Δε ξεχνώ! Οι θηριωδίες των ΝΑΖΙ από το 1945 (ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ντοκουμέντα!)

Κάτι που θα 'πρεπε να απασχολεί ολόκληρη την Ευρώπη και να μη δοθεί ποτέ ξανά η δυνατότητα να ξαναγίνει κάτι τέτοιο! Υπάρχουν άραγε οι προϋποθέσεις για να μη ξανασυμβεί αυτό; Αμφιβάλλω! Μια Ευρώπη απολίτικη με μοναδικό σκοπό τα οικονομικά συμφέροντα του πυρήνα της, μια Ευρώπη χωρίς Πολιτισμό και αλληλεγγύη των Λαών είναι αδύνατο να αποτρέψει την επανάληψη τέτοιων φαινομένων. Θα υπάρχει μια διαφορά...  Οι φωτογραφίες θα είναι έγχρωμες...

Τσόμσκι : Η Δημοκρατία στην Ευρώπη έχει τελειώσει - Οι εκλογές δεν σημαίνουν πια τίποτε

Η κατάρρευση της Δημοκρατίας και στην Ευρώπη είναι ένα οριστικό γεγονός λέγει ο Τσόμσκι. Οι εκλογές στην Ευρώπη δεν έχουν κανένα νόημα, αναδεικνύονται κυβερνήαεις μειοψηφιών που δεν ασκούν πολιτική ούτε εφαρμόζουν ότι έχουν υποσχεθεί προεκλογικά. Η οικονομία έχει επιβληθεί της πολιτικής δράσης που έχει ξεθωριάσει: Δεν ξέρεις πια τι είναι αριστερά και τι δεξιά.

 “Για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών το ζητούμενο είναι η εργασία. Για τους υπερεθνικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, όμως, το διακύβευμα έγκειται στη μείωση των ελλειμμάτων. Τα ελλείμματα διαμορφώνουν πλέον την πολιτική. Και ως προς αυτό η Ευρώπη βρίσκεται σε αλγεινότερη κατάσταση σε σχέση με τις ΗΠΑ”, είπε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον Τσόμσκι το κέντρο βάρος στην ευρωπαϊκή ήπειρο έχει μετατοπιστεί ανεπιστρεπτί από την πολιτική στην οικονομία, η οποία αποτελεί το αδιαπραγμάτευτο πρόταγμα. Στις χώρες της κρίσης ήρθαν αίφνης στο προσκήνιο τα ασαφή όρια μεταξύ σύγχρονης αριστεράς και δεξιάς ως προς την κατάστρωση πολιτικών, ώστε οι βασικοί ιδεολογικοί διαχωρισμοί να καθίστανται πλέον δυσδιάκριτοι. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό ανέφερε την Κύπρο και τις πρόσφατες περιπέτειές της.

Ο Αμερικανός διανοητής εκτιμά πως οι χειρισμοί στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης είναι αποτυχημένοι και πως η αναγωγή τους στην αυθεντία διεθνών οργανισμών, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε αρνητικές επιπτώσεις. Κατά τον Τσόμσκι, “το θεωρητικό μοντέλο των λεγόμενων συστημικών κινδύνων, κατά το οποίο εάν αποτύχει μία οικονομική διαπραγμάτευση, το συνολικό σύστημα καταρρέει” 

 Οι μεταμορφώσεις στα σύγχρονα μοντέλα διακυβέρνησης έχουν βέβαια και ένα υψηλό τίμημα: “την σταδιακή απώλεια της δημοκρατίας”. Η αντιπροσώπευση εξαντλείται - στην Ευρώπη προσφάτως ενώ στις ΗΠΑ σχεδόν εξ υπαρχής - στην εκπροσώπηση οικονομικών συμφερόντων.

“Μόλις του 1/10 του 1%, στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας, καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει. Αυτό σημαίνει πως καθορίζουν την πολιτική. Έτσι η δημοκρατία μετατρέπεται σε πλουτοκρατία” με συνέπεια να παρατηρείται μία συνεχής “παρακμή των δικαιωμάτων των πολιτών”.

Στις ευρωπαϊκές χώρες της κρίσης, παρατηρεί ο Τσόμσκι, “οι εκλογές δεν παίζουν πια σχεδόν κανένα ρόλο, ακριβώς όπως και στις χώρες του Τρίτου Κόσμου που διοικούνται από διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα” .

Π. Ιγκλέσιας: Η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο χωρίς κυριαρχία - Ο Τσίπρας έκανε ό,τι μπορούσε...

Ως «προτεκτοράτο» χαρακτήρισε την Ελλάδα ο ηγέτης των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, ενώ έκανε λόγο για μία κυβέρνηση που δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις.

Σε συνέντευξή που παραχώρησε στην ισπανική εφημερίδα El Mundo, όταν ρωτήθηκε για το αν έλαβε κάποιο μάθημα από την περίπτωση της Ελλάδας και από το ότι ο Αλέξης Τσίπρας «αναγκάστηκε να μην τηρήσει πολλές από τις βασικές δεσμεύσεις του ως προς τις συντάξεις και τις ιδιωτικοποιήσεις», ο Ιγκλέσιας απάντησε ότι «ξέφυγε στον Ντε Γκίντος τις προάλλες πως “θα αποφασίσουμε στο Eurogroup μία ακόμη μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων”. Θα αποφασίσουμε εμείς, όχι η ελληνική κυβέρνηση».

Στη συνέχεια ερωτήθηκε για το αν μετανιώνει για την «υπόσχεση» που είχε δώσει στο παρελθόν: «Αλέξη, κράτα γερά, ερχόμαστε».

Η απάντησή του ήταν «Όχι, ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε ό, τι μπορούσε. Ελπίζω η κατάσταση να αλλάξει και ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Μιλάμε όμως για ένα προτεκτοράτο και είναι τρομερό το γεγονός ότι στο πλαίσιο της ΕΕ υπάρχει χώρα χωρίς κυριαρχία στα χέρια αυτών που την κυβερνούν. Δεν είναι αυτή η περίπτωση της Ισπανίας και ούτε πρόκειται να γίνει».

"Μαζική καταπάτηση δικαιωμάτων" στην Ελλάδα των μνημονίων

"Δεν είναι αποδεκτό ορισμένοι άνθρωποι να μην έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν φαγητό", τονίζει ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι

Την άποψη ότι στην Ελλάδα υπάρχει «μαζική καταπάτηση των δικαιωμάτων» στο πλαίσιο της εφαρμογής των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, εξέφρασε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας των Ηνωμένων Εθνών, Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι.

