσάς. Πραγματικά, τα κάναμε θάλασσα»

Υπογράμμισε επίσης ότι η εταιρεία θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να επανακάμψει και θα δεχθεί τις όποιες τιμωρίες.«Πρέπει να επισκευάσουμε τα αυτοκίνητα για να είμαστε σίγουροι ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ξανά. Αυτού του είδους η συμπεριφορά είναι εντελώς αντίθετη στις αρχές μας.» Συμπλήρωσε ότι «είμαστε αποφασισμένοι να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πελατών μας Θα πληρώσουμε ό,τι χρειαστεί»

Η Volkswagen είναι μητρική εταιρεία των VW, Porsche, Audi, Seat και Skoda, και όπως ενημέρωσε με ανακοίνωσή της, οι εσωτερικές έρευνες έδειξαν ότι το λογισμικό παραποίησης ρύπων, είναι εγκατεστημένο σε 11 εκατομμύρια οχήματα ντίζελ σε όλο τον κόσμο τα οποία χρησιμοποιούν τον κινητήρα τύπου ΕΑ189. 

Συνεργασία από τη Volkswagen στην έρευνα των αρχών ζητεί ο ΟΗΕ

Τον έντονο προβληματισμό του εξέφρασε την Τρίτη ο ΟΗΕ, σε ό,τι αφορά το σκάνδαλο των κινητήρων ντίζελ του ομίλου Volkswagen και κάλεσε τη γερμανική εταιρεία να «συνεργαστεί πλήρως» στην έρευνα.

«Η αυτοκινητοβιομηχανία οφείλει να είναι ένας εταίρος μας στις προσπάθειές μας (...) για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», υπογράμμισε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ Στεφάν Ντουζαρίτς.

Σημειώνοντας ότι αυτή η υπόθεση εξαπάτησης των ρυθμιστικών αρχών που πραγματοποιούν τους ελέγχους για εκπομπές ρύπων των κινητήρων αποτελεί ήδη το αντικείμενο μιας ποινικής έρευνας στις ΗΠΑ, ο εκπρόσωπος του Οργανισμού εξέφρασε την ευχή η εταιρεία να συνεργαστεί πλήρως και να επιλύσει το ζήτημα.

Βρετανία: Η Κομισιόν να ερευνήσει το ζήτημα των εκπομπών ρύπων

Βρετανία: Η Κομισιόν να ερευνήσει το ζήτημα των εκπομπών ρύπων

Η κυβέρνηση της Βρετανίας κάλεσε σήμερα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διεξαγάγει έρευνα όσον αφορά τις διαδικασίες ελέγχου των εκπομπών ρύπων των αυτοκινήτων, μετά την παραδοχή της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen ότι εξαπάτησε τις ρυθμιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

"Είναι ζωτικής σημασίας η κοινή γνώμη να εμπιστεύεται τους ελέγχους των εκπομπών ρύπων των οχημάτων και καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ερευνήσει το ζήτημα αυτό θεωρώντας το κατεπείγον", ανέφερε ο υπουργός Μεταφορών της Βρετανίας Πάτρικ Μακλάφλιν σε ανακοίνωση που εξέδωσε.

Κομισιόν: Πρόωρο το σενάριο λήψης μέτρων

Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί «πρόωρο το σενάριο λήψης άμεσων μέτρων επιτήρησης», υπογραμμίζοντας όμως ότι το θέμα «εξετάζεται πολύ σοβαρά.

Τα παραπάνω δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η εκπρόσωπος της Κομισιόν, Λουσιά Κοντέ, που συμπλήρωσε ότι «οι έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη σε ό,τι αφορά τη Volkswagen τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Γερμανία»,

«Άρα είναι πρόωρο να σχολιάσει κανείς, αν απαιτούνται άμεσα και ειδικά μέτρα επιτήρησης στην Ευρώπη και αν τα οχήματα που πουλήθηκαν από τη Volkswagen στην Ευρώπη επηρεάστηκαν επίσης», πρόσθεσε η Κοντέ

Έρευνα στο σύνολο της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας ζητεί ο Σαπέν

Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, ζήτησε να διενεργηθεί έρευνα στο σύνολο της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.

