Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Όλες οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη «στοκάρουν» χρυσό – Περιμένουν έναν οικονομικό «Αρμαγεδώνα»;

Aνησυχία προκαλεί το γεγονός ότι οι ισχυρότερες χώρες του πλανήτη αυξάνουν τα αποθέματά τους σε χρυσό, κάτι που το πραγματοποιούν μεθοδικά τα τελευταία χρόνια δημιουργώντας υποψίες ότι αναμένουν μια πολύ μεγάλη οικονομική καταστροφή που θα καταστήσει τα χαρτονομίσματα όλων των κρατών σε…παλιόχαρτα, και στον «ευγενικό» κόσμο που θα ακολουθήσει μόνο όσοι κατέχουν το «ευγενές» μέταλο θα θεωρούνται πλούσιοι.

Η πτώση του κινεζικού χρηματιστηρίου κατά 30% μέσα σε ένα μήνα και τοένα παρολίγον (προς ώρας) Grexit έχουν φέρει την παγκόσμια οικονομία στα όριά της. Θεωρείται σίγουρο ότι θα υπάρξουν και άλλες κρίσεις και πολύ σύντομα.
Τώρα πλέον είναι γνωστό πώς και γιατί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με τη σύμφωνη γνώμη της Μέρκελ και σε γνώση του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, έκανε λόγο, επισήμως, για πενταετές time out από το ευρώ. Είναι, όμως, όλες οι πτυχές γνωστές;
Το περίφημο Zero Hedge (που πρώτο το defencenet.gr είχε αναδείξει στο ελληνικό κοινό), αναζητεί το κοινό σημείο που ενώνει τη Γερμανία με την Ολλανδία και τη Φινλανδία που τάχθηκαν εξαρχής υπέρ αυτής της λύσης. Τι κοινό μπορεί να έχουν αυτές οι τρεις χώρες που τις ενώνει τόσο πολύ, έτσι ώστε η μια να ακολουθεί κατά πόδας τις πολιτικές αποφάσεις της άλλης;
Σύμφωνα με το Zero Hedge, υπάρχει ένας κεντρικός σύνδεσμος ανάμεσα σε αυτές τις τρεις χώρες. Συγκεκριμένα, η Γερμανία άρχισε τον επαναπατρισμό 1.400 τόνων χρυσού που είχε αποθηκεύσει στα θησαυροφυλάκια της Fed στη Νέα Υόρκη.
Το παράξενο είναι ότι η Φινλανδία που επίσης κράτησε πολύ σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα, είναι επίσης μια από τις χώρες που φαίνεται να προχώρησε σε παρόμοιες κινήσεις. Αυτή τη στιγμή, επισήμως, μόνο το 4% του συνολικού χρυσού της χώρας βρίσκεται εντός των συνόρων της.
Το υπόλοιπο είναι αποθηκευμένο εκτός και μπορεί η κεντρική τράπεζα της χώρας να μην δίνει επιπλέον στοιχεία, ωστόσο δεν θα προκαλέσει καμία έκπληξη αν στο μέλλον παραδεχθεί πως, όντως, μετέφερε μεγάλο μέρος του χρυσού της στο εσωτερικό.
Κατά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως η πλειοψηφία του χρυσού της Φινλανδίας φυλάσσεται στην Τράπεζα της Αγγλίας. Η συγκεκριμένη τράπεζα ανακοίνωσε τον προηγούμενο μήνα ότι απέσυρε πάνω από 350 τόνους χρυσού από τα θησαυροφυλάκιά της, δίχως, φυσικά, να δίνει περαιτέρω λεπτομέρειες για το ποιος τους απέσυρε και πού τους πήγε.
Η Ολλανδία, επίσης αρκετά εχθρική με την Ελλάδα, ανέσυρε το 2014 περίπου 120 τόνους χρυσού που είχε φυλαγμένα στα θησαυροφυλάκια της Fed στη Νέα Υόρκη και η εξήγηση ήταν ότι «το κάναμε για να αυξήσουμε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην Κεντρική Τράπεζα της Ολλανδίας».
Το Zero Hedge δεν έχει απάντηση για τις παράλληλες κινήσεις των τριών χωρών, αλλά διερωτάται αν αυτές οι τρεις χώρες γνωρίζουν κάτι που δεν γνωρίζουν όλοι οι υπόλοιποι και επίσης τι ακριβώς προσπαθούν να πετύχουν στο εγγύς μέλλον με τη μεταφορά του χρυσού τους.
Τα κινεζικά αποθέματα σε χρυσό αυξήθηκαν κατά 604 τόνους από το 2009, φθάνοντας τους 1.658 τόνους, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας. Πλέον το Πεκίνο κατατάσσεται στην 5η θέση της σχετικής λίστας με τα παγκόσμια αποθέματα, αφήνοντας στην 6η θέση τη Μόσχα.
Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αναπάντεχη ανακοίνωση του Πεκίνου για τα αποθεματικά σε χρυσό αποτελεί κίνηση για να υποστηρίξει την αναγνώριση του νομίσματός της στις διεθνείς συναλλαγέςΗ εξέλιξη αυτή αποκαλύφθηκε με καθυστέρηση έξι ετών.
Η κεντρική τράπεζα της ασιατικής χώρας έχει ανακοινώσει αλλαγές στα αποθέματά της σε χρυσό, μόλις τέσσερις φορές, σε χρονικό διάστημα 15ετίας, όπως αναφέρουν αναλυτές της UBS. Η Κίνα τώρα, ακολουθεί στο επίπεδο αποθεμάτων χρυσού, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, το ΔΝΤ, την Ιταλία και τη Γαλλία, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού. Οι ΗΠΑ διαθέτουν 8.133 τόνους χρυσό στα αποθέματά τους.
Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αναπάντεχη ανακοίνωση του Πεκίνου για τα αποθεματικά σε χρυσό αποτελεί κίνηση για να υποστηρίξει την αναγνώριση του νομίσματός της στις διεθνείς συναλλαγές.
Η Κίνα κατατάσσεται πλέον στην 5η θέση των χωρών με τα μεγαλύτερα αποθέματα σε χρυσό παγκοσμίως.
Η Κίνα επιδιώκει να αναγνωριστεί του γουάν από το ΔΝΤ ως επίσημο διεθνές αποθεματικό νόμισμα, όπως το δολάριο, το ιαπωνικό γεν, το ευρώ και τη στερλίνα. Οικονομικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Κίνα, προωθώντας την προσπάθειά της για μεγαλύτερο διεθνή ρόλο του νομίσματός της, παρουσιάζει στοιχεία διαφάνειας των αποθεματικών της.
Η απόφαση του ΔΝΤ για το αν θα αποδεχτεί το (renminbi) γουάν στα SpecialDrawingRights(SDR) αναμένεται να ληφθεί στα τέλη της χρονιάς.
Ένας άλλος λόγος για την ανακοίνωση των μεγάλων αποθεματικών της σε χρυσό είναι για να καθησυχάσει τους επενδυτές, που από τα μέσα Ιουνίου είδαν τις κινεζικές αγορές να σημειώνουν συρρίκνωση περί τα 30%. Το Πεκίνο έχει λάβει σειρά μέτρων για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και να σταματήσει το ξεπούλημα μετοχών.
Το ίδο κάνει όμως και η Μόσχα η οποία στθερά αγοράζει χρυσό τα τελυταία χρόνια και μάλιστα ουδείς είναι πραγματικά σίγουρος για την ποσότητα υπό κατοχής, καθώς το κάνει υπό άκρα μυστικότητα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από την κεντρική κυβέρνηση της Μόσχας, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου οικονομικών, αύξησαν απότομα την αγορά του χρυσού, από την παγκόσμια αγορά, το τελευταίο έτος, επεκτείνοντας σημαντικά τα αποθέματα χρυσού της χώρας. Τα στοιχεία αυτά αναφέρθηκαν από ειδικούς εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ, στην ιαπωνική οικονομική έκδοση NIKKEI του Νοεμβρίου του 2014.
Σύμφωνα με την εφημερίδα , το Ταμείο, στο τέλος του περσινού Αυγούστου, υπολογίζει τα συνολικά αποθέματα χρυσού της Ρωσίας σε 1.112,5 τόνους, 77 τόνους υψηλότερα από του Ιανουαρίου του 2014
Σύμφωνα με τον όγκο χρυσού που έχει ως αποθεματικό της, η Ρωσία έχει ξεπεράσει την Κίνα (1.054 τόνοι) και την Ελβετία (1.040 τόνοι). Παράλληλα, το μερίδιο του ευγενούς μετάλλου στα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας αυξήθηκε από 8,3% σε 9,8%.
Σύμφωνα με δημοσίευση της γερμανικής εφημερίδας Die Welt, η Ρωσία ασχολείται με την αγορά χρυσού για αρκετά χρόνια, αρχίζοντας από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης το 2008. Και αυτό το κάνει χωρίς πολλή δημοσιότητα.
Τι μπορεί να εξηγήσει μια τέτοια ταχεία αύξηση στη Ρωσία των αποθεμάτων χρυσού της;
Σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους, τα κράτη συσσώρευαν χρυσό τις παραμονές κάποιου μεγάλου πολέμου. Σήμερα, ωστόσο, πιστεύεται ότι η Ρωσία πιθανόν να πρόκειται να εμπλακεί μελλοντικά, με «κάποιον» αντίπαλο «πολύ σκληρά» .