Το Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανέθεσε στον ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα να αναλύσει και να καταγράψει τις επιπτώσεις των κρίσεων χρέους στα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Μποχοσλάβσκι πραγματοποίησε αυτήν την εβδομάδα επίσημη επίσκεψη στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα, κατά την οποία συναντήθηκε με εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωκοινοβουλίου, του EuroWorking Group, καθώς και με εκπροσώπους των συνδικάτων και της κοινωνίας των πολιτών.

Ο Χ.Π. Μποχοσλάβσκι μιλώντας σε δημοσιογράφους εξέφρασε την «ανησυχία» του για την «αλλαγή πολιτικής» στην ΕΕ, η οποία δίνει «δυσανάλογη έμφαση στη δημοσιονομική σταθερότητα» και «υπονομεύει την προηγούμενη ισορροπημένη προσέγγιση που διασφάλιζε οικονομική σταθερότητα, ισότητα και κοινωνική συνοχή».

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ελλάδα, ανέφερε πως είναι «προφανές» ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα «ελάχιστο δημοσιονομικό περιθώριο», έτσι ώστε να διασφαλίσει πως «τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά».

«Δεν είναι αποδεκτό ορισμένοι άνθρωποι να μην έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν φαγητό, να χάνουν την πρόσβαση σε βασική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή να μη μπορούν να κρατήσουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους», υπογράμμισε ο διεθνής εμπειρογνώμονας.

Ο ίδιος τόνισε πως η ευθύνη για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο των προγραμμάτων προσαρμογής είναι «κοινή» και αφορά τόσο τους πιστωτικούς οργανισμούς, όσο και τα κράτη-μέλη που «προτείνουν και εφαρμόζουν» τα προγράμματα.

«Αν και τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι πρωταρχικά υπεύθυνα για την εκπλήρωση των διεθνών τους υποχρεώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, διεθνείς οργανισμοί συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, των οργάνων της και των χρηματοπιτωτικών ιδρυμάτων, αλλά και του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, δεν είναι υπεράνω της διεθνούς νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα», επισήμανε ο κ. Μποχοσλάβσκι.

Αναφερόμενος στο ελληνικό χρέος, ο εμπειρογνώμονας των Ηνωμένων Εθνών χαρακτήρισε «πολύ λίγα και πολύ αργά» τα όσα έχουν προτείνει οι δανειστές της Ελλάδας ως λύση. «Η βασική μου σύσταση προς τους δανειστές της Ελλάδας είναι ότι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι απολύτως απαραίτητη», σημείωσε ο ίδιος, χαιρετίζοντας το γεγονός ότι πλέον υπάρχει ευρεία αναγνώριση ότι το ελληνικό χρέος είναι «μη βιώσιμο».

«Τώρα πρέπει να ληφθεί δράση», υπογράμμισε, εκφράζοντας την ανησυχία του για το ότι με βάση τις τελευταίες αποφάσεις «η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους έχει αναβληθεί μέχρι το 2018» και έχει «αποκλειστεί κατηγορηματικά» το «κούρεμα».

Επιπλέον, ο κ. Μποχοσλάβσκι επισήμανε πως το τελευταίο πακέτο μέτρων που πέρασε η ελληνική κυβέρνηση «υπό την πίεση των διεθνών πιστωτών» της και το οποίο περιλαμβάνει «περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις ύψους 3,6 δισ. και αύξηση του ΦΠΑ στο 24%» μπορεί να έχει «βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα».

Τέλος, ο εμπειρογνώμονας των Ηνωμένων Εθνών, κάλεσε για μια νέα «αλλαγή προσέγγισης», καλωσορίζοντας την πρωτοβουλία που πήρε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Αύγουστο του 2015 να διενεργήσει μια αξιολόγηση των κοινωνικών επιπτώσεων του τρίτου προγράμματος οικονομικών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζει η Ελλάδα. «Είναι ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση», τόνισε ο κ. Μποχοσλάβσκι προσθέτοντας, ωστόσο, πως πέρα από την αξιολόγηση των κοινωνικών επιπτώσεων, πρέπει να ενσωματωθεί και μια αξιολόγηση των επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα. «Η πρόταση της Επιτροπής για έναν Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων θα πρέπει εκτός από το κοινωνικό κεκτημένο τής ΕΕ να αντικατοπτρίζει και τις διεθνείς υποχρεώσεις των κρατών-μελών για τα ανθρώπινα δικαιώματα», κατέληξε ο Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι.

Εγκαινιάζεται το υπερ-τούνελ της Ελβετίας - Ταξίδι 57 χλμ στα «σπλάχνα» των Άλπεων (Photos)

Την 1^η Ιουνίου αναμένεται να εγκαινιαστεί η μεγαλύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, μήκους 57,1 χλμ, που κατασκευάζεται επί 20 χρόνια και στοίχησε 10,3 δις δολάρια.
Η σήραγγα Gotthard Base θα συνδέσει σιδηροδρομικά με γραμμή υψηλής ταχύτητας τη βόρεια και τη νότια Ευρώπη και θα αποτελέσει μια από τις βασικές σιδηροδρομικές συνδέσεις στις Άλπεις και η μεγαλύτερη παγκοσμίως, με μήκος περίπου 57,1 χιλιομέτρων.
Στα επίσημα εγκαίνια της σήραγγας αναμένεται να παρευρεθούν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από τις γειτονικές χώρες της Ελβετίας, οι υπουργοί Μεταφορών των κρατών κατά μήκος του διαδρόμου εμπορευματικών μεταφορών Ρότερνταμ-Γένοβα καθώς και 1.100 επισκέπτες και εκπρόσωποι μέσων ενημέρωσης.



Το Σαββατοκύριακο στις 4 και 5 Ιουνίου, οι επισκέπτες θα μπορούν να διασχίσουν με ειδικούς συρμούς τη μακρύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, σύμφωνα με την πηγή της ελβετικής κυβέρνησης.
Η μεταφορά εμπορευμάτων έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Δεκέμβριο του 2016. Η κατασκευή της σήραγγας ξεκίνησε το 1996, με το συνολικό κόστος να διαμορφώνεται στα 9,8 δισεκ. ελβετικά φράγκα ή 10,3 δισεκ. αμερικανικά δολάρια.
Δείτε φωτογραφίες από την κατασκευή της σήραγγας στο Ποντίκι

• 

ΣΥΡΙΖΑ 2004-2015: Από την «Ανατροπή» στο Μνημόνιο-3

του Γιάννη Μηλιού

«Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, η ανατροπή των μνημονιακών καθεστώτων».