«Φαίνεται απαραίτητο. Πρέπει να το κάνουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο», δήλωσε ο Μισέλ Σαπέν προσθέτοντας ότι και οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες πρέπει να τεθούν υπό εξέταση, αν και όπως είπε δεν έχει λόγο να πιστεύει πως γαλλικές εταιρείες αυτοκινήτων δρούσαν με τον ίδιο τρόπο.

Η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες ότι οι αρμόδιες αρχές θα ερευνήσουν αν η Volkswagen AG χειραγώγησε τις δοκιμές εκπομπών ρύπων στην Ευρώπη.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, έκανε λόγο για επιπτώσεις που θα έχει το σκάνδαλο στη «δικαιολογημένα εξαιρετική φήμη της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας», ενώ εκφράζονται φόβοι για απολύσεις και κάμψης των εξαγωγών της Γερμανίας.

«Η ζημιά στην εικόνα της VW θα είναι ακριβή, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και παγκοσμίως. Ως αποτέλεσμα, θα απειληθούν θέσεις εργασίας», υποστήριξε ο Γερμανός οικονομολόγος M. Fratzscher μιλώντας στη Bild. «Τα ενδεχόμενα πρόστιμα είναι το λιγότερο», ανέφερε, τονίζοντας ότι είναι ζωτικής σημασίας να περιοριστούν οι ζημιές καθώς η VW υπήρξε πάντα η καλύτερη διαφήμιση των προϊόντων που κατασκευάζονται στη Γερμανία.

Ο Ελληνικός παράγοντας

Η δημοσιογραφική κάλυψη της τεράστιας αυτής υπόθεσης που μπορεί ακόμα και να οδηγήσει στην πλήρη κατάρρευση ενός από τους μεγαλύτερους πολυεθνικούς κολοσσούς είναι για μια ακόμη φορά αστεία στα ελληνικά ΜΜΕ. Βλέπετε η διαφημιστική δαπάνη των αυτοκινητοβιομηχανιών είναι από τις μεγαλύτερες και κανείς δεν θέλει να χαλάσει τις καρδιές των πελατών τους.

Η υπόθεση πάντως είναι πρωτοσέλιδη σε όλα τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ Ευρώπης και Αμερικής. 

Η Πολιτική ερμηνεία της όλης υπόθεσης αποτελεί ίσως ευκαιρία για να ερμηνευτούν τα φαινόμενα αυτά αν γίνονται ή όχι υπό την ανωχή των Γερμανικών Κυβερνήσεων που εύκολα εκτοξεύουν κατηγορίες για όλους τους Ευρωπαϊκούς Λαούς κρατώντας ως αποκλειστικό το προνόμιο της Νομιμότητας μόνον και μόνον για τη Γερμανία.

Ο Φαλτσιανί τα είπε όλα... Ο Λαός θα τα μάθει;

 

Η ελληνική δικαιοσύνη οφείλει να αποκαλύψει όλη την αλήθεια και να μην επιτρέψει στο σύστημα διαπλοκής που προστάτευαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά να απενεργοποιήσει τις έρευνες για τη λίστα Λαγκάρντ.

Έστω και προεκλογικά, αν και αυτό θα έπρεπε να αποτελούσε το πρώτο μέλημα των εισαγγελικών αρχών, από τη στιγμή που εξελέγη στην Ελλάδα κυβέρνηση που είχε ως στόχο να ρίξει άπλετο φως στη σκοτεινή λίστα Λαγκάρντ, η ελληνική Δικαιοσύνη τολμά και προχωρά σε κινήσεις, όχι εντυπωσιασμού, αλλά ουσίας ανοίγοντας δίαυλο συνεργασίας με τον ,.
Μια λίστα που επί κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά - Βενιζέλου παρέμενε κλειδωμένη σε συρτάρια προκειμένου να μην στενοχωρηθούν οι μεγαλοκαρχαρίες της διαπλοκής, ισχυροί επιχειρηματίες και στενοί τους συνεργάτες όπως ο Σταύρος Παπασταύρου, για τον οποίο μάλιστα δηλώνει υπερήφανος ο κ. Αντώνης Σαμαράς, επανέρχεται και πάλι στην επικαιρότητα και μάλιστα προκειμένου να αποκαλυφθούν όλα όσα έμεναν κρυφά.
Επί πέντε χρόνια μισθωτοί και συνταξιούχοι γονατίζουν από την υπερφορολόγηση, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες καταστρέφονται με αποτέλεσμα να οδηγούνται χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά στην ανεργία, και κανείς δεν κάνει μια κίνηση που εκτός από την ουσία της θα έχει και έναν ισχυρότατο συμβολισμό στέλνοντας προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι..