Από την άλλη πλευρά, μεγάλες ποσότητες χρυσού και αρκετά χαμηλή ρευστότητα , μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως πολύ καλή πρακτική «απάντηση», κατά των κυρώσεων και του εμπάργκο, της δύσης προς το Κρεμλίνο . Με την πώληση στο μέλλον αποθεμάτων χρυσού από ένα κράτος αυτό αντανακλάται άμεσα στην αγορά, και οδηγεί σε χαμηλότερες τιμές.
Αλλά όμως, εάν οι συνθήκες των εξωτερικών περιορισμών σε μια οικονομία είναι δυσμενείς , και η χώρα πρέπει να καταφύγει στην χρήση του χρυσού, τότε η αξία του αρχίζει να μειώνεται αρκετά γρήγορα.
Ως άμεσο αποτέλεσμα, αυτό θα οδηγήσει στο γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, το κόστος πώλησης του χρυσού, θα πέσει κάτω από το κόστος αγοράς, δημιουργώντας τις άμεσες απώλειες στην οικονομία .
Η ενεργή αγορά χρυσού στην Ρωσία, ξεκίνησε πολύ νωρίτερα της έναρξης της ουκρανικής κρίσης, καθώς και των γεγονότων στην Ουκρανία, αλλά με την επιβολή κυρώσεων από την δύση , η όλη διαδικασία επιταχύνθηκε.
Υπενθυμίζεται ότι το 70% των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων αντιπροσώπευαν έως σήμερα τα δολάρια και τα ευρώ. Κατά συνέπεια, η αύξηση του χρυσού στο σύνολο των αποθεμάτων της Τράπεζας της Ρωσίας, μειώνει την αξία του δολαρίου και του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, ως παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα . Περίπου την ίδια ακριβώς τακτική ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια και η Κίνα, που έχει το μεγαλύτερο συναλλαγματικό απόθεμα δολαρίων στον κόσμο .
Η μόνη εξήγηση για τέτοιου είδους ενέργειες είναι η απώλεια εμπιστοσύνης ,από τις δύο μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις ( Ρωσία και Κίνα ) στο αμερικανικό νόμισμα. Η πτώση του δολαρίου σαν αποθεματικό νόμισμα, επιτρέπει την μείωση της εξάρτησης των οικονομιών των χωρών αυτών, από τις αρνητικές εξελίξεις στις οικονομίες των χωρών της Δύσης, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν θα πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι στο όλο ζήτημα εξυφαίνονται και παγκόσμια σενάρια «οικονομικής συνομωσίας». Ειδικότερα, όσον αφορά την αντιμετώπιση των διαφόρων «δυνάμεων και φατριών» εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, μερικές από τις οποίες δεν ενδιαφέρονται και πάρα πολύ για ένα ισχυρό δολάριο.
Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι ο κύριος λόγος για την αντικατάσταση του δολαρίου και του ευρώ (σε μικρότερο βαθμό) από τον χρυσό , ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, υπαγορεύεται κυρίως από την ρωσική και κινεζική δυσπιστία κατά του αμερικανικού νομίσματος, και την αβεβαιότητα σχετικά με τη μελλοντική οικονομική και πολιτική κατάσταση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ουσία όμως παραμένει στο γεγονός ότι όλες οι μεγάλες δυνάμεις αυξάνουν τα αποθέματά τους σε χρυσό και αυτό συμβαίνει μόνο όταν οι παγκόσμιες οικονομικές «φούσκες» είναι στα όριά τους και έτοιμες να σκάσουν όπως έγινε και στο Κραχ του 1929, μόνο που τώρα ο πλανήτης είναι πολύ πιο εκτεθειμένος λόγο…της νεοταξικής Παγκοσμιοποίησης.
Άλλωστε όταν η Ελλάδα δεν πλήρωσε το ΔΝΤ στο τέλος του Ιουνίου, η ΕΚΤ τύπωσε 1 τρισ.ευρώ για να στηρίξει τις αγορές για να μην πάρουμε άερα στην Αθήνα και πιστέψουμε ότι αποτελούμε απειλή για την παγκόσμια οικονομία.
Τώρα δεν έχουν λεφτά να μας δώσουν για την περιβόητη συμφωνία. Ζούμε σε έναν περίπλοκο κόσμο όπου δεν ισχύουν οι κανόνες της λογικής, και πως να ισχύσουν όταν υπάρχουν κάποιοι «άγνωστοι» που τους λένε «αγορές» τυπώνουν χρήμα από τον «αέρα» και το δανείζουν ωσάν αληθινό στα κράτη για να απαιτήσουν αργότερα την υποταγή τους!