(Αλέξης Τσίπρας, 13/9/2014)

1. Εισαγωγή

Για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβερνητική εξουσία, από το 4, 6% των εκλογών του 2009 στο 36, 3% του Ιανουαρίου 2015 και το 35, 4% του Σεπτεμβρίου 2015, αλλά και τον «συμβιβασμό» του, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, με την αποδοχή των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων λιτότητας μέσα από τη συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της 13ης Ιουλίου 2015, είναι ανάγκη να αναλύσουμε τις τομές που συντελέστηκαν τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και τις πολιτικές σχέσεις εκπροσώπησης κατά την τελευταία πενταετία.

Γιατί ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το 5ο σε ισχύ κόμμα στη Βουλή του 2009 και το μικρότερο από τα δύο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, που μπόρεσε να «εκμεταλλευτεί» την κρίση του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης, με την κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και τη συρρίκνωση της επιρροής της Νέας Δημοκρατίας; Γιατί εγκατέλειψε τη βασική εξαγγελία του, την κατάργηση των Μνημονίων; Υπήρξε αυτή η συνθηκολόγηση το αποτέλεσμα απλώς ενός αδυσώπητου διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων ή καθορίστηκε κυρίως από εσωτερικές διεργασίες και συσχετισμούς, στις οποίες υπάχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί, παρά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου και την αποχώρηση ενός σημαντικού τμήματος των μελών, των στελεχών και των βουλευτών του, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα εκλογικά ποσοστά του και παρέμεινε στην κυβερνητική εξουσία;

Έχοντας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε αφενός τη σταθερότητα των πολιτικών λιτότητας και αφετέρου την εναλλακτική στρατηγική που απέρρεε από το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Φάση πρώτη: Το «πνεύμα της Γένοβας», η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ

στην κεντρική πολιτική σκηνή και οι συνιστώσες (2001-2010)

Ο ΣΥΡΙΖΑ (Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς) ιδρύθηκε λίγο πριν τις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, ως συμμαχία του Συνασπισμού («Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας») με οργανώσεις της «εξωκοινοβουλευτικής» και της «ανανεωτικής» Αριστεράς¹  και ανένταχτες/ους Αριστερές/ούς.Στις εκλογές του 2004 συγκέντρωσε ποσοστό 3, 27% και εξέλεξε έξι βουλευτές.

Στην αρχική του φάση, το εγχείρημα έμοιαζε βραχύβιο, καθώς η συμμαχία δεν κατάφερε να καταλήξει σε απόφαση συμμετοχής στις ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου 2004. Στις εκλογές αυτές, εκτός από τον Συνασπισμό που συγκέντρωσε ποσοστό 4, 16% και εξέλεξε έναν Ευρωβουλευτή (5, 16% και δύο Ευρωβουλευτές το 1999), συμμετείχε το σχήμα «Γυναίκες για μια άλλη Ευρώπη» (0, 76%), το οποίο επίσης προερχόταν από τις δυνάμεις που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά την αρχική αβεβαιότητα για τη βιωσιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ, υπήρχαν ουσιαστικές δυνάμεις συνοχής μεταξύ των οργανώσεων και του κόσμου που στήριζαν ή παρακολουθούσαν το ενωτικό-αριστερό εγχείρημα. Επρόκειτο για τις κινηματικές και ενωτικές διαδικασίες που εξελίσσονταν από το τέλος της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000 στην Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως ως «κίνημα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση» και γρήγορα πήραν μάλιστα οργανωτική μορφή, στο Ελληνικό, το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο «Κοινωνικό Φόρουμ».²

Στην Ελλάδα οι διαδικασίες αυτές είχαν γρήγορα αποκτήσει αξιοσημείωτο δυναμισμό στο εσωτερικό ενός τμήματος της Αριστεράς. Έτσι στις 15/5/2001 ανακοινώθηκε σε
Συνέχεια στο άρθρο

Oύτε Τόμσεν ούτε Βίζερ

Ανοιχτή επιστολή του Γιάνη Βαρουφάκη στον Αλέξη Τσίπρα με αφορμή τα WikiLeaks (Φωτογραφία αρχείου) | EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Συντάκτης: 

Γιάνης Βαρουφάκης

Αγαπητέ Αλέξη,
Σου απευθύνω τούτη την ανοιχτή επιστολή επειδή φοβάμαι ότι το σημαντικό κεφάλαιο των αποκαλύψεων των WikiLeaks θα σπαταληθεί.
Η δημοσιοποίηση του διαλόγου Τόμσεν - Βελκουλέσκου κατέδειξε πως η χώρα σερνόταν σε νέο προδιαγεγραμμένο ιουλιανό «επεισόδιο» το οποίο η τρόικα θα εμφάνιζε, άλλη μια φορά, ως απόρροια της κωλυσιεργίας της ελληνικής κυβέρνησης όταν, στην πραγματικότητα, οφείλεται στην ενδο-τροϊκανική σύγκρουση.
Τα WikiLeaks καταδεικνύουν σε κάθε αξιόπιστο Ευρωπαίο ότι η μόνιμη καθυστέρηση της «αξιολόγησης», που εγκλωβίζει την πληγωμένη κοινωνία στη μόνιμη κρίση, οφείλεται σε μια τρόικα ανίκανη να τα βρει με τον εαυτό της. Οταν τα λέγαμε πέρσι, μας χλεύαζαν τα φερέφωνά της (εξωτερικού και εσωτερικού). Τώρα, απαιτείται να σωπάσουν.
Αυτά τα γνωρίζεις πολύ καλά και δεν χρειάζεται να σ’ τα θυμίσω. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: Δεν πρέπει επ’ ουδενί να χρησιμοποιήσεις τον διάλογο Τόμσεν - Βελκουλέσκου για να δαιμονοποιήσεις Τόμσεν και ΔΝΤ παρουσιάζοντας τους Βίζερ, Κοστέλο & σία ως τους «καλούς» Ευρωπαίους με τους οποίους «μπορούμε να τα βρούμε καλύτερα», εφόσον ξεφορτωθούμε το ΔΝΤ.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ήπιο κομμάτι της τρόικας (το ευρωπαϊκό) και ανάλγητο (το ΔΝΤ). Tον Μάρτιο του 2015, όταν πληροφορούσα τον Ρέγκλινγκ πως, σύντομα, θα κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ τού να πληρώσουμε συντάξεις ή τη δόση του ΔΝΤ, μου απάντησε κοφτά: «Να πληρώσετε το ΔΝΤ. Οι συντάξεις είναι η τελευταία προτεραιότητα!» Η παρουσίαση λοιπόν του ΔΝΤ ως πιο ανάλγητου και της Επιτροπής ως πιο ήπιας είναι το μεγαλύτερο σφάλμα που μπορείς να κάνεις αυτήν τη στιγμή.
Το ότι το ΔΝΤ είναι ανάλγητο και κοινωνικά αναίσθητο δεν υπάρχει αμφιβολία. Επί δεκαετίες «επισκέπτεται» χώρες σε κρίση και χρησιμοποιεί την εξουσία του «δανειστή ύστατης στιγμής» ώστε να κατεδαφίσει μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να συνθλίψει μισθούς, να προλεταριοποιήσει μεσοαστούς επαγγελματίες. Αυτή είναι η θεσμική λειτουργία του και γι’ αυτό το ήθελε η κ. Μέρκελ στην Ελλάδα.
Παράλληλα, όμως, το ΔΝΤ κατανοεί πως η συρρίκνωση μιας οικονομίας σε κρίση (που είναι ο στόχος του) απαιτεί και μείωση του χρέους της (καθώς όταν τα εισοδήματα καταρρέουν, τα τοκιζόμενα χρέη δεν μπορεί να αποπληρωθούν). Σε χώρες που έχουν το νόμισμά τους, αυτό συνήθως γίνεται μέσω υποτίμησης (εφόσον οφείλεται στο ντόπιο νόμισμα). Στη δική μας απαιτείται κούρεμα, κάτι που ορίζει ρητά το καταστατικό του ΔΝΤ, αναγκάζοντας τον Τόμσεν (μετά έξι χρόνια παραβίασης του καταστατικού του ΔΝΤ) να θέλει πάση θυσία κούρεμα του χρέους μας.
Για την Ελλάδα, πράγματι, το κούρεμα του χρέους είναι αναγκαία συνθήκη για την ανάκαμψη. Δεν αποτελεί βέβαια εγγύηση πραγματικής ανάστασης της κοινωνίας. Αν, π.χ., τεράστιος σεισμός εξαφανίσει τους περισσότερους Ελληνες, η τρόικα μας κουρέψει όλο το χρέος και όσοι Ελληνες απομείνουν αυξήσουν την πενιχρή παραγωγή τους έστω και λίγο, τότε με τα κριτήρια του ΔΝΤ η χώρα θα έχει σταθεροποιηθεί, και θα αναπτύσσεται μάλιστα! Παραφράζοντας τον Tάκιτο, θα δημιουργήσουν Ερημο και θα την ονομάσουν Σταθεροποίηση. Αυτή είναι η «λογική» Τόμσεν και ΔΝΤ.