Δείτε τη συνέχεια στη πηγή του

Η Γερμανική άποψη! Εμείς εδώ μέσα τι λέμε;

Είναι καλό να γνωρίζουμε την άποψη των Γερμανών για ότι συμβαίνει στην Ελλάδα!

Δικαίωση της Αργεντινής από Αμερικάνικο δικαστήριο

Δικαστήριο στο Μανχάταν αποφάνθηκε ότι δεν μπορεί να γίνει κατάσχεση των χρημάτων της κεντρικής τράπεζας της Αργεντινής, τα οποία διατηρούνται στη Νέα Υόρκη, από τους κατόχους ομολόγων της που δεν έχουν αποπληρωθεί, μεταδίδει το πρακτορείο  Bloomberg  .

 Το εφετείο έκρινε ότι ο δικαστής του αμερικανικού δικαστηρίου, Τόμας Γκρίεζα, στο οποίο είχαν προσφύγει οι ομολογιούχοι, έσφαλε το 2013, όταν δεν δέχθηκε το αίτημα της κεντρικής τράπεζας της Αργεντινής να απορρίψει την αγωγή τους λόγω κρατικής ασυλίας. Το εφετείο διέταξε τον κ. Γκρίεζα να απορρίψει την αγωγή των πιστωτών.

 Η Αργεντινή χρεοκόπησε το 2001 για ένα ποσό ρεκόρ ύψους 95 δισ. δολαρίων, αναφέρει το Bloomberg. Οι κάτοχοι του 93% των ομολόγων της συμφώνησαν να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους το 2005 και το 2010 με μεγάλο «κούρεμα». Ορισμένοι πιστωτές της δεν δέχθηκαν την ανταλλαγή των ομολόγων τους και αργότερα κέρδισαν αποφάσεις για την άμεση αποπληρωμή τους από την Αργεντινή, κάτι που η χώρα αρνήθηκε να κάνει.

 Η αγωγή, η οποία υποβλήθηκε από τους επενδυτές NML Capital Ltd. and EM Ltd., επεδίωκε να υπάρξει απόφαση ότι η κεντρική τράπεζα της Αργεντινής είναι το «alter ego» της χώρας και είναι υποχρεωμένη να τους πληρώσει το ποσό των 2,6 δισ. δολαρίων.

 Το εφετείο επέπληξε την Αργεντινή για τη συνεχιζόμενη αδυναμία πληρωμής των εναντίον της αποφάσεων. Το δικαστήριο δήλωσε ότι η απόφασή του υπέρ της Αργεντινής μπορεί να έχει το «ατυχές αποτέλεσμα» να ενισχύσει την άρνηση της χώρας.

   Πηγή: ΑΜΠΕ  

   

To συγκλονιστικό εξώφυλλο του Der Spiegel για την Ευρώπη

Με τον τίτλο «Σεισμός. Η Ευρώπη αποτυγχάνει. Οι συνέπειες, τι έρχεται μετά» κυκλοφορεί το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

 

Με τον τίτλο «Σεισμός. Η Ευρώπη αποτυγχάνει. Οι συνέπειες, τι έρχεται μετά» κυκλοφορεί το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
Στο συγκλονιστικό εξώφυλλο του τεύχους -με σαφείς αναφορές και στο ελληνικό ζήτημα- εμφανίζονται τα μεγαλύτερα μνημεία της Ευρώπης από διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Ακρόπολη, ο Πύργος του Άιφελ, το Big Ben ή το Κολοσσαίο να βυθίζονται σε ένα τεράστιο ρήγμα. 