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

Ξυπνήστε σύντροφοι!... του Μάκη Ανδρονόπουλου


Το 42,5% που θα πάρει ο Τσίπρας στις εκλογές όποτε γίνουν, μην σας παίρνει το μυαλό. Το ποσοστό  αυτό που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις είναι για να τον ενθαρρύνει να εφαρμόσει τα συμπεφωνημένα, ώστε να ανακτηθεί η Εμπιστοσύνη των δανειστών και να πάρουμε τα λεφτά για τις τράπεζες, την ανάπτυξη και να γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους. Για τίποτε άλλο. Και το τονίζουμε αυτό, επειδή, τόσο από τις πρόσφατες ομιλίες και δηλώσεις του πρωθυπουργού, αλλά και υπουργών της κυβέρνησης, ότι η συμφωνία συνθηκολόγησης «δεν μας αρέσει», «η αριστερά είναι με τις κινητοποιήσεις, θέλει τον κόσμο στους δρόμους», μέχρι το αυτοκτονικό του Βαρουφάκη … «Όχι όμως και για να τους εφαρμόσουμε (τους όρους)» αναδύεται μια διάθεση να κοροϊδέψουμε και πάλι τους κουτόφραγκους.
Μια τέτοια λογική θα ήταν θανατηφόρα. Η ρητορική εντός πρέπει να αλλάξει, γιατί δεν χτίζει ούτε έξω, αλλά ούτε και μέσα εμπιστοσύνη.  Ούτε ο ανασχηματισμός ενέπνευσε εμπιστοσύνη (ΣΣ: εκτός κι αν ο πρωθυπουργός ξεσκαρτάρει υποχρεώσεις), ούτε η νέα ΠΝΠ για τις τράπεζες, ούτε τίποτε… Απλώς, υπάρχει ακόμη πίστη στο πρόσωπο του Τσίπρα, γιατί οι πάντες ξέρουν, όπως άλλωστε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι ο Τσίπρας είναι ο τελευταίος οδηγός στο τρένο με τα λυμένα φρένα. Τον επόμενο δεν θέλει να τον φανταστεί κανείς, ούτε τι θα φοράει… Συνεπώς:
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτό μόνο μέσα από το 3ο Μνημόνιο (δάνεια 86 δισ. ευρώ, συν 35 δισ. ευρώ της ανάπτυξης), όλα τα άλλα είναι αστεία.
Την Τετάρτη, αφήστε τους συναισθηματισμούς και τους στρουθοκαμηλισμούς και ψηφίστε την επιβίωση της χώρας. Σύντροφοι, σοβαρευτείτε, ψηφίστε χωρίς πολλά πολλά (τα γιουχαΐσματα  είναι η αρχή) ότι έχουμε υπογράψει και εφαρμόστε τα, πρώτον, γιατί οι άλλοι δεν μπόρεσαν, δεύτερον, γιατί είναι ΤΙΝΑ (there is no alternative) και τρίτον, γιατί θα φύγουμε όλοι και θα σας αφήσουμε μόνους.
Στις 30/6 χάσαμε τα πάντα και συνθηκολογήσαμε για να σωθούμε. Το πήρε πάνω του -προς τιμή του-  μόνος του ο Τσίπρας, αν και έπρεπε να είχε αλλάξει τον Γιάνη και να έχει κλείσει το θέμα όπως όπως τον Απρίλιο.
Να υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα επαγγελματικά και περήφανα και με το Brussels Group στα φανερά, χωρίς ντροπή. Άλλωστε, αν εξαιρέσουμε τα φορολογικά και τα συνταξιοδοτικά, όλα τα άλλα είναι πολιτικές που εμπόδιζε η διαπλοκή και θα έπρεπε να είναι σημαία της αριστεράς.
Η όποια χαλάρωση των μέτρων δεν θα προκύψει από νομοθετικό αντάρτικο και από
 

