Reality Check: Σε Απλά Ελληνικά - Αξίζει να το διαβάσετε

Το παρακάτω κείμενο είναι η προσωπική μου αντίληψη για ότι συνέβη στην Ελλάδα την τελευταία περίοδο.

Γιατί έγινε ότι έγινε?

Παραποιώντας τα οικονομικά της στοιχεία, η Ελλάδα “απέδειξε” πως μπορεί να συμμετάσχει σε μία νομισματική ένωση στην οποία συμμετείχαν οικονομίες πολύ πιο ισχυρές απο την δική της. Είναι σαν να συμμετέχει ο Αχιλλέας Φαρσάλων σε πρωτάθλημα που παίρνει μέρος η Μπαρτσελόνα και η Μίλαν. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να γίνει ανταγωνιστική (να γίνει δηλαδή Μπαρτσελόνα) με αποτέλεσμα να συσσωρεύσει πάρα πολύ χρέος.

Η ΕΕ και το ΔΝΤ την διέσωσε αλλά επέμεινε σε λιτότητα και μεταρρυθμίσεις. Έχει υπάρξει περισσότερο απο το πρώτο και λιγότερο απο το δεύτερο και η Ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε σε ανησυχητικό βαθμό. Οι Έλληνες χρειάζονται κι άλλες διασώσεις αλλά έχοντας αγανακτίσει με την λιτότητα ζήτησαν αλλαγή τακτικής.

Ο Τσίπρας προσπάθησε να σταματήσει την επιβολή μέτρων λιτότητας και να πείσει την ΕΕ να συμφωνήσουν σε μέτρα που, ναι μεν εξυπηρετούν το χρέος, συμβάλλουν όμως και σε ανάπτυξη της χώρας.

Πως προσπάθησε να το πετύχει αυτό?

Ο Τσίπρας χρησιμοποίησε δύο βασικά όπλα:

α. Την κοινή λογική: Ο Βαρουφάκης απέδειξε ξανά και ξανά με τις γνώσεις και τα επιχειρήματα του πως αυτά που επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι όχι μόνο δεν γεννούν ανάπτυξη, αλλά καταστρέφουν την χώρα. Το όπλο της κοινής λογικής ενυσχύθηκε και απο την ανοιχτή παραδοχή του ΔΝΤ πως το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο, παραδοχή που ήρθε μετά απο κινήσεις της κυβέρνησης.

Ποιό ήταν το αποτέλεσμα?: Κανένα αποτέλεσμα. Ο Σόιμπλε δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει ανοιχτά πως γνωρίζει πως το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο αλλά δεν τον νοιάζει και δεν θα δεχτεί κούρεμα του χρέους. Αυτό αποδεικνύει πως η κοινή λογική δεν παίζει κανέναν ρόλο στις αποφάσεις της ΕΕ (Ευρωπαϊκής Ένωσης), άρα το βασικό όπλο του Τσίπρα, πάνω στο οποίο επένδυσαν 6 μήνες, ήταν εξ’ αρχής άχρηστο.

β. Το Grexit: Ο Τσίπρας ξεκίνησε ένα είδος ψυχρού πολέμου (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ απειλούσαν ο ένας τον άλλον πως θα ρίξουν πυρηνικά), απειλώντας πως θα πάει την χώρα σε Grexit, καταστρέφοντας μαζί με την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη.

Ποιό ήταν το αποτέλεσμα?: Κανένα αποτέλεσμα. Οι δανειστές ήταν σίγουροι πως μπλοφάρει.

Να σημειώσω εδώ πως όταν στις 11/7/2015 ο Άγγλος φιλόσοφος Keith Frankish ρώτησε στο twitter τον Βαρουφάκη:
“Αν ο Βαρουφάκης πιστεύει (σωστά, κατ’εμε) ότι ο Σόιμπλε θέλει Grexit, γιατί νόμιζε πως η Ελλάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την απειλή του Grexit για να πάρει παραχωρήσεις?”

Ο Βαρουφάκης του απάντησε:

“Δεν το νόμιζα. Στην πραγματικότητα αρνιόμουν σταθερά να μπλοφάρω, να απειλήσω ή να σκευωρίσω.”

Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε ο Τσίπρας δεν πήγε με 2 όπλα, αλλά με ένα.

Γιατί ο Τσίπρας δεν προχώρησε σε Grexit παρ’όλα αυτά?

Ο Τσίπρας δεν μπορούσε να κάνει Grexit χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία. Ένα Grexit μπορεί να γίνει μόνο προσχεδιασμένα και με τρόπο ελεγχόμενο και όχι άτακτο.

Δεν μπορούσαμε να κάνουμε Grexit και να τυπώσουμε κατευθείαν δραχμές?

Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, στο υπο αμερικανική κατοχή Ιρακ, με τον πιο ισχυρό στρατό του κόσμου και τρία νομισματοκοπεία, η είσοδος νέου νομίσματος τους πήρε σχεδόν ένα χρόνο.

Χωρίς τέτοια υποστήριξη, η Ελλάδα θα ανακοίνωνε ένα πολύ υποτιμημένο νόμισμα το οποίο θα χρειαζόταν 18 μήνες για να φτάσει στην Ελληνική αγορά. Μέσα σε αυτούς τους 18 μήνες ο κάθε Έλληνας θα έστελνε τα λεφτά του στο εξωτερικό με όποιον τρόπο έβρισκε και το αποθεματικό της χώρας θα άδειαζε.

Η αξία ενός νομίσματος ορίζεται εν μέρη απο το αποθεματικό. Πρόσθεσε σε αυτό και άλλους παράγοντες που επίσης επηρρεάζουν την αξία ενός νομίσματος — π.χ. το ποσοστό ανεργίας σε μία χώρα και η πολιτική σταθερότητα, ο πληθωρισμός — και το αποτέλεσμα, όταν μετά απο 18 μήνες γυρνούσαμε σε δραχμή, θα ήταν τα 500 ευρώ μισθό/μήνα που έπαιρνε κάποιος, αφού μετατρεπόντουσαν σε ένα ποσό σε δραχμές, δεν θα του έφταναν για να ζήσει ούτε μία εβδομάδα.

Απόσπασμα απο συνέντευξη του Βαρουφάκη στις 14/7/2015

Μα καλά, όλα αυτά δεν τα προέβλεψε η κυβέρνηση?

Δείτε τη συνέχεια

Σακοράφα: Σύντροφε Πρόεδρε, εγώ δεν παραδέχομαι την ήττα

«Δεν παραδέχομαι την ήττα» τονίζει σε δημόσια δήλωσή της η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα.
Σημειώνει ότι «η συμφωνία που ψηφίστηκε χθες, αποτελεί όχι μόνο τακτική αλλά και στρατηγική ήττα της πρώτης κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά» καθώς τη μετατρέπει σε μνημονιακή κυβέρνηση κάτι που αποτελεί «βαριά ιστορική στρέβλωση και ιδεολογική ανωμαλία». Στη συνέχεια καλεί τον πρωθυπουργό να σώσει, από σήμερα κιόλας τα «κρυμμένα τιμαλφή» μας. «Αύριο θα είναι αργά!» καταλήγει.
Ολόκληρη η δήλωση της Σ. Σακοράφα:
«Συναισθανόμενη πλήρως την πίεση των συντρόφων μου βουλευτών, αφού μία άλλη στιγμή, πριν πέντε χρόνια, ένιωθα την ίδια πίεση προκειμένου να συναινέσω στην πρώτη ‘σωτηρία’ της Ελλάδας, θέλησα να δημοσιοποιήσω τη θέση μου, μετά την ψηφοφορία στην Βουλή. Η συμφωνία που ψηφίστηκε χτες, αποτελεί όχι μόνον τακτική, αλλά και στρατηγική ήττα της πρώτης κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά.
Τη μετατρέπει στην τέταρτη, από το 2010, μνημονιακή κυβέρνηση και αυτό, αποτελεί βαριά ιστορική στρέβλωση, βαριά ιδεολογική ανωμαλία, βαρύ πολιτικό πλήγμα.
Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε έναν ωμό εκβιασμό ανάμεσα στην αποδοχή αυτής της συμφωνίας και την καταστροφή του λαού. Κι όπως ο ίδιος παραδέχθηκε οι ‘λάθος εκτιμήσεις’ τον οδήγησαν σε απόλυτη  ανετοιμότητα, σε μη επεξεργασία ενός σχεδίου διαφυγής, με αποτέλεσμα να υποκύψει σε αυτόν τον εκβιασμό.
Επειδή είναι ολοφάνερο ότι όταν ένας εκβιασμός αποδίδει, επαναλαμβάνεται.
Επειδή το πρόγραμμα, το οποίο καθ’ ομολογία του πρωθυπουργού δεν βγαίνει, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε ένα νέο παρόμοιο ή χειρότερο εκβιασμό, αρνούμαι να χαρίσω την κυβέρνηση, την Αριστερά αλλά και το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μας, στους εκβιαστές.
Καλώ τον Πρωθυπουργό από σήμερα κιόλας με την πλήρη γνώση που απέκτησε - και αυτός και οι στενοί του συνεργάτες - γύρω από τις απάνθρωπες μεθοδεύσεις του διευθυντηρίου της Ευρώπης, δηλαδή γύρω από την ανθρωποφάγα φύση του νεοφιλελευθερισμού, να εγκαταλείψει τις μεταφυσικές βεβαιότητες που μας οδήγησαν έως εδώ.
Τον καλώ τόσο μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια αυτής της συμφωνίας, αλλά κυρίως έξω από αυτά τα πλαίσια, να φανεί ρεαλιστής.
Να οργανώσει, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει άμεσα το σχέδιο εκείνο που θα θωρακίσει την κυβέρνηση, την Αριστερά και κυρίως την κοινωνία μας απέναντι στο βέβαια επερχόμενο νέο εκβιασμό.
Τούτο αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα και υπερώριμη πολιτική δυνατότητα.
Ο άμεσος και χωρίς εκπτώσεις έλεγχος των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, ο έλεγχος και η εξυγίανση του σκοτεινού τραπεζικού συστήματος (βλέπε ΚτΕ, Εθνική, eurobank κτλ), η επιλογή συνεργατών που δε θα μας συντρίψουν ξανά στα βράχια των αφελών εκτιμήσεων και της λανθασμένης ανάγνωσης των ευρωπαϊκών συσχετισμών, ο σεβασμός της ηθικής - πολιτικής επιλογής των 38 συντρόφων βουλευτών, η επαναλειτουργία του κόμματος και των συλλογικών του οργάνων, η υπεύθυνη περιγραφή του εναλλακτικού σχεδίου στο λαό μας, η δυναμική διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων, η σε κάθε δυνατό επίπεδο αξιοποίηση των προκαταρκτικών συμπερασμάτων της Επιτροπής Αλήθειας και η ειλικρινής - και όχι προσχηματική - υποστήριξη για τη συνέχιση των εργασιών της είναι μερικά από αυτά που από χτες έπρεπε ήδη να είναι η ατζέντα του Αλέξη Τσίπρα.
Σε αυτή του την προσπάθεια - και στο βαθμό που θα την καταβάλει - θα τον στηρίξω  με όλες μου τις δυνάμεις, από τη θέση μου ως ευρωβουλευτής.  Είναι επίσης αυτονόητο ότι συμμετέχω ενεργά στον  αγώνα του λαού μας, των κινημάτων και της νεολαίας μας, ώστε να αποτρέψω την ψήφιση των επαχθών εφαρμόστηκαν νόμων που θα ακολουθήσουν την επονείδιστη συμφωνία, ώστε να μην «ξεπλυθούν» αυτοί που επί πολλά χρόνια με πράξεις και παραλείψεις προετοίμασαν το συντελεσμένο από το 2010 έγκλημα κατά του λαού μας.
Σύντροφε Πρόεδρε «… εγώ δεν παραδέχθηκα την ήττα», περιμένω από σήμερα κιόλας να σώσεις τα «κρυμμένα τιμαλφή» μας.
Αύριο θα είναι αργά!»