Μόσχα καλεί Ελλάδα να συμμετάσχει στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS Θα της επιτρέψει να χρηματοδοτήσει αναπτυξιακά έργα λέει ο Σ. Στόρτσακ

Οι χώρες της BRICS επιδιώκουν μέσα από την εν λόγω αναπτυξιακή τράπεζα να διασφαλίσουν τη χρηματοπιστωτική τους αυτονομία και τη δημιουργία πόλου ανταγωνιστικού προς το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα

Πρόσκληση στην Ελλάδα να συμμετάσχει ως μέλος στην υπό διαμόρφωση νέα αναπτυξιακή τράπεζα που δημιουργούν οι Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία, και Νότιος Αφρική (BRICS), απηύθυνε ο υφυπουργός Οικονομικών της Ρωσίας και εκπρόσωπος της νέας αναπτυξιακής τράπεζας Σεργκέι Στορτσακ.
Οι χώρες της BRICS επιδιώκουν μέσα από την εν λόγω αναπτυξιακή τράπεζα να διασφαλίσουν τη χρηματοπιστωτική τους αυτονομία και τη δημιουργία πόλου ανταγωνιστικού προς το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Η αναπτυξιακή τράπεζα με κεφάλαια 50 δισ. δολάρια και δεξαμενή συναλλαγματικών διαθεσίμων ύψους 100 δισ. δολαρίων, έχει ένα υπολογίσιμο μέγεθος.
Σε μια περίοδο που το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας παραμένει οξύ και αποτελεί ένα από τα βασικά προβλήματα της διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών, η συμμετοχή της χώρας στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις δηλώσεις του Ρώσου υφυπουργού στο ΑΠΕ – ΜΠΕ θα της επιτρέψει να χρηματοδοτήσει μια σειρά αναπτυξιακά έργα.
Στην συνέντευξη που παραχώρησε ο κ.Στόρτσακ τόνισε ότι οι ελληνωρωσικές σχέσεις θα μπορούν να αναπτυχθούν σε διάφορους τομείς με τη χρήση του ρωσικού ρουβλίου ως νομίσματος για τις πληρωμές αγαθών και υπηρεσιών.
Οι αναφορές αυτές γίνονται και εν όψει της δεύτερης συνάντησης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου (18-20 Ιουνίου), με το Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Σεργκέι Στορτσακ στο ΑΠΕ – ΜΠΕ:
Ερ: Είστε επικεφαλής εκπρόσωπος της Ρωσίας στον διεθνή οργανισμό των αναδυόμενων οικονομιών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική) και ως εκπρόσωπος/αντιπρόσωπος της υπό διαμόρφωση Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS, πείτε μας, ποιος είναι ο ρόλος της Τράπεζας;
Απ: Καταρχήν, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο όνομα της Τράπεζας. Το επίσημο όνομα είναι Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, αλλά συνήθως αποκαλείται Τράπεζα BRICS. Το πλέον σημαντικό, όμως, είναι ότι θα πρόκειται για τον δεύτερο παγκόσμιο τέτοιο θεσμό, που δεν θα αφορά μόνο αναπτυξιακά σχέδια στη Βραζιλία, στην Ινδία, στη Ρωσία, τη Ν. Αφρική και την Κίνα, αλλά ευρύτερα σε περισσότερες χώρες του κόσμου.
Το δεύτερο σημαντικό είναι το σύστημα διακυβέρνησης της Τράπεζας, που θα συνίσταται από τρία επιμέρους επίπεδα - το Διοικητικό Συμβούλιο των διοικητών, το Διοικητικό Συμβούλιο των διευθυντών, τον Πρόεδρο και το προσωπικό της Τράπεζας. Σε αυτά τα θεσμικά όργανα, όπου ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος θα εκλέγονται αξιοκρατικά, αποφασίσαμε ότι ο πρόεδρος θα εναλλάσσεται κάθε πέντε χρόνια και θα εκλέγεται κάθε φορά από ένα διαφορετικό ιδρυτικό κράτος-μέλος.