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Reality Check: Σε Απλά Ελληνικά - Αξίζει να το διαβάσετε

Το παρακάτω κείμενο είναι η προσωπική μου αντίληψη για ότι συνέβη στην Ελλάδα την τελευταία περίοδο.
Γιατί έγινε ότι έγινε?
Παραποιώντας τα οικονομικά της στοιχεία, η Ελλάδα “απέδειξε” πως μπορεί να συμμετάσχει σε μία νομισματική ένωση στην οποία συμμετείχαν οικονομίες πολύ πιο ισχυρές απο την δική της. Είναι σαν να συμμετέχει ο Αχιλλέας Φαρσάλων σε πρωτάθλημα που παίρνει μέρος η Μπαρτσελόνα και η Μίλαν. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να γίνει ανταγωνιστική (να γίνει δηλαδή Μπαρτσελόνα) με αποτέλεσμα να συσσωρεύσει πάρα πολύ χρέος.
Η ΕΕ και το ΔΝΤ την διέσωσε αλλά επέμεινε σε λιτότητα και μεταρρυθμίσεις. Έχει υπάρξει περισσότερο απο το πρώτο και λιγότερο απο το δεύτερο και η Ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε σε ανησυχητικό βαθμό. Οι Έλληνες χρειάζονται κι άλλες διασώσεις αλλά έχοντας αγανακτίσει με την λιτότητα ζήτησαν αλλαγή τακτικής.
Ο Τσίπρας προσπάθησε να σταματήσει την επιβολή μέτρων λιτότητας και να πείσει την ΕΕ να συμφωνήσουν σε μέτρα που, ναι μεν εξυπηρετούν το χρέος, συμβάλλουν όμως και σε ανάπτυξη της χώρας.
Πως προσπάθησε να το πετύχει αυτό?
Ο Τσίπρας χρησιμοποίησε δύο βασικά όπλα:
α. Την κοινή λογική: Ο Βαρουφάκης απέδειξε ξανά και ξανά με τις γνώσεις και τα επιχειρήματα του πως αυτά που επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι όχι μόνο δεν γεννούν ανάπτυξη, αλλά καταστρέφουν την χώρα. Το όπλο της κοινής λογικής ενυσχύθηκε και απο την ανοιχτή παραδοχή του ΔΝΤ πως το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο, παραδοχή που ήρθε μετά απο κινήσεις της κυβέρνησης.
Ποιό ήταν το αποτέλεσμα?: Κανένα αποτέλεσμα. Ο Σόιμπλε δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει ανοιχτά πως γνωρίζει πως το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο αλλά δεν τον νοιάζει και δεν θα δεχτεί κούρεμα του χρέους. Αυτό αποδεικνύει πως η κοινή λογική δεν παίζει κανέναν ρόλο στις αποφάσεις της ΕΕ (Ευρωπαϊκής Ένωσης), άρα το βασικό όπλο του Τσίπρα, πάνω στο οποίο επένδυσαν 6 μήνες, ήταν εξ’ αρχής άχρηστο.
β. Το Grexit: Ο Τσίπρας ξεκίνησε ένα είδος ψυχρού πολέμου (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ απειλούσαν ο ένας τον άλλον πως θα ρίξουν πυρηνικά), απειλώντας πως θα πάει την χώρα σε Grexit, καταστρέφοντας μαζί με την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη.
Ποιό ήταν το αποτέλεσμα?: Κανένα αποτέλεσμα. Οι δανειστές ήταν σίγουροι πως μπλοφάρει.
Να σημειώσω εδώ πως όταν στις 11/7/2015 ο Άγγλος φιλόσοφος Keith Frankish ρώτησε στο twitter τον Βαρουφάκη:
Αν ο Βαρουφάκης πιστεύει (σωστά, κατ’εμε) ότι ο Σόιμπλε θέλει Grexit, γιατί νόμιζε πως η Ελλάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την απειλή του Grexit για να πάρει παραχωρήσεις?
Ο Βαρουφάκης του απάντησε:
Δεν το νόμιζα. Στην πραγματικότητα αρνιόμουν σταθερά να μπλοφάρω, να απειλήσω ή να σκευωρίσω.
Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε ο Τσίπρας δεν πήγε με 2 όπλα, αλλά με ένα.