Πόσο καλύτερη είναι όμως η «λογική» Βίζερ, Κοστέλο και λοιπών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Συστηματικά μας έλεγαν -και σου λένε- πως ζητούν λιγότερη λιτότητα απ’ ό,τι το ΔΝΤ. Ομως, εδώ ο Τόμσεν έχει μεγάλο δίκιο όταν θυμίζει θυμωμένα στη Βελκουλέσκου πως οι της Επιτροπής, που κάνουν τους «ήπιους» και πιο κοινωνικά «ευαίσθητους», αρνούνται να μειώσουν τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% (ναι, εκείνο το 3,5% που τους παραχώρησες στα τέλη Απριλίου 2015) στο 1,5% (τον στόχο που επέμενα ότι ήταν ο ανώτατος συμβατός με τη σταθεροποίηση).
Γιατί έχει δίκιο να θυμώνει ο Τόμσεν με την Επιτροπή; Επειδή, όπως εξηγεί στη Βελκουλέσκου, οι Βίζερ, Κοστέλο και σία είναι υποκριτές. Η Επιτροπή το «παίζει» κοινωνικά ευαίσθητη αλλά, δεδομένου ότι αρνείται να ρίξει τον στόχο του πρωτογενούς στο 1,5%, πάλι θα ζητήσει από το ΔΝΤ να πάει στην Αθήνα, στον ρόλο του ανάλγητου, και να απαιτήσει συνολικά μέτρα λιτότητας διαχρονικά μεγαλύτερα από εκείνα που ζητά το ΔΝΤ σήμερα!
Για να το πω απλά: ΔΝΤ και Επιτροπή είναι οι δύο όψεις του ίδιου ανάλγητου νομίσματος. Ο Τόμσεν καίγεται για την αναδιάρθρωση χρέους επειδή την απαιτεί το καταστατικό του ΔΝΤ και στοχεύει σε σταθεροποίηση τύπου Tάκιτου ή καμένης γης. Η Επιτροπή εκπροσωπεί το Βερολίνο, το οποίο κι αυτό είναι διαιρεμένο μεταξύ Μέρκελ και Σόιμπλε.
Την κ. Μέρκελ την ενδιαφέρει να αναβάλει τη στιγμή που θα βρεθεί αντιμέτωπη με τους βουλευτές της και θα παραδεχθεί ότι τους παραπλανούσε όταν έδινε εγγυήσεις πως το ελληνικό κράτος παρέμενε φερέγγυο και πως τα μνημονιακά δάνεια δεν θα κουρεύονταν ποτέ. Γι’ αυτό καθυστερεί την αναδιάρθρωση χρέους εμμένοντας σε γελοίους στόχους πρωτογενούς (3,5%) που ισοδυναμούν με παράταση του καθεστώτος χρεοδουλοπαροικίας. Οσο για τον κ. Σόιμπλε, εκείνος χαμογελά στοχεύοντας σε ένα μεγάλο κούρεμα μετά... Grexit.
Σύμμαχους δεν θα βρούμε, λοιπόν, ούτε στον Βίζερ ούτε βέβαια στον Τόμσεν. Οι αποκαλύψεις των WikiLeaks θα σκορπίσουν στον άνεμο αν τις χρησιμοποιήσεις για να διώξεις τον Τόμσεν (την Ερημο) και μείνεις με τον Βίζερ (τη χρεοδουλοπαροικία). Ο ένας θέλει την άμεση συντριβή, ό,τι απέμεινε από την κοινωνική οικονομία της χώρας, διαγράφοντας παράλληλα χρέος, ο άλλος προσδοκά σε σταδιακή συντριβή υπό τη μόνιμη ασφυξία ενός μη διαχειρίσιμου χρέους (που θα κουρευτεί μετά την ολοκλήρωση της συρρίκνωσης).
Τα WikiLeaks σού πρόσφεραν ένα δώρο που από μόνο του ανατρέπει το σχέδιο χρέωσης στην κυβέρνηση ενός νέου ιουλιανού πιστωτικού «ατυχήματος». Πρέπει να το χρησιμοποιήσεις τόσο εναντίον της καμένης γης του ΔΝΤ όσο και της χρεοδουλοπαροικίας της Επιτροπής – τόσο εναντίον του Τόμσεν όσο και εναντίον του Βίζερ. Επί του πρακτέου, να το χρησιμοποιήσεις απαιτώντας άμεση συμφωνία που (α) περιλαμβάνει μείωση του στόχου του πρωτογενούς στο 1,5% του ΑΕΠ, (β) μέτρα δυναμικής αλλά όχι παραμετρικής προσαρμογής και (γ) ελάχιστο ετήσιο απόλυτο (σε ευρώ) στόχο ονομαστικού ΑΕΠ.