Ξανά στη δίνη μεταξύ ΔΝΤ-Ευρωζώνης η Ελλάδα

Σοβαρό ενδεχόμενο εμπλοκής στο 3ο μνημόνιο για την Ελλάδα, προκαλεί η νέα έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ. Έκτακτο ταξίδι του αμερικανού υπουργού οικονομικών σε Βερολίνο, Παρίσι και ΕΚΤ. Αίνιγμα η στάση της Γερμανίας με τον Σόιμπλε να επιμένει για Grexit.

Με αγκάθια είναι στρωμένος ο δρόμος προς τη συμφωνία για το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Εκτός από τα μέτωπα στο εσωτερικό με πρώτο την ομαλή ψήφιση του πρώτου πακέτου μέτρων σήμερα αλλά και στις 22 Ιουλίου, θολό παραμένει το τοπίο και από την πλευρά των δανειστών.

Το βασικό πρόβλημα συνίσταται για άλλη μια φορά στο ρόλο του ΔΝΤ που οι ευρωπαίοι απαίτησαν να συμμετέχει όχι μόνο σε επίπεδο τεχνικής βοήθειας και μετά τον Μάρτιο του 2016 αλλά και με κεφάλαια. Όπως έγινε γνωστό ο σχεδιασμός των ευρωπαϊων είναι από τα 86 δισ. ο ESM να βάλει μόνο 40 – 50 δισ. και για τα υπόλοιπα να υπάρξει συνεισφορά του Ταμείου (εκκρεμούν 16 δισ. από το υφιστάμενο πρόγραμμα που λήγει το Μάρτιο και προσδοκάται να υπάρξει ένα ακόμα).

Το Ταμείο ωστόσο επανήλθε στο θέμα του χρέους και με νέα έκθεση ξεκαθαρίζει ότι παραμένει μη βιώσιμο και ζητά μέτρα. «Το χρέος της Ελλάδας μπορεί να γίνει βιώσιμο μόνο μέσω ελάφρυνσης του χρέους που πηγαίνει πολύ πέρα από ότι ήταν διατεθειμένη να εξετάσει ως τώρα η Ευρώπη».

Το ΔΝΤ δίνει τρεις επιλογές:

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου