WikiLeaks: Οι ΗΠΑ για τους παγκόσμιους ηγέτες

Με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια αναφέρονται οι Αμερικανοί διπλωμάτες σε ξένους ηγέτες, όπως αποκαλύπτεται από τα έγγραφα που άφησε να διαρρεύσουν σήμερα το WikiLeaks.

Στα τέλη του 2008, η πρεσβεία στη Μόσχα είχε τη δική της γνώμη για τις σχέσεις Μεντβέντεφ – Πούτιν, σημειώνοντας πως ο πρώτος παίζει το ρόλο του Ρόμπιν στον Μπάτμαν που είναι ο Πούτιν.

Αλλά και για τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Kim Jong-il, οι διπλωμάτες σημειώνουν πως πηγές τον περιγράφουν ως «έναν πλαδαρό γέρο τύπο», και ως κάποιον που έχει υποστεί «φυσικό και ψυχολογικό τραύμα», ως αποτέλεσμα του εγκεφαλικού του.

Η πρεσβεία του Παρισιού, πάλι, αναφέρεται στο «αυταρχικό προσωπικό στιλ» του Νικολά Σαρκοζί, κάνοντας ιδιαίτερη επισήμανση και για την τάση του να επιπλήττει διαρκώς την ομάδα του και τους Γάλλους υπουργούς.

Ο "παρτάκιας" Μπερλουσκόνι

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι «ανίσχυρος, ματαιόδοξος και αναποτελεσματικός ως σύγχρονος Ευρωπαίος ηγέτης», σύμφωνα με την Elizabeth Dibble, υπεύθυνη διεθνώς σχέσεων των ΗΠΑ στη Ρώμη. Άλλη μία αναφορά από τη Ρώμη, σημειώνει πως «ήταν ένας φυσικά και ψυχολογικά αδύναμος ηγέτης, του οποίου τα ξενύχτια και η όρεξη για πάρτι σημαίνει πως δεν ξεκουράζεται αρκετά». Εν τω μεταξύ, Αμερικανοί διπλωμάτες στη Ρώμη φέρεται να ανησυχούσαν το 2008, γι' αυτό που οι ιταλικές επαφές τους περιέγραφαν ως εξαιρετικά στενή σχέση μεταξύ του Β. Πούτιν και του Σ. Μπερλουσκόνι, η οποία περιλάμβανε πλούσια δώρα και επικερδείς ενεργειακές συμφωνίες.

Αλλά ακόμη και στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» δεν τη γλίτωσαν. Ένα έγγραφο από την Καμπούλ βλέπει τον Χαμίντ Καρζάι ως έναν «εξαιρετικά αδύναμο άνθρωπο που δεν άκουγε τα γεγονότα, αλλά παρασυρόταν εύκολα από τον καθένα που ερχόταν να καταγγείλει ακόμη και την πιο παράξενη συνωμοσία εναντίον του.

Η σέξυ Ουκρανή νοσοκόμα του Καντάφι

Στην Υεμένη, πάλι, βάση της αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο, ο πρόεδρος Ali Abdullah Saleh ήταν «απορριπτικός, ανυπόμονος και βαριόταν», κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον John Brennan, σύμβουλο ασφαλείας του Ομπάμα.

Ο Robert Mugabe, πρόεδρος της Ζιμπάμπουε, χαρακτηρίζεται απλώς ως ο «τρελός άνθρωπος», ενώ ο Muammar Qaddafi, ο Λίβυος ηγέτης είναι «απλώς παράξενος» που συνοδεύεται συνεχώς από μια σέξυ, ξανθιά Ουκρανή νοσοκόμα.

Ο Νετανιάχου και η Μέρκελ.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Binyamin Netanyahu είναι «καλαίσθητος και γοητευτικός», αλλά δεν τηρεί ποτέ τις υποσχέσεις του, σύμφωνα με έγγραφο από το Κάιρο.