Να φτάσει παντού το βίντεο της Μάγδας Φύσσα

Να φτάσει παντού το βίντεο της Μάγδας Φύσσα, η απάντηση της για την αποφυλάκιση του Ρουπακιά. Ένα βίντεο που δείχνει πως τον Παύλο Φύσσα τον σκότωσε «η σπορά των νικημένων του 1945», οι πολιτικοί απόγονοι του Χίτλερ. 

Όλες οι μάχες που συνέβησαν τα τελευταία 4.000 χρόνια σε έναν χάρτη

Τις μάχες που έγιναν σε όλο τον κόσμο τα τελευταία 4.000 χρόνια δείχνει ένας χάρτης δύο ολλανδών ερευνητών, των Pim van Bree και Geert Kessels, οι οποίοι ίδρυσαν την LAB1100, μία εταιρία έρευνας και ανάπτυξης που βρίσκεται στην Χάγη.

Όπως μεταδίδει o "Independent", ο χάρτης δείχνει όλες τις τοποθεσίες μαζί με τις ημερομηνίες των μαχών που έγιναν τα τελευταία 4.000 χρόνια σε όλο τον κόσμο.

Ο χάρτης βασίζεται μεταξύ άλλων σε δεδομένα από το wikipedia και είναι διαδραστικός.

Δείτε τον ΕΔΩ.

Απίθανα παγοθραυστικά σε ώρα... μάχης με πάγους (video)

 

Ενα συγκλονιστικό βίντεο καταγράφει τη μάχη που δίνουν παγοθραυστικά πλοία στις παγωμένες θάλασσες της Ανταρκτικής, τις οποίες επιχειρούν να διασχίσουν και τα καταφέρνουν με εντυπωσιακό τρόπο

Δείτε το βίντεο στο dokari.gr

Διαφορά μισθών στην Ευρώπη

Το οικονομικό χάσμα που επικρατεί ανάμεσα στον πλούσιο ευρωπαϊκό Βορρά και τις χώρες του Νότου και του πρώην «ανατολικού μπλοκ» αποτυπώνει ακόμη μία έρευνα, την οποία διεξήγε το γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών (WSI).

Όπως γράφει η «Ημερησία», που δημοσιεύει τα στοιχεία της έρευνας, οι ονομαστικές ωριαίες αμοιβές στη Γαλλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Βρετανία και το Λουξεμβούργο είναι σχεδόν τριπλάσιες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες που ισχύουν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, ενώ η σύγκριση είναι ακόμη πιο δυσμενής τόσο για χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης -Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία- όσο και για εκείνες των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης -Ρουμανία, Βουλγαρία, Κροατία κ.λπ.

Το χάσμα είναι εμφανές ακόμη και σε επίπεδο πραγματικών αμοιβών, που υπολογίζονται με βάση την αγοραστική δύναμη που διασφαλίζει το ίδιο ονομαστικά ποσό, παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται κατά τι μικρότερο. Έτσι, σε μια υποθετική εφαρμογή σε ευρωπαϊκό επίπεδο του εθνικού ορισμού της φτώχειας -όποιος αμείβεται με λιγότερο από το 50% του μέσου μισθού- το συμπέρασμα είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων που δεν κατοικούν στον Βορρά μπορούν να χαρακτηριστούν ως φτωχοί. Τα πράγματα δε, είναι ακόμη χειρότερα εάν συνυπολογιστεί το καθεστώς μερικής απασχόλησης στο οποίο υπόκεινται εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ε.Ε.

Ο Κλέων Γρηγοριάδης γλεντάει για δεύτερη φορά το Μέγκα και τον Πρετεντέρη

Ο Κλεων Γρηγοριάδης “ξαναχτύπησε”, μιλώντας για την διαπλοκή των ιδιωτικών καναλιών, και συγκεκριμένα για τις σχέσεις του Άκτορα με την Eldorado Gold, δηλαδή τις σχέσεις του Mega με την εταιρία που διαχειρίζεται τις Σκουριές, αφού και το Mega και o Άκτωρ ανήκουν στον άνθρωπο που πιθανότατα ελέγχει μέχρι και τη μάνα σου.

Υπό κατάρρευση η Deutsche Bank;

Γράφει ο Ceteris Paribus

Από την αρχή του νέου χρόνου, τα χρηματιστήρια σε όλο τον κόσμο παραπαίουν σε κλίμα ανησυχίας και αρχόμενου πανικού. Οι χρηματιστηριακοί δείκτες των βορειοαμερικανικών, των νοτιοαμερικανικών, των ευρωπαϊκών και των ασιατικών (με το κινεζικό να πρωταγωνιστεί) χρηματιστηρίων γνωρίζουν στις πρώτες 40 μέρες του 2016 μεσοσταθμική πτώση πάνω από 10%. Στην πτώση αυτή πρωταγωνιστούν κατά κανόνα οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του πετρελαίου, των ορυκτών και των μετάλλων αλλά και οι τράπεζες. Αν για την πρώτη κατηγορία εταιρειών οι αιτίες είναι μάλλον προφανείς (κατάρρευση των διεθνών τιμών των πρώτων υλών), για τις τράπεζες δεν είναι το ίδιο προφανείς.