Στους υφιστάμενους οργανισμούς, αν και διακηρύσσεται ότι ο διορισμός του διευθυντή στα Διοικητικά Συμβούλια είναι αξιοκρατικός, στην πραγματικότητα ο πρόεδρος στην Παγκόσμια Τράπεζα αντιπροσωπεύει τις ΗΠΑ και στο ΔΝΤ αντιπροσωπεύει τους Ευρωπαίους. Γι αυτό αποφασίσαμε να αλλάξουμε αυτήν την προσέγγιση και κάθε κράτος-μέλος θα αναλαμβάνει την ηγεσία της Τράπεζα για πέντε έτη.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που μας διαφοροποιεί είναι το σύστημα ψηφοφορίας. Τα κράτη-μέλη θα έχουν τον ίδιο αριθμό ψήφων και τον ίδιο αριθμό μετοχών. Συμφωνήσαμε ότι σε πολλές περιπτώσεις θα ήταν σοφότερο να βασιζόμαστε στην πλειοψηφία των ψήφων, σε ειδικές πλειοψηφίες.
Συνοψίζοντας, θα σας έλεγα ότι ο ρόλος αυτού του νέου θεσμικού οργάνου είναι να δημιουργηθεί μια αναπτυξιακή τράπεζα, που θα στηρίξει μεγάλα κατασκευαστικά σχέδια. Γνωρίζουμε ότι εδώ και χρόνια ο ρόλος της Παγκόσμιας Τράπεζας στην υλοποίηση σχεδίων υποδομών συνεχώς αποδυναμώνεται αντί να ισχυροποιείται. Γι αυτό, εμείς τα πέντε ιδρυτικά κράτη-μέλη συμφωνήσαμε ώστε τα αναπτυξιακά σχέδια να αποτελέσουν τον ακρογωνιαίο λίθο των δραστηριοτήτων μας. Η Τράπεζα δεν θα λειτουργήσει με γνώμονα το κέρδος.
Ερ: Ποια οφέλη μπορεί να έχει η Ελλάδα από την νέα αυτή Αναπτυξιακή Τράπεζα;
Απ: Αυτή η νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα θα είναι προσβάσιμη σε όλα τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Συμφωνήσαμε ότι το 50% του εγκεκριμένου κεφαλαίου της Τράπεζας, δηλαδή 50 δισ. δολάρια ετησίως, θα διανέμεται μεταξύ των ιδρυτικών κρατών-μελών και τα υπόλοιπα 50 δισ. δολάρια θα διανέμονται μεταξύ των νεο-εισερχόμενων. Το αποτέλεσμα με αυτό το πολύ ευέλικτο σύστημα, μετά την επικύρωση της συμφωνίας από όλα τα κράτη-μέλη , θα είναι οι νεοεισερχόμενοι να υποβάλλουν αιτήματα και το Διοικητικό Συμβούλιο των διοικητών να αποφασίζει. Στη συνέχεια, δεν θα υπάρχει ανάγκη το θέμα να τεθεί στο εθνικό Κοινοβούλιο για να αλλάξουν άρθρα της συμφωνίας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Έτσι δεν θα μας εκπλήξει, εάν η Ελλάδα θα είναι το πρώτο κράτος που θα υποβάλλει αίτημα χρηματοδότησης ως πλήρες μέλος. Οι ελληνικές αρχές θα μπορούν να αγοράσουν όσα μερίδια μετοχών επιθυμούν. Δεν παίζει ρόλο εάν τα μερίδια θα είναι μικρά ή μεγάλα. Όταν η Ελλάδα προσχωρήσει στην Τράπεζα, θα μπορεί να δανεισθεί για μια σειρά σκοπούς ή για την υλοποίηση εθνικών σχεδίων ανάπτυξης.
Ερ: Η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης. Θα μπορούσε μια ενδεχόμενη οικονομική βοήθεια από την Τράπεζα να προκαλέσει προβλήματα στις σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους της;