Οι Αμερικανοί διπλωμάτες εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους και για την Άγκελα Μέρκελ. Θεωρούν ότι η Γερμανίδα καγκελάριος βλέπει τη διεθνή διπλωματία αποκλειστικά υπό το πρίσμα που μπορεί εκείνη να αντλήσει κάποιο όφελος. Παράλληλα, την αποκαλούν Άγκελα «Teflon» Μέρκελ, επειδή «πάνω της δεν κολλάει τίποτα». Αξιοσημείωτο είναι ότι, τον Οκτώβριο του 2009, ένας «νέος και ανερχόμενος από το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών» (FDP) του Γκουίντο Βεστερβέλε έδινε στην πρεσβεία των ΗΠΑ στοιχεία για τις τότε διαπραγματεύσεις σχετικά με το σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών και του FDP. Συγκεκριμένα, η πηγή είχε παραχωρήσει σε εργαζόμενο της πρεσβείας εσωτερικά έγγραφα του κόμματος. Για τον ίδιο τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, κ. Βεστερβέλε, ειπώθηκε από τον Αμερικανό πρέσβη πως «οι σκέψεις του ήταν φτωχές σε περιεκτικότητα».

Σε ένα άλλο περιστατικό, οι απεσταλμένοι της Χίλαρι Κλίντον την πληροφόρησαν για μια διαμάχη που σημειώθηκε στη διάρκεια συνεδρίασης του Ανώτατου Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν. Φέρεται πως ένας επικεφαλής των Φρουρών της Επανάστασης, ο Mohammed Ali Jafari άρχισε να τσακώνεται με τον Αχμαντινετζάντ και τον χαστούκισε το πρόσωπο, διότι ο Ιρανός πρόεδρος είχε υποστηρίξει την... ελευθερία του Τύπου.

Ανησυχία για Ερντογάν και Νταβούτογλου

Αμερικανοί διπλωμάτες παρακολουθούν εξονυχιστικά τις κινήσεις του Ταγίπ Ερντογάν από το 2002. Σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα του Wikileaks, έχουν καταλήξει στο ότι ο Τούρκος ηγέτης είναι ένας ισλαμιστής μεταρρυθμιστής, αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος να εφαρμόσει το νόμο της σαρία στην Τουρκία. Οι Αμερικανοί παρατηρητές εξέταζαν επίσης στοιχεία για πληροφορίες διαφθοράς στην οικογένεια Ερντογάν. Από τα έγγραφα που διέρρευσαν προκύπτει ότι οι διπλωμάτες έδειχναν σκεπτικισμό για την αξιοπιστία της Τουρκίας ως συμμάχου. Η ηγεσία της Άγκυρας χαρακτηρίζεται ως διαιρεμένη. Ένας σύμβουλος και ο υπουργός Εξωτερικών του Τούρκου πρωθυπουργού περιγράφονται ως πρόσωπα που κατανοούν ελάχιστα την εκτός Άγκυρας πολιτική.

Επίσης, τα έγγραφα κάνουν λόγο για ισλαμιστικές τάσεις στην κυβέρνηση του Ερντογάν. Οι Αμερικανοί φαίνεται πως ανησυχούν για το φερόμενο νεο-οθωμανικό δόγμα του Νταβούτογλου. Υψηλόβαθμος κυβερνητικός σύμβουλος προειδοποίησε σε συζητήσεις ότι ο Νταβούτογλου θα χρησιμοποιήσει τις ισλαμιστικές επιρροές του στον Ερντογάν, και τον περιέγραψε ως «ιδιαιτέρως επικίνδυνο». Σύμφωνα με το αμερικανικό έγγραφο, άλλος ένας σύμβουλος του κυβερνώντος κόμματος, σημείωσε, πιθανότατα ειρωνικά, πως η Τουρκία ήθελε να πάρει πίσω την Ανδαλουσία και να εκδικηθεί για την ήττα κατά την πολιορκία της Βιέννης το 1683.

Οι Αμερικανοί διπλωμάτες γράφουν ότι πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες του κυβερνώντος κόμματος (AKP) ήταν μέλη μιας μουσουλμανικής αδελφότητας και πως ο Ερντογάν έχει τοποθετήσει ισλαμιστές τραπεζίτες σε καίριες θέσεις. Λαμβάνει την πληροφόρησή του αποκλειστικά από εφημερίδες με στενές σχέσεις με τους ισλαμιστές. Ο πρωθυπουργός έχει περικυκλωθεί από ένα «σιδερένιο δαχτυλίδι συκοφαντικών, αλλά καταφρονητικών συμβούλων».