Στη χορεία των παγκόσμιων τραπεζικών γιγάντων, η Deutsche Bank εκδηλώνει τα πιο προφανή σημάδια αστάθειας – και μάλιστα πολύ επικίνδυνης. Τα δεδομένα είναι από μόνα τους πολύ εύγλωττα:

• Τιμή μετοχής και λόγος τιμής μετοχής προς λογιστική αξία, υπό κατάρρευση: η μετοχή της έπεσε κατά 50% (από 30 δολάρια σε 15 δολάρια) από τον Οκτώβριο του 2015, ενώ ο λόγος τιμή μετοχής προς λογιστική αξία έχει μειωθεί στο 0,34%.
• Ζημιές, 6 δισ. ευρώ μέσα για το 2015.
• Ύψος προβλέψεων για διαγραφή «τοξικού» ενεργητικού, περίπου 10 δισ. ευρώ.
• Έκθεση σε παράγωγα προϊόντα (derivatives), 55 τρισ. δολάρια.
• Μεγάλη έκθεση στις αναδυόμενες αγορές (Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία κ.λπ.).
• Δαπάνες-«μαμούθ» για πρόστιμα: τον Απρίλιο του 2015 της επιβλήθηκε πρόστιμο 2,5 δισ. δολάρια για χειραγώγηση των επιτοκίων Libor, ενώ μόλις πρόσφατα το αμερικανικό Δημόσιο κατέθεσε εναντίον της αγωγή για μη κάλυψη των υποχρεώσεών της προς ενυπόθηκα δάνεια ύψους 3,5 δισ. ευρώ.
• Ο γνωστός οίκος αξιολόγησης Standard & Poor’s υποβάθμισε την πιστοληπτική της ικανότητα από Α- σε ΒΒΒ+
• Τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) με τα οποία «καλύπτονται» οι επενδύσεις στη μετοχή της τράπεζας αυξήθηκαν κατακόρυφα το τελευταίο διάστημα.

Και με λίγα λόγια, η «κραταιά» Deutsche Bank «παραπατάει», σε σημείο ώστε να γίνεται λόγος στο διεθνή Τύπο ακόμη και για ενδεχόμενο κατάρρευσής της μέσα στο 2016! Ας αναλογιστούμε πόσο «τοξικό» ενεργητικό, πόσοι «σκελετοί στην ντουλάπα» υπάρχουν χωρίς να έχουν αποκαλυφθεί ακόμη και ας συγκρίνουμε τα μεγέθη που παραθέσαμε παραπάνω με το γερμανικό ΑΕΠ (2,7 τρισ. ευρώ) και το ευρωπαϊκό ΑΕΠ (14 τρισ. ευρώ) για να καταλάβουμε τι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την ίδια τη Γερμανία, την Ευρωζώνη αλλά και την παγκόσμια οικονομία αν το «παραπάτημα» της Deutsche Bank γίνει πιο0 έντονο ώστε να «μυρίζει» κατάρρευση…

Αλλά βέβαια η Deutsche Bank δεν είναι ο μόνος τραπεζικός γίγαντας που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Πάνω από 4 τρισεκατομμύρια δολάρια διατέθηκαν από τις κεντρικές τράπεζες (FED και ΕΚΤ) σε κάθε πλευρά του Ατλαντικού για να σωθεί το τραπεζικό σύστημα από την κατάρρευση ύστερα από το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 και μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι μια εντελώς σχετική, προσωρινή και αβέβαιη σταθεροποίηση, που τώρα δοκιμάζεται ξανά από τα συμπτώματα υποτροπής της παγκόσμιας κρίσης. Το τραπεζικό σύστημα διεθνώς, με τις ίδιες τις κεντρικές τράπεζες αλλά και τους μεγάλους τραπεζικούς γίγαντες σε πρώτο πλάνο, βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας κρίσης. Όπως και το 2008, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι έχει εντάξει στο χαρτοφυλάκιό του ιλιγγιώδη ποσά παραγώγων, τα οποία εγκυμονούν κινδύνους για τεράστιες ζημίες. Ιδού μερικά εύγλωττα δεδομένα:

• Σύμφωνα με την Phoenix Capital, η «φούσκα» των κρατικών ομολόγων, που το 2008 αντιστοιχούσε σε 80 τρισεκατομμύρια δολάρια, τώρα υπολογίζεται σε πάνω από 100 τρισ. δολάρια! Ακόμη χειρότερα, πάνω σε αυτή τη βάση έχει χτιστεί ένας εφιαλτικός «πύργος» παράγωγων προϊόντων αξίας 555 τρισ. δολαρίων. Την ίδια στιγμή, η αξία των εταιρικών ομολόγων (ομόλογα των επιχειρήσεων) από 3,5 τρισ. δολάρια το 2008 έχει αυξηθεί σε πάνω από 7 τρισ. δολάρια σήμερα (αύξηση 100%)!
• Το τραπεζικό σύστημα έχει αυξήσει την έκθεσή του στον «μεγάλο ασθενή» της παγκόσμιας οικονομίας, τις Αναδυόμενες οικονομίες. Σύμφωνα με στοιχεία της BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών), το τραπεζικό σύστημα των χωρών του ΟΟΣΑ έχει αυξήσει κατακόρυφα την έκθεσή του στην Κίνα και τις υπόλοιπες Αναδυόμενες οικονομίες: τετραπλασίασε την έκθεσή του στην Κίνα (από 219 δισ. δολ. σε 762 δισ. δολ.) και τη διπλασίασε απέναντι στις λοιπές ασιατικές χώρες (από 1,18 τρισ. δολ. σε 2 τρισ. δολ.).

Όσο για τις κεντρικές τράπεζες, αυτές εμφανίζονται εκτεθειμένες το ίδιο ή και περισσότερο από όσο ήταν η Lehman Brothers όταν κατέρρευσε το 2008, εξαιτίας των πολιτικών διάσωσης με αφειδώς έκδοση χρήματος: η μόχλευση της Fed είναι 78 προς 1 και της ΕΚΤ 26 προς 1, όταν της Lehman ήταν 30 προς 1.

Το ερώτημα είναι εύλογο: είναι η Deutsche Bank η «κορυφή του παγόβουνου» μιας νέας διεθνούς τραπεζικής κρίσης; Ερώτημα το οποίο από μόνο του είναι εξαιρετικά απειλητικό και δυσοίωνο.

Πώς άνοιξε η Διώρυγα της Κορίνθου.(Σπάνιο φωτογραφικό υλικό)

ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣΤο όνειρο υπήρχε από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας, όμως αρχισε να γίνεται πραγματικότητα το 1882. Η διάνοιξης της διώρυγας της Κορίνθου είναι σημείο σταθμός στην ιστορία της απελευθερωμένης Ελλάδας.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλαδας, ο κυβερνήτης Καποδίστριας επιθυμόντας την ανάπτυξη της χώρας, ανέθεσε τη μελέτη της διάνοιξης της Διώρυγας της Κορίνθου σε ειδικό μηχανικό. Ομως, τo κονδύλι των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που απαιτούταν, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης, για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά και πόσο μάλλον να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό.
Έπειτα από πολλές προσπάθειες έναρξης της διάνοιξης της Διώρυγας, το έργο πνοής ξεκινησε και ολοκληρώθηκε εν τέλει (1880-1893), επί πρωθυπουργίας του Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος στόχευε μέσω της κατασκευής μεγάλων έργων υποδομής στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους.Μια φωτογραφική αναδρομή σε ένα από τα μεγαλύτερα έργα της Ελλάδας,που σήμερα αποτελεί διεθνή κόμβο θαλάσσιων συγκοινωνιών.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εγκαίνια της Διώρυγας
Πίνακας του Κωνσταντίνου Βολανάκη 1893

 

 

Διώρυγα Κορίνθου 1907

 

 

 

 

 

 

Καταστροφή της διώρυγας από τα γερμανικά στρατεύματα 1944

Οι εργασίες εκφράξεως κράτησαν 5 χρόνια (1944-1949)

Η Διώρυγα ξαναχρησιμοποιείται

 

 

iefimerida.gr

http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2016/01/blog-post_44.html

Το πετρέλαιο έσωσε την Ελλάδα από την ύφεση παρά τα capital controls

 

inShare

Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται η τιμή του πετρελαίου εδώ και αρκετούς μήνες. Και τώρα, η επάνοδος του Ιράν στις αγορές, με τη λήξη των διεθνών κυρώσεων δίνει ακόμη μια ισχυρή (τη χαριστική;) βολή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα μέσα του 2014, η τιμή του μαύρου χρυσού στις διεθνείς αγορές έχει μειωθεί ποσοστιαία κατά 70!

Ποιοι κερδίζουν όμως και ποιοι χάνουν από την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου;

Η Ελλάδα ως χώρα που καταναλώνει πετρέλαιο είναι στους κερδισμένους. Τα νοικοκυριά δαπανούν λιγότερα χρήματα για καύσιμα, βενζίνες ή πετρέλαιο, και επομένως έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν και άλλα προϊόντα ή υπηρεσίες με τα χρήματα που εξοικονομούν. Εξοικονόμηση δαπανών έχουν και οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα οι πιο ενεργοβόρες, όπως είναι οι ενεργειακές, οι μεταλλευτικές, οι ακτοπλοϊκές κ.α.

Οι οικονομικοί αναλυτές εξηγούν πως ούτε λίγο ούτε πολύ, η πτώση των τιμών του πετρελαίου έσωσε την ελληνική οικονομία από μια αβυσσαλέα ύφεση, ειδικά τη χρονιά των capital controls.

Μάλιστα εκτιμούν ότι λόγω της μείωσης των τιμών διεθνώς, η Ελλάδα ίσως καταφέρει ακόμη και (μικρούς μεν) ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας της μετά από χρόνια.

Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην τελευταία της πρόβλεψη για το έτος που έφυγε (Δεκέμβριος 2015) αναγνωρίζει ότι η οικονομία της Ευρωζώνης θα αναπτυχθεί με ρυθμό 1,7% φέτος και αυτό στηρίζεται στην πρόβλεψη ότι οι τιμές του πετρελαίου θα κινηθούν σε χαμηλά επίπεδα, μαζί με άλλους παράγοντες, όπως η επίδραση της πολύ χαλαρής νομισματικής πολιτικής που ακολουθεί. Πρέπει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι η πτώση της τιμής του πετρελαίου, κάτω και από τα 28 δολάρια το βαρέλι σήμερα, είναι μεγαλύτερη από αυτή που προέβλεπε τον περασμένο μήνα η ΕΚΤ.

Εκτός όμως από τις άμεσες και πιο προφανείς οικονομικά επιδράσεις, που είναι θετικές, υπάρχουν και οι έμμεσες, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρωζώνη. Και αυτές έχουν να κάνουν με την πορεία των διεθνών χρηματιστηριακών αγορών και τις οικονομίες των χωρών που παράγουν πετρέλαιο. Τα διεθνή χρηματιστήρια επηρεάζονται αρνητικά από τη μεγάλη πτώση των διεθνών τιμών του πετρελαίου, καθώς οι ενεργειακές εταιρίες που έχουν σημαντικό βάρος στους δείκτες τους καταγράφουν σημαντικές ζημιές. Βασικός λόγος για τη μεγάλη πτώση των χρηματιστηρίων από την αρχή του 2016 είναι ασφαλώς η ανησυχία για την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, αλλά μεγάλες αγορές, όπως η Wall Street, επηρεάζονται πολύ από τις μεταβολές των τιμών του πετρελαίου.

Η πτώση των διεθνών χρηματιστηρίων επηρεάζεται και από τις πωλήσεις μετοχών, στις οποίες προχωρούν χώρες που παράγουν πετρέλαιο. "Η μεγαλύτερη προσοχή εστιάζεται στις τιμές του πετρελαίου. Οι χώρες που παράγουν πετρέλαιο είναι αναγκασμένες να πουλάνε τα στοιχεία ενεργητικού τους για να χρηματοδοτήσουν τα ανοίγματα των προϋπολογισμών τους. Πουλάνε μετοχές σε όλο τον κόσμο", δήλωσε στέλεχος χρηματιστηριακής εταιρείας στο Τόκιο.

Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Σαουδικής Αραβίας, για παράδειγμα, μειώθηκαν κατά 96 δισ. δολάρια στο πρώτο 11μηνο του 2015, στα 628 δισ. δολάρια, καθώς η κυβέρνηση της χώρας έπρεπε να καλύψει ένα έλλειμμα στον προϋπολογισμό που έφτανε στο 15% του ΑΕΠ της.

Η κάθετη μείωση των εσόδων από πετρέλαιο των παραγωγών χωρών τις αναγκάζει να κάνουν περικοπές στις δαπάνες τους ή/και να υποτιμούν τα νομίσματά τους, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η ζήτηση από τις χώρες αυτές, μεταξύ των οποίων είναι και η Ρωσία, για προϊόντα και υπηρεσίες από τις χώρες της Ευρωζώνης.

Για παράδειγμα, η υποτίμηση του ρουβλιού και η ύφεση της ρωσικής οικονομίας περιόρισαν πολύ την έλευση Ρώσων τουριστών στην Ελλάδα.

Πηγή: news.gr

Ακούει κανείς; Ρωσικό δημοσίευμα καταπέλτης για την Ελλάδα: Η ελπίδα χάθηκε...

"Οι ελπίδες για μια θετική αλλαγή με την άφιξη μιας νέας, αριστερής κυβέρνησης και διέξοδος από την κρίση δεν υλοποιήθηκαν", σημειώνεται χαρακτηριστικά σε δημοσίευμα του κρατικού ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων ΡΙΑ, το οποίο μάλιστα μόνο με κολακευτικά λόγια δεν μιλάει για την ελληνική κυβέρνηση στον απολογισμό του 2015.

"Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ), που τον Ιανουάριο του 2015, κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές με τα συνθήματα «η ελπίδα έρχεται» και «Η Ελλάδα και η Ευρώπη αλλάζουν," δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες" αναφέρει

Την ίδα ώρα τονίζεται ότι η νέα κυβέρνηση δεν έχει εκπληρώσει τις υποσχέσεις για να θέσει τέλος στο μνημόνιο με τους πιστωτές σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα υποχρεούται να ακολουθήσει μια πολιτική λιτότητας. Επιπλέον, αναγνωρίζεται ότι στο προσκήνιο έρχεται δυναμικά η αυξημένη ηλικία συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων, η αύξηση των φόρων και η μείωση των μισθών, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί οφειλέτες ενδέχεται να χάσουν το σύνολο της ιδιοκτησίας τους. Στη διάρκεια του νέου έτους, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υποβάλει στο κοινοβούλιο προς ψήφιση νέα νομοσχέδια τα οποία απαιτούν οι δανειστές.

Οι Ρώσοι δημοσιογράφοι υπογράμμισαν επίσης ότι παρά τις γιορτές, η διάθεση ανάμεσα στους Έλληνες αυτή τη χρονιά δεν ήταν γιορτινή. Η χώρα έκλεισε την όγδοη χρονιά σε βαθιά οικονομική κρίση, και πολλοί παρατηρητές θεωρούν ότι ήταν η πιο δύσκολη στην ιστορία.
Σε άλλο σημείο του δημοσιεύματος γίνεται επίκληση έρευνας σύμφωνα με την οποία το κοινωνιολογικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Ευρωβαρόμετρο», δηλώνει ότι στην Ελλάδα το 97% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζουν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ως «κακή» και το 70% πιστεύουν ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα είναι χειρότερη.

Το πρακτορείο παρακολουθεί με έκπληξη ότι σε σύγκριση με την αντίστοιχη έρευνα της άνοιξης ο αριθμός εκείνων που δεν πιστεύουν στις προοπτικές της οικονομίας, αυξήθηκε κατά 24%. Την ίδια στιγμή το 77% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι τα πράγματα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση (28% περισσότερο από ό, τι την άνοιξη του 2015), ενώ καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της Ελλάδας δεν έχει το 82% των ερωτηθέντων. Το 81% δεν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Ένωση .

Πηγή: ellada-russia.gr

Το σκυλάκι από τον Ωρωπό που ελπίζει σε ένα θαύμα και σε κάποιους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (Photos)

Η θέα του προκαλεί απέραντη θλίψη. Ένα σκυλάκι αποστεωμένο, παρατημένο στους δρόμους του Ωρωπού, που το μόνο του «ελάττωμα» είναι ότι… είναι σκυλάκι…

Σύμφωνα με την οργάνωση Save a Greek Stray, ο μικρός Elliot βρέθηκε ετοιμοθάνατος, δεν υπάρχει χιλιοστό μυικής μάζας στο σώμα του, στέκεται και τρώει με μεγάλη δυσκολία, ενώ τις ελάχιστες δυνάμεις του τις χρησιμοποιεί για να κερδίσει λίγα χάδια.

Ο μικρούλης είναι περίπου 4-5 ετών και η κλινική του εικόνα είναι αποτέλεσμα εβδομάδων ασιτίας…

Ο Elliot φιλοξενείται ώστε οι άνθρωποι που τον φροντίζουν να μπορούν να τον ταϊζουν συστηματικά με μικρές ποσότητες φαγητού, μόνο με σύριγγα, καθώς η οποιαδήποτε προσπάθεια να μασήσει του προκαλεί πόνο και ελπίζει σε ένα θαύμα για να τα καταφέρει.

 

 

 

Ο σκυλάκος είναι ένα από τα αναρίθμητα παραδείγματα της ανθρώπινης σκληρότητας, τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό…

Forbes: Το μαρτύριο της Ελλάδας δεν έχει τέλος - Καλύτερη λύση ήταν πάντα η χρεοκοπία και το Grexit

Δεν θέλει καν ερώτημα το αν η κρίση στην Ελλάδα έχει τελειώσει, επισημαίνει αρθρογράφος του Forbes, σημειώνοντας πως θα 'ταν πολύ καλύτερα αν η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει και είχε επέλθει το Grexit.

Όπως αναφέρει, η ιδέα ότι η ανατροπή που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο καλοκαίρι θα ήταν και το τέλος της κρίσης αποτελεί κάτι μεταξύ φρούδας ελπίδας και παραπλάνησης. Γιατί αυτό που τελικά είπε η τρόικα στην ελληνική κυβέρνηση ήταν πως «αν είστε καλά παιδιά και κάνετε ό,τι σας λέμε τότε και μόνο τότε θα πάρετε τα χρήματα που χρειάζεστε». Και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν χαίρονται τώρα με μερικά από αυτά που τους ζητούν να κάνουν: τώρα το θέμα είναι οι συντάξεις.

Η ελληνική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί να μην κάνει περικοπές, γεγονός που τη φέρνει σε ευθεία σύγκρουση με τους δανειστές, λίγους μήνες μετά την υπαγωγή της χώρας στο 3ο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι δεν θα κόψει κύριες κι επικουρικές συντάξεις, μέσω του σχεδίου που υπέβαλε προς αξιολόγηση στους δανειστές τη Δευτέρα.

Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σε όλα αυτά. Το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αποτελούσε ανέκαθεν αγκάθι στις συνομιλίες κι ένα εκ των πλέον σοβαρών.

Τον Ιανουάριο του 2016 και ακόμα το συζητάμε, σαν να είμαστε ακόμα στο φθινόπωρο του 2014. Όλο αυτό δείχνει ότι η συμφωνία του Ιουλίου του 2015, απλώς δεν ήταν το τέλος στο έπος της ελληνικής κρίσης χρέους.

Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν ότι όλοι διακήρυξαν ότι από εκείνη τη μάχη του καλοκαιριού βγήκαν νικητές και μετά έστειλαν τους διαπραγματευτές να ασχοληθούν με τις «οχληρές» λεπτομέρειες. Αμελητέες λεπτομέρειες, όπως πχ αν η Ελλάδα θα μειώσει τελικά τις δαπάνες που οι δανειστές απαιτούν. Λεπτομέρειες που οδήγησαν την κρίση σε αυτό το σημείο εξ αρχής.

Η αλήθεια είναι πως η καλύτερη λύση ήταν πάντα η ελληνική χρεοκοπία και το Grexit. Και το ότι αυτό δεν συνέβη είναι και η αιτία γι' αυτό που γίνεται τώρα. Κι έτσι έχουμε και την αέναη παράταση του οικονομικού βασάνου της Ελλάδας.

Πηγή: enoikonomia.gr