Απ: Η πιθανότητα να δημιουργηθούν προβλήματα με την ΕΕ, επειδή η Ελλάδα θα γίνει μέλος των θεσμών των BRICS, είναι πολύ μικρή, επειδή πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν αποφασίσει να προσχωρήσουν σε κάποιον άλλον αναπτυξιακό θεσμό. Για παράδειγμα, υπάρχει η πρόταση της κυβέρνησης της Κίνας για την Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων (Asian Infrastructure Investment Bank -AIIB), όπου το 25% του κεφαλαίου της θα διατεθεί σε μη ασιατικά κράτη. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία -όλα κράτη-μέλη της ΕΕ- έχουν αποφασίσει να συνεργασθούν με άλλα κράτη στο πλαίσιο της Ασιατικής Τράπεζας. Οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα, ούτε τίθεται ζήτημα κριτικής. Μέχρι τώρα, οι αναφορές που έχω διαβάσει είναι αρκετά θετικές.
Η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει μια σειρά προκλήσεων και μια από τις προκλήσεις είναι η έλλειψη μακροπρόθεσμων κεφαλαίων για έργα υποδομών. Αυτή η νέα Ασιατική Τράπεζα θα προσανατολισθεί στην ανάπτυξη υποδομών. Στο άμεσο μέλλον η έλλειψη σύγχρονων υποδομών δεν θα είναι μόνο ένα τεχνικό ζήτημα. Το θέμα που θα τεθεί θα είναι η εις βάθους, ολοκληρωμένη βελτίωση και οι χώρες θα ωφεληθούν από τους δυο νέους θεσμούς, όσον αφορά στην ενθάρρυνση για βελτίωση των υποδομών τους, αλλά και όσον αφορά στην παροχή κινήτρων για οικονομικές συναλλαγές -όχι μόνο στο πλαίσιο εμπορικών συναλλαγών, αλλά και για τη χρηματοδότηση των έργων.
Ερ: Η Ελλάδα συζητά με τη Ρωσία ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε πολλούς τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως στην ενέργεια. Πως θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περαιτέρω οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία;
Απ: Στον οικονομικό, χρηματοοικονομικό, πολιτιστικό, πολιτικό και πολλούς άλλους τομείς. Καθώς εργάζομαι κυρίως στον διεθνή χρηματοοικονομικό τομέα, πιστεύω ότι οι δυο λαοί μπορούν να συνεργασθούν και να προβλέψουν τη χρήση του εθνικού νομίσματος, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ρωσίας, με τη χρήση του ρωσικού ρουβλίου στις πληρωμές για αγαθά και υπηρεσίες. Για παράδειγμα, μπορώ να φαντασθώ ότι οι δυο χώρες θα θεωρήσουν αμοιβαία επωφελή τη χρήση του ρουβλίου όσον αφορά στην ανάπτυξη του τουρισμού. Οι Ρώσοι πολίτες, που θέλουν να επισκεφθούν την Ελλάδα κυρίως την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού που δεν έχει τόσο ζέστη, είναι ευαίσθητοι στην αλλαγή των ρουβλίων σε άλλο νόμισμα.
Οπότε, εάν σε κάποιο στάδιο καταφέρουμε να κάνουμε τέτοιες συναλλαγές θα είναι αρκετά χρήσιμο. Πιθανότατα, το επόμενο βήμα αυτού του είδους των συναλλαγών θα μπορούσε να είναι η χρησιμοποίηση του ρουβλίου ως τρόπου πληρωμής διαφόρων ελληνικών προϊόντων που πωλούνται επί ρωσικού εδάφους.
Φυσικά, όταν θα ξεπεράσουμε τις οικονομικές δυσκολίες και με δεδομένο το πολιτικό περιβάλλον των χωρών μας, πιστεύω ότι περισσότεροι Ρώσοι και ιδιωτικές εταιρείες θα είναι πρόθυμοι να επενδύσουν στην Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό για εσάς και για εμάς. Όλοι ψάχνουμε για άμεσες ξένες επενδύσεις. Και δεν είναι μόνον τα προϊόντα, αλλά και οι επενδύσεις. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, αλλά και σοφό, να στηριζόμαστε σε άμεσες ξένες επενδύσεις. Έχουμε καλή πολιτική βάση για ανάπτυξη της αμοιβαίας σχέσης και έχουμε ισχυρές ιστορικές σχέσεις και σε άλλους τομείς.