Γιατί ο Τσίπρας δεν προχώρησε σε Grexit παρ’όλα αυτά?
Ο Τσίπρας δεν μπορούσε να κάνει Grexit χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία. Ένα Grexit μπορεί να γίνει μόνο προσχεδιασμένα και με τρόπο ελεγχόμενο και όχι άτακτο.

Δεν μπορούσαμε να κάνουμε Grexit και να τυπώσουμε κατευθείαν δραχμές?
Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, στο υπο αμερικανική κατοχή Ιρακ, με τον πιο ισχυρό στρατό του κόσμου και τρία νομισματοκοπεία, η είσοδος νέου νομίσματος τους πήρε σχεδόν ένα χρόνο.
Χωρίς τέτοια υποστήριξη, η Ελλάδα θα ανακοίνωνε ένα πολύ υποτιμημένο νόμισμα το οποίο θα χρειαζόταν 18 μήνες για να φτάσει στην Ελληνική αγορά. Μέσα σε αυτούς τους 18 μήνες ο κάθε Έλληνας θα έστελνε τα λεφτά του στο εξωτερικό με όποιον τρόπο έβρισκε και το αποθεματικό της χώρας θα άδειαζε.
Η αξία ενός νομίσματος ορίζεται εν μέρη απο το αποθεματικό. Πρόσθεσε σε αυτό και άλλους παράγοντες που επίσης επηρρεάζουν την αξία ενός νομίσματος — π.χ. το ποσοστό ανεργίας σε μία χώρα και η πολιτική σταθερότητα, ο πληθωρισμός — και το αποτέλεσμα, όταν μετά απο 18 μήνες γυρνούσαμε σε δραχμή, θα ήταν τα 500 ευρώ μισθό/μήνα που έπαιρνε κάποιος, αφού μετατρεπόντουσαν σε ένα ποσό σε δραχμές, δεν θα του έφταναν για να ζήσει ούτε μία εβδομάδα.

Απόσπασμα απο συνέντευξη του Βαρουφάκη στις 14/7/2015

Μα καλά, όλα αυτά δεν τα προέβλεψε η κυβέρνηση?