Πηγή

Τα πετρέλαια, η χρεοκοπία και οι Αμερικανοί…Δείτε τι μας ετοιμάζουν..

• 1923

   
• 
  
• 
  
• 
  

Το άρθρο είναι μετάφραση του “The U.S. Looks To Exploit The Greek Re-Default”, Russ Winter από το Seeking Alpha.
Ένα γεωπολιτικό δράμα οδηγείται από τα πετρέλαια που “ανακαλύφθηκαν πρόσφατα” και το κακό χρέος που εκτυλίσσεται γύρω από την ανατολική Μεσόγειο, και μπορεί να είναι ένα παιχνίδι “αλλαγής” για την Ελλάδα. Προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν 22 δισ. βαρέλια πετρελαίου στη Δυτική Ελλάδα κάτω από το Ιόνιο Πέλαγος και περίπου 4 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου κάτω από ……

το Βόρειο Αιγαίο, σύμφωνα με Παγκόσμια Έρευνα.
Ο οικονομολόγος πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤCharles Collyns, ήταν στην Αθήνα και στη Ρώμη την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου, μαζί με τον υπουργό Οικονομικών Timmy Geithner, καθώς οι παγκόσμιοι δανειστές στην Ελλάδα – το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – έκαναν ελέγχους στην Ελλάδα για να δουν την πρόοδο των ενεργειών της ελληνικής κυβέρνησης επι των δεσμεύσεων του δανείου και τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις. Τα ευρήματα της τρόικας μέσω της έκθεσης που θα υποβληθεί αργότερα, θα καθορίσουν κατά πόσον η Ελλάδα θα λάβει νέα την νέα δόση του δανείου ύψους € 31,5 δις μέχρι το Σεπτέμβριο.
Η παραδοχή είναι ότι, αυτό το status quo, του μοντέλου αμοιβαίως εξασφαλισμένης καταστροφής θα συνεχίσει επ ‘αόριστον.
Αλλά Geithner και ο βοηθός του Collyns είχαν ενεργό διάλογο με τους Έλληνες. Το κοινό μήνυμα φαίνεται να είναι μία από τις υποσχέσεις να κάνουν τα πάντα, για να βοηθήσουν την Ελλάδα “εάν χρειασθεί” να επιστρέψει η χώρα στη δραχμή και κατ ‘επέκταση, να βγεί από την ΕΕ (Grexit).
Μια Grexit θα προσφέρει στις ΗΠΑ την ευκαιρία να μπει στο γεωπολιτικό παιγνίδι, και να είναι ένας παίκτης στο πετρέλαιο και τα μεταλλεύματα από τις ανακαλύψεις στις Ελληνικές και Ισραηλινές ακτές. Η Τουρκία έχει ήδη δηλώσει ότι θα εξετάσει την πράξη του πολέμου αν η Ελλάδα συνεχίσει περαιτέρω εξορύξεις στο Αιγαίο.
Σαφώς, η Ελλάδα χρειάζεται στήριξη και υποστήριξη, αυτό το είδος ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παράσχουν. Αμέσως μετά την επίσκεψη της υπουργού Κλίντον στην Ελλάδα για να ασκήσει πιέσεις για την ενέργεια το 2011, η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησε μια νέα κυβερνητική υπηρεσία, για την διαχείριση των προσφορών για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, τις έρευνες και τις προσφορές γεωτρήσεων.
Για την επίλυση των ζητημάτων με την Τουρκία, υπάρχει μια πρόταση από τον άνθρωπο του Κλίντον Richard Morningstar, να αποτελούν έσοδα από το πετρέλαιο ένα ντιλ….προσφέροντας στην Ελλάδα 20%, στην Τουρκία 20% και στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ Noble Energy (NBL) του Χιούστον, το μερίδιο του λέοντος το 60%.
Αυτό ανέβασε την προοπτική για ένα γεωπολιτικό τέχνασματων ΗΠΑ που έχει πολλούς στόχους:
1. Για να αποκτήσουν επιρροή στο Αιγαίο καθώς και στα περιουσιακά στοιχεία πετρελαίου και φυσικού αερίου της περιοχής, και να δημιουργήσουν ένα ελληνικό διάδρομο επιρροής μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδας. Η περιοχή έξω από το Ισραήλ και η Κύπρος υπήρξαν τα σημεία ανακαλύψεων νέων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Με την πρόσφατη επιβεβαίωση ύπαρξης πετρελαίου στο Αιγαίο και το Ισραήλ, οι ΗΠΑ έχουν εντείνει το παιχνίδι τους. Η στρατηγική είναι να προσφέρουν στην Ελλάδα και Κύπρο καρότα. Στην πραγματικότητα, προσφέροντας Ελλάδα “σχεδόν απόλυτη στήριξη σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή,« οι ΗΠΑ στοιχηματίζουν στην ισχυρή πιθανότητα, η Ελλάδα να χρεοκοπήσει επισήμως, πριν περισσότερα χρήματα-δάνεια είναι διαθέσιμα από το Βερολίνο–Βρυξέλλες.
2. Ο ελληνικός διάδρομος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά βοήθειας στο θέατρο των επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή. Αυτός ο ζωτικής σημασίας διάδρομος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέπεται να ελέγχεται από την Τουρκία, καθώς τότε θα είναι ευάλωτη σε οποιαδήποτε παρέμβαση. Η εταιρεία PPC Quantum Energy SA ανακοίνωσε επίσημα, την έναρξη της 2.000-μεγαβάτ υποθαλάσσιου καλώδιου ηλεκτρικής σύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας του Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας. Επίσης, το Ισραήλ έχει μια συμφωνία με την Κύπρο και Ελλάδα για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου, μέσω της κυπριακών υδάτων στην Ελλάδα, αφήνοντας έξω την Τουρκία. Οι ΗΠΑ εισέρχεται στην εξίσωση λόγω των υπεράκτιων Λεβαντίνων ανακαλύψεων στην περιοχή από την Noble Energy, για την οποία ο Μπιλ Κλίντον αποτελεί βασικό μεσάζοντα. Η ασφάλεια για τους νέους πόρους του Ισραήλ θα είναι επίσης υψίστης σημασίας.
Το ΔΝΤ και κυβερνητικοί αξιωματούχοι της ΕΕ, μερικοί απ ‘αυτούς γερμανοί, πιέζουν την Ελλάδα να πωλήσει πολύτιμα λιμάνια και τις δημόσιες επιχειρήσεις ενέργειας, όπως οι εταιρείες πετρελαίου της χώρας, προκειμένου να μειώσει το χρέος της χώρας. Τα περιουσιακά αυτά στοιχεία θα φέρουν στη χώρα ίσως € 50 δισεκατομμύρια €, στην καλύτερη περίπτωση. Σύμφωνα με τα σχέδια για την ελληνική κρατική εταιρεία φυσικού αερίου, η ΔΕΠΑ, θα ιδιωτικοποιήσει το 65% των μετοχών της να μειώσει το χρέος. Η ρωσική εταιρεία Gazprom έχει επιδείξει ενδιαφέρον, κάτι στο οποίο οι ΗΠΑ αντιτίθεται σθεναρά. Οι αγοραστές είναι πιθανόν να προέρχονται από χώρες εκτός της ελλάδας, καθώς λίγες ελληνικές εταιρείες είναι σε θέση, στη σημερινή κρίση, να αγοράσουν.
Οι ΗΠΑ έχουν άλλα σχέδια για την ενέργεια και την ασφάλεια για Ελλάδα και Κύπρο και βλέποντας αυτές τις χώρες να πλήττονται σοβαρά από το συντριπτικό χρέος, να παρακαλάνε για δάνειο την ΕΕ, και να κάνουν πωλήσεις φωτιά …ταριάζουν με το σχέδιο και βάζουν την Αμερική στο κόλπο …
Γι ‘αυτό, εικάζω ότι η χρεοκοπία / ή αναδιάρθρωση θα συμβεί σύντομα, ίσως ακόμα και στις 20 Αυγούστου, με το τελικό χτύπημα που για τους κατόχους ομολόγων της ΕΕ. Μια Grexit είναι επίσης στα χαρτιά.
Ας κοιτάξουμε λοιπόν την παράμετρο της γεωπολιτικής του πετρελαίου στην περιοχή, που αν και δεν περικλείει τα πάντα, πρέπει να την έχουμε κατά νου….

kafeneio-gr.blogspot.com